บทที่ 127 ผลของโอสถสงบจิต
หลังจากที่สรรพเจ้าของสมุนไพรเหล่านี้กระจายอย่างเท่าเทียมกันแล้ว หลินเป้ยก็ควบคุมของเหลวจิตวิญญาณ เพื่อทำการแบ่งออกเป็นกลุ่มเล็กๆ หลายกลุ่ม
หลังจากนั้นกลุ่มเล็กๆ แต่ละกลุ่มก็เริ่มแข็งตัว และเริ่มกลายเป็นเม็ด
หลังจากนั้นสักพัก มันก็ดำเนินการควบแน่นไปเรื่อยๆ จนเม็ดยาทั้งหมดเริ่มส่งกลิ่นหอมของตัวยาออกมา
ขบวนการก่อนที่จะกลายเป็นโอสถอย่างสมบูรณ์ จนส่งกลิ่นหอมของยาออกมานี้เรียกว่า “ตันเฉิง”
“ได้แล้ว” หลินเป้ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก
อันที่จริง นี่เป็นครั้งแรกของหลินเป้ยที่จะกลั่นโอสถระดับ 3
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่กังวลมากนัก ตราบใดที่เขากลั่นตามวิธีที่ระบบกำหนดมาให้ มันก็จะดำเนินไปอย่างราบรื่น
“เสร็จแล้ว?” ทุกคนได้กลิ่นหอมของตัวยา และกลิ่นนั้นเข้มข้นมาก ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกสดชื่น
คุณภาพโอสถไม่ต่ำอย่างแน่นอน
พวกเขาคิดว่าการปรุงยาของหลินเป้ยจะต้องล้มเหลวอย่างแน่นอน แต่มันก็ประสบความสำเร็จอย่างไม่คาดคิด
หลินเป้ยใช้เวลาไปเพียง 1 ใน 4 ชั่วยาม(30 นาที) เท่านั้น ในการกลั่นโอสถระดับ 3
หากเป็นซุนซิงและปรมาจารย์เปี้ยนถง พวกเขาต้องใช้เวลากลั่น 1 - 2 ชั่วยาม เลยทีเดียว
“เอาล่ะ เรามาดูกันว่า ผลของมันจะเป็นอย่างไร?” หลินเป้ยเพลิงโอสถกลับมา ทำให้เพลิงที่เตาปรุงยาดับลง
หลังจากนั้น หลินเป้ยก็เปิดฝาเตาปรุงยา
ทุกคนเห็นโอสถเม็ดสีขาว 23 เม็ด อยู่ด้านใน ซึ่งก็คือโอสถสงบจิต
หลังจากเปิดฝา กลิ่นตัวยาก็แรงมากขึ้น
“กลั่นได้ถึง 23 เม็ด?” ซุนซิงนับเม็ดโอสถด้วยสีหน้าตกตะลึง
โดยปกติแล้วเขาจะกลั่นโอสถระดับ 3 ได้เพียง 10 เม็ด ต่อครั้ง อย่างเก่งมากที่สุดก็ 15 เม็ดเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น โอสถที่ได้มา ถ้าไม่เป็นขั้นกลางก็เป็นขั้นต่ำ
ซุนซิงแทบไม่เคยกลั่นยาระดับ 3 ขั้นสูงได้เลย
และทักษะการปรุงของปรมาจารย์เปี้ยนถงก็คล้ายคลึงกับของซุนซิง
จริงๆ แล้ว ยิ่งมีปริมาณโอสถมากเท่าใด ก็จะสูญเสียสรรพคุณของตัวยามากเท่านั้น
แน่นอนว่า ขึ้นอยู่กับคุณภาพของโอสถแต่ละเม็ดด้วย
มิฉะนั้น โอสถระดับต่ำ 20 เม็ด ก็ไม่ดีเท่าโอสถระดับสูง 10 เม็ด
“เรามาตรวจดูดีกว่า” ซุนซิงก้าวไปข้างหน้า และหยิบโอสถเม็ดหนึ่งขึ้นมาดู
เช่นเดียวกับปรมาจารย์เปี้ยนถง ที่หยิบโอสถเพื่อตรวจด้วยเช่นกัน
หลังจากตรวจแล้ว ซุนซิงและปรมาจารย์เปี้ยนถงก็มองหน้ากัน ทั้งคู่ต่างตกตะลึง
โอสถทุกเม็ดอยู่ในขั้นสูงสุด!
มันคือโอสถสงบจิตระดับ 3 ขั้นสูงสุด 23 เม็ด!
พวกเขาทั้งสองอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย ระดับการปรุงยาของหลินเป้ยนี้ดีกว่าพวกเขาทั้งสองคนงั้นเหรอ?
ชายหนุ่มผู้นี้ ใช้เวลาเพียงไม่นานในการกลั่น แถมยังได้โอสถมากถึง 23 เม็ด ที่สำคัญ ทุกเม็ดอยู่ในระดับสูงสุด
มารดามัน! นี่ไม่คิดจะให้โอกาสผู้อื่นมีชีวิตอยู่หรือยังไง!?
ส่วนหมิงหลานที่อยู่อีกด้าน นางรู้สึกสับสน ทั้งสองคนนี้เป็นอะไร มีอะไรผิดปกติกับโอสถนี้หรือเปล่า?
“ข้าขอยอมรับท่าน นายน้อยหลิน ระดับปรุงยาของท่านดีกว่าข้าจริงๆ” ซุนซิงกล่าว
ซุนซิงไม่คิดเลยว่าหลินเป้ยจะมาถึงระดับนี้ ด้วยอายุเพียงแค่ 17 ปี
ประสบการณ์ 20 ปี ของเขาที่เป็นปรมาจารย์ปรุงยา ไม่สามารถสู้เด็ก 17 ปี ได้ มันช่างเศร้า!
ไม่แปลกใจเลยที่ทักษะการรักษาของหลินเป้ยนั้นดีมาก แม้แต่อาการของคุณหนูสองของตระกูลหลิวก็สามารถแก้ไขได้
“นายน้อยหลินเป็นวีรบุรุษรุ่นเยาว์จริงๆ ข้าไม่เคยคิดเลยว่า หลังจากใช้ชีวิตมาหลายสิบปี ในที่สุดข้าก็รู้แล้วว่า อัจฉริยะปรุงยาคืออะไร” ปรมาจารย์เปี้ยนถงก็ถอนหายใจเช่นกัน
เขามีความคิดแบบเดียวกับซุนซิง หลังจากปรุงยามากว่า 20 ปี เขาพบว่า เขาไม่เก่งเท่าชายหนุ่มอายุ 17 ปี
หลังจากได้ยินสิ่งที่ทั้งสองกล่าวอกมา หมิงหลานก็ตกใจ
ทักษะการปรุงยาของหลินเป้ยนั้นดีกว่าซุนซิง และปรมาจารย์เปี้ยนถง?
“แล้วโอสถพวกนี้มีคุณภาพระดับไหน?” หมิงหลานถาม
“ตอบเจ้าตำหนัก โอสถทั้งหมด มีคุณภาพขั้นสูงสุด” ปรมาจารย์เปี้ยนถงกล่าว
“โอสถขั้นสูงสุด!” หมิงหลานตกตะลึงทันที ระดับการปรุงยาของหลินเป้ยนั้นแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?
ดวงตาที่สดใสของหมิงหลานมองไปที่หลินเป้ย และหัวใจของนางก็สั่นไหวเล็กน้อย เขาไม่ง่ายเลย ข้าประเมินเขาต่ำไปมากก่อนหน้านี้ และข้าไม่เคยคาดหวังว่า ระดับการปรุงยาของเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้
ในขณะเดียวกัน นางก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย ที่อัจฉริยะผู้ทรงพลังปฏิเสธที่จะเข้าร่วมกับนาง
แม้ว่าจะมีข้อตกลงที่หลินเป้ยจะช่วยนางในอีก 10 ปีข้างหน้าก็ตาม แต่เขาก็ไม่ใช่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชานางอยู่ดี ทั้งหมดนี้มันเป็นแค่ธุรกิจ
ในเวลาเดียวกัน เมื่อนึกถึงหลินเป้ยที่ถามนางเกี่ยวกับค่าสินสอดก่อนหน้านี้ ถ้าเขายังคงชั่วร้ายแบบนี้อยู่ บางทีพวกเขาทั้งสองอาจจะได้อยู่ด้วยกันจริงๆ ก็ได้ใครจะไปรู้
“เพ่ย! นี่ข้าคิดอะไรอยู่!!” ใบหน้าของหมิงหลานเปลี่ยนเป็นสีแดง จริงๆนางต้องรีบลบความคิดออกไป
มันยังเร็วเกินไปที่จะคิดถึงเรื่องนี้ บางทีหลินเป้ยอาจจะแค่ถามข้าเล่นๆ ก็ได้ อย่าไปคิดจริงจังกับมันเลย
หมิงหลานสงบใจลงและพูดว่า "นายน้อยหลิน ข้าอยากจะรู้ว่าโอสถนี้มีประสิทธิภาพแค่ไหน บังเอิญมีคนจำนวนมากในร้านค้าว่านเป่าที่มีโอกาสก้าวหน้า ข้าขอให้พวกเขาลองโอสถดูได้ไหม?”
ตอนนี้หมิงหลานต้องมีทัศนคติแบบธุรกิจก่อน เรื่องอื่นไว้ว่ากันทีหลัง
“ไม่มีปัญหา เจ้าสามารถให้คนสองสามคนลองทำได้ แต่ทางที่ดี ควรให้พวกเขาลองพยายามทะลวงขอบเขตด้วยตัวเองก่อน ถ้าล้มเหลว ค่อยให้พวกเขาใช้โอสถ มันจะได้สามารถเปรียบเทียบประสิทธิภาพมันได้” หลินเป้ยตกลงให้ทดสอบดู
หลินเป้ยเชื่อว่าสูตรยาที่ระบบให้มาไม่มีทางแย่อยู่แล้ว
หมิงหลานพยักหน้า แล้วสั่งให้ไปหาคนที่กำลังทะลวงขอบเขตมา เพื่อทดสอบประสิทธิภาพของโอสถ
สิ่งที่พวกเขากำลังมองหาคือนักรบฝึกหัดขั้น 10 และนักรบแท้จริงขั้น 10
ด้วยวิธีนี้เท่านั้น ที่เราสามารถตรวจสอบผลของโอสถนี้ได้ดียิ่งขึ้น
หลังจากที่คนเหล่านี้ได้รับโอสถ พวกเขาก็รู้ว่ามันสามารถช่วยให้ลดจิตมารลง และเพิ่มโอกาสในการทะลวงขอบเขต ทำให้พวกเขามีความสุขมาก และเต็มใจที่จะลอง
ที่คนเหล่านี้ไม่สามารถก้าวหน้าได้นั้น ส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถผ่านจิตมารได้ พวกเขาติดอยู่ที่ขอบเขตนี้มานาน และไม่สามารถทะลวงไปยังขอบเขตถัดไปได้
อันที่จริงปราณจิตวิญญาณในตัวคนเหล่านี้มีเพียงพออยู่แล้ว ขาดแค่เรื่องสภาพจิตใจเท่านั้น
หนึ่งชั่วยามต่อมา คนทั้งหกคนนี้ บุกทะลวงไปขอบเขตถัดไปทีละคน และไม่มีสักคนที่ล้มเหลว
ผู้เชี่ยวชาญนักรบแท้จริงขั้น 10 ได้กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญปรมาจารย์นักรบเรียบร้อยแล้ว ออร่าปราณอันทรงพลังที่เล็ดลอดออกมาทำให้หลายคนรู้สึกน่าทึ่ง
ปรมาจารย์ผู้นี้รู้สึกว่า เขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างน้อยสองเท่า
เขาติดอยู่ในขอบเขตนักรบแท้จริงขั้น 10 เป็นเวลา 5 - 6 ปีแล้ว และเขาพยายามที่จะทะลวงผ่านถึง 4 ครั้งง ทั้งหมดจบลงด้วยความล้มเหลว
โดยไม่คาดคิด เขาสามารถประสบความสำเร็จในครั้งนี้ไปได้อย่างง่ายดาย
แน่นอน เขารู้ว่ามันเป็นผลงานของโอสถสงบจิต
โอสถสงบจิตทำให้เขามีสมาธิ มันสร้างความเชื่ออันแข็งแกร่งแก่เขา และลดความกดดันที่เกิดจากภาพลวงตาของจิตมารลง ดังนั้นเขาจึงทะลวงฝ่าฟันไปได้ในคราวเดียว
เมื่อได้ยินว่าพวกเขาทั้งหกคนฝ่าฟันไปได้สำเร็จ หมิงหลานก็มีความสุขมากเช่นกัน
หากมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ หมิงหลานคงจะสงสัยผลของโอสถนี้
แต่ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดทะลวงไปได้สำเร็จ ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าผลของโอสถนี้ดีจริง
ป.ล. ช่วงนี้แปลได้ไม่เยอะนะครับ ช่วงนี้ไม่สบายมาหลายวันแล้ว น่าจะติดโควิด มันจะมึนๆ เวลาแปลครับ ต้องขออภัยด้วยนะครับ
