บทที่ 7: ปีศาจกำลังวางแผนที่จะแยกตัวออกจากคุก!
บทที่ 7: ปีศาจกำลังวางแผนที่จะแยกตัวออกจากคุก!
"บูม!"
ออร่าชั่วร้ายสีเทากระจายออกมาจากศพของจิ้งจอกขาว
หนิงเจี่ยซิ่วที่ได้รับการเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี ระดมพลังงานที่สำคัญภายในร่างกายของเขาทันที และกำจัดรัศมีชั่วร้ายที่กระจัดกระจายนี้ออกไป
**[การสังหารปีศาจ เจ้าได้รับคะแนนความเชี่ยวชาญ: 800!]**
เมื่อเห็นคะแนนความเชี่ยวชาญที่เพิ่มเข้ามา รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหนิงเจี่ยซิ่ว
จากนั้นเขาก็ออกจากดันเจี้ยนและกลับไปที่ห้องของเขาเอง
**[หมัดเก้าหยาง: ระดับ 5 (0/1600)]** (+)
**[โล่ระฆังทอง: ระดับ 4 (110/800)]** (+)
**[ดวงตาแห่งวิญญาณ: ไม่ได้ฝึก (0/100)]** (+)
คะแนนความสามารถสากล: 800
วันนี้ หลังจากสังหารปีศาจแล้ว หนิงเจี่ยซิ่ว ก็ได้รับคะแนนความเชี่ยวชาญอีก 800 คะแนน ตอนนี้เขามีคะแนนเก็บค่อนข้างมาก และก็ถึงเวลาที่จะใช้มัน
ขั้นแรก เขาเพิ่ม 100 คะแนนให้กับดวงตาแห่งวิญญาณ โดยส่งเสริมโดยตรงหนึ่งระดับ ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถใช้ความสามารถบางอย่างของมันได้
เขานั่งอยู่บนเตียงและเริ่มฝึกฝนตามที่สอนโดยจิ้งจอกขาว ในไม่ช้า ดวงตาของ หนิงเจี่ยซิ่ว ก็เปลี่ยนเป็นสีขาวอย่างรวดเร็ว ดูค่อนข้างน่าขนลุก
**[ดวงตาแห่งวิญญาณ ความชำนาญ+1]**
“ดวงตาแห่งวิญญาณนี้มหัศจรรย์อย่างแท้จริง” หนิงเจี่ยซิ่วอุทาน
ในขณะนี้ เขาเห็นออร่ามืดมนสีดำเทาจำนวนมากลอยอยู่ในห้อง ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถมองเห็นได้ในวันธรรมดา ออร่าที่มืดมนนั้นเข้าใจยากและทะลุกำแพงหรือเข้าทางประตู
หากเขาจำไม่ผิด ออร่าที่มืดมนนี้คือพลังงานชั่วร้ายที่ปล่อยออกมาจากปีศาจ มีปีศาจจำนวนนับไม่ถ้วนถูกคุมขังอยู่ในคุกปิดผนึกปีศาจ และพลังงานชั่วร้ายก็แทรกซึมไปทั่วคุกเป็นเวลานาน
เพื่อป้องกันไม่ให้พลังงานชั่วร้ายนี้ส่งผลกระทบต่อผู้คนในเมืองหลวง นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเรือนจำปีศาจปิดผนึกจึงถูกสร้างขึ้นใต้ดิน
จากนั้น หนิงเจี่ยซิ่ว ก็เพิ่มคะแนนความเชี่ยวชาญที่เหลืออีก 700 คะแนนให้กับหมัดเก้าหยาง
แม้ว่าเขาจะฝึกฝนหมัดเก้าหยางไปถึงระดับที่ห้าแล้ว ซึ่งช่วยเพิ่มพลังชีวิตของเขา มันจะดีกว่าถ้ามีพลังมากกว่านี้ในการต้านทานพลังงานชั่วร้ายที่ปล่อยออกมาจากปีศาจเมื่อพวกมันตาย
ดังนั้นเป้าหมายทันทีของเขาคือการฝึกหมัดเก้าหยางในขอบเขตที่พลังภายในสามารถเพิกเฉยต่อพลังงานชั่วร้ายได้อย่างสมบูรณ์
เช่นเดียวกับที่ หนิงเจี่ยซิ่ว กำลังฝึกฝนเทคนิคดวงตาแห่งวิญญาณ สถานการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นในเขตสีเหลืองของเรือนจำปิดผนึกปีศาจ
ผู้คุมเรือนจำร่างสูงและผอมยืนอยู่ในกองเลือด รอบตัวเขา มีทหารยามอีกเจ็ดคนนอนเสียชีวิต ขาดแขนหรือถูกตัดหัว
เลือดกระเซ็นไปทั่วผนัง ทิ้งร่องรอยไว้
“ข้าแค่มาพาหลานสาวกลับบ้าน ทำไมพวกเจ้าถึงพยายามหยุดข้าล่ะ” ผู้คุมเรือนจำร่างสูงและผอมกล่าวว่า ดวงตาของเขาหรี่ลงเป็นรอยยิ้ม
เขาก้าวข้ามเลือด ราวกับว่าการฆ่าคนเจ็ดคนนั้นง่ายพอ ๆ กับการบีบมดสองสามตัว แล้วเดินจากไปอย่างสงบ
เมื่อมาถึงหน้าห้องขังหมายเลข 8 โซนสีเหลือง เขาผลักประตูเปิดออกแล้วพูดว่า "หลาน ลุงมาที่นี่เพื่อพาเจ้ากลับบ้าน"
อย่างไรก็ตาม ห้องขังนั้นว่างเปล่า เหลือเพียงรัศมีที่คุ้นเคยของหลานสาวของเขาเท่านั้น สีหน้าของผู้คุมเรือนจำร่างสูงและผอมแข็งค้างทันที
ในเรือนจำปีศาจผนึก ปีศาจแต่ละตัวถูกกำหนดให้แยกห้องขังและแทบไม่มีการเคลื่อนไหว หากห้องขังว่างเปล่า แสดงว่าปีศาจถูกประหารแล้ว
เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ ดวงตาที่แคบลงของผู้คุมเรือนจำร่างสูงและผอมก็ค่อย ๆ เบิกกว้างขึ้น เผยให้เห็นรูม่านตาสีน้ำเงินเข้ม รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายไปเช่นกัน และเขาก็เย็นชาราวกับน้ำแข็ง แม้แต่อากาศก็ดูเย็นลง
“หลาน ลุงมาสายเกินไป…”
ด้านนอกห้องขัง จู่ๆ สัญลักษณ์ก็ปรากฏขึ้นบนผนังทางเดิน และนักบวชเฒ่าก็เดินออกมาจากผนัง
เมื่อเห็นผู้คุมเรือนจำร่างสูงผอมและฉากนองเลือดที่อยู่ไม่ไกล นักบวชเฒ่าก็ส่ายหัว “เจ้ามาสายเกินไป แล้วเจ้าเป็นใครจึงกล้าบุกเข้าไปในเรือนจำผนึกปีศาจและสังหารผู้คุมเรือนจำ? เจ้ารู้หรือไม่ว่าเป็นความผิด?”
ผู้คุมเรือนจำสูงและผอมเพรียวพุ่งเข้าไปในหมอกสีเขียว และรูปลักษณ์ของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
เขากลายร่างเป็นชายหนุ่มรูปหล่อ ผมสีเขียว มีหูเหมือนสัตว์ร้ายบนหัว และมีหางสีเขียวเจ็ดหางแกว่งอยู่ข้างหลังเขา
“อ๊ะ ปีศาจจิ้งจอกเจ็ดหาง!” นักบวชเฒ่ากล่าวด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
มนุษย์มีเส้นทางการฝึกฝนที่หลากหลาย แต่ละเส้นทางแบ่งออกเป็นเก้าระดับ ปีศาจก็ไม่มีข้อยกเว้น
ตัวอย่างเช่น ปีศาจจิ้งจอกสองหางมีความแข็งแกร่งเท่ากับผู้ฝึกฝนมนุษย์ระดับ 8 จิ้งจอกสามหางมีระดับ 7 เป็นต้น
ปีศาจจิ้งจอกเจ็ดหางที่อยู่ตรงหน้าเขาอยู่ที่ระดับ 3 และค่อนข้างมีชื่อเสียงในเมืองหลวงแห่งสวรรค์
“สำหรับการฆ่าหลานสาวของข้า ข้าจะทำให้มนุษย์ต้องชดใช้ด้วยชีวิตหนึ่งหมื่นชีวิต ตรวจสอบให้แน่ใจว่าหน่วยล่าปีศาจจำสิ่งนี้ได้” ปีศาจจิ้งจอกกล่าวพร้อมยืนกอดอก ทันใดนั้นลมกระโชกแรงพัดรอบตัวเขา ทำให้เกิดพายุในทางเดิน
นักบวชเต๋าเฒ่าพิงกำแพง เตรียมโจมตีเมื่อปีศาจจิ้งจอกเคลื่อนไหว
โดยไม่คาดคิด ปีศาจจิ้งจอกถูกห่อหุ้มไว้
ในพายุหมุนและบินออกไปทันทีโดยไม่หันกลับมามอง
นักบวชเฒ่าหัวเราะเบา ๆ “อ้า เจ้าจิ้งจอกที่ฉลาด ข้าคิดว่าเจ้ากล้าหาญ แต่เจ้ากลับวิ่งหนีไปหลังจากข่มขู่”
เมื่อพูดเช่นนั้น เขาก็ไล่ตามปีศาจจิ้งจอกเจ็ดหางทันที
การปล่อยให้ปีศาจจิ้งจอกแอบเข้าไปในคุกปีศาจซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของจักรพรรดิโดยตรงและสังหารผู้คุมหลายคนถือเป็นการละทิ้งหน้าที่ไปแล้ว
หากพวกเขาปล่อยให้ปีศาจตัวนี้ไปมาตามที่เขาพอใจ ใบหน้าของหน่วยล่าปีศาจก็จะสูญสลายไปในคืนนี้
