25 - เสียงปริศนา
เกมดำเนินมาถึงนาทีที่ 40 โดยสกอร์ขณะนี้ทีมสพรี ยูไนเต็ด 0 ทีมยูนีค เอฟซี 1 โดยเฟอร์ราน ฟิล
“เหลือเวลาอีก 5 นาทีก่อนถึงทดเวลา ในขณะที่ทีมยูนีค เอฟซี ยังคงนำอยู่เพียงประตูเดียว” จิมผู้บรรยายรองกล่าว
“โอกาสที่ดีที่สุดของทีมสพรี ยูไนเต็ด ถูกปฎิเสธโดยเดฟไปแล้ว” สตีฟผู้บรรยายหลักกล่าว
“ใช่ครับ ผมยังคงทึ่งในการเซฟของเขาอยู่เลย” จิมผู้บรรยายรองกล่าว
การแข่งขันในค่ำคืนนี้ การเซฟสำคัญสองครั้งอาจจะเป็นการเรียกความมั่นใจของเดฟกลับคืนมา
การเซฟครั้งที่สองมาจากลูกเตะมุม ซึ่งเดฟได้ออกมาตัดบอลกลางอากาศ คว้าบอลติดมือตัดหน้าผู้เล่นทีมสพรี ยูไนเต็ด
หลังการเซฟนั้นทีมยูนีค แสดงให้เห็นถึงคุณภาพของเกมรับรวมถึงผู้รักษาประตูของทีม
ทีมสพรี ยูไนเต็ด พยายามใช้บอลยาวหวังจะทำประตูตีเสมอให้ได้โดยเร็ว แต่วินัยผู้เล่นในเกมรับของทีมยูนีค เอฟซี ยังคงป้องกันการบุกของทีมสพรี ยูไนเต็ด ได้อย่างยอดเยี่ยมและผู้เล่นแนวรับทีมยูนีค ที่เด่นที่สุดคงเป็นใครไม่ได้นอกจากอดอล์ฟกัปตันทีม
ทีมยูนีค เอฟซี มีโอกาสสองสามครั้งในการลุ้นประตู แต่ผู้เล่นเกมรับของทีมสพรี แทบจะไม่พลาดเลยด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อสกอร์พวกเขาถูกนำอยู่ 0-1 ก็แปลว่าพวกเขายังดีไม่พอ
ขณะนี้ลูกบอลอยู่ที่อดอล์ฟและมีผู้เล่นจากทีมสพรี กำลังวิ่งเข้าหาเขาเพื่อแย่งบอล อดอล์ฟจึงตัดสินใจส่งบอลคืนให้เดฟ
<ถ้าคุณต้องการประตูที่ 2 ให้โยนบอลยาวไปที่มาเตโอ>Ai
เดฟทำตามเสียงในใจของเขา เดฟผลักบอลไปข้างหน้าเล็กน้อยพร้อมวิ่งเข้าหาบอล เขาโยนบอลยาวเป้าหมายคือมาเตโอ ขณะที่ผู้เล่นแนวรุกฝ่ายตรงข้ามกำลังวิ่งเข้าหาเขา
มาเตโอพักบอลด้วยอก ทักษะการไปกับบอลที่ดีของเขา สามารถเลี้ยงหลบผู้เล่นแนวรับของฝ่ายตรงข้ามได้หนึ่งคน
"ในการดวลตัวต่อตัว มาเตโอทำได้เนียนตาอีกครั้งครับ!" จิมผู้บรรยายรองกล่าว
ในขณะที่มาเตโอเลี้ยงบอลผ่านมาเพียงหนึ่งคน จึงทำให้ผู้เล่นแนวรับอีกคนเข้ามาทำหน้าที่ต่อจากเพื่อนร่วมทีม เพื่อป้องกัน
มาเตโอทำท่าจะยิงใส่ผู้เล่นแนวรับคนที่ขวางทางอยู่ตรงหน้า เท้าของเขาสัมผัสบอลทันที แต่เขาสัมผัสเพียงเบาบางทำให้บอลเคลื่อนออกจากจุดที่เขาทำท่าจะยิงที่มีผู้เล่นแนวรับขวางอยู่ ขณะนี้บอลอยู่ในตำแหน่งยิง ซึ่งไร้ผู้เล่นขวางทางบอล เขาตัดสินใจยิงบอลไปที่มุมด้านซ้ายมือของผู้รักษาประตูทันที
"มา เต โอออ!!!" จิมผู้บรรยายรองร้องลั่น
"2-0! ?" สตีฟผู้บรรยายหลักกล่าวด้วยน้ำเสียงตกใจ และกล่าวต่อถึงจังหวะก่อนหน้า“จังหวะโยนบอลยาวก่อนหน้านี้คือเดฟครับ”
มาเตโอรีบวิ่งไปที่มุมธงทันทีหลังจากเขายิงบอลผ่านผู้รักษาประตูกระทบตาข่ายที่ด้านหลัง ขณะที่เฟอร์รานรีบวิ่งเข้ามากอดเขา ดึงเขาลงไปที่พื้นสนามเป็นการฉลองประตูและเพื่อนร่วมทีมที่วิ่งเข้ามากอด สองคน สามคน สี่คน ร่วมฉลองประตูให้กับเขา
เสียงจากสนามกีฬาดังกึกก้องไปทั่วทั้งเมืองทันที เสียงของแฟนๆจากทีมผู้มาเยือน ยูนีค เอฟซี
“การจบสกอร์ที่ยอดเยี่ยม!” จิมผู้บรรยายรองกล่าวด้วยความตื่นเต้นและกล่าวต่อ "เหมือนผมเห็น ชิโระ ดาวยิงตัวเก่งจากทีมบาร์เซโลน่าเลยครับ"
“ใช่ครับ แต่ที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลย คือการออกบอลที่สุดยอดของเดฟ” สตีฟผู้บรรยายหลักกล่าว “เขาได้แอสซิสต์แรกในฐานะผู้รักษาประตู วันนี้เดฟทำให้ผมรู้สึกแปลกใจมากๆ”
“คุณเห็นโค้ชนอร์แมนฉลองกับทีมสตาฟฟ์โค้ชของเขาหรือไหม เหมือนพวกเขากำลังฉลองประตูให้กับใครบางคนอยู่” จิมผู้บรรยายรองกล่าว
สกอร์ในขณะนี้ทีมสพรี ยูไนเต็ด 0 ทีมยูนีค เอฟซี 2
ผู้เล่นทีมสพรี ยูไนเต็ด เริ่มเล่นที่กลางสนามอีกครั้ง พวกเขาเสียสมาธิทำให้เสียการครองบอลได้ง่าย ทันทีที่เสียการครองบอลให้ทีมยูนีคพวกเขาจึงพยายามไล่แย่งบอลในแดนของทีมยูนีค เอฟซี ทันที พวกเขาต้องการประตูตีไข่แตกโดยเร็วที่สุด แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่พวกเขาจะแย่งบอลจากทีมยูนีคที่มีจุดเด่นคือการครองบอล จนกระทั่งผู้ตัดสินเป่านกหวีดให้สัญญาณหมดเวลาพักครึ่งในที่สุด
“เอาล่ะครับ จบครึ่งแรกโดยทีมเยือนนำอยู่ 2 ประตู เจ้าบ้านมีโอกาสสองสามครั้งที่จะทำประตูได้ แต่ฮีโร่ของเราในวันนี้ เดฟ ริชาร์ด” จิมผู้บรรยายรองกล่าว "มาเตโอทำได้ยอดเยี่ยม เขาทำแอสซิสต์และทำประตูได้ เขาเป็นส่วนสำคัญกับสองประตูที่เกิดขึ้น และการโยนบอลที่ยอดเยี่ยมของเดฟ ทำให้สกอร์ทิ้งห่างออกไปเป็น 2-0"
หน้าจอขนาดใหญ่ภายในสนามกำลังแสดงสถิติภายในครึ่งแรก ขณะที่ผู้เล่นทั้งสองทีมกำลังเดินเข้าอุโมงค์เพื่อไปยังห้องแต่งตัว เพื่อพักผ่อน ฟังคำชี้แจงและปรับแท็คติกภายในทีม เพื่อแข่งขันในครึ่งเวลาหลัง
สถิติภายในครึ่งแรก ทีมยูนีค เอฟซี เป็นฝ่ายครองบอลได้มากกว่าซึ่งเฉลี่ยอยู่ที่ 63 เปอร์เซ็นต์ ทีมสพรี ยูไนเต็ด 37 เปอร์เซ็นต์ ทีมยูนีค เอฟซีเป็นฝ่ายสร้างสรรค์ได้ดีกว่า โอกาสยิง 7 ครั้งและยิงตรงกรอบ 3 ครั้ง เมื่อเทียบกับทีมสพรี ยูไนเต็ด ที่ยิง 3 ครั้งและยิงเข้ากรอบ 2 ครั้ง
“นั่นเป็นการแข่งขันครึ่งแรกที่ยอดเยี่ยม” จิมผู้บรรยายรองกล่าว
…
ในขณะที่เอ็มม่ามีรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอนั่งดูการถ่ายทอดสดการแข่งขันทางโทรทัศน์
เอ็มม่าไม่ใช่คนที่จะดูการแข่งขันฟุตบอลเพราะเธอรู้สึกว่ามันค่อนข้างน่าเบื่อ แต่สำหรับการแข่งขันของเดฟเธอให้ความสนใจอย่างมาก ที่จะดูการแข่งขันของเดฟและเธอก็ดีใจที่ได้ดู
การแข่งขันและผลงานของเดฟในขณะนี้ทำให้เธอมีรอยยิ้มสดใสบนใบหน้า การเซฟและแอสซิสต์เป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ ไม่ต้องพูดถึงประตูที่ยอดเยี่ยมที่น้องชายของเธอทำได้
โฆษณากำลังฉายอยู่บนหน้าจอขณะที่เอ็มม่ามองดูนาฬิกาเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว
เธอเดินไปที่ห้องครัวเพื่อหยิบเครื่องดื่มจากตู้เย็น และเมื่อเธอเปิดตู้เย็น เธอได้ยินเสียงคล้ายกับเสียงคน จากประตูหลังในห้องครัว
เธอค่อยๆ ปิดตู้เย็นและค่อยๆเดินไปที่ประตูทางเข้าหลังบ้าน เธอยังไม่ทันเปิดประตูด้วยซ้ำ ประตูถูกเปิดออกโดยชายสามคนที่สวมหน้ากาก
"หมอบลงที่พื้น!" โจรคนหนึ่งตะโกนพร้อมเล็งปืนมาที่เธอ
“ไหนแกบอกฉันว่าไม่มีใครอยู่” โจรอีกคนกล่าวพร้อมกับหันไปหาโจรคนที่สาม
"ตามปกติมันก็ควรไม่มีใครอยู่" โจรคนที่สามกล่าว
“อย่าพูดมาก แกขึ้นไปดูชั้นบน” โจรกล่าวขณะที่ยังเล็งปืนไปที่เอ็มม่า
เอ็มม่ารู้สึกหวาดกลัวขณะที่เธอนอนคว่ำหน้าอยู่บนพื้น
โจรสองคน รีบเดินขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็วเพื่อดูว่าพวกเขาจะพบของมีค่าอะไรบ้าง
โจรเฝ้าดูเอ็มม่าที่นอนกระสับกระส่ายอยู่บนพื้นครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆ ก้มลงไปกล่าวอะไรบางอย่างกับเธอและจับที่เส้นผมของเธอเพื่อเงยหน้าขึ้นอย่างแรง
“ไม่ต้องกลัว?” โจรกล่าวโดยพยายามทำเสียงให้น่าหลงใหล
“ปล่อยฉันนะ ไอ้คนต่ำต้อย” เอ็มม่ากล่าวด้วยความกลัวอย่างถึงที่สุด
“แกด่าฉันว่าไอ้คนต่ำต้อยใช่ไหม” โจรกล่าวในขณะที่เสียงของเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
"เจอของแล้ว" โจรคนหนึ่งกล่าวขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินลงบันได โดยหนึ่งในนั้นถือถุงดำอยู่ในมือ
"แกจะรู้สึกผิดกับคำพูดของตัวเอง" โจรกล่าวพร้อมกับดึงมีดพกออกมาจากกระเป๋าและแทงเข้าที่ไหล่ของเธอ
"อร๊ากกก!!!" เอ็มม่ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่เธอกลิ้งไปด้านข้าง
"แกทำบ้าอะไร?" โจรคนหนึ่งถามขณะที่ทั้งคู่ตกใจเมื่อเห็นโจรคนที่สามทำเช่นนั้น
“เลิกถามคำถามไร้สาระกับฉันได้แล้ว ออกไปจากที่นี่กันเถอะ” โจรกล่าวพร้อมกับดึงมีดออกจากไหล่ของเอ็มม่า
โจรคนแรกออกจากประตูอย่างรวดเร็วตามด้วยคนที่สอง แต่คนที่สามยังคงลังเลเล็กน้อยในขณะที่เขาจ้องมองไปที่เอ็มม่าอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะวิ่งหายไป
ไหล่ของเธอมีเลือดออกมากพอสมควรขณะที่เธอคร่ำครวญและคลานไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่น
ขณะที่โทรทัศน์ถ่ายทอดสดการแข่งขันในครึ่งเวลาหลัง เมื่อเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากโซฟาและเริ่มดูรายชื่อผู้ติดต่อ
เอ็มม่ารู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะโทรหาเดฟเพราะเขาอยู่ระหว่างการแข่งขัน
"กรุณารับด้วย" เอ็มม่ากล่าวด้วยลมหายใจหอบอย่างหนัก
"สวัสดี."เอ็มม่าได้ยินเสียงมาจากโทรศัพท์
“คลาร์ก คุณยังอยู่ในเมืองหรือเปล่า”เอ็มม่าถามขณะที่โทรศัพท์หลุดมือหล่นลงบนโซฟา
“ใช่ ผมยังอยู่ในเมือง”คลาร์กตอบ
“คุณโอเคไหม เอ็มม่า ผมไม่ค่อยได้ยินเสียงคุณเลย”คลาร์กกล่าว
“คลาร์ก…คลาร์ก ….เรียกรถพยาบาล” เอ็มม่ากล่าวด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาก่อนจะสลบไปในที่สุด
เสียงที่แผ่วเบาของเอ็มม่า โชคยังดีที่พอจะทำให้คลาร์กได้ยินคำกล่าวของเธอ
“รอผมแปปเดียวเอ็มม่า ผมกำลังไป”คลาร์กกล่าวก่อนจะกดวางสายและรีบดำเนินการช่วยเหลือเบื้องต้นให้กับเอ็มม่าและออกเดินทางทันที
………….
