บทที่ 56: เดอะดีเฟนเดอร์
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 56: เดอะดีเฟนเดอร์
พวกเขาขับรถไปยังที่ห่างไกล
ลุคจอดรถ ชำเลืองมองกลับไปที่แมตต์และอาซิงในรถแล้วก็เปิดประตูรถเพื่อออกไป ปล่อยให้ทั้งสองได้พูดคุยกัน
แมตต์เอียงศีรษะเล็กน้อย เมื่อเขาได้ยินเสียงจากที่นั่งด้านหน้าและเสียงฝีเท้านอกรถ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา อันที่จริงไม่ใช่แค่อาซิงเท่านั้น เขาเองก็หวังว่าเขาจะสามารถโน้มน้าวให้ลุคเข้าร่วมทีมของเขาเพื่อต่อต้านเดอะแฮน
เพียงแต่ทัศนคติของลุคนั้นชัดเจนมาโดยตลอด เขาไม่ต้องการจะมีส่วนร่วมกับเรื่องพวกนี้มากเกินไป
“อาซิง มาดามเกาได้กลับมาแล้ว” แมตต์ส่ายศีรษะอย่างอับจนหนทาง ก่อนจะหันความสนใจกลับไปที่อาซิงที่นั่งอยู่ข้างๆ
“มาดามเกาเหรอ?”
ไรอันแทบจะจำมาดามเกาไม่ได้แล้ว เขาถึงกับทวนถามชื่อออกไปอีกครั้งด้วยสีหน้าว่างเปล่า
แม้ว่าเขาจะไม่เห็นสีหน้าของอาซิง แต่แมตต์ก็รู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่จากน้ำเสียง เขากล่าวออกมาทันทีว่า "ก็คนที่เราเคยต่อสู้ด้วยในโรงงาน"
“โอ้ นายหมายถึงหญิงชราแปลกๆ คนนั้นสินะ” อาซิงกล่าวด้วยสีหน้างุนงง "พูดให้ถูก เราไม่ได้ต่อสู้กับเธอจริงๆ สักหน่อย ฉันยังไม่ได้ยกขาของฉันเลย แถมนายก็ถูกเธอตบจนสลบ”
"..."
คำพูดของอาซิงทำให้แมตต์เงียบไปครู่หนึ่ง
เมื่อนึกถึงภาพเหตุการณ์ในโรงงาน เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงบาดแผลที่มาดามเกาทิ้งไว้บนหน้าอกของเขา
“อืม บางทีผมอาจจะพูดไม่ชัดเจนเอง” แมตต์ยิ้มออกมา เขาพยายามลบเลือนความทรงจำอันขมขื่นของเขา ทันใดนั้นเขาก็แสดงสีหน้าจริงจังออกมา "อาซิง ผมต้องการให้คุณช่วยเหมือนครั้งที่แล้ว"
“เรื่องของมาดามเกาเหรอ?” ไรอันพอจะประติดประต่อเรื่องราวทั้งหมดได้แล้ว อีกฝ่ายคงมาหาเขาเพื่ออยากให้ช่วยจัดการมาดามเกา
“ใช่” แน่นอนว่าแมตต์พยักหน้าและพูดไปอีกว่า "มาดามเกาไม่เพียงแต่ปรากฏตัวอีกครั้ง แต่เธอยังนำองค์กรที่อันตรายมากมาด้วย เดอะแฮน ด้วยการยืมพลังที่น่าสะพรึงกลัวของเดอะแฮน เธอกำลังจะทำให้ย่านเฮลคิทเช่นทั้งหมดกลายเป็นแหล่งโรงงานค้าส่งยาเสพติด"
"เดอะแฮน?"
“พวกเขาเป็นองค์กรที่น่ากลัวที่ยังคงซ่อนตัวอยู่ในเงามืด ผมเพิ่งรู้เรื่ององค์กรนี้เมื่อไม่นานมานี้และได้ปะทะกับพวกเขาสองสามครั้ง” เมื่อพูดถึงเดอะแฮน สีหน้าของแมตต์เปลี่ยนไปเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าการเผชิญหน้ากับพวกเขาไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
“เดอะฉอนพลังมากเกินไป ผมไม่มีความมั่นใจที่จะหยุดพวกเขาด้วยตัวเอง” การต่อสู้ที่ต่อเนื่องบ่อยครั้งไม่เพียงแต่ทิ้งบาดแผลไว้บนร่างกายของแมตต์เท่านั้น แต่ยังคล้ายกับทดสอบจิตใจซูเปอร์ฮีโร่ผู้นี้อย่างต่อเนื่อง จนทำให้เขารู้สึกอ่อนแอมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อต้องต่อสู้กับวายร้ายตัวคนเดียว
ก็อย่างที่แคลร์บอก เขาต้องการทีมเพื่อช่วยเขาต่อสู้กับภัยคุกคามจากเดอะแฮน
“อาซิง ผมต้องการความแข็งแกร่งของคุณ”
หลังจากพูดทุกอย่างเสร็จแล้ว แมตต์ก็สูดลมหายใจเข้าลึกและรอการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของอาซิง เขาเตรียมใจว่าอีกฝ่ายจะปฏิเสธแล้ว
“อืม”
ทว่าอาซิงกลับตอบรับแมตต์อย่างไม่ลังเล
“ทำไมล่ะ?” มือของเขากำแน่น แมตต์หันไปหาอาซิง น้ำเสียงของเขาดูกระวนกระวายและสับสนเล็กน้อย
"เพื่อทำในสิ่งที่ถูกต้อง การช่วยชีวิตและช่วยเหลือผู้บาดเจ็บย่อมเป็นหน้าที่ของพวกเราที่ฝึกฝนวิชายุทธ์ ปรมาจารย์ยิปสอนฉันอย่างนั้นตอนที่ข้าฝึกอยู่ที่เผิงไหล”
“ปรมาจารย์ยิปเหรอ?” คำตอบของอาซิงนั้นพูดปนไปมาระหว่างอังกฤษและภาษาจีน ทำให้แมตต์ถึงจะฉลาดเป็นกรดก็ไม่อาจเข้าใจได้ทั้งหมด แต่เขาพอเข้าใจคำว่า 'อาจารย์' ที่อีกฝ่ายพูดถึงอยู่
"ติดกับแล้วสินะ!"
ในร้านขายของเก่า ไรอันรู้สึกดีใจมากที่เห็นซูเปอร์ฮีโร่อย่างแมตต์สังเกตบางอย่างในคำพูดของเขา
“ปรมาจารย์ยิปเป็นผู้ฝึกวิชายุทธ์ที่ได้มายังเผิงไหลโดยบังเอิญ ตามคำพูดของท่านอาจารย์ เดิมทีเขาเป็นนักผู้ฝึกวิชายุทธ์ที่เหน็ดเหนื่อยกับการต่อสู้และรู้สึกไร้กำลังในยามสงคราม เขาจึงเดินทางบากหน้าและลงเอยมาอยู่ที่เผิงไหล”
เมื่อแต่งเรื่องปรมาจารย์ยิปมันออกไปเล็กน้อยแล้ว ไรอันก็ปล่อยที่เหลือเพื่อให้แมตต์เป็นคนจินตนาการเอาเอง
เมื่อได้ฟังที่อาซิงเล่าเกี่ยวกับปรมาจารย์ยิปผู้นี้แล้ว แมตต์ก็หวนกลับไปคิดถึงการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้น ถึงแม้ว่าจะมีอาซิงเข้าร่วมกับเขา แต่การต่อสู้กับเดอะแฮนไม่มีทางเลยที่อาซิงกับเขาสองคนจะสามารถกำจัดมันไปได้จนหมดสิ้น
พวกเขายังต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติม
ในยามนี้ ผู้ที่เข้าเค้ามากที่สุดก็คงเป็นลุคเคจที่ยืนอยู่ข้างนอก
ชายร่างใหญ่ผู้คงกระพันและทรงพลัง ชายผู้ถูกสร้างมาเพื่อการต่อสู้
“เดี๋ยวฉันจะลองพูดดูให้”
เมื่อเห็นท่าทางอันเป็นทุกข์ของแมตต์ อาซิงก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
ส่วนสาเหตุหลักที่ไรอันให้ร่างแยกทำเช่นนั้น ก็เพราะยิ่งฮีโร่และตัวร้ายมีความเกี่ยวข้องกับร่างแยกมากเท่าไร เขาก็จะยิ่งได้คะแนนชื่อเสียงมากเท่านั้น
...
พอลงจากรถและมองไปที่ลุคที่ยืนอยู่ในระยะไกลในความเงียบ ไรอันในร้านขายของเก่าก็อดไม่ได้ที่จะเลือกคิ้วขึ้น
ลุคเคเป็นคนตัวใหญ่ แต่บุคลิกของเขาแตกต่างจากผู้ชายทั่วไป อาจเป็นเพราะประสบการณ์และความทรงจำของเขาในตอนที่ติดอยู่ในคุก ชายร่างใหญ่ผู้นี้จึงหนักแน่นในการตัดสินใจของตนเป็นอย่างมาก
“ไม่ได้เจอกันนานทีเดียวเลยนะ ลุค”
เมื่อเดินขึ้นไปหาเขา ไรอันก็ให้ร่างแยกของเขาอย่างอาซิงทักทายอีกฝ่าย
"ไม่เจอกันนานพอสมควร" ลุคพูดเบาๆ ขณะที่เขาหันไปหาร่างแยก
"ฉันได้ยินมาว่านายเริ่มทำตั้งแต่ฉันออกจากย่านฮาร์เลมสินะ"
“ที่ฉันทำแบบนั้นก็เพราะป๊อบต่างหาก เพราะย่านฮาร์เล็มจำเป็นที่จต้องได้รับการปกป้อง แถมฉันเองก็มีพลังและสามารถดูแลมันได้ ฉันชอบมากกว่าที่จะต้องมาร่วมมือกับชายตาบอดเพื่อต่อสู้กับองค์กรแปลกประหลาดแบบนี้”
“แต่ลุค นายไม่เคยคิดเลยเหรอว่าถ้าไม่มีใครหยุดเดอะแฮนตอนนี้ ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาคงจะไปถึงย่านฮาร์เล็มแน่ เมื่อมันเกิดขึ้น ยาเสพติดจะถูกกระจายไปทั่วถนนของย่านฮาร์เลม นายอยากเห็นมันเป็นแบบนั้นเหรอ?”
"นั่นมันก็เป็นแค่การคาดเดา"
ความคิดเห็นของไรอันได้กระตุ้นบางอย่างในใจลุค แต่เขาก็พยายามบอกปัดออกไป
“นายคิดอย่างนั้นจริงๆ เหรอ?”
เขาหันศีรษะและมองตรงไปที่อาซิงเป็นเวลานาน จากนั้นลุคก็ถอนหายใจและเปลี่ยนความคิด "ก็ได้ ฉันตกลงว่าจะเข้าร่วมกับพวกนาย.... แล้วทีมของนายมีชื่อเรียกว่าอะไรล่ะ?"
"เราจะเรียกทีมเราว่าอะไรดี?" แม้ว่าในใจของไรอันจะรู้อยู่แล้วว่าชื่อทีมนี้คืออะไร แต่เขาก็ให้โอกาสแมตต์ที่อยู่ตรงรถเป็นคนพูดออกมา
แมตต์ที่ยืนอยู่ข้างรถ ถึงจะอยู่ห่างจากอาซิงกับลุคเล็กน้อ ยแต่ประสาทสัมผัสชั้นยอดของเขาก็ยังคงทำให้เขาได้ยินคำถามของอาซิงอย่างชัดเจน ทนายความตาบอดพยักหน้าและพูดว่า...
"ดีเฟนเดอร์ส"
...
