นักฆ่าเกิดใหม่กลายเป็นจอมดาบอัจฉริยะ 77
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 77
เมื่อ'ผลึกเยือกแข็ง'แผ่ออกมาจากดาบของราอน พื้นดินกฌเริ่มที่จะถูกแช่แข็ง
"น้ำแข็ง? แกมีพลังธาตุน้ำด้วยหรอ?”
ความตื่นตระหนกปรากฏในดวงตาสีเหลืองของปีศาจกระหายเลือด
"แกเป็นใครกันแน่ ก่อนหน้านี้ก็ใช้ออร่าธาตุไฟ ตอนนี้ก็มาธาตุน้ำ”
"จะรู้ไปทำไม?”
ราอนตวัดดาบแล้วน้ำแข็งก็พุ่งออกจากดาบของเขา
"แถมยังใช้ออร่าบนดาบได้ด้วย”
ปีศาจกระหายเลือดปล่อยหมัดในขณะที่กำลังประหลาดใจ กำปั้นที่แข็งแกร่งเหมือนกับก้อนหินได้ทำลายพลังสีขาวบริสุทธิ์รอบๆ ดาบ
แม้ว่าออร่าบนดาบของเขาจะแตกสลาย แต่ดวงตาของราอนยังคงสงบอยู่
'เพราะพลังของน้ำแข็งไม่ได้มีแค่นี้’
น้ำแข็งสีขาวบริสุทธิ์งอกขึ้นบนมือของปีศาจกระหายเลือด
"นี่มัน…"
ปีศาจกระหายเลือดขมวดคิ้วและจ้องมองที่มือของตัวเองที่ถูกแช่แข็ง มันพยายามกำมือแต่ก็ทำไม่ได้
"แกรู้จักคุณสมบัติธาตุจริงหรือเปล่า? น่าจะเคยได้ยินนะว่ามันไม่มีขีดจำกัดน่ะ”
“……”
ราอนตวัดดาบอีกเล่มที่มีพลัง'ผลึกเยือกแข็ง'
'จะประมาทไม่ได้'
ถ้าประมาทแม้แต่นิดเดียวเขาคงถูกฆ่าทันที
ราอนครุ่นคิดถึงทิศทางการเคลื่อนไหวโจมตีหรือป้องกันอยู่ตลอดเวลา
"แก..."
แทนที่จะต่อยหมัดเหมือนเมื่อก่อน ปีศาจกระหายเลือดหมุนตัวและหักหลบคมดาบ
แคร้ง!
ราอนเหวี่ยงดาบและปล่อย'ผลึกเยือกแข็ง'ออกมาให้มากเท่าที่เขาจะทำได้ น้ำแข็งกระจายออกไปทั่วพื้นที่
วืด!
พื้นน้ำแข็งและบรรยากาศอันหนาบเหน็บทำให้การเคลื่อนไหวของปีศาจกระหายเลือดช้าลง
'ดีที่ฉันเคยสังเกตรูนันมาบ้าง’
ราอนมองไปที่รูนันที่กำลังกัดริมฝีปากของตัวเอง การที่เขาเคยเห็นรูนันใช้พลังน้ำแข็งอยู่บ่อยๆ ทำให้เขาสามารถใช้มันได้อย่างไม่ยากเย็นนัก
"อึ่ก...”
ปีศาจกระหายเลือดพยายามหลีกเลี่ยงพลังของเขาเพื่อไม่ให้ถูกแช่แข็ง
การโจมตีของมันก็ช้าและอ่อนแอลง
"โอ๊ย! แก!”
ปีศาจกระหายเลือดร้องและปล่อยหมัด
วูม!
ราอนก้มหลบหมัดและตวัดดาบของเขาอีกครั้ง ดาบออร่าน้ำแข็งตัดผ่านอากาศ
"!”
ปีศาจกระหายเลือดก้าวถอยหลังเพื่อหลีกเลี่ยงพลังน้ำแข็ง
ดูเหมือนราอนจะสามารถโจมตีมันได้แล้ว
แต่ความตึงเครียดก็ไม่ได้หายไปจากดวงตาของราออน เขายังคงแกว่งดาบของเขาด้วยแรงกดดันที่รุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม
'ตอนนี้ก็ยังไม่ได้’
***
“แฮ่ก! แฮ่ก!”
หลังจากอพยพทุกคนแล้ว เบอร์เรนพร้อมกับเด็กฝึกหัดอีกสิบคนก็รีบกลับไปที่หมู่บ้าน
หมู่บ้านถูกโจมตีจนบ้านหลายหลังเหลือเพียงเศษซาก ด้านหนึ่งของหมู่บ้านตกอยู่ในเปลวไฟ อีกด้านหนึ่งเต็มไปด้วยน้ำแข็ง มันเป็นภาพที่น่าแปลกตา
ตู้ม!
เสียงดังสนั่นมาจากด้านซ้าย เบอร์เรนหันไปโดยอัตโนมัติ
ราอนถือดาบที่ล้อมรอบไปด้วยแสงสีฟ้าและกำลังประดาบกับกำปั้นของปีศาจกระหายเลือด
'ดาบออร่า? เขาไปถึงนักดาบระดับเชี่ยวชาญตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?’
การที่ใช้ดาบออร่าได้แปลว่าเขาไปถึงระดับเชี่ยวชาญแล้ว เบอร์เรนรู้สึกสงสัยขึ้นมา
'เดี๋ยวนะ! ออร่าของราอน...'
เบอร์เรนตกใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อเขามองเห็นน้ำแข็งบนดาบของราอน
'น้ำแข็ง!’
มันเป็นออร่าน้ำแข็งที่ดูรุนแรงกว่าของรูนันซะอีก นี่แปลว่าเขาซ่อนมันมาตลอด...
'ไปถึงระดับเชี่ยวชาญ... แล้วก็มีออร่าถึงสองอย่าง?’
ระดับของนักรบมีอยู่หลายระดับ
เป็นระดับที่วัดกันโดยไม่เกี่ยวกับว่าจะเป็นผู้ใช้ดาบ หอก ธนู หมัด หรืออาวุธใดๆ
ใครก็ตามที่เริ่มใช้ออร่าได้จะถูกเรียกว่าเป็นมือใหม่
ระดับมือใหม่ถูกแบ่งออกเป็น ช่วงต้น ช่วงกลางและช่วงปลาย
และเมื่อคุ้นเคยกับออร่าและสามารถใช้ออร่าบนอาวุธได้แล้วก็จะถูกเลื่อนขั้นเป็นระดับผู้ใช้งาน ซึ่งก็แบ่งออกเป็นสามช่วงเช่นกัน
ระดับต่อไปคือระดับผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งสามารถปล่อยอร่าออกจากอาวุธได้
และนั่นก็คือระดับของราอนในตอนนี้
เป็นที่รู้กันว่าปีศาจกระหายเลือดอยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญตอนปลายแล้ว หรืออาจจะไปถึงระดับเชี่ยวชาญพิเศษแล้วก็ได้
และราอนกลับสามารถต่อกรกับเขาได้ แล้วหัวใจของเบอร์เรนก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
เบอร์เรนตัวสั่น
'หมอนั่น...'
ตอนนี้เขารู้สึกกลัวราอนมากกว่าปีศาจกระหายเลือดเสียอีก
ไม่ใช่แค่เพราะอายุหรือออร่าสองแบบเท่านั้น
แต่เพราะการใช้ดาบและเท้าของราอนด้วย
เขากำลังต่อสู้กับปีศาจกระหายเลือดในขณะที่ใช้เพียงวิชาดาบและการใช้เท้าแบบพื้นฐานที่ทุกคนเคยฝึกฝนมาก็ทำให้เขาขนลุก
วูม!
การเคลื่อนไหวของราอนเป็นไปอย่างรวดเร็ว เเขาหลบกำปั้นของปีศาจกระหายเลือดโดยใช้แรงกดดันเข้าช่วย
ทุกอย่างเป็นผลมาจากความพยายามอย่างหนักของราอน
'แต่ว่า...'
การโจมตีของราอนหนักแน่นแต่เขาไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับปีศาจกระหายเลือดได้เลย เขาทำได้แค่แช่แข็งแขนขวาของมัน
'ความแตกต่างของพลังมีมากเกินไป เพราะงั้น...หือ?’
เบอร์เรนเพ่งสายตามองในขณะที่เขาสังเกตเห็นการต่อสู้ระหว่างทั้งสอง ราอนกำลังวิ่งมาทางเขา
'หรือว่า...'
อาจเป็นเพราะพวกเขาอยู่ด้วยกันมานานกว่าสามปี เขาเข้าใจถึงสิ่งที่ราอนกำลังจะสื่อได้ทันที
'เขาขอให้ฉันช่วย’
สายตาของราอนสื่อว่าราอนจะเป็นคนเปิดช่องว่างของมันให้ และให้เขาโจมตีที่จุดนั้น
“อืม…”
เขามองไปรอบๆ
มาร์ธาและรูนันก็เข้าใจเขาได้อย่างรวดเร็ว พวกเธอเรียกใช้ออร่าของตัวเอง
'ใช่แล้วล่ะ ปีศาจกระหายเลือดก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรขนาดนั้น ในเมื่อเราคือซีกฮาร์ท’
เบอร์เรรรวบรวมออร่าจากศูนย์พลังงานของตัวเอง เขาชักดาบอกมา
'พวกเราจะช่วยเหลือที่นี่เอง!’
* * *
* * *
เบอร์เรนมองไปที่การต่อสู้ระหว่างราอนและปีศาจกระหายเลือดอย่างตั้งใจ
เขาต้องโจมตีในจังหวะที่มันจะเผยจุดอ่อนในทันที
มือของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเมื่อได้มองการต่อสู้ระหว่างทั้งสองสัตว์ประหลาด
ดาบของราอนตีเข้าที่มือซ้ายของปีศาจกระหายเลือด
แกร๊ก!
มือของปีศาจกระหายเลือดถูกแช่แข็ง
"ตอนนี้แหละ! ใช้พลังทั้งหมดเลย!”
เบอร์เรนเคลื่อนไหวไปก่อนที่ราอนจะพูด
ครืน!
เขาพุ่งไปที่ปีศาจกระหายเลือด
มาร์ธากับรูนันก็พุ่งเข้าไปที่มันพร้อมกันกับเขา
วืแ!
ออร่าปรากฎออกมาครอบคลุมดาบของเบอร์เรน รูนัน และมาร์ธา
"พวกแก..."
ปีศาจกระหายเลือดกัดฟันในขณะที่โจมตีกลับไม่ได้เพราะมือถูกแช่แข็ง
'เราเอาชนะมันได้!’
สีหน้าของมันก็เปลี่ยนไป
วืด!
ขณะที่พวกเขากำลังจะโจมตีจุดสำคัญของปีศาจกระหายเลือด…
“อะ…”
“หือ?”
บรรยากาศหนักอึ้งจนพวกเขาต้องเงยหน้ามอง ตาของพวกเขาเบิกกว้างขึ้นพร้อมกัน
ดวงตาปีศาจกระหายเลือดของที่เคยเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกกลับกลายเป็นปกติ
บรรยากาศเปลี่ยนไปเพราะรอยยิ้มชั่วร้ายของปีศาจกระหายเลือด
"ฉันกำลังรออยู่เลย เหยื่อตัวน้อยของฉัน"
***
ตูม!
ปีศาจกระหายเลือดปล่อยกำปั้นที่เต็มไปด้วยออร่า แรงลมที่ออกมาจากหมัดทำให้พื้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
แต่ดาบของราอนยังป้องกันมันไว้ได้อยู่ ราอนแทงไหล่ของปีศาจกระหายเลือดด้วยดาบน้ำแข็ง
"อึ่ก...”
ปีศาจกระหายเลือดจ้องมองเขาด้วยนัยน์ตาสีเหลือง
แต่จิตใจของราอนกลับเต็มไปด้วยความสนใจและความอยากรู้อยากเห็น
'เขาจะได้เป็นบุคคลสำคัญของทวีปแน่ๆ’
ราอนพึ่งจะอยู่ในช่วงวัยรุ่นเท่านั้น แต่เขาสามารถจัดการกับดาบออร่าและพลังออร่าได้อย่างชำนาญและมีทั้งคุณสมบัติไฟและน้ำ
เขาเป็นอัจฉริยะที่อาจจะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีปในวันใดวันหนึ่ง
'อย่างไรก็ตาม...'
นั่นจะเป็นไปก็ต่อเมื่อเขาไม่หยุดเติบโตเหมือนกับทุกวันนี้
ปีศาจกระหายเลือดมองไปรอบๆ นอกจากราอนก็ยังมีเด็กอีกสามคนที่พอจะมีความสามารถ
ฉึบ!
ดาบของราอนเฉือนหน้าอกของเขา แต่เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดอะไร
มันเป็นเรื่องของเวลา
เขาไม่ได้ใช้พลังถึงหนึ่งในสิบเสียด้วยซ้ำ
เฮ้อ
ปีศาจกระหายเลือดถอนหายใจเสียงดัง
เขาแสยะยิ้ม ท่าทีดูถูกเหยียดหยามของมันทำให้ทุกคนหน้าซีด
แคร้ง!
ราอนตวัดดาบออร่าออกไปด้วยจังหวะที่ดีเยี่ยม
"อึ่ก!”
ปีศาจกระหายเลือดยกมือขึ้นปัดดาบออกอย่างสบายๆ
แคร๊ก!
น้ำแข็งได้แช่แข็งมือของเขาอีกครั้ง
"ตอนนี้แหละ! ใช้พลังทั้งหมดเลย!”
ราอน,รูนัน,เบอร์เรน,และมาร์ธาวิ่งไปที่ปีศาจกระหายเลือดพร้อมกัน
วืด!
เบอร์เรนใช้พลังลมไปที่ดาบ มาร์ธาใช้ธาตุดิน ส่วนรูนันใช้น้ำแข็ง
พวกเขาใช้พลังออร่าทั้งหมดที่พวกเขามีเพื่อการดจมตีครั้งนี้
วืด!
ราอนวิ่งตรงไปยังปีศาจกระหายเลือดพร้อมกับดาบที่เต็มไปด้วยออร่าสีน้ำเงิน
"อะฮ่า!”
ปีศาจกระหายเลือดหัวเราะทันที นี่เป็นวิธีที่เขาชอบเล่นกับเหยื่อ
ตูม!
หมวกยักษ์เขียวของเขาเรืองแสงสีเหลืองออกมา พลังงานจำนวนมากระเบิดออกมาและละลายน้ำแข็งบนมือของเขา
"ฉันกำลังรออยู่เลย เหยื่อตัวน้อยของฉัน”
ช่วงเวลาที่เด็กของซีกฮาร์ทกำลังจะโจมตีเป็นเวลาเดียวกับที่พวกเขาได้รู้จักกับความหายนะ
ครืน!
ก้อนพลังงานสีเหลืองปรากฎขึ้นบนมือของปีศาจกระหายเลือด มันคือออร่าลูกใฆญ่ที่ค่อยๆขยายขึ้นเรื่อยๆ...
พลังแห่งดวงดาว
พลังแห่งดวงดาวของเขาโหมขึ้นมาอย่างรุนแรง
“อะ…”
“บ้าเอ๊ย!”
"พ-พลังแห่งดวงดาว!”
พลังแห่งดวงดาวมีแรงกดดันมหาศาลจนพวกเขาไม่สามารถขยับตัวได้เลย
รูนัน มาร์ธาและเบอร์เรนรู้สึกสิ้นหวังขึ้นมา
"จบแล้วล่ะ!”
ปีศาจกระหายเลือดระเบิดเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นออกมาและกำมือ พลังแห่งดวงดาวถูกปามาทางพวกเขา
'ทีนี้แกจะทำยังไงกันนะ?’
เขามองไปที่ราอนเพราะอยากเห็นแววตาที่สิ้นหวังของเขา
แต่ว่า...
“หือ?”
ดวงตาของปีศาจกระหายเลือดกว้างขึ้น เขามองไม่เห็นความสิ้นหวังในสายตาของราออนเลย
เขายังคงสงบ มีเพียงสายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร
ฮึ่ม!
จิตสังหารมากมายปกคลุมดาบของราอน
"ไม่ใช่แกคนเดียวที่กำลังรอจังหวะนี้หรอกนะ”
