บทที่ 128 - พลังของหลินเฉิน
วันนี้น่าจะลงได้ไม่ครบครับ สาเหตุเพราะไฟดับทั้งวันเพิ่งมา ขออภัยด้วยครับ เอาเป็นพรุ่งนี้แล้วกันเน้อ
บทที่ 128 - พลังของหลินเฉิน
ครืน!
ทันใดนั้นท้องฟ้าก็มีเมฆทะมึนปรากฏขึ้นและเสียงคำรามของสายฟ้าก็ได้พุ่งผ่านทะลุหมู่เมฆ
หลังจากคลื่นสีเขียวได้กระเพื่อมผ่านไปท่ามกลางเสียงคำราม ร่างของหลินเฉินก็ได้เปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างมาก
เมื่อเห็นร่างกายของเขาขยายตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ฮิตโตะก็ถึงกับตกตะลึง
“นี่มัน……”
"เกิดอะไรขึ้นกัน?" เรนโซ่ที่ยังคงนอนอยู่บนพื้นก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าชาวไซย่าสามารถแปลงร่างได้เช่นนี้
นี่อาจเป็นร่างเทพพระเจ้าซูเปอร์ไซย่าที่หลินเฉินกล่าวถึงงั้นหรือ?
“ฮิตโตะ การสังหารข้ามันไม่ได้ง่ายนักหรอก!”
ทันทีที่เสียงของเขาได้เงียบไป หลินเฉินก็พุ่งเข้าหาฮิตโตะด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ
เขาเร็วมากจนเขาปรากฏตัวต่อหน้าฮิตโตะในเสี้ยวพริบตา
ทว่าในขณะที่หมัดของหลินเฉินกำลังจะต่อยฮิตโตะ มือของฮิตโตะที่ไม่ได้ตั้งท่าออกหมัดกลับต่อยที่ท้องของหลินเฉินก่อน
พลังที่ทรงพลังได้ส่งหลินเฉินบินพุ่งออกไป
แคร่ก!
เท้าของหลินเฉินลากยาวที่พื้นไปเกือบหนึ่งพันเมตร ก่อนที่เขาจะหยุด
"เกิดอะไรขึ้นน่ะ?" ไทต์ตกตะลึงเป็นอย่างมาก “คนผู้นนั้นเขาโจมตีหลินเฉินได้ยังไง? ฮานาเซีย เจ้าเห็นการเคลื่อนไหวของเขาหรือเปล่า?”
"ไม่เลย! ข้าไม่เห็นอะไรทั้งนั้น!”
ไม่เพียงแต่พวกนางจะไม่เห็นเท่านั้น กระทั่งหลินเฉินเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกฮิตโตะโจมตีมา
“นี่น่ะหรือวิชาข้ามเวลา? ช่างน่าทึ่งยิ่งนัก!”
ในแง่ของระดับพลัง ความแข็งแกร่งของหลินเฉินที่เปลี่ยนร่างเป็นซูเปอร์ไซย่าในตำนานควรจะเหนือกว่า ทว่าเขากลับไม่สามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวของฮิตโตะได้เลย คำอธิบายเดียวคือวิชาข้ามเวลา!
ทันทีที่หลินเฉินโจมตี ฮิตโตะก็ได้ใช้วิชาข้ามเวลาเพื่อโจมตีหลินเฉินสวนกลับไป
เมื่อสัมผัสหน้าอกของเขา ร่างกายของหลินเฉินแม้จะหลอมรวมกับสายเลือดซูเปอร์ไซย่าในตำนานก็ยังรู้สึกเจ็บปวด
“มือสังหารฮิตโตะ เทคนิคของเจ้าเล็งไปแต่ที่จุดตายสินะ!”
"หืม?"
ฮิตโตะรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นว่าหมัดของเขาไม่ได้สังหารหลินเฉิน
“เจ้าเก่งมาก ข้าไม่เคยพบผู้ใดที่สามารถรับหมัดของข้าได้มานานแล้ว!”
“เจ้าก็ไม่ได้เลวร้ายเช่นกัน มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำให้ข้ากระเด็นไปได้เช่นนี้!” หลินเฉินกล่าวพร้อมกับยิ้มออกมา
สีหน้าของฮิตโตะไม่ได้เปลี่ยนไป ร่างของเขาดูเหมือนจะเคลื่อนย้ายเข้ามากระชั้นชิดกับหลินเฉิน จากนั้นก็ปล่อยหมัดพุ่งเข้าใส่หลินเฉินอีกครั้ง
ทว่าฮิตโตะยามนี้อยู่ห่างจากหลินเฉินไปสองถึงสามเมตร หมัดนี้ดูไม่น่าจะโดนตัวหลินเฉินได้เลย
นั่นคือสิ่งที่ทุกคนคิด…
เพราะในเวลาเดียวกันกับที่ฮิตโตะปล่อยหมัดออกไป รอยหมัดอีกหมัดหนึ่งก็ได้ปรากฏขึ้นบนหน้าอกของหลินเฉินอีกครั้ง
"อุ๊ก!"
หลินเฉินกระอักเลือดออกมาเต็มปากและถูกส่งลอยกระเด็นไปอีกครั้ง
หลังจากพยุงร่างของตนเองด้วยความยากลำบาก หลินเฉินก็สามารถยืนได้อย่างมั่นคงอีกครั้ง
“กระสุนพลังงานล่องหนสินะ? ข้าไม่แม้แต่จะสามารถสัมผัสได้ถึงออร่าด้วยซ้ำ สมกับเป็นมือสังหารจริงๆ!”
หลินเฉินที่เพิ่งจะลุกขึ้นมาได้ ก็ต้องถูกฮิตโตะโจมตีอีกครั้ง ทว่าคราวนี้เป็นการโจมตีที่ล่องหน
ตู้ม!
ฮิตโตะหยุดมองด้วยความประหลาดใจ เขาหมดหมัดของตนกลับมาและมองไปที่โล่ที่อยู่รอบข้างของหลินเฉิน
"โล่? แต่มันไม่มีประโยชน์หรอก!”
ฮิตโตะงอขาของเขาและกำหมัดแน่น จากนั้นเขาก็รัวหมัดไปใส่หลินเฉินคล้ายดั่งปืนกล
ปัง ปัง ปัง!
โล่ของหลินเฉินเปล่งประกายแสงสว่างวาบขึ้นมา แต่น่าแปลกที่แสงทั้งหมดมาจากเพียงจุดเดียวของโล่เท่านั้น
"แย่แล้ว!"
หลินเฉินขมวดคิ้ว แต่ก่อนที่เขาจะได้ทันโต้ตอบ โล่ของเขาก็พังทลายลงเพราะการโจมตีของฮิตโตะแล้ว
ครู่ต่อมา หลินเฉินก็ได้ถูกส่งกระเด็นไปอีกครั้ง
โชคดีที่คราวนี้ หลินเฉินไม่ได้บินไปไกลนัก เพราะเขาสามารถทรงตัวกลางอากาศได้ทัน
ทว่าก็ได้มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา
การต่อสู้ระหว่างทั้งสองทำให้ฮานาเซียและอีกหลายคนที่กำลังดูอยู่ถึงกับตกตะลึง
เพราะว่าพวกนางไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน ฮานาเซียและไทต์จึงประหลาดใจมากที่คนในจักรวาลนี้สามารถต่อกรกับหลินเฉินได้
ส่วนทางด้านเรนโซ่ เขาก็รู้สึกประหลาดใจที่หลินเฉินสามารถยื้อฮิตโตะได้นานมากขนาดนี้!
เขาได้ยินมาว่าไม่เคยมีใครตกเป็นเป้าของฮิตโตะแล้วรอดจากการโจมตีเดียวมาได้!
“เจ้าคนผู้นี้มันอะไรกัน?”
เมื่อมองไปยังหลินเฉินบนท้องฟ้า สีหน้าของฮิตโตะก็ดูเคร่งเครียดมาก เขามั่นใจว่าตนไม่ได้ออมพลังไว้เลย และการโจมตีหลายครั้งยังเป็นจุดตายของหลินเฉิน แต่ทำไมอีกฝ่ายถึงยังมีชีวิตอยู่กันเล่า?
“ไทต์!”
ในยามนี้เอง เสียงของหลินเฉินก็ดังขึ้นในใจของไทต์
“หลินเฉิน?”
“ไทต์ ข้ากำลังคุยกับเจ้าผ่านกระแสจิต จงฟังและทำตามที่ข้าพูดเดี๋ยวนี้!”
ในระยะไกล หลินเฉินที่กำลังจ้องไปยังฮิตโตะก็ได้ใช้เวทมนตร์ของพระเจ้าเพื่อบอกบางสิ่งบางอย่างกับไทต์
หลังจากได้ยินคำพูดของหลินเฉิน ไทต์ก็พยักหน้า จากนั้นจึงหันหลังกลับและวิ่งไปที่ยานอวกาศ
"ไทต์ เกิดอะไรขึ้น?" ฮานาเซียหันกลับมาและเอ่ยถาม แต่แล้วก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งข้างหลังพวกนาง
หมัดของฮิตโตะได้โจมตีหลินเฉินย่างรุนแรงอีกครั้ง
หมัดที่ปล่อยออกมาก่อนหน้านี้ หลินเฉินถูกมันกระแทกใส่จนบินไปหลายครั้งอย่างง่ายดาย แต่คราวนี้มันแตกต่างออกไป กล้ามเนื้อของเขาทุกส่วนคล้ายกับสามารถต่อต้านมันได้ เขาฝืนใช้กำลังทั้งหมดเพื่อต่อต้านมัน
เมื่อเขาเห็นหลินเฉินจ้องมองมาทางเขา ฮิตโตะก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ในยามนั้นเอง หลินเฉินได้คว้ามือของฮิตโตะไว้ด้วยมือเดียวแล้วยิ้มออกมา
"ตอนนี้วิชาข้ามเวลาของเจ้ามันไร้ประโยชน์แล้ว"
"อะไรกัน? เจ้ารู้จักวิชาข้ามเวลาด้วยงั้นเหรอ?" ใบหน้าของฮิตโตะเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
"ข้ามเวลา!"
เมื่อหยุดเวลาแล้ว ฮิตโตะก็ต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อสังหารหลินเฉินให้ตายเสีย ทว่าคู่ต่อสู้ของเขากลับเหนือกว่าที่เขาคิดไว้มาก มือใหญ่ของอีกฝ่ายนั้นเหมือนกับคีมเหล็กที่จับมือของฮิตโตะไว้แน่น มันทำให้เขาไม่สามารถถอยกลับไปได้เลย
จากนั้นเวลา 0.1 วินาทีก็ได้ผ่านพ้นไป
“เจ้าเป็นใครกันแน่?”
"ข้าคือชาวไซย่า...ชาวไซย่าที่มีนามว่าลิงค์!"
ปัง!
หลังจากนั้น มือใหญ่ของหลินเฉินก็กดลงบนหัวของฮิตโตะและทุบมันลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง
ปัง!
พื้นที่อยู่ใต้ทั้งสองแตกเป็นแผ่นในทันที ร่างกายส่วนบนของฮิตโตะทั้งหมดก็ถูกฝังไปที่พื้นเกือบทั้งหมด
“เขาชนะแล้ว!”
ฮานาเซียร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น แต่ทางไทต์กลับยังคงรีบวิ่งออกไป
"ไทต์ เจ้ากำลังทำอะไรอยู่? ดูสิ เจ้าพลาดการสวนกลับของลิงค์ไปแล้วนะ! เจ้าฮิตโตะอะไรนั่นเกือบตายไปเลย!"
"ไม่น่าเป็นเช่นนั้นได้ เพราะหลินเฉินบอกให้ข้าไปเก็บยานอวกาศลงแคปซูลและหากได้โอกาส เขาจะพาเราหนีไปทันที"
"อะไรนะ?"ฮานาเซียหันกลับมาด้วยความประหลาดใจ ซึ่งนางก็เห็นเพียงยานอวกาศของพวกนางได้ถูกนำเข้าไปใส่ในแคปซูลพกพาจริงๆ
ในยามนั้นเอง นางเห็นฮิตโตะ ซึ่งเดิมร่างได้ถูกฝังอยู่กับพื้น จู่ๆ ก็กระโดดขึ้นจากพื้นพร้อมกับเสียง "ตู้ม"หลังจากบินพุ่งขึ้นมาในอากาศ เขาก็ลงมายังพื้นและสะบัดทรายที่อยู่รอบตัวออกไป ดูแล้วไม่มีอาการบาดเจ็บเลยสักนิดเดียว
"เจ้าค่อนข้างใช้ได้ เป็นเวลานานแล้วที่ข้าได้พบกับใครที่สามารถสร้างปัญหาให้ข้าได้ เช่นนั้นข้าคงต้องเอาจริงเสียแล้ว!"
ฮิตโตะบิดคอของเขาและกำหมัดแน่น ทันใดนั้นระดับพลังของเขาก็ทะลุทะลวงขึ้นไป!
ระดับพลังของฮิตโตะ: 450 ล้าน!
