ตอนที่ 555 แผนการของจักรพรรดิมนุษย์ (ฟรี)

ตอนที่ 555 แผนการของจักรพรรดิมนุษย์

บูม

หินก้อนเดียวทำให้เกิดระลอกคลื่นนับพั

ไม่มีใครคาดคิดว่าหายนะครั้งใหญ่ที่จักรพรรดิมนุษย์ได้กล่าวถึงจะน่ากลัวเกินกว่าที่พวกเขาคาดไว้

โลกนี้กำลังปะทะเข้ากับอเวจีปีศาจ

ปีศาจร้ายทั้งหมดจะก้าวเข้ามาในโลกนี้

ไม่มีใครรู้ว่ามีปีศาจร้ายอยู่ในอเวจีปีศาจเป็นจำนวนเท่าใด

อย่างไรก็ตาม จากจำนวนปีศาจร้ายที่ถูกผนึกไว้ในอาณาจักรต้าจ้าว พวกเขาสามารถคาดเดาบางสิ่งได้

ภายในอเวจีปีศาจ

มีปีศาจร้ายอย่างน้อยนับหมื่นตัว

กล่าวอีกนัยหนึ่ง… คงไม่นานก่อนที่ผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์นับหมื่นจะโจมตีเผ่ามนุษย์

แม้แต่การแสดงออกของลอร์ดเป่ยหยุนก็ดูร้ายแรงมาก

แม้ว่าเขาจะรู้เรื่องนี้มาเป็นเวลานาน แต่เขาก็ยังคงรู้สึกถึงแรงกดดันอย่างรุนแรงเมื่อจักรพรรดิมนุษย์พูดถึงมันอีกครั้ง

ตอนนี้เขาแข็งแกร่งมาก

ผู้ทรงอำนาจอยู่ในจุดสูงสุดของเผ่ามนุษย์แล้ว

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งมากแล้วยังไงล่ะ? ศาลสวรรค์โบราณมีอมตะ 365 คน และผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังจากเผ่าพันธุ์นับพัน และแม้แต่จักรพรรดิสวรรค์ ในท้ายที่สุด เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับอเวจีปีศาจ ศาลสวรรค์ก็ยังคงพ่ายแพ้

ในท้ายที่สุด ก็ทำให้จักรพรรดิสวรรค์ตัดฟ้าดินออก และด้วยการกระทำเช่นนี้ เผ่าพันธุ์อื่นๆ จึงสามารถอยู่รอดได้

เมื่อเผชิญหน้ากับอเวจีปีศาจ

แม้แต่อมตะก็ไม่สามารถยืนหยัดได้ ไม่ต้องพูดถึงผู้ทรงอำนาจเลย

ดังนั้น … หากพวกเขาต้องการต่อสู้กับอเวจีปีศาจ พวกเขาจะต้องทรงพลังมากกว่าในอดีต ซึ่งต้องแข็งแกร่งกว่าศาลสวรรค์โบราณ

เมื่อลอร์ดเป่ยหยุนจ้องมองไปที่จักรพรรดิมนุษย์

เขารู้ว่าอีกฝ่ายต้องการเลียนแบบจักรพรรดิสวรรค์ และสร้างศาลสวรรค์ขึ้นมาใหม่

อย่างไรก็ตาม ในความเห็นของเขา…

จักรพรรดิมนุษย์จะเทียบเคียงกับจักรพรรดิสวรรค์ และกู้คืนศักดิ์ศรีของเผ่ามนุษย์ขึ้นใหม่ได้หรือไม่นั้นยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด

อย่างไรก็ตาม …

ในปัจจุบัน ผู้สมัครที่มีแนวโน้มมากที่สุดสำหรับเผ่ามนุษย์ยังคงเป็นจักรพรรดิมนุษย์

ในขณะนี้ ฉินซู่เจียนตกอยู่ในความสับสนอย่างสมบูรณ์

หมายถึงอะไร?

อเวจีปีศาจกำลังมาเหรอ?

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาเพิ่งรู้เรื่องนี้เท่านั้น

ในขั้นต้น ฉินซู่เจียนค่อนข้างพอใจกับความก้าวหน้าของการฝึกฝนของเขา เพราะเขาทะลวงไปสู่ขอบเขตสวรรค์แล้ว ความกดดันที่เขารู้สึกก็ลดลงไปมากเช่นกัน

เมื่อเขาจะคาดการณ์ถึงผลที่ตามมาจากอเวจีปีศาจที่จะมาถึง มีเพียงประโยคเดียวในใจ แต่เขาไม่รู้ว่าควรจะพูดหรือไม่

“ในไม่ช้า ผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์จะด้อยกว่าสุนัข?”

ฉินซู่เจียนเยาะเย้ยตัวเองในใจ

เขาเพิ่งจะทะลวงเข้าสู่ขอบเขตสวรรค์ได้ไม่นานนัก และอเวจีปีศาจก็ใกล้เข้ามาแล้ว

ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา หากเขาเผชิญหน้ากับอเวจีปีศาจ เขาก็คงตาย

ทันใดนั้น ความกดดันมหาศาลเกิดขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจ

“ข้ายังไม่แข็งแกร่งพอ!”

“หากต้องการต่อสู้กับอเวจีปีศาจ ต้องการผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์อย่างน้อยหมื่นคนหรือมากกว่านั้น เพื่อรับมือกับสถานการณ์เช่นนี้ หรืออย่างน้อยก็ต้องเป็นอมตะ!”

“แต่…อมตะสามารถจัดการกับอเวจีปีศาจได้จริงหรือ?”

ความสงสัยผุดขึ้นมาในใจของ ฉินซู่เจียน

อมตะ!

พวกเขาสามารถจัดการกับอเวจีปีศาจได้จริงหรือ?

เขาไม่แน่ใจ

อย่างไรก็ตามเขาจะไม่ถามจักรพรรดิ

ไม่ว่าอมตะจะสามารถจัดการกับอเวจีปีศาจได้หรือไม่ อีกฝ่ายก็จะไม่ตอบเขาโดยตรง

เนื่องจากหากอมตะไม่สามารถรับมือกับอเวจีปีศาจได้ และคนอื่นๆ รู้เรื่องนี้ ขวัญกำลังใจที่เผ่ามนุษย์สร้างขึ้นมาอย่างอุตสาหะก็อาจจะถูกทำลายไป

ในความเห็นของฉินซู่เจียน จักรพรรดิมนุษย์พูดทั้งหมดนี้เพื่อสร้างความรู้สึกกดดันต่อพวกเขา นี่จะเป็นการปูทางให้เขาทำลายม่านฟ้าดิน

อย่างไรก็ตาม ความกดดันประเภทนี้ต้องมีขีดจำกัด

ศัตรูไม่สามารถอ่อนแอเกินไป แต่ก็ไม่สามารถแข็งแกร่งเกินไปได้เช่นกัน

ถ้าศัตรูอ่อนแอเกินไป มันก็จะไม่เกิดผลตามที่ต้องการ

ถ้าศัตรูแข็งแกร่งเกินไป มันจะง่ายที่จะบดขยี้จิตใจของเผ่ามนุษย์

ดังนั้น แม้ว่าฉินซู่เจียนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็จะไม่ถามเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างเปิดเผย

“การปะทะกันระหว่างโลกกับอเวจีปีศาจเป็นเรื่องที่ไม่อาจย้อนกลับได้” จักรพรรดิมนุษย์กล่าวด้วยเสียงที่ชัดเจน “หากเราต้องการจัดการกับปีศาจร้าย เผ่ามนุษย์ก็ต้องการพลังมากกว่านี้”

“ทวีปตะวันออกมีขนาดเล็กเกินไป แม้ว่าพลังชี่จิตวิญญาณจะอุดมสมบูรณ์ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะให้กำเนิดผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์มากขึ้น

“ดังนั้น มีเพียงการทำลายม่านฟ้าดิน และรวมเข้ากับอีกสามทวีปเท่านั้นที่จะสามารถกำเนิดผู้เชี่ยวชาญระดับนี้ได้มากขึ้น และแม้กระทั่งเปิดเส้นทางสู่ขอบเขตอมตะ”

“สำหรับสิ่งที่ทั้งสามทวีปมีนั้น มันไม่อยู่ในการพิจารณาของเรา แม้ว่าทั้งสามทวีปจะมีเผ่าพันธุ์ที่ไม่อ่อนแอกว่าเผ่ามนุษย์ หรือแม้แต่แข็งแกร่งกว่าเผ่ามนุษย์ ก็จะมีข้อดีมากกว่าข้อเสีย”

“ท้ายที่สุดแล้ว การมาถึงของอเวจีปีศาจไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของทวีปตะวันออกเท่านั้น ยิ่งพลังของสี่ทวีปหลักแข็งแกร่งขึ้นเท่าไร โอกาสที่จะเอาชนะอเวจีปีศาจในอนาคตก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น”

เขาได้กล่าวไว้แล้ว

คนอื่นๆ ไม่มีเหตุผลที่จะคัดค้าน

แม้มีความไม่แน่นอนมากมายในการทำลายม่านฟ้าดิน และเชื่อมต่อทั้งสามทวีป

อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นไปตามที่จักรพรรดิมนุษย์กล่าวไว้

หากเผ่ามนุษย์ไม่แข็งแกร่งขึ้น พวกเขาจะต้องถึงจุดจบหากพวกเขาต่อสู้กับอเวจีปีศาจด้วยสภาพในปัจจุบัน

ถ้าเชื่อมต่อกับอีกสามทวีปหลัก

แม้มันอาจเป็นหายนะ แต่ก็อาจเป็นโอกาสที่ดีเช่นกัน

ดังนั้น

ลอร์ดเป่ยหยุน ซีหยาง และคนอื่น ๆ ไม่ได้คัดค้าน

และพวกเขาก็รู้อย่างชัดเจนมาก จักรพรรดิมนุษย์คงจะมีแผนการที่ซ่อนเอาไว้

การแกล้งตาย ในตอนแรกน่าจะกำจัดปัจจัยที่ไม่แน่นอนทั้งหมด และจากนั้นก็รวมเผ่ามนุษย์เพื่อเผชิญหน้ากับอีกสามทวีปในสภาพที่แข็งแกร่งที่สุด

มิฉะนั้น … เมื่อม่านฟ้าดินถูกทำลาย...

หากทั้งสามทวีปหลักมีกองกำลังที่ทรงพลัง อาณาจักรต้าจ้าวจะประสบปัญหาใหญ่ หากพวกเขาต่อสู้กับกองกำลังเหล่านี้ขณะมีคนแทงพวกเขาที่ด้านหลัง

“ช่างเป็นหัวใจที่โหดเหี้ยม!”

ฉินซู่เจียนยังเข้าใจถึงการกระทำของจักรพรรดิมนุษย์ด้วย เขารู้สึกจริงจังกับคนผู้นี้มากยิ่งขึ้น

เพื่อความเป็นไปได้ในอนาคต

เขาเต็มใจแกล้งตายเพื่อล่อลวงคนอื่นออกมา

ต้องรู้ว่า

ในการกบฏครั้งนี้ ไม่ใช่แค่ลอร์ดเพียงไม่กี่คนที่เสียชีวิต กองทัพเบื้องล่างได้ต่อสู้ และมีผู้เสียชีวิตมากกว่าล้านคน

คนเหล่านี้ที่เสียชีวิตในสนามรบล้วนแต่เป็นผู้เสียสละเพื่อแผนการของจักรพรรดิมนุษย์

อย่างไรก็ตาม

ฉินซู่เจียน และคนอื่นๆ ไม่มีทางตำหนิอีกฝ่ายได้

นี่เป็นเพราะจักรพรรดิมนุษย์ทำเช่นนี้เพื่อประโยชน์ของเผ่ามนุษย์

เสียสละคนกลุ่มหนึ่ง เพื่อแลกกับโอกาสให้กับคนส่วนใหญ่

เป็นการยากที่จะแยกแยะว่าถูกหรือผิดในเรื่องนี้

จากมุมมองของพวกเขา การกระทำของจักรพรรดิมนุษย์ไม่ผิด

ฉินซู่เจียนคิดว่าถ้าเขาเป็นจักรพรรดิมนุษย์ เขาจะทำแบบเดียวกันหรือไม่

ผลลัพธ์สุดท้าย เขาจะทำเหมือนกับอีกฝ่าย

“อย่างที่คาดไว้ ข้าไม่ใช่คนจิตใจอ่อนโยน!”

ฉินซู่เจียนหัวเราะเยาะตัวเองในใจ

เขาซึ่งเป็นเจ้านิกายฉินก็เป็นคนที่โหดเหี้ยมเช่นกัน เขาไม่สามารถตำหนิจักรพรรดิมนุษย์ที่โหดเหี้ยมได้

สำหรับลอร์ดเป่ยหยุน และคนอื่นๆ การแสดงออกของพวกเขายังคงเหมือนเดิม

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าจักรพรรดิมนุษย์กำลังคิดอะไร แต่ก็ไม่มีใครรู้สึกว่าสิ่งนี้ไม่เหมาะสม

นี่คือสิ่งที่ควรทำ

จากมุมมองของลอร์ดเป่ยหยุน การกระทำของจักรพรรดิมนุษย์ในปัจจุบันไม่แตกต่างจาก จักรพรรดิสวรรค์ของศาลสวรรค์โบราณ

ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือ เผ่ามนุษย์ยังไปไม่ถึงสถานการณ์ที่สิ้นหวังเหมือนในยุคโบราณ

ดังนั้น หากพูดอย่างเคร่งครัด การกระทำของจักรพรรดิมนุษย์นั้นมีเมตตามากกว่าของจักรพรรดิสวรรค์มาก

กระบี่ของจักรพรรดิสวรรค์ได้ทำลายโลก และทำลายล้างสิ่งมีชีวิตนับพันล้านรวมถึงเผ่าพันธุ์นับไม่ถ้วน

การแกล้งตายของจักรพรรดิมนุษย์ในครั้งนี้เป็นการเสียสละของผู้คนนับล้าน

อย่างไรก็ตาม การเสียสละดังกล่าวเป็นการแลกเปลี่ยนกับความหวังในการอยู่รอดของเผ่ามนุษย์

การกระทำของจักรพรรดิสวรรค์คือการรักษาสายเลือดส่วนสุดท้ายไว้เพื่อไม่ให้เผ่าพันธุ์นับหมื่นถูกทำลายล้างโดยปีศาจร้าย

หลังจากนั้นไม่นาน

“ฝ่าบาทมีแผนจะทำอะไรต่อ” ซานห่าวถาม

“ข้าอยากจะสร้างเมืองใหญ่ที่นี่ภายในหนึ่งปี และจัดให้มีทหารประจำการเอาไว้ หนึ่งปีจากนี้ ข้าจะทำลายม่านฟ้าดินอย่างเป็นทางการ เมื่อถึงเวลานั้น เผ่ามนุษย์จะต้องเผชิญหน้ากับอีกสามทวีป

จักรพรรดิมนุษย์เปิดเผยแผนการของเขา

เมื่อได้ยินอย่างนี้ คนของราชสำนักโค้งคำนับ และรับคำสั่ง

ทันทีหลังจากนั้น จักรพรรดิมนุษย์มองไปที่ฉินซู่เจียน และพูดว่า "ข้าจะต้องรบกวนเจ้าให้เปิดประตูเทเลพอร์ตที่นี่สำหรับการเดินทางไปกลับ!"

การแสดงออกของฉินซู่เจียนแข็งค้างอยู่ครู่หนึ่ง อย่างไรก็ตาม เขาตอบสนองอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ไม่ต้องกังวลฝ่าบาท ปล่อยให้เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของข้า”

“นี่คือวัสดุบางอย่างสำหรับการเปิดประตูเทเลพอร์ต ข้าจะให้พวกมันกับเจ้า”

จักรพรรดิมนุษย์หยิบแหวนเก็บของออกมาแล้วส่งให้

ฉินซู่เจียนยื่นมือออกไป และรับแหวน หลังจากประทับตราแล้ว เขาสามารถสัมผัสทุกสิ่งในนั้นได้

เมื่อเห็นวัสดุแล้ว

ฉินซู่เจียนคิดกับตัวเองว่า 'จักรพรรดิมนุษย์เตรียมตัวมาอย่างดี เขาน่าจะคิดไว้อยู่แล้วว่าเผ่าอสูรจะหนีไป หรือว่าเขาอาจจะต้องการเปิดประตูเทเลพอร์ตที่นี่ทันทีหลังจากที่ทำลายล้างเผ่าอสูรแล้ว?

มีวัสดุมากมายในแหวน

“มันคงไม่ใช่ปัญหาที่จะเปิดประตูเทเลพอร์ตแปดหรือสิบบาน ไม่ต้องพูดถึงประตูเดียว”

ฉินซู่เจียนถอนความคิดของเขาจากภายใน และมองไปที่จักรพรรดิมนุษย์ เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ฝ่าบาทปรารถนาให้ข้าสร้างประตูเทเลพอร์ตอย่างไร?”

"เจ้าคิดอย่างไร?"

“นับตั้งแต่เรามาถึงเทือกเขาไร้สิ้นสุดจนถึงตอนนี้เราได้เดินทางไกล หากต้องการเชื่อมต่อประตูเทเลพอร์ตกับอาณาจักรต้าจ้าว เราจะต้องการประตูเทเลพอร์ตอย่างน้อยสองถึงสามบาน”

ฉินซู่เจียน ทำการคำนวณและพูดต่อ

“ในความคิดของข้า ด้วยประตูเทเลพอร์ตสามบาน เราสามารถเชื่อมต่อที่แห่งนี้กับเมืองเหลียงซานได้ จากนั้นฝ่าบาทก็สามารถส่งนักวางค่ายกลคนอื่นๆ มาที่นี่ เพื่อสานต่อ ด้วยวิธีนี้มันจะง่ายต่อการสร้างเมืองในอนาคต”

“เอาล่ะ ทำตามนั้น!”

จักรพรรดิมนุษย์พยักหน้า และเห็นด้วยกับคำพูดของฉินซู่เจียน

เรื่องที่เหลือนั้นง่ายกว่ามาก

หลังจากได้รับการอนุมัติจากจักรพรรดิมนุษย์แล้ว ฉินซู่เจียน ก็เลือกสถานที่ที่เหมาะสมทันที จากนั้น เขาก็หยิบวัสดุที่เกี่ยวข้องออกมา และทำการปรับแต่งเล็กน้อย เขเริ่มเปิดประตูเทเลพอร์ตทันที

มันแตกต่างจากครั้งแรกที่เขาเปิดประตูเทเลพอร์ต

หลังจากที่เขาเข้าสู่ระดับยอดปรมาจารย์ขั้นสอง มันก็กลายเป็นเรื่องง่ายที่จะเปิดประตูเทเลพอร์ต

เขาใช้เวลาไม่ถึงสามชั่วโมง

ประตูเทเลพอร์ตได้ถูกสร้างขึ้น

เมื่อฉินซู่เจียนเปิดประตูเทเลพอร์ต จักรพรรดิมนุษย์ และคนอื่น ๆ ก็กลับไป

อีกด้านหนึ่ง

หลังจากที่ฉินซู่เจียนจดจำพิกัดของประตูเทเลพอร์ตแรกอย่างเงียบๆ เขาก็มุ่งหน้าไปยังทิศทางของมณฑลเป่ยหยุนทันที เพื่อเปิดประตูที่สอง

ที่ด้านหลัง

หลังจากที่ประตูเทเลพอร์ตประตูที่สามเปิดขึ้น เขาก็เชื่อมต่อมันกับพิกัดของเมืองเหลียงซาน

ณ จุดนี้

เมื่อนั้นพวกเขาสามารถเปิดเส้นทางระหว่างอาณาจักรต้าจ้าว และเผ่าอสูรได้อย่างสมบูรณ์