ตอนที่ 8 สัญญาแห่งรัก

ตอนที่ 8 สัญญาแห่งรัก

ภายในห้องนอน..

ขณะนี้เขากำลังจูบกับเธออยู่ภายในห้องอย่างดูดดื่ม ริมฝีปากของพวกเขาทั้งคู่เชื่อมประสานกันเป็นเวลาเนิ่นนาน

ลิ้นของทั้งคู่ตวัดเกี่ยวรัดกันไปมาอย่างสนุกสนาน

หลังจากที่ทั้งคู่จูบกันอยู่นาน สักพักนานาก็เริ่มจะหายใจไม่ค่อยถนัด เธอจึงต้องรีบถอนริมฝีปากออกมาจากปากของเขา ก่อนจะรีบสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างแรง

“อ้าา แฮ่กๆ” เสียงหอบหายใจเบาๆ ของเธอได้ดังขึ้น หลังจากที่ได้จูบแบบมาราธอนกับเขาอยู่นาน

เขามองดูใบที่แสนหน้างดงามของเธอด้วยความรู้สึกดี ก่อนจะใช้มือลูบเส้นผมยาวสีเหลืองทองนั้นอย่างอ่อนโยน และยกมันขึ้นมาดม

กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเส้นผมของเธอได้ปะทะเข้ากับจมูกของเขา ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะลูบเส้นผมอ่อนนุ่มของเธออย่างหลงใหล เขาลูบมันเล่นแบบนั้นอยู่สักพัก ก่อนจะเงยหน้าพูดอะไรบางอย่างกับเธอ

“ไม่เคยคิดมาก่อนเลยนะว่า การได้จูบกับใครสักคน มันจะทำให้เรารู้สึกดีได้มากมายขนาดนี้” เขาพูดพร้อมกับมองสบสายตาเธอ

“อื้อ นั่นสินะ” นานาที่ได้ยิน ก็เผลอพยักหน้าเห็นด้วยโดยไม่รู้ตัว

ความรู้สึกของเธอตอนนี้ ราวกับกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความสุข มันเกิดขึ้นหลังจากที่เขาและเธอได้จูบกันอย่างดูดดื่มอยู่นานแสนนาน

“ถ้าอย่างนั้น~ ต่อไปพวกเราคงต้องมาจูบกันให้บ่อยๆ แล้วล่ะนะ นะๆๆๆๆนานา” เขายื่นหน้าเข้าประชิดเธอใบหูของเธอ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสนจะอ่อนโยน

ตึกตัก! เสียงหัวใจของเธอเต้นแรง เมื่อได้ยินเด็กผู้ชายตรงหน้าหยอดคำหวาน

เธอไม่สามารถห้ามความรู้สึก ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ภายในใจเธอได้

ผ่านไปไม่นานเธอก็ได้สติ พร้อมมองใบหน้าของเด็กชายด้วยความไม่สบอารมณ์ที่โดนเขาแกล้ง

“รู้แล้วน่า” เสียงหวานเล็กได้ตอบออกมาก่อนจะสะบัดหน้าไปทางอื่น พร้อมกับบ่นพึมพำออกมาเบาๆ

“ไอ้บ้า ไอ้เจ้าเด็กบ้า! ชอบแกล้งกันนักนะ ได้ทีเอาใหญ่ นายยังไม่รู้จักฉันดีพอ อย่าทำเป็นได้ใจหน่อยเลย!” เธอขยับปากพูดกับตัวเองเบาๆ เพื่อไม่ให้เขาได้ยิน

เขาที่เห็นท่าทางแบบนี้ของเธอ เขาอดที่จะยิ้มให้กับความน่ารักของเธอไม่ได้

‘นานานี่..น่ารักจัง ไม่คิดเลยนะว่าชีวิตนี้ เราจะมีโอกาสได้มาเจอกับผู้หญิงนิสัยน่ารักแปลกๆ แบบนี้จริงๆ’

เพราะก่อนหน้านี้ในชีวิตของเขา เคยเจอแต่ผู้หญิงที่ราวกับว่า พวกเธอหลุดออกมาจากซีรีย์เกาหลี

แบบว่ามีความมั่นใจในตัวเองสูง เถียงเก่ง ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร ชอบทำราวกับว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ แต่ก็ยังคงมีนิสัยงี่เง่าในแบบฉบับของพวกเธออยู่

ยิ่งช่วงหลังๆ ก็เริ่มเรียกร้องสิทธิสตรีและความเท่าเทียม ด้วยความคิดที่ว่าตัวเองนั้นมักถูกผู้ชายเอาเปรียบ บวกกับนิสัยงี่เง่าไม่เคยยอมใคร แถมยังชอบทำราวกับว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูกอยู่เสมอ

แม้ว่าคนส่วนใหญ่ในโลกของเขาจะชอบทำนิสัยแบบนี้ แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดหรือว่าอะไรพวกเธอ อาจเป็นเพราะกลัวว่าเดี๋ยวกลัวจะโดนทัวร์ลง

เคยมีเรื่องเล่าตลกอยู่ว่า.. หญิงสาวคนหนึ่ง ได้พูดกับชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนว่า เธอนั้นสนับสนุนความเท่าเทียม ชายหนุ่มก็พยักหน้าโดยไม่ว่าอะไร

เมื่อทั้งสองขึ้นไปยังรถบัส ที่มีที่นั่งเหลืออยู่ที่เดียว เห็นแบบนั้นชายหนุ่มก็ได้นึกถึงคำพูดของเธอ เขาจึงไม่ลังเลที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ตัวนั้นทันที

แต่เมื่อเขานั่งลงไปเรียบร้อยแล้ว.. ฝ่ายหญิงที่เห็นแบบนั้น ก็โกรธเขาแบบเอาเป็นเอาตาย จากนั้นก็ต่อว่าเขาต่างๆ นานา เช่น หน้าไม่อายบ้างล่ะ คนเห็นแก่ตัวบ้างล่ะ ไม่รู้จักเสียสละให้เพศที่อ่อนแอกว่าบ้างล่ะ

หรืออีกตัวอย่างหนึ่ง..

ภาพของหญิงสาว ที่กำลังทุบตีทำร้ายชายหนุ่มอยู่บนท้องถนน อาจจะถูกมองเป็นเรื่องตลกขบขัน น้อยคนนักที่จะซีเรียสกับมัน

แต่ถ้าสลับกัน แล้วให้ฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายที่ถูกกระทำบ้างล่ะ... ฝ่ายชายที่ทำร้ายเธอคงจะถูกสังคมรุมประนามอย่างแรง แม้สิ่งที่เขาทำลงไป อาจจะแค่เผลอตบหรือผลักหญิงสาวไปแค่ทีเดียวก็ตาม…

ความน่ารักและท่าทางน่าเอ็นดูของผู้หญิงในชีวิตของเขา ก่อนที่เขาจะได้มาอยู่ที่นี่นั้น ส่วนใหญ่จะเป็นการแสดงมารยา เล่ห์เหลี่ยมร้อยแปด น้อยมากที่มันจะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ หรืออย่างน้อยเขาก็ไม่เคยเห็นมัน..

เพราะแบบนั้น เขาจึงมีความสุขมาก ที่ได้มาอยุ่ในโลกนี้ และเป็นความโชคดีของเขาที่ได้มาเจอกับหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า

“นี่ๆ เลิกจ้องฉันแบบนี้สักทีเถอะน่า หน้าฉันมีอะไรติดอยู่หรือไง นายเอาแต่มองจ้องฉันแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะ”

นานาพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ อาจเป็นเพราะถูกเขามองจ้องอยู่เป็นเวลานาน เลยทำให้เธอนั้นรู้สึกเขินอาย

“อื้มม นานานี่จะน่ารักเกินไปแล้ว!!” เห็นท่าทางน่ารักของเธอ เขาก็ได้ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข  จากนั้นก็รีบโผเข้าไปกอดเธอเอาไว้แน่น

เขาใช้สองแขนโอบกอดร่างกายที่อ่อนนุ่มของเธอ ก่อนจะใช้ริมฝีปากจูบลงบนแก้มของเธอเบาๆ อย่างอ่อนโยน

“นานาของผมเนี่ย ช่างน่ารักจริงๆ เลยนะ ผมรักนานาที่สุดเลย ผมจะไม่มีวันยกนานาให้กับใครเด็ดขาด นานาจะต้องเป็นคนรักของผมคนเดียวเท่านั้น จุ๊บๆ!❤”

เขาพูดสิ่งที่อยู่ภายในใจออกมา ก่อนจะโอบกระชับอ้อมกอดเธอด้วยความรัก จากนั้นก็หอมแก้มซ้ายขวาของเธอสลับกันไปมา

“เดี๋ยวเถอะ! นี่นายหยุดเลยนะ!” เธอพูดออกมาอย่างอายๆ พร้อมกับพยายามผลักดันร่างของเขาออกไป

“แหม ผมก็แค่ขอกอดนานาเอง ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่นา เมื่อคืนเราสองคนยังทำอะไรที่มากกว่ากอดกันอีกนะ” เขาพูดแซว และยังคงกอดเธออยู่แบบนั้นไม่ยอมปล่อย

“เอิ่ม.. มันก็ใช่อยู่หรอกนะ แต่..เอ่อ” เมื่อเธอได้ยินในสิ่งที่เขาพูด เธอถึงกับเถียงไม่ออก

“งั้นทำไมต้องบ่นด้วยล่ะ?”  เขาถามขึ้นเมื่อเห็นเธอก้มหน้าหลบสายตาเขา

‘แหม ก็คนเค้าเขินนี่นา’ เธอคิดในใจด้วยใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงอมชมพู

“เอาเถอะ ไม่เป็นไรหรอกนะ ไว้พวกเราค่อยๆ ปรับตัวกันไปก็แล้วกัน ยังไงพวกเราก็ต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน” เมื่อเขาพูดจบ เขาก็ได้คลายอ้อมกอดจากเธอ พร้อมกับบิดขี้เกียจ

“อื้มม แล้ววันนี้เราจะทำอะไรกันดีนะ” เขาถามออกมา พร้อมทำท่ากอดอกคิดอย่างน่ารัก ไม่ต่างอะไรกับเด็ก

“ก็.. ทำแบบเมื่อวานไง! นายบอกว่าจะทำเพื่อหมู่บ้านไม่ใช่เหรอ!” เธอรีบพูดแนะนำเขาทันที พร้อมกับส่งสายตามองมาที่เขาอย่างคาดหวัง

“หืม? ทำแบบเมื่อวานงั้นเหรอ เราไม่ต้องรีบทำเพื่อหมู่บ้านกันขนาดนั้นก็ได้ ฉันว่าวันนี้พวกเราออกไปเดินเล่นข้างนอกกันดีกว่า”

อาจเป็นเพราะเขาเองก็รู้ว่า พวกเอลฟ์นั้น ไม่ได้ชอบทำเรื่องอย่างว่ามากเท่าไหร่ เขาจึงไม่อยากรีบ และคิดว่าปล่อยให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไปน่าจะดีที่สุด

ส่วนที่เมื่อคืน ที่เขาทำให้เธอร้องครางจนดังลั่นไปทั่วทั้งห้องนั้น คงเป็นเพราะเทคนิคต่างๆ ที่เข้าจดจำมาจากโลกอดีตของเขา

แต่ถึงยังไงพวกเอลฟ์ก็ไม่ได้ชอบเรื่องพวกนี้โดยสันดานอยู่แล้ว คงเร่งรัดอะไรมากไม่ได้ เขาคิดอย่างนั้น

“เหรอ นั่นสินะ ลืมไปเลยว่านายไม่ได้ชอบเรื่องพวกนี้..” เธอพูดตอบออกมาเสียงเบาด้วยน้ำเสียงที่ดูผิดหวัง

หากเป็นพระเอกในอนิเมะก็คงไม่ได้เอะใจอะไรกับท่าทางของเธอ แต่มันไม่ใช่กับเขา

‘หืม!? อย่าบอกนะว่าเธอ..’ เขาคิดอย่างแปลกใจ ก่อนจะยิ้มออกมา และยื่นริมฝีปากไปกระซิบอะไรบางอย่างข้างหูเธอ

“อย่าบอกนะว่านานา ชอบเวลาที่ได้ทำเรื่องแบบนั้นกับผมสินะ” เขาพูดข้างใบหูของเธอ ตอนนี้ลมหายใจอุ่นๆ ของเขาก็กำลังเป่ารดใบหูและซอกคอของเธออยู่

และเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขา เธอก็ถึงกับตัวสั่นเล็กน้อย เธอกำลังตกใจที่เขารู้ความต้องการของเธอได้ เธอจึงพยายามหาทางพูดแก้ตัว

“ไม่! ฉันไม่ได้ชอบสักหน่อย” เธอยังคงปากแข็งไม่กล้ายอมรับ พร้อมกับรีบหันหน้าหนีไปทางอื่นด้วยความรู้สึกเขินอาย

‘เธอจะรู้ไหมว่า นิสัยของเธอ ที่เวลาโกหกแล้วชอบหันหน้าหนีของเธอ นั้นดูน่ารักจังเลยนะ’ เขาคิดในใจ พร้อมกับมองดูร่างเล็กที่กำลังเขินอายอยู่ เขาก็อดที่จะอมยิ้มออกมาไม่ได้

“ผมก็ชอบนะ เวลาที่ได้ทำแบบนั้นกับนานา ผมรู้สึกดีมากเลยละนะ” เขาพูดพร้อมกับใช้สองมือจับประคองเข้าที่แก้มทั้งสองฝั่งของเธอ ก่อนจะส่งรอยยิ้มหวานละมุนไปให้

“เอ๋! เอ่อ.. ห๊ะ!” เมื่อเธอได้ยินเขาพูดแบบนั้น เธอก็รู้สึกสับสนจนทำตัวไม่ถูก ก่อนจะพลิกตัวลงหันหน้ามุดเข้าที่นอน หนีจากเหตุการณ์ตรงหน้า ด้วยใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ

‘บ้าบอ! บ้าบอ ๆๆๆ !! เจ้าเด็กบ้านี่ เด็กผีทะเล! บ้าๆๆ บ้าที่สุดเลย!!’ เธอขยำผ้าปูที่นอนแน่นขณะแอบต่อว่าเขาในใจ

เห็นท่าทางแบบนี้ของเธอ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ

ทำให้เธอที่ได้ยินเสียงหัวเราะของเขา ต้องรีบหันกลับมามองเขา ด้วยสายตาขุ่นเคือง

แม้เขาเห็นสายตาไม่พอใจของเธอ เขาก็ไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใด เขากลับรู้สึกชอบมันเสียมากกว่า

“งั้นไว้เราค่อยไปเที่ยวด้วยกันวันหลังก็ได้~” พูดแล้วเขาก็ล้มตัวลงนอนข้างๆ เธอ และดึงร่างกายอันอ่อนนุ่มของเธอนั้นเข้ามากอด ตอนนี้เขาต้องขอใช้เวลาทั้งหมดที่มี กับเด็กสาวขี้งอนคนนี้เสียก่อนล่ะนะ

“เด็กบ้า” แม้เธอจะว่าเขาออกมา แต่ใบหน้าของเธอกลับประดับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เธอพลิกตัวซุกใบหน้าเข้ากับหน้าอกของเขา และพูดอะไรบางอย่างออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

“ถ้างั้น ต่อไปนายก็ช่วยดูแลฉันให้ดีๆ ด้วยล่ะ ในเมื่อนายสัญญาแล้วนี่นา ต่อไปก็ช่วยเอ็นดูฉันให้มากๆ ด้วยนะ” เธอพูดพร้อมซบหน้าลงบนอกของเขา

“สัญญาว่าจะดูแลให้ดีที่สุดเลยคร้าบ นานาองค์หญิงน้อยของผม จุ๊บ!” เขาพูดพร้อมพยักหน้าตอบรับ พร้อมกับสวมกอดเธอให้แนบกระชับกว่าเดิม จากนั้นก็ค่อยๆ จูบลงที่ศีรษะของเธอเบาๆ อย่างอ่อนโยน...

つづく