ตอนที่ 231 โอกาสมาถึง
“คุณหนู…” สาวรับใช้ที่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นทุกอย่างที่เธอทำ เธอลังเลก่อนจะพูดออกมาว่า “ท่านปฏิบัติต่อเธอคนนี้ดีเกินไปหรือไม่เจ้าค่ะ…”
“ดีเกินไปเหรอ”
เมื่อได้ยินคำพูดของสาวใช้ เกาเยว่หัวเราะก่อนจะหันกลับมาถามว่า “จริงเหรอ?”
“ใช่เจ้าค่ะ” สาวใช้พยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “คุณหนู ท่านไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนและไม่เคยพยายามลำบากเหมือนครั้งนี้…”
“อืมม…”
เมื่อได้ยินคำพูดของสาวใช้ เกาเยว่ก็หัวเราะและพยักหน้า “ก่อนหน้านี้ข้าไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่คนนี้แตกต่างออกไป”
“เธอมีอะไรแตกต่างเจ้าค่ะ” สาวใช้รู้สึกสับสนมาก “เธอเป็นแค่ผู้ฝึกตนสร้างรากฐาน…”
สำหรับคนอื่นๆ ผู้ฝึกตนอาณาจักรสร้างรากฐานอาจค่อนข้างทรงพลัง แต่สำหรับนิกายเมฆาไหล ผู้ฝึกตนสร้างรากฐานไม่ได้สำคัญอะไรมากนัก นิกายเมฆาไหลยังมีอีกมากมาย
.....
และยิ่งด้วยด้วยสถานะของเกาเย่ว ผู้ฝึกตนสร้างรากฐานธรรมดาไม่มีอะไรเลยเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ
เฉพาะคนที่อยู่บนจุดสูงสุดของการสร้างรากฐานหรือผู้รู้แจ้งเท่านั้นที่จะดึงดูดความสนใจของเธอได้
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องแปลกที่เธอให้ความสนใจกับผู้ฝึกตนสร้างรากฐานธรรมดาๆ คนหนึ่งและทำสิ่งต่างๆ มากมายเพื่อเธออีกด้วย
“บางทีข้าอาจจะปฏิบัติต่อเธอดีเกินไปจริงๆ…”
เมื่อได้ยินคำพูดของสาวใช้ เกาเยว่ก็หัวเราะและพูดว่า “ข้าแค่หว่านกรรมดีเอาไว้”
“ถ้าเป็นเพียงการหว่านกรรมดี จะไม่ดีกว่าหรือเจ้าค่ะถ้าท่านบอกกับผู้นำตระกูลจางโดยตรง” สาวใช้ยังคงถามต่อไป
เกาเย่วมองขึ้นไปข้างบนและส่ายหัวก่อนจะยิ้มแล้วบอกว่า “ใครบอกว่าคนที่ข้าต้องการสร้างความสัมพันธ์ด้วยคือผู้นำตระกูลจาง? คนที่ข้าเห็นว่าสำคัญคือโฮ่วฮวน”
“ถ้าข้าไปแจ้งผู้นำตระกูลจางโดยตรง โฮ่วฮวนอาจตายในนิกายเมฆาไหล”
“แต่เธอเป็นเพียงผู้ฝึกตนสร้างรากฐาน และพรสวรรค์ของเธอยัง…” สาวใช้ขมวดคิ้ว
จากที่เธอเห็นการฝึกตนของโฮ่วฮวนนั้นธรรมดาเกินไปและอาจกล่าวได้ว่าไม่ต่างจากขยะ
การที่โฮ่วฮวนสามารถมาถึงอาณาจักรสร้างรากฐานได้สำเร็จ ทั้งหมดเป็นเพราะทรัพยากรจำนวนมหาศาลที่ผู้นำตระกูลจางได้มอบให้เธอ เช่นเดียวกับเทคนิคปีศาจ
แม้ว่าเธอจะสามารถมาถึงอาณาจักรสร้างรากฐานได้สำเร็จ แต่ก็ไม่น่าจะมีความหวังในการก้าวหน้ามากนัก
เธอไม่เข้าใจและมองไปที่เกาเย่ว
“เจ้าไม่เข้าใจ”
ในการตอบสนอง เกาเย่วยิ้มและกล่าวว่า “ภายในร่างกายของเธอมีศักยภาพมหาศาล เมื่อมันทำงาน เธออาจจะสามารถเข้าถึงอาณาจักรผู้รู้แจ้งได้ อันที่จริงยังมีความหวังสำหรับเธอที่จะไปเกินอาณาจักรผู้รู้แจ้ง เมื่อถึงเวลานั้นเราจะได้รับผลตอบแทนจากการลงทุนที่เราทำในวันนี้”
พูดถึงตรงนี้เธอหยุดชั่วคราวราวกับว่ากำลังคิดอะไรอยู่และมีสีหน้าที่ค่อนข้างซับซ้อน
“ลืมมันไป...”
ในที่สุดเธอก็ส่ายหัวและจากไป
เวลาค่อยๆ ผ่านไป
สามวันต่อมา ในช่วงเวลาหนึ่ง โฮ่วฮวนค่อยๆ ลืมตาขึ้นในคุก
ข้างนอกมีเสียงพร้อมกับระลอกคลื่นแปลกๆ
ความรู้สึกบางอย่างปรากฏขึ้นในใจของเธอราวกับว่ากำลังกระตุ้นให้เธอทำอะไรบางอย่าง
“เริ่มหรือยัง” เมื่อสัมผัสได้ถึงความปั่นป่วนจากภายนอก เธอพึมพำกับตัวเอง
จนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาสามวันแล้ว ใกล้ถึงเวลาที่ตกลงกับเกาเยว่แล้ว
กล่าวอีกนัยหนึ่ง…
ปัง
ในขณะนั้นเองเสียงระเบิดที่ชัดเจนก็ดังขึ้น
เมื่อได้ยินโฮ่วฮวนก็ไม่ลังเลอีกต่อไป เธอลุกขึ้นและหยิบบางอย่างออกมา
มันเป็นเม็ดยาสีทองที่ปกคลุมด้วยลายจารึกซับซ้อน ดูค่อนข้างพิเศษ
กลิ่นหอมจางๆ ของยากระจายไปทั่วบริเวณก่อนที่เธอจะกินมันเสียด้วยซ้ำ เพียงแค่ได้กลิ่นหอมนี้ พลังปราณวิญญาณภายในร่างกายของเธอก็ดูเหมือนจะกลับมาอีกครั้ง
การฝึกตนที่ถูกปิดผนึกของเธอถูกปลดปล่อยอีกครั้ง และมันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น
“เม็ดยาผลาญวิญญาณ…”
มองไปที่เม็ดยาสีทองในมือของเธอ โฮ่วฮวนถอนหายใจเบาๆ ก่อนที่จะกลืนมัน
บูม!
เกิดระเบิดขึ้น
ช่วงเวลาที่เธอกินเม็ดยาผลาญวิญญาณ กระแสน้ำอุ่นๆ ก็ระเบิดอยู่ภายในร่างกายของเธอ
พลังวิญญาณมหาศาลปรากฏขึ้นในร่างกายของเธอ ไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเธอผ่านกระแสเลือดของเธอ
โฮ่วฮวนหลับตาลงอย่างเงียบๆ โดยใช้โฟกัสทั้งหมดของเธอเพื่อควบคุมพลังอันน่าสะพรึงกลัวนั้น
หลังจากกินเม็ดยาผลาญวิญญาณ พลังงานภายในร่างกายของเธอตอนนี้มีพลังมากเกินไป หากเธอไม่ระวัง เธอก็อาจจะตัวระเบิดได้
“ข้ายังไม่เห็นศิษย์พี่จางเลย! ข้าไม่สามารถตายอยู่ที่นี่ได้!”
ท่าทางของเธอดูดุร้ายขณะที่เธอกรีดร้องอยู่ภายในใจ
เลือดเริ่มไหลออกมาจากร่างกายของเธอ ทำให้เสื้อผ้าของเธอเปื้อนไปด้วยเลือด
เมื่อพลังงานยาจากเม็ดยาระเบิดออกมา บาดแผลก็เปิดออกทั่วร่างกายของเธอ
หลังจากนั้นไม่นาน โฮ่วฮวนก็หายใจเข้าลึกๆ และลืมตาขึ้น
ในช่วงเวลาสั้นๆ นั้นเธอสามารถระงับพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวที่อยู่ในร่างกายของเธอได้
เธอยังหลุดพ้นจากค่ายกลที่จำกัดและได้รับการฝึกตนของเธอกลับคืนมา
ถึงเวลาแล้ว