ตอนที่ 956 ทุกสิ่งในความฝัน (ฟรี)

ตอนที่ 956 ทุกสิ่งในความฝัน

ซื่อจีรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ที่พลุ่งพล่าน

ศิลปะการต่อสู้ควอนตัมของยีนเทพชั่วร้ายสามารถทับซ้อนกับยีนเหล็กของเผ่าพันธุ์ของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพอย่างยิ่ง … บางทีความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเธออาจเกินกว่าความแข็งแกร่งของความทรงจำที่สืบทอดมาจากเผ่าเหล็กอย่างมาก!

“ข้าจะพยายามอย่างหนัก” ใบหน้าของซื่อจีเต็มไปด้วยความตื่นเต้น และเธอรู้สึกว่าเขาต้องขยันมากขึ้น “ข้าจะขอให้พี่สาวสอนศิลปะการต่อสู้นี้ให้ข้า!”

“ทำให้ดี อย่าให้เผ่าพันธุ์ของเราต้องเสียหน้า” ใบหน้าของซู่จือเต็มไปด้วยความโล่งใจ เขายิ้มเบา ๆ และพูดว่า

“ในอนาคต ลูกสาวของข้าจะเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่าเหล็ก”

"ใช่"

ซื่อจีแทบรอไม่ไหวที่จะเหวี่ยงหมัด และฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ควอนตัม

ซู่จือ แค่ยิ้มและพูดคุยกับทั้งสองคนราวกับว่าเขากำลังเดินเล่น จากนั้นจึงกลับไปที่ปราสาทเพื่อพักผ่อน

ท้ายที่สุดแล้ว ศิลปะการต่อสู้ควอนตัม และร่างควอนตัมของจักรวาลคุ๋ขนานยังอยู่ในขั้นตอนการวิจัยขั้นสุดท้าย พวกเขามาถึงจุดเปลี่ยนสุดท้ายของการรวมเป็นตัวตนเดียวแล้ว …

เมื่อรวมกันแล้ว จะเป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพที่ไม่เคยมีมาก่อน

…

หลังจากที่เรนิมังซากะจากไป เมดูซ่าก็ตกใจเล็กน้อย

“ข้าเข้าใจแล้ว เทคนิคบ่มเพาะสายเลือดของเผ่าเทพชั่วร้ายนั้นเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบกับเทคนิคบ่มเพาะสายเลือดของเผ่าเหล็ก ยีนทั้งสองส่งเสริมซึ่งกันและกัน … ไม่น่าแปลกใจเลยที่พวกเขาจะใกล้ชิดกันขนาดนี้!”

เธอรู้สึกว่าสถานการณ์ต่างๆ เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ และเธอต้องฉลาดมากที่จะไม่ทิ้งข้อบกพร่องใดๆ ไว้

หลังจากที่เรนิมังซากะจากไป ทั้งสองก็มองไปที่สถานการณ์ด้านล่าง “สัตว์ประหลาดตัวนั้นได้จากไปแล้ว จ้าวยุทธตามไม่ทัน … อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายจะประสบความสูญเสียอย่างหนัก”

“บางทีอาจมีบางคนกำลังใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้”

เมดูซ่ายิ้มและชมการต่อสู้ด้านล่างต่อไป “ท้ายที่สุดแล้ว ปรมาจารย์เฒ่าเหล่านั้นก็ไม่ง่ายขนาดนั้น พวกเขาแต่ละคนได้ผ่านภูเขาคมมีด และทะเลเพลิง … ในแง่ของการต่อสู้โดยตรง จ้าวยุทธนั้นแข็งแกร่งที่สุดโดยธรรมชาติ แต่คนอื่น ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรับมือเช่นกัน … พวกเขาจะนิ่งเฉยได้อย่างไร”

“ฝันสวรรค์… หลังจากดูดซับข้อมูลของการต่อสู้ครั้งนี้แล้ว เขาก็ยังคงฝันอย่างบ้าคลั่ง… ทารกแห่งครรภ์ในฝันน่าจะก่อตัวในไม่ช้านี้ใช่ไหม?” เมดูซ่าก็หัวเราะ

“ฝันสวรรค์มันคืออะไร?” ซื่อจีถามอย่างสงสัย

เมดูซ่าเผยสีหน้าแปลกๆ ออกมา และจู่ๆ ก็ถามว่า “เจ้าฝันบ้างหรือเปล่า?”

ซื่อจีส่ายหัว

ใช่แล้ว ในฐานะรูปแบบชีวิตอันยิ่งใหญ่ เธอย่อมไม่ฝัน

เมดูซ่าหัวเราะแล้วพูดว่า “แต่มนุษย์สามารถฝันได้ … ความฝันเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม บางครั้งเจ้าอาจฝันว่าเจ้าไม่ใช่ตัวเอง แต่เป็นคนอื่น มันเป็นเรื่องปกติมาก…”

“ข้าฝันว่าข้าเป็นคนอื่น?” ซื่อจีกล่าว

“ใช่ เจ้าจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าชีวิตของเจ้าไม่ใช่ความฝันอันยาวนาน? เจ้าอาจจะฝันตั้งแต่ต้นจนจบ ฝันว่าเจ้าเป็นลูกสาวของตัวตนที่ยิ่งใหญ่ แต่ในความเป็นจริง เจ้าอาจเป็นเพียงชายร่างใหญ่ที่มีขนบนหน้าอกที่กำลังงีบหลับอยู่”

เมดูซ่ากล่าวว่า

ซื่อจีดูเหมือนจะครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งว่า “ข้าในปัจจุบัน มันอาจเป็นเพียงความฝันอันยาวนาน? เมื่อลืมตาขึ้นมาในชีวิตจริงข้าอาจเป็นชายร่างกำยำ?”

“ความฝันนั้นไม่น่าเชื่อเสมอไป แต่มันก็เป็นจริงอย่างผิดปกติเช่นกัน ความฝันเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะกระตุ้นศักยภาพอันล้ำลึก … มันเป็นการชี้นำทางจิตวิทยาที่จะทำให้เจ้าทำสิ่งที่เหลือเชื่อได้”

เมดูซ่าก็หัวเราะ “ตัวอย่างเช่น ในโลกการต่อสู้ มีผู้เชี่ยวชาญที่เชื่อมโยงกันบางคนที่ได้ทำลายขีดจำกัดของร่างกายมนุษย์ พวกเขาอยู่แค่ระดับ 2 แต่พวกเขาจะฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ทางจิตวิญญาณบางอย่างเพื่อสร้างฝัน และบอกเป็นนัยกับตัวเอง และกระตุ้นศักยภาพของตน”

ซื่อจีตกตะลึงอีกครั้ง “หลอกตัวเองให้กระตุ้นศักยภาพของตัวเองเหรอ?”

“ใช่ จักรวาลอันกว้างใหญ่มีสิ่งที่น่าทึ่งอยู่เสมอ” เมดูซ่ากล่าวว่า

ซื่อจียังคงไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้

“ชีวิตอาจเป็นเพียงความฝันที่ยิ่งใหญ่ของใครสักคน?” เมดูซ่าถอนหายใจด้วยอารมณ์ “เจ้า และข้าอาจกำลังฝันอยู่ก็ได้”

เธอกำลังฝันอยู่หรือเปล่า?

หัวใจของซื่อจีสั่นไหวราวกับว่าเธอเข้าใจอะไรบางอย่าง

“อย่างไรก็ตาม เมื่อจำเป็น ข้าก็ร่วมสนุก และไปเล่นด้วยได้เช่นกัน” เมดูซ่าก็หัวเราะ เธอไม่ได้ต่อสู้มาเป็นเวลานาน เธอไม่ได้ต่อสู้มานับพันปีแล้ว และมือของเธอก็คันมาก

…

ตี่ฉีหนีออกมาด้วยสีหน้าแปลกๆ

“เจ้าตัวนี้เป็นเม่นหนาม เหม็น และแข็งจริงๆ …สุนัขบ้านั้นไม่ได้โกหกข้า ทุกคนจะหลีกเลี่ยงเขาเมื่อเห็นเขา เขาช้า และตามไม่ทัน ดังนั้นเขาจึงได้แต่ตะโกนตามหลังเท่านั้น”

ตี่ฉีเดินผ่านท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว

ศิลปะการต่อสู้ของอีกฝ่ายเป็นแบบดั้งเดิมและตรงไปตรงมามาก ไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถเรียนรู้มันได้ แต่ไม่มีทางลัด เขาต้องค่อยๆ ฝึกฝนมันทีละขั้น

นอกจากนี้ ความยากของแต่ละขั้นจะเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณ

เช่นเดียวกับศาสตร์ลี้ลับเก้าปฏิวัติ ความยากในการเปิดช่องว่างจะเพิ่มเป็นสองเท่า

ไม่เพียงแต่ต้องมีการคำนวณที่แม่นยำเท่านั้น แต่ยังต้องศึกษาวิธีการอันซ้อนทับ การควบคุม และแม้แต่จำนวนอนุภาคที่กระทบกับคลื่นควอนตัมด้วย นอกจากนี้ยังมีข้อกำหนดมากมาย ...

สัตว์ประหลาดตัวนี้ฝึกฝนจนถึงระดับที่บ้าคลั่ง มันคงจะซ้อนกันหลายร้อยล้านชั้น ไม่ว่าการป้องกันจะแข็งแกร่งแค่ไหน มันก็ถูกทำลายด้วยหมัดเดียวจากเขาได้

ตี่ฉียังคงบินต่อไป

สัตว์ประหลาดชนิดนี้ย่อมถูกหลีกเลี่ยงโดยธรรมชาติ เจ้าไม่สามารถทำอะไรเขาได้ และเขาก็ไม่สามารถทำอะไรกับเจ้าได้

“เมื่อดูอายุของเขา ผู้ชายคนนั้นมีอายุเพียงประมาณ 2,000 ปีเท่านั้น มันน่าทึ่งจริงๆ เมื่อตอนที่ข้ายังเด็ก ข้าไม่เข้มแข็งเท่าเขา ข้าสามารถต่อสู้กับเฉินซาง ได้เพียงไม่กี่คนเท่านั้น”

อย่างไรก็ตามในวินาทีถัดมา

ในความว่างเปล่า ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ

“มีคนรู้ว่าข้าได้รับบาดเจ็บสาหัส และมาที่นี่เพื่อสกัดกั้นข้าหรือเปล่า”

ตี่ฉีหัวเราะ ใบหน้าของเขาสงบมาก “มันไม่ควรจะเป็นแคโรไลน์ เธออาจจะซ่อนตัวอยู่ในเงามืด แต่เธอจะไม่ลงมือใดๆ เธอรู้ภูมิหลังของข้า และรู้ว่าแม้ว่าข้าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตาม สามารถทะลวงเข้าสู่ระดับเก้าได้ตลอดเวลา … ถ้าข้าเป็นเธอ ข้าจะรอจนกว่าอาการบาดเจ็บจะสาหัสมากจนยากสำหรับข้าที่จะสังเกตสภาพแวดล้อมรอบตัว จากนั้นข้าจะโจมตี และฆ่าในทันที โดยไม่ให้เวลาทะลวงผ่านเลยด้วยซ้ำ”

เบื้องหน้าเขา เม็ดทรายในอากาศควบแน่นและกลายเป็นชายชราผมขาว

“เจ้าคือสุนัขตัวนั้น?”

ตี่ฉียืนอยู่ในอากาศโดยเอามือไพล่หลัง

ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะและมองไปที่ชายชราผมขาว “มันเป็นเช่นนี้เอง นี่เป็นส่วนหนึ่งของแผนการของเจ้าตั้งแต่เริ่มต้น … ล่อลวงจ้าวยุทธให้โจมตีข้า เจ้ารู้ว่าเขาอยู่ยงคงกระพันทั้งการป้องกัน และการโจมตี…' จากนั้นใช้ประโยชน์จากความจริงที่ว่าทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บ เจ้าจึงมาหาข้า”

ขณะที่เขาพูด สีหน้าของเขาก็เย็นชาลงเรื่อยๆ

ผู้ชายคนนั้นเมื่อกี้นี้รับมือยากมาก แต่นั่นคือทั้งหมด

เขาดูได้รับบาดเจ็บสาหัสเหรอ? อย่างไรก็ตาม เขาสูญเสียชีวิตไปเพียงประมาณร้อยชีวิตเท่านั้น ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ เตาหลอมโลกในร่างกายของเขาได้ฟื้นคืนชีวิตมากกว่าเจ็ดสิบชีวิตแล้ว …

เขามีชีวิตมากกว่าหนึ่งพันชีวิต ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสใดๆ เลย!

ใช่มันเป็นแบบนั้น

ศิลปะการต่อสู้ควอนตัมของอีกฝ่ายนั้นแปลกมาก

แต่ศาสตร์ลี้ลับเก้าปฏิวัติของพวกเขาจะอ่อนแอขนาดนั้นได้อย่างไร?

พวกเขาต่างมีจุดแข็งของตัวเอง

เขาไม่กลัว แต่เขาไม่อยากเกี่ยวข้องกับคนบ้าแบบนั้น

ตอนนี้อีกฝ่ายเข้ามาขัดขวางเขา มันก็น่าหัวเราะ เทคนิคบ่มเพาะของอีกฝ่ายคงไม่เหมือนกับจ้าวยุทธที่ไม่สามารถเรียนรู้ได้หรอกใช่ไหม

โจวเหมิงหัวเราะ “ล่อลวงจ้าวยุทธงั้นรึ? ไม่ ข้าบอกเจ้าไปแล้วก่อนหน้านี้ว่าเจ้าควรรีบออกไปถ้าเจ้าเห็นเขา แต่เจ้าไม่เชื่อข้าเอง”

“ข้ารู้สึกขอบคุณจริงๆ สำหรับปราถนาดีของเจ้า” ตี่ฉีก็หัวเราะเช่นกัน

โจวเหมิงกล่าวต่อ “อย่างไรก็ตาม จ้าวยุทธได้นำปัญหามาสู่เจ้า ข้าต้องชดเชยมันโดยธรรมชาติ ข้าสามารถต่อสู้กับเจ้าได้”

ตี่ฉีก็สงบลงทันที เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายคิดว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส และต้องการใช้โอกาสนี้โจมตี เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “น่าสนใจ ยากจะหาคนเที่ยงธรรมเช่นเจ้าจริงๆ!’

"รับมือ!" โจวเหมิงกล่าว

"มา!" ตี่ฉีก้าวไปข้างหน้า

บูม!

ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมา

โจวเหมิงซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามใช้ศาสตร์ลี้ลับเก้าปฏิวัติ ร่างที่แท้จริงของเผ่าอู๋ และการเคลื่อนไหวทุกประเภทของตี่ฉีทันที ทั้งสองคนกำลังต่อสู้กัน และพลังงานอันไม่มีที่สิ้นสุดเริ่มส่งผลกระทบและสั่นสะเทือน

ร่างกายของตี่ฉีสั่นเล็กน้อย

“คนนี้ไม่เคยโกหกข้ามาก่อนจริงๆ! เขาไม่มีเทคนิคบ่มเพาะให้ข้าเรียนรู้ … แต่เขากำลังเรียนรู้จากข้า? การกระทำ ท่าทาง และคำพูดของเขาดูเหมือนจะเป็นข้าอีกคนหนึ่ง … นี่คือศิลปะการต่อสู้ควอนตัมที่แปลกประหลาดแบบไหนกัน?”

ตี่ฉีไม่มีเวลาโต้ตอบ

คู่ต่อสู้ของเขาต่อสู้เหมือนคนบ้า และตี่ฉีถูกบังคับต้องจริงจัง ในความงุนงง เขารู้สึกเหมือนกำลังต่อสู้กับตัวเอง … มันแปลก และน่ากลัว!

ในเวลาเดียวกัน เขาก็ตระหนักว่าอีกฝ่ายเริ่มมีลักษณะคล้ายกับเขามากขึ้นเรื่อยๆ

เทคนิคบ่มเพาะ การเคลื่อนไหว และเทคนิคต่อสู้ของอีกฝ่ายยังไม่ดีมากนักมาก่อน แต่ในกระบวนการต่อสู้กับเขาอย่างต่อเนื่อง คู่ต่อสู้ของเขากำลังเรียนรู้รูปแบบการต่อสู้ของเขาอย่างบ้าคลั่ง

“เขาเรียนรู้จากข้าจริงๆ!”

หัวใจของตี่ฉีสั่นไหว และมีความคิดที่น่าขนลุกผุดขึ้นในใจของเขาว่า 'ความเร็วในการเรียนรู้ของเขาเร็วเกินจินตนาการ ... ' ราวกับว่าข้าเห็นตัวข้าอีกคน ”

“นี่คือฝันสวรรค์”

โจวเหมิงที่อยู่ตรงหน้าเขายังคงน้ำตาไหล ให้ความรู้สึกที่น่าสะพรึงกลัวราวกับหน้ากากงิ้ว “ข้าเป็นใคร … ? ข้าคือใคร … ละครก็เหมือนชีวิต … ชีวิตก็เหมือนละคร…”

ในเวลาเดียวกัน รูปลักษณ์ของอีกฝ่ายก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นของตี่ฉี

ตี่ฉีฉลาดมาก ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของคู่ต่อสู้ของเขาไม่ได้ทรงพลัง เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าเขา แต่เพื่อ … เรียนรู้จากเขาและใช้ประโยชน์จากเขา!

“ไอ้สารเลว เจ้ากล้าดียังไง? เปลี่ยนเป็นข้า ฝันเป็นข้า และใช้ชีวิตของข้า …” ตี่ฉีโกรธมาก

ความโกรธประเภทนี้อยู่ในระดับที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับความโกรธที่เขารู้สึกเมื่อต่อสู้กับจ้าวยุทธ

ก่อนหน้านี้ ศิลปะการต่อสู้ของปีศาจลวงตานั้นน่าขยะแขยง และน่ากลัวอยู่แล้ว ใครจะรู้ว่าคนๆ นี้…มันยิ่งแปลกประหลาด และน่าขยะแขยงยิ่งกว่าเดิม

อีกฝ่ายใช้ร่างควอนตัมเพื่อฝัน

ฝันสวรรค์…

ถือว่าทั้งจักรวาลเป็นเพียงความฝัน

เมื่อเขาฝัน เขาต้องการที่จะกลายเป็นตัวละครใน 'ความฝัน' ของเขา ใช้ชีวิตของอีกฝ่าย และสัมผัสกับการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ในชีวิต ...

“ก่อนหน้านี้ข้าฝันถึงจ้าวยุทธ ผู้ชายคนนั้นก็โกรธมากเช่นกัน ข้าให้ความยุติธรรมแก่เขาอย่างชัดเจน โดยทำหน้าที่ของเขาในฐานะจ้าวยุทธอย่างดี และจัดการโลกการต่อสู้ทั้งหมด ข้าเป็นคนชอบธรรม และดุร้ายมากเหมือนกับเขา … แต่เขากลับมาหาข้า เพื่อทุบตีข้า มองแวบเดียวก็บอกได้เลยว่าเขาเป็นคนหยาบคาย และไร้เหตุผล”

“ข้าพยายามช่วยเหลือเขา และเป็นคนดี แต่สุดท้ายเขากลับตอบแทนแบบนี้”

“การเป็นคนดีไม่ใช่เรื่องง่ายเลย”

เสียงของโจวเหมิงเต็มไปด้วยความผันผวนของชีวิตในขณะที่เขาพูดด้วยอารมณ์ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม “แต่ตอนนี้ ข้ามีทางเลือกที่ดีกว่า ข้าสามารถฝันที่จะเป็นคนที่น่าสนใจมากขึ้นและใช้ชีวิตเป็นคนๆ นี้ในฝันของข้า …”

"มันเป็นไปไม่ได้!"

ใบหน้าของตี๋ฉีมืดลงและเขาพูดอย่างเย็นชา "แม้ว่าเจ้าจะฝันถึงข้า แต่เจ้าไม่มีสายเลือดที่สอดคล้องกัน เจ้าจะเรียนรู้เทคนิคบ่มเพาะหล่านี้ได้อย่างไร? ”

โจวเหมิงสงบมาก “เป็นความจริงที่ว่าข้าสามารถเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ควอนตัมของโลกการต่อสู้ได้เท่านั้น ไม่ใช่สายเลือดอื่น อย่างไรก็ตาม มีร้านค้าระบบอยู่ที่นี่ … นอกจากนี้ยังมีพรสวรรค์เทียมแปลกๆ อยู่ด้วย … หากไม่มีอุปสรรคทางสายเลือด ข้าสามารถเรียนรู้อะไรก็ได้”

ร้านค้าระบบทำให้ความฝันของโจวเหมิงมีสายเลือดทุกอย่างอย่างสมบูรณ์ เขายังคงบังคับตัวเองให้เผชิญหน้ากับตี่ฉีต่อไป “ก็เหมือนกับที่ข้าพูด … มีทุกอย่างในความฝัน … ใครอยู่ในความฝัน … ข้าคือใคร?”

ใบหน้าของตี่ฉีมืดลงอย่างสิ้นเชิงในขณะที่เขามองไปที่โรงงานเล่นแร่แปรธาตุในร่างกายของเขา

นักแข่งรถแห่งภูเขาฮารุนะพูดไม่ออก

เขาตกตะลึง

ทำไมเจ้าถึงมองมาที่ข้า?

เขาขนลุกไปทั่วร่างกาย และเขาก็กรีดร้องในใจ “ข้าไม่ได้ทำอะไรเลย พวกโง่ๆ นั่นแหละที่ตั้งร้านค้า มันไม่เกี่ยวอะไรกับข้า!”