บทที่ 105 - ผู้ชนะที่ไม่คาดคิด ชื่อของข้าคือ...
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 105 - ผู้ชนะที่ไม่คาดคิด ชื่อของข้าคือ...
“เขาเอาจริงเหรอ?”
“ทำไมเจาสึถึงแพ้คนแบบนี้ไปได้เนี่ย?”
“เทนชินฮัง ข้าเองก็ไม่เข้าใจ!”
ในพื้นที่หลังเวทีคุริริน เทนชินฮังและคนอื่นที่พ่ายแพ้ถึงกับพูดไม่ออก
แม้แต่กรรมการที่สวมแว่นกันแดดที่ยืนอยู่ที่ขอบเวทีก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ผู้เข้าแข่งขันมาร์ค เมื่อครู่เจ้า…”
"อะไร? การแสดงของข้าไม่สมบูรณ์แบบหรอกหรือ?” มาร์คหันศีรษะกลับมาและขมวดคิ้ว
“ไม่เลย…” หน้าผากของผู้ตัดสินมีเม็ดเหงื่อไหลลงมา “คือว่าเจ้าได้เห็นการแข่งขันก่อนหน้านี้ของผู้เข้าแข่งขันโกคูไหม พวกเขา…”
"โอ้!" มาร์คกล่าวออกมาอย่างไม่เห็นด้วยนัก “ของนั้นเป็นเพียงเทคนิคพิเศษเท่านั้นแหละ พวกมันไม่สามารถหลอกตาข้าได้หรอก!”
"เทคนิคพิเศษ?"
"หา?" โกคูก็ตกตะลึงเช่นกัน
เมื่อมาร์คเห็นเป็นเช่นนี้ เขาก็ชี้ไปที่โกคูและพูดว่า “เป็นอย่างไรบ้างล่ะ? ข้าพูดตรงจุดเลยสิท่า? ไอ้เจ้าคนเสแสร้ง ถ้าเจ้ามีความกล้าพอก็มาต่อสู้กับข้าอย่างยุติธรรมและตรงไปตรงมา!”
“แต่ข้าไม่ได้เสแสร้งเลยนะ” โกคูพูดอย่างเศร้าใจ
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระกันได้แล้ว! ผู้ตัดสิน เริ่มการแข่งขันกันเถอะ!” มาร์คพูดเสียงดัง
"โอ้ โอ้"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้ตัดสินก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตะโกนว่า “ถ้าอย่างนั้นศึกชิงจ้าวยุทธภพครั้งที่ 23 รอบชิงชนะเลิศจะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้!”
ในขณะที่เสียงของผู้ตัดสินเบาลง ทันใดนั้นโกคูก็ประสานมือเข้าด้วยกัน
“มาร์ค ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นเองว่าข้าแสร้งทำหรือไม่! พลังคลื่นเต่า!”
"อะไรกัน?"
“ทำไมโกคูถึงใช้วิชานี้ตั้งแต่เริ่มกันล่ะ? เขาไม่กลัวที่จะเสียพลังไปงั้นเหรอ?”
เมื่อเห็นตัวเลือกของโกคู คุริรินและคนอื่นๆ ก็ประหลาดใจอย่างมาก
ไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้นที่ประหลาดใจ หลินเฉินเองก็ไม่คาดคิดเช่นกัน
เพราะคำพูดของมาร์ค โกคูจึงใช้พลังคลื่นเต่าทันที
เขาไม่มีเวลาใช้วิชาพลังจิตและทำได้เพียงเฝ้าดูมาร์คถูกพลังคลื่นเต่ากวาดไปอย่างช่วยไม่ได้
ตู้ม!
เมฆเห็ดปรากฏขึ้นในสนามประลอง
สวรรค์!
หลินเฉินได้แต่ปิดบังใบหน้าตนและถอนหายใจออกมา ไอ้มาร์คบัดซบเอ้ย จะพูดยั่วยุไปทำไมกันเล่า?
ด้วยระดับพลังของเขาที่น้อยกว่า 50 ถ้าถูกพลังคลื่นเต่าเต็มตัวไปแบบนั้น ไม่ใช่ว่าจะตายแน่นอนหรอกเหรอ?
“โอ้…พระเจ้าช่วย! ใครจะคิดกันล่ะว่าศึกตัดสินของศึกชิงจ้าวยุทธภพจะเริ่มต้นด้วยการเปิดฉากที่ดุเดือดเช่นนี้ ข้าสงสัยเหลือเกินว่าผู้เข้าแข่งขันมาร์คสามารถต้านทานการโจมตีของผู้เข้าแข่งขันโกคูได้หรือไม่?”
ทนได้ไหมน่ะเหรอ? เขาคงถูกฉีกเป็นชิ้นๆ แล้วมั้ง!
หลินเฉินส่ายศีรษะไปมา:
ทว่าในขณะนั้นเอง เขาก็ได้ยินผู้ตัดสินอุทานออกมาว่า: "พระเจ้า! ผู้ชม พวกท่านเห็นมันไหม? ผู้เข้าแข่งขันมาร์คยังคงยืนอยู่กับที่อย่างหนักแน่น! เขาไม่ได้ขยับไปไหนเลย! น่าอัศจรรย์มาก!"
หา?
หลินเฉินรีบเงยหน้าขึ้นและก็เห็นว่ามาร์คยืนนิ่งไม่ไหวติงเลย
แม้ว่าเขาจะดูเหมือนกลายเป็นชายผิวดำและผมที่ยาวสลวยของเขากลายเป็นทรงแอฟโฟร แต่มาร์คก็ยังยืนอยู่ในที่เดิมอย่างหนักแน่น
มันเป็นไปได้ยังไงกัน?
ทันใดนั้นหลินเฉินก็นึกถึงความเป็นไปได้หนึ่ง
เป็นไปได้ไหมว่า…เป็นเพราะผลของต้นไม้แห่งชีวิต!
ดูเหมือนมาร์คจะรอดจากหายนะแล้ว!
ถึงมาร์คจะคายผลส่วนใหญ่ของต้นไม้แห่งชีวิตออกมา แต่ก็เห็นได้ชัดว่าอย่างน้อยเขาก็กลืนไปส่วนหนึ่ง
ซึ่งเจ้าต้นไม้แห่งชีวิตทำให้ความแข็งแกร่งของร่างกายของมาร์คแตกต่างจากคนทั่วไป เขาจึงสามารถรอดพลังคลื่นเต่าของโกคูมาได้
เจ้าคนนี้…โชคดีเกินไปหน่อยไหม?
หลินเฉินถอนหายใจออกมา
ในขณะนั้นเอง เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่ามาร์คที่ผมกลายเป็นทรงแอฟโฟรดูคุ้นหน้าเล็กน้อย
หือ? ทำไมเขาถึงดูเหมือน...
มาร์ค ซึ่งผมของเขากลายเป็นแอฟโฟรได้สัมผัสร่างกายของเขาด้วยความเจ็บปวด จากนั้นเขาก็ยังคงหายใจเข้าลึกๆ อย่างเย็นชา
“ผู้ตัดสิน! เจ้าหมอนี้ใช้ระเบิด ไม่ใช่ว่าควรตัดสิทธิ์เขาหรือ?”
“ร.. ระเบิด?” ผู้ตัดสินไม่เข้าใจว่ามาร์คกำลังพูดถึงอะไร
"ก็ต้องใช่สิ! เขาต้องวางระเบิดในสนามประลองแน่ๆ!” มาร์คตะโกนออกมา
“ขอโทษนะคุณมาร์ค แต่มันเป็นไปไม่ได้หรอก”
"เจ้าสารเลวเอ้ย!" มาร์คจ้องมองไปที่โกคู: “แม้ว่าทุกคนจะถูกเจ้าหลอก แต่มันก็ไม่สามารถหลอกตาข้าได้! โกคู จงรับการโต้กลับของข้าไปเสีย!”
"ข้ากำลังเข้าไปแล้ว! กลิ้งโจมตี!"
มาร์คก้มลงและเริ่มกลิ้งในสนามประลอง
โกคูจ้องมองมาร์คที่กำลังกลิ้งไปมาอย่างว่างเปล่า เขาไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายกำลังใช้วิชาอะไรอยู่
"ได้โอกาสแล้ว! จงลิ้มรสมันซะ! นี่คือเพลงหมัดปาฏิหาริย์สุดพิเศษซูเปอร์โคตรมหาสุดยอดที่แข็งแกร่งที่สุดของข้า!”
“แต่หมัดนี้ดูเหมือนจะไม่ทรงพลังขนาดนั้นไม่ใช่หรือ?”
มาร์คคิดว่าเขาคว้าโอกาสไว้ได้ แต่โกคูกลับไม่รู้สึกอะไรเลย
หลินเฉินที่จ้องอยู่ข้างสนามพลันพูดขึ้นมาในใจ
"จังหวะนี้แหละ!"
จากนั้นทุกคนในที่นี่ก็เห็นโกคูถูกส่งลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับกระดาษ และตกลงมานอกสนามประลอง
"หือ? แต่หมัดของข้ายังไม่โดนตัวเขาเลยนะ?”
เมื่อเห็นว่าโกคูถูกส่งลอยไป มาร์คก็กะพริบตาปริบๆ อย่างไม่เข้าใจ
แต่ในขณะนั้นเอง พิธีกรที่ฟื้นคืนสติก็ได้ยกไมโครโฟนขึ้นและประกาศอย่างตื่นเต้นว่า: “ช่างน่าเหลือเชื่อเหลือเกิน! ท่านผู้ชมขอรับ ผู้เข้าแข่งขันโกคูได้ตกจากเวที ดังนั้นแชมป์ของศึกชิงจ้าวยุทธภพจึงถือกำเนิดขึ้นใหม่ ขอให้เราทุกคนปรบมือแสดงความยินดีให้ผู้เข้าแข่งขันมาร์คด้วยขอรับ!”
"โอ้!"
แม้ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจ แต่ผู้ชมก็ส่งเสียงปรบมือและตะโกนออกมาอย่างดุเดือดทันที
"ติ้ง!"
ในหูของหลินเฉิน ในที่สุดเสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น: "ขอแสดงความยินดีกับผู้ใช้ที่ทำภารกิจเสร็จสมบูรณ์ รางวัลที่ได้รับ: เวทมนตร์ของพระเจ้า!”
ความรู้แปลกๆ ได้หลั่งไหลเข้ามาในจิตใจของหลินเฉิน ทำให้เขามึนงงอยู่พักหนึ่ง แต่ในไม่ช้าหลินเฉินก็พบว่าเขามีความรู้เรื่องเวทมนตร์มากมายอยู่ภายในหัวของเขา
เช่นการอ่านใจ สิงร่าง การทำส่งให้ของให้เป็นจริงด้วยเวทมนตร์และอื่นๆ อีกมากมาย
แม้ว่ามันจะไม่ค่อยช่วยเขาในการต่อสู้ แต่มันก็มีประโยชน์พอสมควร
อย่างน้อยก็ดีที่ไม่ได้เสียเวลาเปล่าโดยใช่เหตุ หลินเฉินได้แต่ถอนหายใจออกมา
"แค่ก แค่ก!"
ทันใดนั้นเสียงของมาร์คก็ดังขึ้นในสนามประลอง
เขาหยิบไมโครโฟนจากมือของผู้ตัดสินและส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบ
"ทุกคน! ไม่ต้องเรียกข้าว่ามาร์คอีกแล้ว! ข้าเพิ่งตัดสินใจว่านับตั้งแต่วันนี้ ข้าจะเปลี่ยนชื่อเป็นซาตาน! ข้าคือคนที่หวนกลับคืนมาจากนรก! ซาตาน!"
"ซาตาน!"
"ซาตาน!"
"ซาตาน!"
"ซาตาน!"
หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเสียงตะโกนก็ดังขึ้นจากหมู่ผู้ชม ทุกคนตะโกนชื่อผู้ชนะคนใหม่และปรบมือจนดังก้องไปทั่ว
มาร์คที่เปลี่ยนชื่อเป็นซาตานวางมือบนสะโพกและหัวเราะออกมา
“อุวะฮ่าฮ่าฮ่า!”
เส้นเลือดสีดำพลันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินเฉิน ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาคิดว่ามาร์คผู้นี้ดูคุ้นเคย แท้จริงแล้วเขาคือมิสเตอร์ซาตานอย่างงั้นเหรอ?
มิสเตอร์ซาตานที่รับเครดิตจากโกคูและคนอื่นๆ ระหว่างงานเซลล์เกมในต้นฉบับใช่ไหม?
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าคนนี้ถึงโชคดีมากขนาดนี้!
