บทที่ 23: การเก็บเกี่ยวคะแนนความสามารถอันมากมาย!

บทที่ 23: การเก็บเกี่ยวคะแนนความสามารถอันมากมาย!

หัวหน้าผู้คุมรู้สึกสับสนเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้เพิ่งออกไปหนึ่งวันไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงกลายเป็นนักสู้ระดับเก้าได้เร็วขนาดนี้?

ยิ่งไปกว่านั้น คนส่วนใหญ่ถูกส่งไปที่คุกใต้ดินเพื่อประหารวิญญาณชั่วร้าย ดูเหมือนไม่กระตือรือร้นเท่าคนนี้? ราวกับว่า หนิงเจี่ยซิ่ว มาเก็บเงินเดือนของเขา

สำหรับผู้ที่ไม่ได้อยู่ระดับ 9 หากพวกเขาฆ่าวิญญาณชั่วร้ายมากเกินไป ออร่าที่มุ่งร้ายจะแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของพวกเขา และค่อยๆ นำไปสู่การเสื่อมสภาพทางกายภาพของพวกเขา

ไม่น่าจะมีใครโกหกเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นหัวหน้าจึงไม่สงสัยในความตั้งใจของ หนิงเจี่ยซิ่ว เนื่องจาก หนิงเจี่ยซิ่ว ทำการประหารวิญญาณชั่วร้ายบ่อยครั้ง จึงสามารถช่วยบรรเทาปัญหาการขาดแคลนกำลังคนในคุกใต้ดินได้

หัวหน้าผู้คุมรีบเปิดบัญชีรายชื่อในมือของเขาและเริ่มค้นหา

“ห้อง 130 ถึง 150 ในเขตลึกลับล้วนถือวิญญาณชั่วร้ายที่ต้องประหารชีวิต ลองดูและเลือกอย่างระมัดระวัง อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป” หัวหน้าผู้คุมแนะนำ

“ตกลง” หนิงเจี่ยซิ่ว เห็นด้วย เขามอบร่างทารกโดยตรงให้กับหัวหน้าผู้คุม และเดินทางต่อไปยังเขตลึกลับอย่างมั่นใจ

ที่ทางเข้าห้องขังหมายเลข 130 ในเขตลึกลับ ขณะที่ หนิงเจี่ยซิ่ว กำลังจะเปิดประตู ก็มีคนโผล่ออกมาจากห้องขังใกล้เคียง

มันค่อนข้างเป็นเรื่องบังเอิญ คนๆ นั้นคือเหอหยุนหลางจริงๆ

“เหอหยุนหลาง” เมื่อเห็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งของเขา หนิงเจี่ยซิ่ว ก็ทักทายด้วยรอยยิ้มทันที

“หนิงเจี่ยซิ่ว? ทำไมเจ้ากลับมา?” เหอ หยุนหลางค่อนข้างประหลาดใจ เนื่องจากเขาไม่คาดคิดว่าจะได้เห็น หนิงเจี่ยซิ่ว อีกครั้งหลังจากที่หนิงเจี่ยซิ่วเข้าหน่วยล่าปีศาจ

“ข้าไม่ได้รับมอบหมายงานใดๆ จากสำนักงาน ดังนั้นข้าจึงกลับมาเป็นเพชฒฆาตอีกสองสามวัน” หนิงเจี่ยซิ่ว อธิบาย

การจ้องมองของ หนิงเจี่ยซิ่ว จ้องมองไปที่เหอหยุนหลางโดยสัญชาตญาณ และสังเกตเห็นบางสิ่งที่เทอะทะในอ้อมแขนของเขา เขาสงสัยว่าเขาซ่อนอะไรอยู่ที่นั่น

เมื่อเห็นความสนใจของ หนิงเจี่ยซิ่ว เหอหยุนหลางก็รีบหันไปด้านข้างแล้วพูดว่า "เจ้าเป็นคนแปลก อย่างไรก็ตามแต่เจ้าเลย ข้าประหารชีวิตเสร็จแล้วสำหรับวันนี้ ถึงเวลาที่ข้าจะฝึกซ้อมแล้ว"

ด้วยเหตุนี้ เหอหยุนหลางจึงรีบออกไปโดยไม่ให้เวลาหนิงเจี่ยซิ่วมากนักในการพิจารณาเขา

เมื่อเห็นเหอหยุนหลางจากไปอย่างเร่งรีบ หนิงเจี่ยซิ่วก็อดสงสัยไม่ได้ว่า "แปลก ทำไมวันนี้เขาดูมีความลับจัง"

หนิงเจี่ยซิ่ว ขจัดความสงสัยออกไป มีงานของตัวเองที่ต้องทำ เขาเข้าไปในห้องขัง

ทันทีที่ หนิงเจี่ยซิ่ว เข้าไปในห้องขัง เหอ หยุนหลางไม่ได้กลับไปที่ที่พักทันที แต่เขากลับประเมินสภาพแวดล้อมของเขาและไม่พบใครอยู่ใกล้ๆ จึงรีบเข้าไปในห้องขังหมายเลข 97 ในเขตลึกลับ

หากผู้คุมเห็นสิ่งนี้ พวกเขาก็คงจะเข้ามาใกล้จับกุมและซักถามเขาถึงเจตนาของเขา เด็กใหม่เช่นเหอหยุนหลางไม่ได้รับอนุญาตให้เคลื่อนที่ไปรอบ ๆ ห้องขังอื่น ๆ นอกเหนือจากที่ได้รับมอบหมายได้อย่างอิสระ

ภายในห้องขัง ชายชราร่างผอมแห้งคนหนึ่งถูกฝังบางส่วนไว้ในก้อนแร่สีดำขนาดใหญ่ มีเพียงร่างกายส่วนบนของเขาเท่านั้นที่ถูกเปิดเผยบางส่วน

เมื่อเห็นการมาถึงของเหอหยุนหลาง ชายชราอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า "ข้ารู้ว่าเจ้าจะมา"

โดยไม่สนใจคำพูดของชายชรา เหอหยุนหลางก็หยิบห่อผ้าออกมาจากกระเป๋าของเขาโดยตรงแล้วโยนให้เขา

ก่อนที่ห่อผ้าจะถึงพื้น ลิ้นยาวของชายชราก็พุ่งออกมาและคว้ามันอย่างช่ำชอง จากนั้นจึงแกะห่ออย่างชำนาญ

ข้างในมีหัวใจขนาดเท่ากำปั้น

“ยอดเยี่ยมมาก! ข้ารักษาสัญญามาตลอด นี่คือรางวัลของเจ้า” ชายชรากลืนหัวใจและผ้าเข้าด้วยกัน

จากนั้น รอยแผลยาวก็ปรากฏขึ้นทั่วท้องของเขา และลูกปัดสีดำสามเม็ดก็กลิ้งลงมาบนพื้น

เหอหยุนหลางยังคงระมัดระวังขณะที่เขาหยิบหอกยาวขึ้นมาจากโต๊ะประหารและเข้าใกล้เพื่อรวบรวมลูกปัดสีดำ

"วางใจได้ ตราบใดที่เจ้าเต็มใจที่จะร่วมมือกับข้าและมอบหัวใจปีศาจให้ข้าเพื่อสนองความอยากอาหารของข้าเป็นครั้งคราว ข้าก็ไม่มีเหตุผลที่จะทำร้ายเจ้า ข้าอยากให้เจ้ามีชีวิตอยู่ หากเจ้าเข้าร่วม หน่วยล่าปีศาจในอนาคตก็จะไม่มีปัญหาแต่อย่างใด”

ชายชราเลียริมฝีปากและยิ้ม “เม็ดยาหยวนดำนี้ทำขึ้นโดยการขัดเกลาแก่นแท้ของข้า หลังจากรับประทานแล้ว เจ้าจะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพของเจ้าได้ เหตุผลที่คนจากหน่วยล่าปีศาจไม่ฆ่าข้าและเก็บข้าไว้ที่นี่ก็เพื่อให้ข้าสร้างหยวนดำเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง ยาสำหรับพวกเขา ตราบใดที่เจ้าร่วมมือกับข้า ก็จะมียาหยวนดำมากมาย การเข้าร่วมหน่วยล่าปีศาจในอนาคตจะเป็นเรื่องง่าย”

“ข้าไม่ร่วมมือกับเจ้า อันที่จริง วันนี้เจ้าไม่ได้เจอข้าด้วยซ้ำ หากเจ้าต้องการบริโภคหัวใจสัตว์ประหลาดต่อไปในอนาคต เจ้าต้องเข้าใจสิ่งนี้” เหอหยุนหลางเก็บเม็ดยาหยวนดำออกไปโดยไม่แสดงสีหน้า จากนั้นรีบออกจากพื้นที่ไป

ภายในคุกใต้ดิน ห้ามติดต่อสื่อสารหรือค้าขายกับวิญญาณชั่วร้ายหรือสัตว์ประหลาดทุกรูปแบบโดยเด็ดขาด เมื่อถูกจับได้ มันถูกมองว่าเป็น "การเข้าร่วมโดยสมัครใจ" ทันที และไม่มีที่ว่างสำหรับการแก้ตัว

แม้ว่าเหอหยุนหลางไม่ได้อยู่ในคุกใต้ดินมานาน เขาตระหนักดีถึงกฎข้อนี้

หลังจากที่ห้องขังกลับสู่สภาวะเงียบสงบ ชายชราก็หัวเราะเยาะ “ช่างเป็นคนโง่ที่ฉลาดจริงๆ”

เมื่อออกจากห้องขัง เหอหยุนหลางก็กลับไปที่ที่พักของเขาและมองไปที่เม็ดยาหยวนดำในมือของเขา สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความลังเล

สถานการณ์กับเขาและสัตว์ประหลาดย้อนกลับไปเมื่อวาน

หลังจากที่ผู้พิทักษ์หน่วยล่าปีศาจ ทั้งหกคนได้เลือกเกณฑ์คนและออกจากคุกใต้ดินแล้ว เพชฌฆาตที่เหลือก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ