ตอนที่ 681 ข่าวที่น่าตกใจ (ฟรี)

ตอนที่ 681 ข่าวที่น่าตกใจ

ต่อมาฉินซู่เจียน มองไปที่ค่าชีวิตที่มี

เมื่อเขาอยู่ที่เกาะรูนสวรรค์ เขามีค่าชีวิตเหลือเพียงประมาณ 300 ล้านแต้มหลังจากอัพเกรดเก้าทัณฑ์สวรรค์กายอมตะ

หลังจากผ่านไปกว่าสองเดือน ค่าชีวิตของเขากลับมาเป็น 3,200 ล้านแต้ม

โดยเฉลี่ย มีค่าชีวิตประมาณ 1,000 ล้านแต้มเพิ่มเข้ามาในแต่ละเดือน

นี่คือประโยชน์ของการรับสมัครศิษย์จำนวนมาก

หากไม่มีศิษย์ใหม่ 210,000 คนที่เสริมเข้ามา ฉินซู่เจียนคำนวณว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองปีกว่าจะถึงระดับนี้ได้

1,000 ล้านต่อเดือน

หนึ่งปีคือ 12,000 ล้าน

นั่นจะเป็น 120,000 ล้านในสิบปี

นี่เป็นเงื่อนไขว่าศิษย์ทุกคนไม่ได้พัฒนาฐานการบ่มเพาะของตน

หากเหล่าศิษย์แข็งแกร่งขึ้น ฉินซู่เจียนประเมินว่าจำนวนค่าชีวิตจะเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า

ค่าชีวิต 120,000 ล้านแต้ม

ฉินซู่เจียนประเมินว่ามันอาจจะเพียงพอสำหรับการอัพเกรดหนึ่งครั้ง

ท้ายที่สุด ตอนนี้เขาอยู่ที่ระดับห้าของขอบเขตสวรรค์ ไม่ใช่ระดับหนึ่ง ค่าชีวิตที่ต้องใช้จะต้องแตกต่างกันมากอย่างแน่นอน

แต่ไม่ว่าอะไรก็ตาม

ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ ค่าชีวิตจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าเขาจะนอนลง และหลับใหล เขาก็จะสามารถสะสมค่าชีวิตได้มากพอที่จะทะลวงไปสู่ระดับสิบได้

“อย่างไรก็ตาม จำนวนศิษย์ทั้งหมด 230,000 คนยังน้อยเกินไป ถ้ามีสัก 2,300,000 คน ในหนึ่งปีข้าจะได้ค่าชีวิต 120,000 ล้านแต้ม”

นิ้วของฉินซู่เจียนแตะเบา ๆ ขณะที่ความคิดพุ่งขึ้นมาในใจของเขา

รับสมัครศิษย์เพิ่ม

นี่เป็นความคิดที่ดีจริงๆ แต่ยิ่งเขารับสมัครศิษย์มากเท่าไรก็ยิ่งต้องใช้ทรัพยากรมากขึ้นเท่านั้น

ด้วยรากฐานของนิกายหยวนในเวลานี้ไม่สามารถรับศิษย์จำนวนมากขนาดนั้นได้

เว้นเสียแต่ว่า ต้องรอให้ศิษย์กลุ่มนี้เติบโตเต็มที่

มิฉะนั้นจะเป็นไปไม่ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ

นอกจากนี้

ฉินซู่เจียน ก็มีความกังวลเล็กน้อยเช่นกัน ตอนนี้เมื่อเผ่าอสูรจากไป สัตว์ร้ายก็กลายเป็นแหนไร้ราก

ถ้าคนของนิกายหยวนโหดเหี้ยมพอจะเป็นไปได้ไหมที่จะฆ่าสัตว์ร้ายทั้งหมดที่เหลืออยู่?

เมื่อคิดถึงสัตว์ร้าย ฉินซู่เจียนคิดถึงทะเล

เมื่อเปรียบเทียบกับสัตว์ร้ายแล้ว มีสัตว์อสูรอยู่ในทะเลมากกว่า

น่าเสียดาย.

ทะเลก็อันตรายเกินไป ถ้าเขาดึงศิษย์ 200,000 คนลงทะเลจริงๆ อาจมีเพียงผู้เล่นเท่านั้นที่สามารถออกมาแบบมีชีวิตได้ ไม่ มันควรจะฟื้นคืนชีพ

ภัยพิบัติทางธรรมชาติใดๆ ก็ตามของขอบเขตสวรรค์ก็สามารถทุบตีศิษย์สองแสนคนให้เรียกมันว่าพ่อได้

“ช่างเถอะ อย่าเพิ่งคิดเกี่ยวกับมันในตอนนี้ เวลานี้ยังมีสัตว์ร้ายอยู่ค่อนข้างมากในเทือกเขาไร้สิ้นสุด นอกจากนี้อีกไม่นานเราจะเริ่มเชื่อมต่อกับสามทวีป ควรมีที่ๆ ดีในการเก็บเกี่ยวทรัพยากร เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าผู้เล่นจะเงียบลงเล็กน้อยเมื่อเร็วๆ นี้”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉินซู่เจียนคิดถึงผู้เล่น

ในช่วงเวลานี้ ข่าวจากผู้เล่นน้อยมากที่จะมาถึงเขา

เมื่อถึงตอนนี้เองที่ฉินซู่เจียนก็ตระหนักว่าเขาลืมเกี่ยวกับผู้เล่นไปแล้ว

หรือที่จริงก็คือมันไม่ได้ถูกลืม แต่เป็นเพียงการเพิกเฉย

เนื่องจากการเติบโตของผู้เล่นช้าเกินไป เมื่อเทียบกับเขาแล้ว พวกเขาอยู่ในระดับที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ในขณะนี้ ผู้เล่นชั้นนำยังคงเดินไปมาในขอบเขตจิตวิญญาณ

แต่ตอนนี้ ฉินซู่เจียนสามารถปราบปรามผู้ฝึกฝนขบเขตสวรรค์ได้ด้วยมือเปล่าแล้ว

พวกเขาทั้งคู่เก่งมากด้วยการโกง

เห็นได้ชัดว่าการโกงของฉินซู่เจียนนั้นทรงพลังกว่าของผู้เล่นมาก

เมื่อเห็นความเงียบของฉินซู่เจียน ซาเสิ่นก็เกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีในใจ เขากล่าวว่า "สิ่งที่ข้าพูดเมื่อกี้เจ้าจงจำเอาไว้ให้ดี ทุกคนรู้ถึงความสำคัญของรากฐานที่แข็งแกร่ง แต่อย่างไรก็ตาม อัจฉริยะส่วนใหญ่ก็เลือกที่จะทะลวงผ่านหลังจากยับยั้งรากฐานของพวกเขาได้ในระดับหนึ่ง”

“เพราะพวกเขาเข้าใจว่าถ้ายังยับยั้งมันต่อไปจะไม่เกิดประโยชน์อะไรมากนัก แม้จะมีพลังต่อสู้ที่ไม่มีใครเทียบได้ถึงขนาดสามารถฆ่าอมตะได้ในฐานการบ่มเพาะตัดนภาขั้นหนึ่ง แต่ด้วยฐานการบ่มเพาะนี้พวกเขาจะกลายเป็นเถ้าถ่านหลังจากผ่านไป 5,000 ปี”

“ตรงกันข้าม อมตะสามารถดำรงอยู่อย่างเสรีในโลกต่อไปได้ นี่คือสิ่งสำคัญที่ไม่ควรละเลย”

"ข้าเข้าใจสิ่งที่ผู้อาวุโสต้องการสื่อดี"

ฉินซู่เจียนพูดด้วยรอยยิ้ม

ซาเสิ่น “...”

เจ้าเข้าใจ? เจ้าเข้าใจแน่นอนใช่ไหม?

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างซาเสิ่นรู้สึกอยู่เสมอว่าฉินซู่เจียนไม่ยอมแพ้กับแผนการที่ไม่ดีบางอย่าง .

สำหรับสิ่งนี้. ซาเสิ่นถอนหายใจอยู่ในใจ

เขาตระหนักว่าในอนาคตตนต้องพูดอย่างระมัดระวัง

ถ้าเขาทำให้อีกฝ่ายเดินผิดทาง มันจะเป็นบาปมหันต์

…

ในวันเดียวกัน

ข่าวการหลอมสร้างเมืองเหลียงซานของฉินซู่เจียน แพร่กระจายไปราวกับสายลม

หลังจากผ่านไปนานกว่าหนึ่งเดือน

การหลอมสร้างนี้ดึงดูดความสนใจของโลกทั้งใบ

ในขณะที่สิ่งประดิษฐ์เต๋าถูกหลอมสร้างก็มีปรากฏการณ์ฟ้าดินเกิดขึ้น และออร่าอันน่าสะพรึงกลัวได้ระงับทุกสิ่ง ซึ่งแสดงให้เห็นพลังของสิ่งประดิษฐ์เต๋านี้

สิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นหก!

ในนิกายต่างๆ ของทวีปตะวันออก สิ่งประดิษฐ์เต๋าที่แข็งแกร่งที่สุดบนพื้นผิวเป็นเพียงสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นสี่เท่านั้น

ตอนนี้ฉินซู่เจียนประสบความสำเร็จในการสร้างสิ่งประดิษฐ์เต๋ขั้นหก คนเหล่านั้นก็พูดไม่ออก

ในเวลาเดียวกัน

ในระหว่างกระบวนการหลอมสร้าง แม่น้ำแห่งกฎก็ถูกเรียกออกมา และแพร่กระจายไปด้วย

สำหรับแม่น้ำแห่งกฎ คน 99% ไม่รู้เรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม.

ยังมีคน 1% ที่รู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของแม่น้ำแห่งกฎ และเข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร

ดังนั้นหลังจากข่าวนี้แพร่ออกไป

มีข่าวใหญ่ออกมาอีกหนึ่งอย่าง

ฉินซู่เจียนไม่ใช่ผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์ระดับ 1 ธรรมดา แต่อย่างน้อยก็ต้องไปถึงระดับ 4 แล้ว

สามระดับแรกถือว่ามีความพิเศษ และสามระดับกลางคือเซียนที่ยากจะหาตัวจับได้

บนพื้นผิวไม่มีเซียนปรากฏตัวในโลกแห่งการบ่มเพาะ

ตอนนี้ที่ ฉินซู่เจียนได้เปิดเผยฐานการบ่มเพาะของเขาแล้ว เขาได้ยืนยันชื่อผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกแห่งการบ่มเพาะโดยตรง

“เซียน!”

หยินเป่าเฉิงไม่รู้ว่าจะแสดงสีหน้าอย่างไรดร

เขารู้มานานแล้วว่าความแข็งแกร่งของตนด้อยกว่าของฉินซู่เจียน

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันด้อยกว่ามาก

หนึ่งคือตัดนภาขั้นหนึ่ง และอีกหนึ่งเป็นอย่างน้อยเซียนขั้นหนึ่งต่างกันหลายระดับ

แม้ว่าหยินเป่าเฉิงจะไม่ได้เป็นเซียน แต่เขาก็รู้ด้วยว่าช่องว่างระหว่างขอบเขตสวรรค์ระดับสี่ และ ขอบเขตสวรรค์ระดับสามนั้นใหญ่มากจริงๆ

แต่เมื่อเทียบกับความตกใจของคนอื่นๆ

หลังจากตกใจอยู่ครู่หนึ่ง หยินเป่าเฉิงก็สงบลงอย่างรวดเร็ว

แล้วถ้าอีกฝ่ายเป็นเซียนล่ะ?

เขาไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ตั้งแต่แรก ตอนนี้มันสำคัญอะไร

เมื่อคู่ต่อสู้มีพลังมากจนไม่สามารถไล่ตามได้ เขาก็ไม่มีใจที่จะแข่งขันอีกต่อไป

หยินเป่าเฉิงยังเห็นประโยชน์ของนิกายไร้ลักษณ์ หลังจากที่ความแข็งแกร่งของฉินซู่เจียนถูกเปิดเผย

“ตอนนี้นิกายไร้ลักษณ์เป็นพันธมิตรกับนิกายหยวน ยิ่งฉินซู่เจียนแข็งแกร่งเท่าไร พันธมิตรนี้ก็จะมีเสถียรภาพมากขึ้นเท่านั้น ด้วยนิกายหยวนในมณฑลเป่ยหยุน อย่างน้อยก็จะไม่เกิดความวุ่นวายใดๆ ในโลกแห่งการบ่มเพาะ”

“สำหรับทรัพยากรของนิกายไร้ลักษณ์ มันไม่สำคัญว่าจะน้อยลงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม เป้าหมายของเราคือสามทวีป ท้ายที่สุดแล้วมณฑลป่ยหยุนเป็นเพียงดินแดนเล็กๆ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องจับตาดูมันเป็นพิเศษ”

ในห้องโถงใหญ่

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ จิงปินก็เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ช่องว่างระหว่างตัดนภากับเซียนนั้นใหญ่ขนาดนั้นจริงๆ หรือ"

“ครั้งที่แล้ว ฉินซู่เจียนเอาชนะข้าด้วยคำพูดเพียงคำเดียว ถ้าเราสู้กันจริงๆ มันคงจะยากสำหรับข้าที่จะต่อกรกับเขาได้”

หยินเป่าเฉิงส่ายหัว ไม่จำเป็นต้องปิดบังเรื่องนี้อีก

คนอื่นอาจไม่ทราบเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่โจมตีนิกายจู่หลิง แต่จิงปินรู้

จิงปินคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "นิกายหยวนจะโจมตีนิกายไร้ลักษณ์ของเราหรือไม่"

สิ่งที่เขากังวลตอนนี้ก็คือ

เขาไม่มีแผนการใดๆ สำหรับนิกายหยวน แต่นิกายหยวนอาจมีแผนการสำหรับนิกายของเขา

หยินเป่าเฉิงกล่าวว่า "ไม่ ถ้าฉินซู่เจียนต้องการโจมตีนิกายไร้ลักษณ์ของเราจริงๆ เขาคงจะทำไปนานแล้ว ไม่มีใครในโลกแห่งการบ่มเพาะของมณฑลเป่ยหยุนที่สามารถหยุดนิกายหยวนได้”

“และหากเป็นเช่นนั้น ฉินซู่เจียนจะไม่ให้โอกาสข้าทะลวงไปสู่​​ขอบเขตสวรรค์ เป้าหมายของเขาคือสามทวีป ดังนั้นเป้าหมายของเราก็ควรเป็นสามทวีปด้วย”

ในเวลานี้ หยินเป่าเฉิงได้เห็นผ่านสิ่งต่างๆมากมาย

ต่อมาจิงปินถามว่า "ผู้อาวุโส ท่านรู้หรือไม่ว่ากระบี่ยาวที่ปรากฏในตอนท้ายเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ประเภทใด"

“ข้าไม่รู้ แต่มันควรจะเป็นสิ่งประดิษฐ์เต๋าระดับสูง”

หยินเป่าเฉิงตอบด้วยความไม่แน่ใจ

อาวุธบรรพบุรุษไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นสามารถรู้ได้

ท้ายที่สุดแล้ว คนที่รู้จริงๆ เกี่ยวกับการดำรงอยู่ของอาวุธบรรพบุรุษนั้นมีอยู่ไม่มากนัก

มรดกของนิกายไร้ลักษณ์ไม่ได้อ่อนแอ

แต่ถึงแม้ว่ามันจะไม่อ่อนแอ แต่มันก็อยู่มาเพียงหลายพันปีเท่านั้น อย่างไรก็ตาม หลังจากสิ้นสุดยุคโบราณ อาวุธบรรพบุรุษในโลกก็หายากขึ้น เฉพาะผู้ที่อยู่ในระดับสูงสุดเท่านั้นที่จะรู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าว

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ จิงปินก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

เมื่อเปรียบเทียบกับความสงบของนิกายไร้ลักษณ์ นิกาย และกองกำลังอื่น ๆ ก็สั่นคลอนอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีความแค้นต่อนิกายหยวน

ในขณะนี้พวกเขารู้สึกถึงความกดดันอย่างมาก

มณฑลไป๋หยง

ในห้องโถงหลักของนิกายหยินหยาง ทั้งสองนิกายได้มาพบกันอีกครั้ง

ซูหยินหยางขมวดคิ้วในเวลานี้และมองไปที่หลู่หยาน เจ้านิกายฮงหยุนซึ่งมีสีหน้าน่าเกลียดเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า

“ฉินซู่เจียนเป็นเซียน นั้นเป็นสิ่งที่เราคาดไม่ถึงจริงๆ หากนิกายหยวนต้องการโจมตีเรา นิกายเก้าวังอาจไม่สามารถทนต่อแรงกดดันเช่นนี้ได้”

หลู่หยานก็พูดอย่างฉุนเฉียวเช่นกันว่า "เรายังต้องรอให้นิกายหยวนลงมืองั้นรึ? ผู้ฝึกฝนของ ศาลาหยวนได้สร้างความสูญเสียมากมายให้พวกเราแล้ว หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป รากฐานของทั้งสองนิกายแม้จะไม่ถูกตัดขาด แต่ก็ไม่มีโอกาสที่เราจะพัฒนา และเติบโตได้”

เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ทั้งคู่ก็เกิดอาการหงุดหงิด

ไม่มีใครคาดหวังสิ่งนั้น

นิกายหยวนดื้อรั้นจริงๆ

เนื่องจากทางนิกายไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ พวกเขาจึงใช้ศาลาหยวนเพื่อลงมือแทน

อย่างไรก็ตาม.

ความแข็งแกร่งของศาลาหยวนยังคงสูงมาก ผู้ฝึกฝนอิสระที่ลงทะเบียนในนั้น เช่นเดียวกับผู้คนจากบางนิกายก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน

จนถึงตอนนี้ ศาลาหยวนดูเหมือนจะไม่มีผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์ใดๆ ที่ลงทะเบียน แต่มีผู้ฝึกฝนขอบเขตศักดิ์สิทธิ์จำนวนมาก

เดิมทีทั้งสองนิกายได้ร่วมมือกัน

ด้านหน้าศาลาหยวน พวกเขาสามารถทนต่อมันได้

แต่ตอนนี้ข่าวของ ฉินซู่เจียนที่เป็นเซียนได้แพร่กระจายไป ทั้งสองนิกายสัมผัสได้ทันทีว่าสิ่งต่าง ๆ เริ่มไม่ดี

ด้วยความโหดเหี้ยมของนิกายหยวน อีกฝ่ายจะไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ แน่นอน

ในอดีตนิกายเก้าวังได้ออกหน้า แต่ตอนนี้นิกายเก้าวังอาจไม่สามารถต้านทานเซียนได้

ดังนั้น

ซูหยินหยาง และหลู่หยานต่างก็เข้าใจว่าพวกเขาควรคิดหาทางถอย

หลังจากนั้นไม่นาน

หลู่หยาน กล่าวว่า "หากไม่มีทางเลือกอื่น เราจะไปที่นิกายเก้าวัง และขอให้พวกเขาไกล่เกลี่ยข้อข้องใจระหว่างเรากับนิกายหยวน ไม่ว่าอย่างไรนิกายหยวนก็ใส่ใจเฉพาะผลประโยชน์ และ สามารถเพิกเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่างได้”

“การดึงดันทำลายเราทั้งสองนิกายจะไม่เป็นประโยชน์ใดๆ ต่อนิกายหยวน ท้ายที่สุดกระต่ายจะกัดเมื่อจนมุม หากเราเต็มใจที่จะขอโทษ นิกายหยวนก็ควรจะยอมถอยให้”

ซูหยินหยางก็พยักหน้าเช่นกันกับข้อตกลงนี้

ณ ขณะนี้.

ออร่าอันทรงพลังปรากฏขึ้น และจากนั้นพวกเขาก็เห็นว่าค่ายกลป้องกันถูกทำลายลง

ผู้เชี่ยวชาญของนิกายหยินหยางต่างตื่นตระหนก