บทที่ 90 - ชาวไซย่า ณ วังพระเจ้า
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 90 - ชาวไซย่า ณ วังพระเจ้า
หลังจากแยกทางกับหลินเฉินและคนอื่นๆ โกคูก็พาเทนชินฮังและหยำฉามาถึงหอคอยคาริน
เมื่อเอาชนะราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่พิคโกโร่ได้แล้ว โกคูก็ได้รับอนุญาตจากคารินให้ไปที่วังพระเจ้า เพื่อพบกับพระเจ้า
ในขณะที่เทนชินฮังและหยำฉาต้องเริ่มต้นใหม่ด้วยการปีนหอคอยคาริน
เมื่อทั้งสองคนเริ่มปีนหอคอย คารินก็พาโกคูขึ้นไปยังจุดสูงสุดของหอคอยคาริน
“จงใส่พลังในกระบองวิเศษและให้มันยืดยาวไปถึงวังพระเจ้า”
“ส่วนกระดิ่งนี้เอาไปเพื่อเป็นหลักฐานของเจ้าในการเข้าพบกับพระเจ้า”
โกคูพยักหน้าและทำตามคำแนะนำอีกฝ่าย โดยการใช้กระบองวิเศษปีนสูงขึ้นไปบนฟากฟ้า
คารินลูบเคราของตนและยิ้มออกมา: “หลินเฉินพูดถูก ศิลปะการต่อสู้ของโลกล้าหลังเกินกว่าอดีตไปมาก เพื่อความปลอดภัยของโลก คงถึงเวลาที่จะฟื้นฟูศิลปะการต่อสู้บนโลกแล้ว หากต้องการช่วยใครสักคน ก็ต้องช่วยตัวเองก่อนสินะ พูดได้ดี!”
“โอ้ เมื่อเห็นอีกสองคนที่อยู่กับพระเจ้า โกคูคงจะตกใจมากอย่างแน่นอน!”
“ว้าว เร็วชะมัด เพียงไม่นานข้าก็ไม่เห็นหอคอยคารินแล้ว”
ไม่นานหลังจากนั้น ผ่านเมฆดำหนาทึบ ในที่สุดโกคูก็เห็นวังพระเจ้าที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า
"ครืน!"
กระบองวิเศษได้ชนเข้ากับร่องที่ด้านล่างของวิหารอย่างแม่นยำ จากนั้นโกคูก็ปีนขึ้นบันไดด้านข้างและกระโดดเข้าไปในวิหาร
เมื่อมองไปยังวิหารที่ยิ่งใหญ่ โกคูก็ดูอยากรู้อยากเห็นมาก แต่ในขณะนี้เอง เขาก็เห็นร่างหนึ่งอยู่ไม่ไกล
ในผลงานต้นฉบับ โกคูได้รับการต้อนรับจากมิสเตอร์โปโป้ ซึ่งเป็นคนดูแลของพระเจ้า
แต่ในจักรวาลนี้ คนที่ปรากฏตัวต่อหน้าโกคูคือเด็กหนุ่มผมดำที่ดูแก่กว่าเขาไม่กี่ปี
"หือ? เจ้าคือพระเจ้าเหรอ?”
“ไม่ใช่ ข้าชื่อโบรลี่ ข้ามาแทนพระเจ้า”
เด็กหนุ่มผมดำคือโบรลี่ที่อาศัยอยู่ในวังพระเจ้ามานานหลายปี
"มาแทน? มาแทนที่ว่าหมายความว่ายังไงเหรอ?” ดวงตาของโกคูกะพริบปริบๆ
“พระเจ้าบอกว่าสักวันหนึ่งข้าจะเป็นพระเจ้าคนต่อไป”
“ว้าว ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็คือพระเจ้าเหรอ? คือว่านะ! ข้าสงสัยว่าเจ้าจะสามารถชุบชีวิตเชนรอนให้ข้าได้หรือgx]jk?” โกคูโค้งคำนับ
“ขอโทษด้วย แต่นั่นเป็นสิ่งที่มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่ทำได้ หากเจ้าต้องการพบเขา เจ้าต้องผ่านการทดสอบเสียก่อน” โบรลี่พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"การทดสอบ? กระดิ่งนี้ยังไม่พออีกหรือ?” โกคูหยิบกระดิ่งของคารินออกมา
โบรลี่เหลือบมองและพูดว่า “กระดิ่งเป็นเพียงสิ่งที่ทำให้เจ้าได้เข้าสู่การทดสอบ หากต้องการพบพระเจ้า เจ้าต้องทำการทดสอบอีกครั้ง”
“การทดสอบอะไรเหรอ?”
“แค่แตะต้องตัวข้าให้ได้ก็พอแล้ว” โบรลี่กล่าว
"หือ? ทำไมการทดสอบแบบนี้ถึงดูคุ้นนัก?“โกคูพึมพำด้วยความสับสน”ช่างมันเถอะ มาเริ่มกันเลย"
“อืม การทดสอบดั้งเดิมที่จริงจะเป็นการต่อสู้ แต่ข้าไม่ชอบการต่อสู้”
"จริงเหรอ? น่าเสียดายแฮะ ข้าคิดว่าการต่อสู้คงจะน่าสนุกกว่า”
นับตั้งแต่ที่เขาเอาชนะราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่พิคโกโร่ โกคูก็เต็มไปด้วยความมั่นใจและรู้สึกว่าน่าจะมีคนเพียงไม่กี่คนบนโลกเท่านั้นที่สามารถเอาชนะเขาได้
แต่โกคูไม่รู้เลยว่าสัตว์ประหลาดที่อยู่ตรงหน้าเขามีระดับที่ห่างจากเขาไปมากมาย...
"ข้าจะเข้าไปแล้วนะ!"
หลังจากพูดจบ เขาก็หายตัวไป
แต่ทันใดนั้น โกคูก็ถูกบางอย่างกวาดไปและล้มลงห่างจากโบรลี่ไปเพียงสองก้าว
"โอ๊ย! เมื่อกี้มันอะไรกัน?"
โกคูลุกขึ้นด้วยความงุนงง แต่ก็ไม่พบอะไร
“แปลก…นั่นเป็นภาพลวงตาหรือ?”
"คุณโบรลี่ ข้ากำลังจะเข้าไปอีกครั้งแล้วนะ!" คราวนี้โบรลี่ใช้หมัดท่าแยกร่างภาพลวงตา 2 ชั้น เพื่อพยายามพุ่งไปหาโบรลี่และคว้าตัวอีกฝ่ายไว้
แต่ทันทีที่เขาใช้ท่านี้ มันก็มีบางอย่างกระแทกใบหน้าของเขาอีกครั้งและหน้าของเขาก็บวมขึ้นมา
“อ๊าา เจ็บ! อะไรน่ะ?”
โกคูเงยหน้าขึ้น แต่ก็ตกตะลึงในทันที
เพราะในที่สุดเขาก็เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจนแล้ว มันคือหางที่อยู่ข้างหลังโบรลี่ที่ตบเขาไปเมื่อครู่นี้
หางนี้เหมือนกับหางของเขาทุกประการ
"เจ้าก็เป็นชาวไซย่าด้วยหรือ?”
“ใช่แล้ว” โบรลี่ยอมรับ “พี่ลิงค์พาข้ามาที่นี่”
"ลิงค์?"
“เจ้ารู้จักเขาในนามว่าหลินเฉิน”
"หา!? เป็นเขานั่นเอง! มิน่าล่ะ!" โกคูตะโกนออกมา
จากนั้นโบรลี่จึงพูดอย่างเฉยเมยตอบไปว่า: “กลับไปเถอะ แม้ว่าเจ้าจะเอาชนะราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่พิคโกโร่ได้ แต่เจ้าก็ยังไม่มีคุณสมบัติพอที่จะพบกับพระเจ้าด้วยพละกำลังของเจ้า”
“ข…ข้าคงต้องขอโทษด้วย แต่ไม่มีทางหรอก…ข้าจะต้องพบกับพระเจ้าให้ได้! ข้าต้องรีบทำให้ทุกคนกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่มีวันกลับไปเด็ดขาด! เพราะอย่างนั้นแล้ว...”
"แล้ว?" โบรลี่เลิกคิ้ว
“ให้ข้าฝึกที่นี่ได้ไหม?”
“ข้าจะฝึกที่นี่ ผ่านบททดสอบและเข้ากับกับพระเจ้า!”
“แม้ว่าระดับพลังระหว่างเราจะต่างกันอย่างมาก เจ้าก็จะไม่ยอมแพ้หรือ?”
"ใช่แล้ว!" โกคูกำหมัดแน่นและพยักหน้าอย่างแรง
โบรลี่ยิ้มน้อยๆ พลางคิดในใจว่า เขาเหมือนกับพี่ชายลิงก์อย่างมาก มีนิสัยที่แตกต่างไปจากชาวไซย่าอย่างสิ้นเชิง
ในเวลานี้เอง พระเจ้าที่แอบดูมาตลอดในที่สุดก็ตัดสินใจพบกับโกคู
หลังจากนั้นไม่นาน โกคูจึงได้พบกับพระเจ้าที่ดูเหมือนราชาปีศาจพิคโกโร่และก็ได้เป็นประจักษ์การคืนชีพของเชนรอน
หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจของเขาในการมายังวังพระเจ้าแล้ว โกคูก็ได้รู้เรื่องประหลาดใจอีกอย่างหนึ่ง
“โกคู เจ้าเอาชนะราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่พิคโกโร่และช่วยโลกไว้ได้ ช่างน่าทึ่งมาก” พระเจ้าชรากล่าวชม “แต่น่าเสียดายที่ราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่พิคโกโร่ยังไม่ตาย เขาทิ้งลูกไว้ก่อนที่เขาจะตาย และเด็กคนนั้นมีพลังมากกว่าราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่พิคโกโร่ ซึ่งจะเป็นอันตรายต่อโลกอีกไม่ช้าก็เร็ว..”
“ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทั้งโบรลี่และข้าไม่สามารถจัดการได้โดยตรง ดังนั้นในอีกสามปีข้างหน้า เจ้าต้องฝึกที่นี่เพื่อที่เจ้าจะได้ปกป้องสันติภาพของโลกในอนาคตอีกครั้ง”
"ข้าเข้าใจแล้ว พี่ชายหลินเฉินบอกข้าว่าเราสามารถปกป้องโลกได้ด้วยความแข็งแกร่งของเราเอง ไม่อาจจะพึ่งพาผู้อื่นได้!” โกคูกล่าว
“เจ้าเข้าใจได้ดีแล้ว…” พระเจ้าพยักหน้าอย่างพึงพอใจ
หลังจากที่เชนรอนฟื้นคืนชีพไม่นาน ผู้คนที่ถูกราชาปีศาจพิคโกโร่ฆ่าตายก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ผู้เฒ่าเต่าและคุริรินก็ได้ฟื้นคืนมาจากโลงศพ
เมื่อรู้ว่าที่พวกเขาฟื้นคืนชีพได้เป็นโกคูและตอนนี้กำลังอยู่ที่วังพระเจ้า คุริรินจึงตัดสินใจไปยังหอคอยคารินเพื่อฝึกด้วย
บนโลก เหล่านักรบ Z กำลังเริ่มฝึกอย่างหนักหน่วงมากขึ้นกว่าเดิม เพราะปฏิกิริยาลูกโซ่ของหลินเฉิน ส่วนทางด้านดาวเคราะห์เบจิต้า...
“ฝ่าบาทลิงค์ ข่าวจากหน่วยสายตรวจอวกาศได้ถูกส่งมาแล้ว! พวกเขาได้พบร่องรอยของสลักแล้วขอรับ!”
ในวังไซย่า หลินเฉินได้รับข้อมูลเร่งด่วนจากพารากัส
หลินเฉินถามว่า “เจ้าแน่ใจหรือ? คราวนี้พวกเขาคงจะไม่หนีไปไหนใช่ไหม?”
"แน่ใจขอรับฝ่าบาท เพราะจากข้อมูลของสายตรวจอวกาศ ดูเหมือนว่าสลักกำลังจะปลูกต้นไม้แห่งชีวิต!”
