ตอนที่แล้วบทที่ 103 - พิคโกโร่ผู้น่าสังเวช เจ้าต้องการที่จะแข็งแกร่งหรือไม่?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 105 - ผู้ชนะที่ไม่คาดคิด ชื่อของข้าคือ...

บทที่ 104 - มาร์ค ผู้เข้าแข่งขันที่ไม่มีผู้ใดสามารถหยุดได้


ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

บทที่ 104 - มาร์ค ผู้เข้าแข่งขันที่ไม่มีผู้ใดสามารถหยุดได้

"อะไรนะ? ที่นีมันวังพระเจ้าไม่ใช่หรือ? เจ้าพาข้ามาที่นี่ทำไม?”

ในยามนั้นเอง พิคโกโร่ที่จำสถานที่แห่งนี้ได้ก็หันไปถามหลินเฉิน แต่หลินเฉินไม่สนใจเขาและเคลื่อนย้ายไปหาพระเจ้ากับมิสเตอร์โปโป้

เมื่อมองไปที่พระเจ้า โดยไม่รอให้เขาตั้งคำถาม หลินเฉินก็ยิ้มและพูดว่า “ข้ารู้ว่าเจ้าจะถามอะไร อันที่จริงเจ้าคงเฝ้าดูเขาอย่างตั้งใจมานานแล้ว เจ้าน่าจะสังเกตเห็นว่าพิคโกโร่ตนนี้แตกต่างจากพิคโกโร่คนก่อนหน้านี้ เขาไม่ใช่ปีศาจผู้เต็มไปด้วยความเลวร้ายบริสุทธิ์อีกต่อไป ด้วยคำแนะนำเล็กน้อย เขาอาจจะสามารถเปลี่ยนไปได้”

“แต่เจ้าพาเขามาที่นี่ทำไม?” พระเจ้ารู้สึกสงสัย

"พิคโกโร่มีความเกี่ยวข้องกับเจ้าไม่ใช่หรือ? ดังนั้นมันก็เป็นความรับผิดชอบของเจ้าที่จะนำทางเขา เอาล่ะ ข้ายังมีบางอย่างต้องทำอีก ดังนั้นข้าคงต้องขอตัวไปก่อน”

หลังจากพูดเช่นนั้น หลินเฉินก็กำลังจะกลับไปยังโลกมนุษย์

แต่ทันใดนั้น เขาก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้และจึงหยุดลง: “จะว่าไป ถ้าพิคโกโร่ไม่ฟังเจ้า ก็บอกโบรลี่สิ หากต้องรับมือกับคนที่มีนิสัยหยาบกระด้างเช่นนั้น การใช้หมัดคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด”

จากนั้นหลินเฉินก็หายตัวไปต่อหน้าพระเจ้าและมิสเตอร์โปโป้

พระเจ้าถอนหายใจและพูดกับมิสเตอร์โปโป้ว่า “โปโป้ เจ้าคิดว่าข้าควรทำยังไงดี?”

มิสเตอร์โปโป้จึงตอบไปว่า: “พระเจ้า สิ่งที่หลินเฉินพูดถูกแล้ว พิคโกโร่ตนนี้แตกต่างจากพิคโกโร่ ราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง บางทีท่านอาจทำให้เขาเปลี่ยนไปได้จริงๆ”

“ตกลง งั้นข้าจะลองดู เพราะยังไงมันก็คือบาปของข้า…”

จากนั้นพระเจ้าก็เดินไปหาพิคโกโร่

ซึ่งในขณะนั้นเอง เขาก็ได้ยินเสียงอันเกรี้ยวกราดของพิคโกโร่

“ให้ตายเถอะ เจ้าเป็นใครกันแน่? ทำไมเจ้าทั้งสองถึงแข็งแกร่งขนาดนี้! ข้าจะไม่ยอดแพ้เด็ดขาด!”

เมื่อหลินเฉินกลับสู่โลกมนุษย์ การแข่งขันที่สองของรอบแปดคนสุดท้ายได้เริ่มต้นขึ้นนานแล้ว

แต่หลินเฉินมาทันเวลาพอดี เพราะตอนที่เขากลับมาเป็นตอนที่โกคูทำให้จีจี้ออกจากสนามประลอง และจีจี้ก็ได้เปิดเผยตัวตนของนาง

เมื่อจีจี้เปิดเผยว่านางออกจากบ้านและบอกโกคูว่านางคือสาวน้อยที่โกคูพบเมื่อเขากำลังตามหาลูกแก้วมังกรทั้งเจ็ด ในที่สุดโกคูก็จำได้

"อ่า! เป็นเจ้าเองหรือ! ตอนที่ข้ายังเด็ก เจ้าบอกว่าเจ้าต้องการมอบบางสิ่งให้ข้า ข้าก็เลยยอมรับมันโดยดี…”

“ในที่สุดเจ้าก็จำได้เสียทีนะ!”

โกคูดูอายๆ นิดหน่อย เพราะ...ยามนั้นเขาคิดว่าภรรยาเป็นของกินที่อร่อย...

“ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นแต่งงานกันเถอะ!”

ทันใดนั้นเสียงเชียร์มากมายก็ดังขึ้นรอบๆ ตัวเขา

หลินเฉินที่กลับมาได้แต่ถอนหายใจขณะที่ดูโกคูและจีจี้กำลังหวานกัน เขาดูฉากนี้มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว เรียกว่าดูจนเบื่อเลยด้วยซ้ำ

แต่ไทต์และฮานาเซียที่อยู่ด้านข้างกำลังมองดูด้วยความสนใจอย่างมาก

ฮานาเซียพูดกับหลินเฉินไปว่า: "ท่านหลินเฉิน คาคารอทกำลังจะแต่งงานกับชาวโลก บาร์ดัคจะเห็นด้วยหรือเปล่า?”

“เขาจะไม่เห็นด้วยได้ยังไงกัน? ข้าจะบอกเจ้านะ ว่าเด็กสายเลือดผสมที่เกิดจากชาวไซย่าและมนุษย์จะมีระดับพลังที่สูงกว่าชาวไซย่าสายเลือดบริสุทธิ์เสียอีก!”

"จริงงั้นหรือเพคะ?" ฮานาเซียก็สงสัย “ว่าแต่ท่านรู้ได้ยังไง? เป็นไปได้ไหมว่าท่านและไทต์มี …”

"ข้ายังไม่มีสักหน่อย" ไทต์ส่ายศีรษะด้วยความตื่นตระหนก

จากนั้นทั้งสองก็จ้องไปที่หลินเฉินในเวลาเดียวกัน เขาได้แต่หัวเราะแห้งๆ ออกมา

จากนั้นเทนชินฮังและหยำฉาก็เป็นคนต่อไปที่จะต่อสู้

ทั้งสองคนได้รับการฝึกฝนที่วังพระเจ้ามา ระดับพลังของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดเช่นเดียวกับคุริริน น่าเสียดายที่ในแง่ของรากฐานและความสามารถ เทนชินฮังดีกว่าหยำฉามาก ดังนั้นในท้ายที่สุด จึงไม่น่าแปลกใจที่เทนชินฮังชนะ

จากนั้นก็ถึงเวลาที่เจาสึและมาร์คจะต่อสู้กัน

หยำฉาดูอิจฉาพอสมควรเมื่อเห็นมาร์คที่กำลังหัวเราะอยู่ในสนามประลอง โพสท่าคาราเต้มากมายและทำท่าจูบใส่สาวงามในหมู่ผู้ชม

“อนิจจา ทำไมคู่ต่อสู้ของข้าถึงไม่ใช่เขากันนะ?”

หยำฉาคิดว่าเจาสึโชคดีมากที่ได้คู่ต่อสู้อ่อนแอเช่นนี้ ส่วนทางด้านยาจิโรเบ้ที่นั่งอยู่ทางผู้ชมกลับคิดต่างกัน เด็กน้อยผู้นี้น่าสงสารมาก เขาโชคร้ายที่ได้พบกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้

“ฮ่าฮ่า ช่างเป็นคนอ่อนแออะไรขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นให้ข้าจัดการเจ้าด้วยสองสามกระบวนท่าเถอะ!” เจาสึมองไปทางมาร์ค ออร่าของเขาอ่อนแอมาก เขาจึงคิดจะใช้เพียงพลังจิตของเขาเพื่อผลักมาร์คให้ตกเวทีไป

ทว่าเขากลับต้องรู้สึกประหลาดใจพอสมควร เพราะเขาเพิ่งรู้ตัวว่าพลังจิตของเขาถูกผนึกเอาไว้!

"หา? เกิดอะไรขึ้นน่ะ?"

เมื่อเจาสึกำลังสับสน มาร์คก็รีบวิ่งไปหาอย่างรวดเร็ว

"ได้โอกาสแล้ว! จงประจักษ์วิชานี้เสีย! ลูกเตะระเบิดสลาตัน!"

มาร์คเตะออกไป ทำให้เจาสึล่องลอยไปไกลกระแทกกับกำแพง

“ข้าแพ้แล้วจริงๆ…” เจาสึส่งเสียงร้องออกมาอย่างเศร้าโศกและหมดสติไป

เมื่อเห็นว่าเจาสึพ่ายแพ้ไปในไม่กี่วินาที โกคูและเทนชินฮังต่างก็ตกใจมาก พวกเขาไม่ได้คิดเลยว่าเจาสึจะแพ้

สิ่งที่ทำให้พวกเขารู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้นคือ พวกเขาไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าเจาสึแพ้ได้อย่างไร

เพราะการเตะของมาร์คดูธรรมดามาก!

“เจาสึ รอก่อนเถอะ ข้าจะแก้แค้นให้เจ้าเอง!” เทนชินฮังกำหมัดแน่น

รอบรองชนะเลิศคือ โกคูปะทะคุริริน ส่วนเทนชินฮังปะทะมาร์ค

ในไม่ช้าผลของการต่อสู้ระหว่างโกคูและคุริรินก็ถูกตัดสิน จากนั้นก็ถึงตาเทนชินฮังและมาร์คที่จะเข้าสู่สนามประลอง

ทว่าหลังจากได้เข้าสู่สนามประลอง เทนชินฮังที่สาบานแล้วว่าจะแก้แค้นให้เจาสึกลับกลับพ่ายแพ้ให้กับมาร์คทันที

"ได้ยังไงกัน? ออร่าของชายผู้นี้อ่อนแอมาก ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งเช่นนี้?”

หลังจากพ่ายแพ้ในทันที เทนชินฮังก็ตกใจพอสมควร

ส่วนโกคูเริ่มรู้สึกเดือดแล้ว

"ยอดเยี่ยม! ข้าคิดว่านอกจากโบรลี่และพี่ชายหลินเฉินแล้วจะไม่มีคู่ต่อสู้น่าตื่นเต้นบนโลกแล้วเสียอีก ปรากฎว่ายังมียอดฝีมือที่ทรงพลังอีกมากมายในโลกสินะ!”

ดวงตาของโกคูเป็นประกาย เขารีบกระโดดขึ้นไปบนสนามประลองทันที

“มาร์ค เรามาเริ่มการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศกันเลยเถอะ!”

"หืม!"

มาร์คหัวเราะเยาะและเดินเข้าไปในสนามประลอง

ผู้ตัดสินที่อยู่ด้านข้างกำลังจะประกาศเริ่มการแข่งขัน แต่มาร์คก็ตะโกนและหยุดเขาไว้: "เดี๋ยวก่อน!"

"เอ่อ? คุณมาร์คมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”

"รอเดี๋ยวก่อน! ข้าน่ะเตรียมตัวมาอย่างดีสำหรับการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศในวันนี้ ”

"เตรียมการ?"

เมื่อทุกคนกำลังสงสัย มาร์คก็หยิบแคปซูลพกพาออกมาและโยนมันลงกับพื้นต่อหน้าต่อตาทุกคน

ตู้ม!

ดวงตาของทุกคนเบิกกว้าง พวกเขาอยากเห็นสิ่งที่อยู่ในแคปซูลมาก

ทันทีหลังจากนั้น พวกเขาก็เห็นว่ามาร์คได้นำแผ่นไม้สี่แผ่นออกมา

"มาร์ค คือเจ้ากำลัง..."

โกคูถามอย่างลังเล แต่มาร์คก็ตะโกนกลับมาทันที “อย่ารบกวนข้า!”

“ขอโทษที!”

มาร์คถือไม้กระดานทั้งสี่และทันใดนั้ นดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง จากนั้นเขาก็โยนไม้กระดานขึ้นไปบนท้องฟ้า

“อะโชะ อะโชะ อะโชะ!”

แผ่นไม้ทั้งสี่ที่อยู่กลางอากาศถูกมาร์คกระแทกอย่างต่อเนื่อง ก่อนที่พวกมันจะตกลงมากับพื้น แต่ละแผ่นแตกออกเป็นสองส่วน

"ฮ่าฮ่าฮ่า! เจ้าเห็นไหม! โกคู อีกไม่นานนี่จะเป็นชะตาของเจ้า!”

มาร์คหัวเราะและชี้ไปที่แผ่นไม้บนพื้น

สมบูรณ์แบบ!

การแสดงของข้าตอนนี้ไม่มีที่ติเลย!

แม้ว่ามาร์คเองก็คิดเช่นนั้น แต่ผู้ชมรวมถึงโกคูและคนอื่นๆ ต่างก็เงียบสนิท

เพราะทุกคนที่มีตาย่อมรู้ดีว่าในระหว่างการแข่งขัน การต่อสู้ของโกคูมันสุดยอดมากเพียงใด ส่วนการต่อสู้ของมาร์ค มันก็งั้นๆ...

ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด