บทที่426
รอนเดินมาหยุดตรงหน้าชายหน้าแก่ จากนั้นก็ค่อย ๆยกเท้าบดขยี้เป้ากางเกงช้า ๆ “อ๊าาาา!” รอนมองไปที่อีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชา เวลาผ่านไปไม่นานนัก รอนก็ยื่นมือออกมาพร้อมกับถามอีกฝ่าย น้ำเสียงที่เปล่งออกมาค่อนข้างเย็นชาและเย็นเยียบ “เอายาแก้พิษมาให้ฉันเดี๋ยวนี้” “ไม่ ไม่มียาแก้พิษหรอก ได้... ได้แต่รอให้พิษหม...
