บทที่ 46: ชิ้นส่วนการ์ด
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 46: ชิ้นส่วนการ์ด
[คะแนนชื่อเสียงจากคอร์เนล สโตกส์ +110]
[คะแนนชื่อเสียงจากมาเรีย ดิลลาร์ด +40]
คอตตอนเมาธ์ก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดา ถึงเขาจะควบคุมอาชญากรและทำเลวมากมายในย่านฮาร์เล็มได้เพราะลูกพี่ลูกน้องของเขาที่มีสมาชิกสภาหญิง แต่ตัวเขาก็เป็นเพียงมนุษย์ทั่วไป ซึ่งพอสูญเสียวิลลิสและลูกน้องของเขาไป มันก็ยิ่งหนักขึ้นไปกว่าเดิม เห็นได้ชัดว่าคอร์เนล สโตกส์ไม่สามารถเป็นภัยคุกคามต่อไรอันได้อีกต่อไป เขาสามารถจัดการกับอีกฝ่ายได้ด้วยการเตะเพียงไม่กี่ครั้ง
“อาซิง แน่ใจนะว่าไม่อยากอยู่ที่ย่านฮาร์เล็ม”
ที่ทางเข้าร้านอาหาร คุณนายคอนนี่และคนอื่นๆ ดูไม่อยากให้เขาไปเลย การปรากฏตัวของไรอัน โดยเฉพาะการไปโจมตีคอร์เนลได้ทำให้ย่านฮาร์เลมดีขึ้นมากโข
"ฉันยินดีที่จะจ่ายเงินเพิ่มเพื่อจ้างเธอมาปกป้องเรา ตราบใดที่เธอยังอยู่ที่นี่ก็พอแล้ว"
“ผมไม่ได้ปกป้องคุณเพราะเงินหรอกนะ” ไรอันส่ายศีรษะเพื่อเป็นการตอบข้อเสนอของคุณนายคอนนี่
ด้วยสองคะแนนชื่อเสียงล่าสุดที่เขาได้เก็บเกี่ยวจากบาร์สรวงสวรรค์ฮาร์เลม จุดประสงค์ของไรอันในการมาที่ย่านฮาร์เลมก็สำเร็จลุล่วงแล้ว คงถึงเวลาที่ต้องจากไป ทว่าแม้เขาจะยังคงอยู่ต่อไป ย่านฮาร์เล็มก็ไม่มีเป้าหมายอื่นให้ไรอันเก็บคะแนนได้อีก นอกจากลุคเคจ
“อาซิง ถึงเราจะพบหน้ากันเพียงไม่กี่วัน...” ป๊อปกอดไรอันและตบไหล่เขา “แต่ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่เธอทำเพื่อย่านฮาร์เลมนะ”
“ผมแค่ทำสิ่งที่ผมทำได้เท่านั้นเอง ผมมั่นใจว่าแม้ผมจะจากไปแล้ว ก็ยังมีคนที่จะดูแลย่านฮาร์เล็มต่อไป ดังนั้นคุณนายคอนนี่ คุณไม่จำเป็นต้องกังวลหรอกครับ”
ขณะที่พูดเช่นนั้น ดวงตาของไรอันก็มองไปทางลุคที่อยู่ด้านข้างโดยไม่รู้ตัว ซึ่งอีกฝ่ายก็ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มแหยๆ
“แล้วอาซิง เธอจะทำอะไรต่อไปเหรอ?”
ป๊อบที่ยืนอยู่ระหว่างพวกเขาทั้งคู่ก็เห็นได้ชัดถึงสายตาที่ไรอันมองมาทางลุค เขาได้แต่ส่ายศีรษะกับตัวเอง 'ดูเหมือนว่าคงอีกสักพักเลยที่พาวเวอร์แมนจะปรากฏตัวอีกครั้ง'
"ผมก็คงต้องไปหาวิลลาร์ดต่อ เพราะนั่นเป็นวัตถุประสงค์แต่แรกที่ผมมายังนิวยอร์ก"
ไรอันตอบกลับไป
.....
"โอ้ ไรอัน ฉันไม่ได้เจอนายมาสักพักแล้วนะ"
ที่ประตูร้านขายของเก่า แจ็คมองไปทางไรอันที่ไม่ได้มาที่นี่นาน จึงได้เอ่ยทักไปด้วยความประหลาดใจ
"ฉันคิดว่านายจะไม่กลับมาที่นี่แล้วซะอีก"
"ทำไมผมจะไม่กลับมากันล่ะ? ผมก็แค่ออกเดินทางสั้นๆ ไปนอกเมืองเท่านั้นเอง" ไรอันส่ายศีรษะตอบพร้อมรอยยิ้ม
“นายตัดผมใหม่มาเหรอ?”
"ใช่ มันดูเป็นยังไงบ้าง?"
“นายต้องการความจริงหรือเปล่าล่ะ? บอกตามตรง มันก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น”
"ฮ่าๆ ผมเห็นด้วย"
หลังจากพูดคุยกับแจ็คในร้านซักรีด ไรอันก็เดินไปที่ร้านขายของเก่าของเขา
อย่างที่แจ็คบอก เขาไม่ได้อยู่ที่นี่มาสักพักแล้ว แม้ว่าจะไม่ได้ทิ้งช่วงไปนานนัก แต่ฝุ่นละอองบางๆ ก็สะสมอยู่บนสิ่งของในร้านขายของเก่า
ดังนั้นเมื่อเข้ามาในร้านแล้ว ไรอันจึงหยิบเศษผ้าและเช็ดฝุ่นที่ตกลงบนสินค้าโบราณในขณะที่เขามองไปยังแผงข้อมูลของระบบ
บนแผงข้อมูลระบบ คะแนน 1,000 คะแนนล่อลวงไรอันอย่างเงียบๆ มันพยายามกระตุ้นให้เขาแลกเปลี่ยนเป็นหีบสมบัติอย่างต่อเนื่อง
ระหว่างทำความสะอาด เขาแทบจะไม่สามารถระงับความเย้ายวนนี้ได้เลย
ไรอันแตะผมของเขา ซึ่งงอกขึ้นเล็กน้อยและกระซิบกับระบบว่า "ฉันเสียสละผมของฉันเพื่อคะแนนชื่อเสียง แกต้องให้ของดีกับฉันมานะ"
หลังจากพูดระบายอารมณ์กับตัวเอง ไรอันก็ใช้คะแนนชื่อเสียง 1,000 คะแนนอันล้ำค่าของเขาเพื่อแลก [หีบสมบัติเหล็กดำ] อีกใบจากระบบ เขาทำงานหนักมาทั้งวัน แต่เพียงแค่การกดครั้งเดียว คะแนนทั้งหมดก็เหลือเพียงหลักเดียว หัวใจของไรอันที่เห็นตัวเลขลดลงเหลือหลักเดียวก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างยิ่งยวด
ไรอันบังคับตัวเองไม่ให้มองไปที่คะแนนชื่อเสียงในระบบและจ้องไปที่หีบสมบัติใหม่ที่เขาเพิ่งแลกมา
เมื่อไม่แน่ใจในโชคของตัวเอง ไรอันจึงใช้เวลาเล็กน้อยในการสวดอ้อนวอน จากนั้นเขาจึงพยักหน้าไปทางหีบสมบัติของระบบด้วยอารมณ์ที่รู้สึกไม่สบายใจนัก
"จงเปิด!"
แสงสีขาวที่คุ้นเคยของ [หีบสมบัติเหล็กดำ] มูลค่า 1,000 คะแนนได้ปรากฏขึ้นมา
[ชิ้นส่วนการ์ดระดับ C × 2]
[ความสามารถ: ประกอบ]
[แนะนำ: ชิ้นส่วนการ์ดระดับ C ที่ไม่อาจทราบได้ สะสมห้าชิ้นส่วนเพื่อสังเคราะห์การ์ดใหม่เอี่ยมขึ้นมา]
...
[การ์ดระดับ D -- ยิปมัน]
[ทักษะ หย่งชุน]
[ภูมิหลัง: นักศิลปะการต่อสู้ที่ชื่นชอบศิลปะการต่อสู้และเป็นปรมาจารย์เพลงหมัดหย่งชุน เขาสนุกกับการประลองกับปรมาจารย์คนอื่นๆ ของสำนักต่างๆ หลังจากเอาชนะนักมวยได้ เขาก็กลายเป็นที่รักของชาวฝัวซานมากยิ่งขึ้น และได้รับการขนานนามว่าเป็นนักศิลปะการต่อสู้อันดับหนึ่งในฝัวซาน]
[คำพูดติดปาก: ฉันจะสู้กับคนสิบคนเอง!]
เมื่อมองไปที่ผลลัพธ์ที่ออกมาจากหีบสมบัติของระบบ ไรอันก็ได้แต่เลิกคิ้วขึ้นโดยไม่รู้ตัว
เขาไม่ได้คิดเลยว่าจะสุ่มการ์ดตัวละครอย่าง [ยิปมัน] ที่มีธีมหลักเป็นวิชายุทธ์อีกแล้ว
อันที่จริง ไรอันก็ไม่รู้หรอกว่าแต่ละครั้งจะสามารถสุ่มอะไรออกมาได้
แต่ที่จริงศิลปะการต่อสู้ของทั้ง [ยิปมัน] และ [อาซิง] นั่นมีความแตกต่างกันอยู่ ไม่เพียงแต่ความแตกต่างในรูปแบบของศิลปะการต่อสู้เท่านั้น แต่ความแข็งแกร่งของขาเหล็กอันยิ่งใหญ่ และวิชาหย่งชุนเป็นสองวิชาที่เรียกได้ว่าแตกต่างกันอย่างมาก
ก็ดี อย่างน้อยถือว่าเป็นการสร้างตัวละครแห่งเผิงไหลของเขา
ด้วยความที่เผิงไหลยังมีแค่ตัวละครอย่าง [อาซิง] จะให้เขาแอบอ้างว่ามาจากเผิงไหลตัวคนเดียวก็ใช่เหตุ ดังนั้นการมาของ [ยิปมัน] ถือว่าช่วยให้เขาเสริมแต่งสร้างเรื่องได้ดี
'ว่าแต่...' เขารู้สึกสงสัยในใจ 'ฉันจะเอาตัวละคร [ยิปมัน] ไปปรากฏขึ้นที่ไหนแล้วก็ยังไงดีเนี่ย?'
หลังตกอยู่ในห้วงภวังค์อยู่คณู่หนึ่ง ไรอันก็เปลี่ยนความสนใจไปยังของอีกอย่างที่ถูกขึ้นมาโดยหีบสมบัติของระบบ
[ชิ้นส่วนการ์ดระดับ C × 2]
เมื่อมองไปที่คำอธิบายของชิ้นส่วนการ์ดระดับ C ใต้ไอเท็ม ไรอันก็หยิบ [ชิ้นส่วนการ์ดระดับ C] ออกมาจากระบบที่เขาได้รับจากการเปิดหีบก่อนหน้านี้ หนึ่งใน [ชิ้นส่วนการ์ดระดับ C] พวกนี้ได้มาจาก [หีบสมบัติเหล็กดำ] ที่เขาได้มาจากการสุ่ม [จอมโจรคิด] ในตอนแรก ส่วนอีกสองใบได้มาจากการสุ่มการ์ด [อาซิง] นอกโรงงานในวันนั้น
ทำให้ตอนนี้ในคลังระบบ ไรอันมี [ชิ้นส่วนการ์ดระดับ C x2] รวมกับก่อนหน้านี้เป็น [ชิ้นส่วนการ์ดระดับ C x5] เมื่อมันครบจำนวนห้าอัน คำว่า [ประกอบ] ที่ไม่เคยมีมาก่อนจึงปรากฏที่ด้านล่างของรายละเอียดชิ้นส่วนการ์ด
...
