บทที่ 59
เฉิงอวี้ยอมรับจุดจบของตัวเอง แต่เขาแค่หวังว่ามันจะมาช้าสักหน่อยก็แค่นั้น ช้าหน่อย ช้ากว่านี้หน่อย ให้เวลาเขาอีกหน่อย ให้เขาได้สร้างความทรงจำกับหลินอันหลาน ความสัมพันธ์ที่เนิ่นนานจนจดจำได้เช้าจรดเย็น แต่ความสัมพันธ์นี้อยู่ด้วยกันไม่นาน ทุกเช้าทุกเย็นจึงล้วนเป็นความทรงจำที่มีค่า เขาจะถนอมเวลาเหล่านั้น...
