1099 - ช่วยชีวิตหลี่เหอซุย 

1099 - ช่วยชีวิตหลี่เหอซุย

“ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเจ้าอยู่อีกด้านหนึ่งของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวได้อย่างไร?” แม้ว่าจี้จื่อเยว่จะยิ้ม แต่ดวงตาของนางก็เต็มไปด้วยหมอก

“สิบสองปีผ่านไป ท้องฟ้ามีดาวมากมาย ข้านับจนแทบจะตาบอดอยู่แล้ว” นางยิ้มและน้ำตาก็ไหลอาบใบหน้า

เย่ฟ่านเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของนางเบาๆ และค่อยๆ เล่าให้นางฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขาในการท่องอวกาศหลายปี

จี้ฮ่าวเยว่ไม่ชอบหน้าเย่ฟ่านมากนัก ดังนั้นสีหน้าของเขาจึงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

เป็นเวลากว่าสิบสองปีทุกคืนน้องสาวของเขาจะเฝ้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและรำพึงรำพันกับตัวเองตลอดทั้งคืน เรื่องนี้ทำให้เขาโกรธแค้นอย่างไม่สิ้นสุดและต้องการทุบตีเย่ฟ่านอยู่เสมอ

กว่าสิบปีผ่านไปแล้ว จี้จื่อเยว่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก เมื่อนางมีความสุขดวงตากลมโตของนางจะแคบลงเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวและลักยิ้มเล็กๆ จะปรากฏบนใบหน้าของนาง

เมื่อคิ้วขมวดเล็กน้อย จมูกของนางก็จะย่นทำให้เขี้ยวคู่เล็กๆ ของนางปรากฏออกมาอย่างชัดเจน ท่าทางนี้ทั้งขี้เล่นและน่ารักทำให้ผู้คนรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก

เย่ฟ่านและจี้จื่อเยว่เดินพูดคุยกันเข้าไปในเผ่าโบราณ ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสงบและมีเสียงหัวเราะดังขึ้นอยู่ตลอดเวลา

หลี่เทียนยืนอยู่บนโขดหินในชนเผ่า มองดูร่างทั้งสองในพระอาทิตย์ตกดินและแหย่จี้ฮ่าวเยว่ราวกับเป็นสหายคุ้นเคยกัน

“พี่จี้ เจ้ามีน้องสาวอีกคนหรือเปล่า? น้องสาวของเจ้าคนนี้ร่างกายเต็มไปด้วยพลังหยินแห่งธรรมชาติเห็นได้ชัดว่าเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน”

ปัง!

จี้ฮ่าวเยว่สะบัดเท้าเตะเข้าไปที่ก้นของเขาอย่างรุนแรงและทำให้ร่างของหลี่เทียนบินข้ามขอบฟ้าไปตกลงในหนองน้ำแห่งหนึ่ง

“ให้ตายเถอะ ต่อให้เจ้ามีน้องสาวอีกคนข้าก็ไม่คิดจะสนใจอยู่แล้ว น้องสาวของเจ้าก็คงมีนิสัยไม่แตกต่างจากเจ้าเช่นกัน” หลี่เทียนคำรามด้วยความโกรธ

“ไอ้สาระเลวสหายของเจ้าทำให้น้องสาวของข้าร้องไห้อยู่สิบสองปี หากไม่ใช่ว่าตอนนี้น้องสาวของข้ากำลังมีความสุข ข้าคงทุบตีเจ้าเด็กแซ่เย่ให้ร่ำร้องหาบิดามารดาแล้ว!”

ในที่สุดจี้ฮ่าวเยว่ก็เริ่มพูดคุยกับหลี่เทียน แต่ทัศนคติของเขาไม่ค่อยดีนัก จากคำพูดนี้จะเห็นได้ว่าเขารักและเอ็นดูจี้จื่อเยว่มากเพียงใด นั่นทำให้เขาไม่พอใจเย่ฟ่านเป็นอย่างมาก

ในตอนเย็นกองไฟกำลังลุกโชนและกลิ่นหอมของมังกร เผิง และเนื้อสัตว์หายากอื่นๆ โชยไปตามสายลม ผู้คนมากมายต่างหิวโหยจนท้องกิ่ว พวกเขานั่งล้อมกองไฟและรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ

“เย่จื่อน้อย ข้าไม่คิดว่าเราพี่น้องจะได้พบกันอีกครั้ง น่าเสียดายที่ข้าอยู่ไม่ไกลจากความตายแล้ว…”

ลมหายใจของหลี่เหอซุยอ่อนแรง และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล โดยเฉพาะหมอกสีดำที่พยายามกัดกินพลังชีวิตของเขาอย่างต่อเนื่อง

“เจ้าอยู่กับข้าที่นี่แม้เจ้าอยากตายก็ทำไม่ได้ ไม่ต้องกังวลทุกอย่างจะเรียบร้อยดี!”

เย่ฟ่านหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเขาก็กรีดนิ้วของตัวเองและปลดปล่อยเลือดสีทองเข้าไปในร่างของหลี่เหอซุย

เลือดสีทองของเขามีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ของพลังหยางที่สามารถเผาผลาญพลังแห่งความตายสีดำสนิทได้อย่างเด็ดขาด

“หมอกสีดำนี้คือเลือดของทายาทของจักรพรรดิอมตะ ข้าถูกทรมานมานานหลายปีแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะกำจัดมันออกไป” หลี่เหอซุยกล่าว

“อย่ากังวลไปเลย หยวนกู่ที่มีพลังแห่งความตายอยู่ในร่างกายจะเป็นทายาทของจักรพรรดิอมตะผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร ชีวิตของเจ้าอยู่ในมือข้าแล้ว ไม่มีใครพรากชีวิตเจ้าไปได้อย่างแน่นอน!”

เย่ฟ่านปลดปล่อยเลือดสีทองออกมาอีกครั้ง จากนั้นพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็ควบคุมเลือดสีทองให้ไหลเวียนไปทั่วบาดแผลของหลี่เหอซุยโดยสมบูรณ์

จากนั้นหมอกสีดำก็ถูกขับไล่ออกจากบาดแผลของหลี่เหอซุยมากขึ้นเรื่อยๆ ประกอบกับผิวพรรณของเขาที่เปลี่ยนจากซีดขาวกลายเป็นผิวดำคล้ำที่มีเลือดฝาดเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าสุขภาพของเขากำลังดีขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ไม่น่าแปลกใจที่มีบันทึกในหนังสือโบราณว่าเลือดของร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณเปรียบได้กับยาวิเศษ แม้แต่ผู้คนที่กำลังจะตายก็ยังฟื้นคืนชีพกลับมาได้อีกครั้ง…”

ผู้คนมากมายอุทานด้วยความตื่นเต้น เลือดศักดิ์สิทธิ์ของเย่ฟ่านน่าตื่นตาตื่นใจอย่างแท้จริง

เย่ฟ่านหยิบขวดหยกบริสุทธิ์ออกมาแล้วเปิดผนึกออก ทันใดนั้น มังกรตัวน้อยสามสิบหกตัวที่มีความยาวหนึ่งนิ้วก็พยายามหลบหนีอย่างรวดเร็ว

“ปุ๊บ”

เย่ฟ่านบีบมือเบาๆ และจัดการมังกรน้อยทั้งสิบสองตัวให้กลายเป็นแสงที่ลุกโชติช่วงก่อนจะไหลซึมเข้าสู่บาดแผลของหลี่เหอซุย จากนั้นเขาก็ปิดผนึกมังกรตัวน้อยที่เหลืออีกยี่สิบสี่ตัวลงในขวดอีกครั้ง

นี่คือยาศักดิ์สิทธิ์มังกรที่ได้รับจากรังหมื่นมังกร มันเกิดในบริเวณของโลงศพจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมและเย่ฟ่านก็เก็บยาศักดิ์สิทธิ์ชนิดนี้ไว้นานหลายปีโดยไม่เคยนำออกมาใช้

“ด้วยยาศักดิ์สิทธิ์มังกรนี้ต่อให้ร่างกายของเจ้าถูกทำลายจนพังยับเยินเจ้าก็จะฟื้นคืนชีพได้อีกครั้ง!”

ผู้อาวุโสของเผ่าคนเถื่อนอดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความประหลาดใจ

“บูม!”

ในที่สุดยาศักดิ์สิทธิ์มังกรก็ออกฤทธิ์ ข้อต่อของหลี่เหอซุยมีเสียงแตกหักดังขึ้น จากนั้นพวกมันก็เริ่มเชื่อมต่อกันอีกครั้งด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

“ภายในครึ่งเดือนเจ้าจะกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง มิหนำซ้ำร่างกายของเจ้ายังจะทรงพลังมากกว่าเดิมอย่างแน่นอน” เย่ฟ่านลุกขึ้นยืน ร่างกายของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ

“เป็นข่าวดีมาก มาเถอะถึงเวลาดื่มสุราและกินเนื้อคำใหญ่แล้ว!” คนเถื่อนเฒ่ากล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ข้าก็อยากไปเหมือนกัน” หลี่เหอซุยที่กำลังนั่งสมาธิรักษาอาการบาดเจ็บรีบลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

“พักฟื้นให้ดี สภาพของเจ้าตอนนี้ไม่ควรที่จะดื่มสุรา หลังจากที่เจ้าหายดีแล้วพวกเราจะไปตามหาผังป๋อและจักรพรรดิดำ จากนั้นหยวนกู่จะเป็นเหยื่อชิ้นต่อไปของข้า!” เย่ฟ่านกล่าวด้วยความมุ่งมั่น

บางทีทุกคนในโลกนี้อาจตายได้ แต่สำหรับจักรพรรดิดำที่มีชีวิตอยู่มานานหลายแสนปีไม่มีทางตายอย่างแน่นอน

สุนัขหัวโตตัวนี้เป็นสัตว์เลี้ยงของจักรพรรดิอู่ซือผู้ยิ่งใหญ่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันก็คือสิ่งมีชีวิตอมตะเช่นกัน

เย่ฟ่านรู้สึกว่าแม้แต่ตัวเขาก็ยังอาจจะถูกกับถูกศัตรูฆ่าตายได้ แต่ความตายของจักรพรรดิดำนั้นเป็นเรื่องไร้สาระที่ไม่มีวันเกิดขึ้นอย่างเด็ดขาด!

…

หลายวันหลังจากนั้นเย่ฟ่านจะใช้เลือดสีทองของเขาเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของหลี่เหอซุยอย่างสม่ำเสมอ ความสิ้นเปลืองนี้แม้แต่หลี่เหอซุยก็ยังรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างยิ่ง

ต้องเข้าใจว่าแม้แต่ยาศักดิ์สิทธิ์มังกรก็ไม่มีคุณค่าเทียบเท่ากับเลือดของร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณที่บรรลุความแข็งแกร่งระดับเซียนเทียมขั้นสอง

ในช่วงสิบวันที่ผ่านมาเย่ฟ่านใช้เลือดสีทองของเขาไปมากกว่าร้อยหยด และเขาจำเป็นต้องใช้เวลานานหลายวันกว่าจะกู้คืนความแข็งแกร่งของตัวเองให้กลับมาเป็นปกติได้

ในที่สุด รูปลักษณ์ที่อิดโรยของหลี่เหอซุยก็หายไป พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขากลับมาเต็มเปี่ยม ร่างกายที่มีผิวดำคล้ำประกายด้วยแสงสีทองจางๆ

ในตอนนั้นเย่ฟ่านเข้าสู่เมืองศักดิ์สิทธิ์เป็นครั้งแรกเพื่อเดิมพันหินต้นกำเนิด เขาได้รับความช่วยเหลือจากหลี่เหอซุยทำให้เขาสะสมทุนในการทำลายคำสาปร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณได้สำเร็จ

ดังนั้นเมื่อเห็นชะตากรรมอันเลวร้ายของหลี่เหอซุย เย่ฟ่านจึงไม่ลังเลที่จะเสียสละเลือดของเขาเพื่อต่อชีวิตให้กับอีกฝ่าย

สิบปีที่ผ่านมาเขาเผชิญการไล่ล่าจากยอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วน สถานการณ์ของเขาเลวร้ายอย่างถึงที่สุดและมีเพียงกลุ่มทายาทของโจรผู้ยิ่งใหญ่เท่านั้นที่คอยปกป้องเขาอยู่เสมอ

หน้ากองไฟเย่ฟ่าน หลี่เหอซุย หลี่เทียน​​ เอี๋ยนอี้ซี พี่น้องตระกูลจี้  ตงฟางม่าน และคนอื่นๆ ต่างก็ถือไหสุราอยู่ในมือและดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน

เย่ฟ่านไม่ได้ปิดบังอะไรและเล่าเรื่องราวการเดินทางของเขาในทุ่งดวงดาวโบราณจื่อเว่ยทุกคนฟัง ซึ่งทำให้ผู้คนทั้งหมดเกิดความตกใจเป็นอย่างมาก

จากนั้นหลี่เหอซุยยังได้พูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขาในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มันไม่ง่ายเลยที่จะยืนหยัดมาจนถึงตอนนี้และการรอดชีวิตของเขานั้นจำเป็นต้องพึ่งพาโชคเป็นอย่างมาก

จื่อเทียนตูน่ากลัวก็จริง แต่ผังป๋อและตงฟางเย่สามารถต่อสู้กับเขาได้อย่างแน่นอน เหตุผลหลักที่ทั้งสองคนพ่ายแพ้ก็เพราะพวกเขาถูกไล่ล่าจากยอดฝีมือหลายฝ่าย

สำหรับผู้ที่มีส่วนร่วมในความตายของตงฟางเย่มากที่สุดย่อมหนีไม่พ้นศาลสวรรค์ พวกเขาไปมาอย่างไร้ร่องรอย และตงฟางเย่ก็ถูกบุตรศักดิ์สิทธิ์ศาลสวรรค์ดักทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บตั้งแต่แรก และนี่คือสาเหตุสำคัญที่ทำให้เขาถูกจื่อเทียนตูฆ่าตาย

……