บทที่ 65
เฉิงอวี้ลืมตาขึ้นอย่างเงียบๆ มองมาทางหลินอันหลานอย่างสงบ เขาสามารถมองเห็นแผ่นหลังที่เปลือยเปล่าของหลินอันหลาน มองเห็นแผ่นหลังที่ผอมบางของเขา แต่ทว่ากลับมองไม่เห็นใบหน้าของเขา มองไม่เห็นซึ่งอารมณ์ในดวงตาของเขา แต่เขาเดาว่าเขาน่าจะมองดูเจี่ยงซวี่อย่างตั้งใจ เฝ้าดูเขาอย่างอ่อนโยน เขาไม่เคยเจอคนแบบนี้มา...
