1074 - ซากดึกดำบรรพ์แห่งตระกูลหวัง
1074 - ซากดึกดำบรรพ์แห่งตระกูลหวัง
เมฆสีดำตกลงปกคลุมทั้งท้องฟ้าและพื้นดิน
ราวกับว่าภูเขาสีดำนับหมื่นลงมากองรวมกันหนักจนหายใจไม่ออก
ห่างจากดินแดนบรรพชนตระกูลหวังไม่กี่ร้อยลี้ นักรบคนเถื่อนหลายหมื่นคนรุกขนาบข้างและเริ่มโจมตีผู้คนที่อาศัยอยู่ครบรอบโดยไม่มีความเมตตาแม้แต่น้อย!
ความมืดปกคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่และกองทัพของสัตว์ป่าก็เหยียบย่ำทุกสิ่งทุกอย่างให้กลายเป็นซากปรักหักพังทั้งหมด
เลือดของชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงไหลนองเป็นท้องทาน ลูกศรและทวนสั้นถูกยิงออกไปอย่างต่อเนื่อง
คนเถื่อนที่ขี่สัตว์ร้ายโก่งคันศร เกาทัณฑ์แข็งแกร่งในมือถูกง้างออกมาราวกับพระจันทร์เต็มดวง ลูกศรสังหารเทพพุ่งขึ้นไปด้านบนและทำลายเกาะลอยฟ้าขนาดใหญ่
กองทัพม้าเถื่อนหลายหมื่นตัววิ่งผ่านซากศพของผู้คนมากมายนับไม่ถ้วน ไม่มีใครหนีสามารถหลบหนีการสังหารครั้งนี้ได้
“ลั่นระฆังทันที!”
ในช่วงหลายร้อยลี้ก่อนที่จะถึงดินแดนบรรพชนตระกูลหวัง มีเสียงหวีดหวิวของระฆังดังขึ้น
ภายใต้กีบเท้าม้าที่สั่นสะเทือนทั้งสวรรค์พิภพ นักรบคนเถื่อนนับหมื่นกรีดร้อง เลือดพุ่งกระฉูด ผู้คนจำนวนมากที่ไม่ว่าจะเป็นทายาทของตระกูลหวังหรือไม่ พวกเขาล้วนถูกสังหารอย่างโหดร้าย
“พวกเจ้าเป็นใคร เหตุใดจึงกล้าบุกรุกตระกูลหวังของเรา”
บนท้องฟ้ามีชายชราคนหนึ่งคำรามด้วยความโกรธ พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาปะทุออกมาอย่างรุนแรงและเตรียมที่จะนำกำลังคนเข้าต่อสู้กับคนเถื่อน
ปัง!
แต่ก่อนที่เขาจะมีโอกาสพูดอะไร ลูกศรสีทองได้ยิงขึ้นสู่เบื้องบนและระเบิดร่างของเขาให้แตกเป็นเสี่ยงๆ ผู้ลงมือคือชายชราที่นั่งอยู่บนหลังของพยัคฆ์สีขาว
“ทำลายปราสาทลอยฟ้าที่อยู่ตรงกลาง!”
ชายชราออกคำสั่ง ตระกูลหวังมีเกาะลอยฟ้ามากมาย นี่คือดินแดนเซียนอย่างไม่ต้องสงสัย เพียงสถานที่แห่งนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่ตระกูลทั่วไปจะเปรียบเทียบได้แล้ว
อย่างไรก็ตามภายใต้การโจมตีของคนเถื่อนมากมายนับไม่ถ้วน เกาะลอยฟ้าจำนวนมากตกลงมาข้างล่างอย่างต่อเนื่อง เสียงระเบิดดังตึกก้องอยู่ตลอดเวลา
ไม่ว่าจะเป็นบนท้องฟ้าหรือพื้นดินทุกที่กระจายไปด้วยคนเถื่อนมากมายนับไม่ถ้วน พวกเขาเป็นเหมือนฝูงตั๊กแตนที่พร้อมจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง!
เย่ฟ่านและสหายของเขาจ้องมองกองทัพที่เคลื่อนตัวไปข้างหน้าด้วยความหวั่นไหวอย่างถึงที่สุด นี่เป็นกองทัพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยเห็น ความดุร้ายของคนเหล่านี้ไม่มีสิ่งใดเปรียบเทียบได้
ทหารม้านับหมื่นอาบไปด้วยเลือด กลิ่นอายแห่งความตายแผ่ซ่านไปทุกทิศทุกทาง นี่คือกองทัพเทพที่พร้อมจะทำลายโลก เพียงความยาวของขนาดกองทัพนับตั้งแต่หัวจรดหางก็มีระยะห่างถึงห้าสิบลี้แล้ว
“แดง แดง แดง”
เสียงระฆังที่ดังก้องไปหลายร้อยลี้ระเบิดขึ้นไม่หยุดหย่อน ป้อมปราการของตระกูลหวังที่ยืนยงมาหลายพันปีถูกทำลายลงอย่างราบคาบ แม้แต่ยอดฝีมือผู้แข็งแกร่งที่อยู่ด้านในก็ยังถูกสังหารในไม่กี่กระบวนท่า
“อา…”
เสียงกรีดร้องของผู้คนที่ประจำการอยู่ที่นี่ดังขึ้นไม่ขาดสาย ร่างของพวกเขาถูกระดมยิงด้วยลูกศรนับพันจนมีลักษณะไม่แตกต่างจากเม่นตัวใหญ่
นี่ไม่ใช่การต่อสู้ในสงคราม แต่เป็นการกวาดล้างเผ่าพันธุ์เพียงฝ่ายเดียว แม้แต่ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์นับร้อยคนก็ยังถูกสังหารอย่างโหดร้าย
ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสที่ตื่นขึ้นจากการหลับไหลอันยาวนานหลั่งไหลออกมาปกป้องตระกูล แต่พวกเขาก็ถูกสังหารโดยชายชราคนเถื่อนทั้งสิบสามคนอย่างโหดเหี้ยม
ภัยพิบัติ? นี่เป็นภัยพิบัติที่แทบไม่เคยเกิดขึ้นในรอบหมื่นปี เสียงสั่นสะเทือนของกองทัพม้านับหมื่นดังก้องสวรรค์พิภพ แม้จะอยู่ห่างออกไปนับร้อยลี้ก็ยังได้ยินเสียงคำรามนั้นอย่างชัดเจน
“ฆ่า!”
ครู่หนึ่ง นักรบคนเถื่อนเริ่มระเบิดเสียงคำรามและกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวออกมา จิตสังหารที่ครอบคลุมท้องฟ้าของพวกเขาทำให้ดินแดนบรรพชนของตระกูลหวังถูกปกคลุมไปด้วยความมืด
เกาะลอยฟ้าที่งดงามหลายร้อยแห่งถูกทำลายจนร่วงลงมาที่พื้น สงครามที่เริ่มต้นขึ้นไม่ถึงครึ่งชั่วยามแต่กลับทำให้ลูกหลานของตระกูลหวังนับแสนสูญสิ้นชีวิตไปแล้ว
นี่ไม่ใช่การเผชิญหน้าระหว่างกองทัพทั้งสอง มันเป็นการแก้แค้นของคนเถื่อน พวกเขาไร้ความปรานี ทุกที่ที่ผ่านไปจะเต็มไปด้วยซากศพของลูกหลานตระกูลหวัง คนเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็นบุรุษ สตรี หรือแม้แต่เด็ก ทุกคนถูกสังหารสิ้น
“โฮก!…”
มังกรดำส่งเสียงคำรามดังก้อง ภูเขาที่อยู่เบื้องหน้าพังทลายลงอย่างรุนแรง เพียงแค่ลมหายใจที่มันพ่นออกมาก็สามารถเผาผลาญดินแดนนับสิบลี้ให้กลายเป็นทะเลเพลิงได้อย่างง่ายดาย
“โฮก!…”
เสือขาวคำรามเสียงดังก้อง ท้องฟ้าเกิดความสับสนวุ่นวาย เครื่องเสียงที่สั่นสะเทือนดังออกมาจากปากของเสือขาว พลังทำลายล้างของมันบดขยี้ประตูทางเหนือของตระกูลหวังที่ได้รับการปกป้องจากค่ายกลจักรพรรดิให้พังทลายลงทันที
ภายใต้เสียงคำรามนี้ยอดฝีมือนับพันนับหมื่นร่างกายแหลกสลายโดยไม่มีโอกาสกรีดร้องด้วยซ้ำ
ประตูแห่งตระกูลหวังซึ่งเป็นความภาคภูมิใจของราชวงศ์เป่ยหยวนถูกทำลายลงภายใต้เสียงคำรามของเสือขาว แต่
สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่ากลับเป็นค้อนหินที่อยู่ในมือของชายชราทั้งสองคนซึ่งมีอายุมากกว่าสี่พันปี พวกมันคือค้อนคู่ซึ่งเป็นอาวุธของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ตั้งแต่เมื่อหลายแสนปีก่อน!
พลังโจมตีของพวกมันรุนแรงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ หากไม่ใช่เตาเทพสุริยันของตระกูลเจียง กระจกแห่งความว่างเปล่าของตระกูลจี้ หรือแม้แต่หม้ออสูรกลืนสวรรค์ของสิบสามโจรผู้ยิ่งใหญ่ จะไม่มีสิ่งใดต้านทานอาวุธจักรพรรดิทั้งสองได้
เย่ฟ่านนำกำลังบุกโจมตีในทิศตะวันตก ในมือของเขาถือเตาหลอมเซียนขนาดเท่ากำปั้น
“เปิด!”
เย่ฟ่านตะโกน พลังศักดิ์สิทธิ์สีทองสว่างไสวระเบิดออกมาจากเตาหลอมเซียน พลังอำนาจสะพรึงกลัวนี้หมดขยี้ประตูตะวันตกของตระกูลหวังจนแหลกละเอียด
ค่ายกลของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ถูกทำลายลงในครั้งเดียว ทหารม้านับหมื่นบุกเข้าสู่ตระกูลหวังและลงมือฆ่าฟันอย่างโหดร้าย
“ไป!”
เย่ฟ่านตะโกนอีกครั้ง เตาหลอมเซียนของเขาขยายใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง มันตั้งตระหง่านอยู่ระหว่างสวรรค์พิภพ พลังศักดิ์สิทธิ์สีทองของมันกวาดไปรอบทิศทางและทำลายเกาะลอยฟ้ามากมายนับไม่ถ้วน
“บูม”
ในที่สุดประตูวางแห่งตระกูลหวังก็ถูกทำลายลง ทหารม้านับหมื่นบุกเข้าไปข้างใน แม้ว่าจะมีการต่อต้านจากผู้พิทักษ์วังนับแสนคน แต่พวกเขาก็ไม่มีทางต่อต้านการโจมตีของอาวุธครึ่งก้าวเต๋าสุดขั้วในมือของเย่ฟ่านได้!
“ฆ่า!”
ในขณะนี้กองทัพคนเถื่อนนับแสนจากสี่ทิศทางได้ปิดล้อมเมืองพระราชวังของตระกูลหวังไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว
เมื่ออาวุธศักดิ์สิทธิ์โบราณทำลายค่ายกลจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่การต่อต้านของตระกูลหวังก็ไร้ความหมาย
เพียงการปรากฏตัวของผู้พิทักษ์มังกรดำและเสือขาว ก็สามารถดับความหวังของผู้คนจากตระกูลหวังได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
นี่คือตระกูลอมตะจากยุคโบราณ พวกเขาคือมหาอำนาจหนึ่งเดียวของที่ราบแดนเหนือ เกาะลอยฟ้านับพันลูกร่วมตกลงมาที่พื้น ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นสถานที่บ่มเพาะของเหล่าผู้อาวุโสในตระกูลถูกทำลายจนหมดสิ้น
ในขณะนี้ลูกหลานของตระกูลหวังพยายามปกป้องดินแดนบรรพชนด้วยความหวาดกลัว ฝูงสัตว์อสูรและคนเถื่อนบุกเข้าไปในปราสาทพร้อมกับลงมือฆ่าฟันอย่างโหดร้าย
หลังจากช่วงเวลาแห่งความโกลาหลผ่านไปสักระยะ ยอดฝีมือที่แท้จริงแห่งตระกูลหวังหลายสิบคนก็ปรากฏตัวขึ้น พวกเขาล้วนเป็นชายชราที่มีอายุกว่าสามพันปี
“พวกเจ้าเป็นใครเหตุใดจึงโจมตีตระกูลหวังของเรา ตาย!!!”
ปัง ปัง ปัง!
ภายใต้เสียงคำรามของชายชราหัวหน้ากลุ่ม ร่างของคนเถื่อนนับพันถูกบดขยี้เป็นหมอกเลือด พลังศักดิ์สิทธิ์นี้ไม่มีผู้ใดเทียบได้ และมันทำให้การรุกคืบของคนเถื่อนหยุดชะงักลงเล็กน้อย
นี่เป็นศัตรูที่ยากจะจินตนาการได้อย่างแน่นอน พวกเขาควรจะเป็นชายชราที่ตายไปตั้งแต่เมื่อหลายพันปีก่อน พวกเขาจะนอนอยู่ในโลงศพเพื่อรอความตายไปเรื่อยๆ และจะไม่ปรากฏตัวออกมาเว้นแต่ตระกูลจะพบเจอกับภัยพิบัติ
และตอนนี้ตระกูลหวังได้พบเจอกับภัยพิบัติแล้ว ดังนั้นชายชราที่เป็นซากดึกดำบรรพ์หลายสิบคนจึงทยอยตื่นขึ้น การปรากฏตัวของพวกเขาสร้างความกดดันอย่างหนักต่อกองทัพคนเถื่อน และทำให้การฆ่าฟันหยุดชะงักลงทันที
“ข้าคือเย่ฟ่านที่เจ้าต้องการฆ่า วันนี้ข้ามาที่นี่เพื่อทำลายราชวงศ์อมตะแห่งเป่ยหยวนให้สูญสิ้นไปจากโลก!”
เย่ฟ่านยืนอยู่บนท้องฟ้า เส้นผมสีดำของเขาโบกสะบัดอย่างบ้าคลั่ง
เขารู้อยู่แล้วว่าตระกูลอมตะโบราณอย่างตระกูลหวังจะต้องมีสิ่งมีชีวิตเหล่านี้หลบซ่อนอยู่ ดังนั้นเขาจึงเตรียมใจที่จะต่อสู้กับศัตรูตั้งแต่แรก
……