ตอนที่ 1286 เขาเป็นความภาคภูมิใจของกองกําลังตํารวจ ไล่ล่าคนร้ายนับพันลี้?
หลังจากได้ฟังเรื่องราวของ เถ้าแก่ฟางแล้ว ผู้ชายคนนั้นก็ดูเหมือนเข้าใจความหมายในคําพูดของ หลินฟาน ได้.. ไม่มากก็น้อยแล้ว ไม่เช่นนั้นสีหน้าของเขาก็คงไม่แดงก่ำขึ้นมาเช่นนี้..
หลินฟาน กล่าวว่า : “พวกเราส่วนใหญ่ กําเนิดมาจากภูมิหลังที่ธรรมดากันทั้งนั้น ท้ายที่สุดแล้ว.. โชคลาภ และทรัพย์สมบัติ มักจะเดินทางอ้อมมาในเส้นทางแห่งชีวิต อย่างไรเสียคนที่เกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวยก็มีเป็นส่วนน้อย คนที่เกิดมาในครอบครัวธรรมดาก็มักจะมีเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นผู้ชายที่มาจากชาติกําเนิดธรรมดาๆ อย่างเราๆ ไม่มากก็น้อยก็เคยถูกกลอกตาใส่ บางคนดูถูกเรา บางคนเปรียบเทียบเรากับคนอื่น และนินทาเราลับหลัง ดังนั้นผมจึงอยากจะบอกว่าการถูกคนอื่นดูถูกนินทาลับหลังนั้น เป็นปรากฏการณ์ที่พบเจอได้บ่อยมาก เรียกได้ว่าเหมือนกันทุกคน ความแตกต่างคือ เราจะทําอย่างไรเมื่อต้องเผชิญกับเรื่องเหล่านี้ และเรื่องของ เถ้าแก่ฟาง ก็เป็นสื่อการสอนเชิงบวกอย่างไม่ต้องสงสัย เขาได้เปลี่ยนความกดดันให้เป็นแรงผลักดัน ทํางานอย่างหนัก พยายามก้าวไปข้างหน้า เพื่อให้หลุดพ้นจากสถานการณ์ที่ยากลําบากในชีวิต ทั้งยังโต้กลับไปได้.. คนที่เคยกลอกตาใส่เขา ในตอนนี้ต่างพากันก้มหน้าก้มตาให้กับเขาแล้ว แต่คุณ.. มันกลับเป็นสื่อการสอนเชิงลบ เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี!”
“ความคิดของคุณมันบ้ามาก เพียงแค่เพราะรู้สึกว่าครอบครัวพ่อตา ..ดูถูกคุณ คุณจึงคิดวางยาพิษ โดยการวางแผนร้าย นี่ไม่เพียงแต่ทําร้ายผู้อื่นเท่านั้น แต่มันยังทําลายชีวิตของคุณเองด้วย บอกได้คำเดียว.. คุณมันโง่เง่า! นี่ก็เรียกได้ว่าคุณทำให้ผู้ชายทั่วโลก เสียหน้า!”
ใบหน้าของ ผู้ชายคนนั้น เปลี่ยนเป็นซีดเซียวทันที : “คุณบอกว่าฉันบ้ามาก.. แต่คุณมันจะไปรู้ได้ยังไงว่าฉันรู้สึกกดดันมากแค่ไหน และมันก็ไม่ใช่ว่าทุกคนที่จะประสบความสําเร็จได้เหมือนกับ เถ้าแก่ฟาง!”
หลินฟาน กล่าวว่า : “ใช่ ทุกคนไม่สามารถประสบความสําเร็จได้เหมือนเขา.. หากแต่ว่า หากไม่ประสบความสำเร็จ หรือคุณคิดจะฆ่าคนงั้นเหรอ? มีผู้ชายมากมายที่นี่ และมีกี่คนที่สามารถประสบความสําเร็จได้เหมือนกับ เถ้าแก่ฟาง หรือว่าหากพวกเขาไม่ประสบความสำเร็จก็คิดจะไปฆ่าคนกันทั้งหมด? แต่.. ทําไมพวกเขาถึงไม่ฆ่าคนล่ะ พวกเขาไม่ต้องการ หรือบางทีพวกเขาอาจแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าคน แต่ดูตอนนี้พวกเขาไม่ได้ทํา นั่นเพราะพวกเขายังคงมีขอบเขต ไม่เหมือนกับคุณที่สูญเสียบรรทัดฐานในการเป็นมนุษย์! ใครไม่เครียด ใครไม่กดดัน คุณดูอย่าง เถ้าแก่ฟาง ที่กลั้นลมหายใจที่เต็มไปด้วยความอัดอั้น, พยายามประสบความสำเร็จ รักษาบรรทัดฐานของตัวเองไว้ เรียนรู้ที่จะรู้จักควบคุมความเครียด ความกดดันด้วยตัวเอง แต่ใครบ้างล่ะที่ไม่เครียด เราเป็นมนุษย์ ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างมนุษย์ และสัตว์ ก็คือเราเกิดมาเพื่อเป็นมนุษย์ ไม่ว่าชีวิตจะยากลำบากแค่ไหน เราทุกคนก็ยังสามารถรักษาความเป็นมนุษย์ได้!”
“พูดได้ดี!” เถ้าแก่ฟาง อดไม่ได้ที่จะยกย่อง และยกนิ้วให้กับ หลินฟาน
บางคนในที่เกิดเหตุก็อดไม่ได้ที่จะปรบมือ ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนก็พากันปรบมือ พวกเขาได้พากันประทับใจในคําพูดของ หลินฟาน
ในที่สุดผู้ชายคนนั้นก็กลายเป็นใบ้ไป และเขาได้แต่ก้มหน้าลงไปด้วยความอับอาย เขาต้องยอมรับว่า หลินฟาน พูดถูก และเขาตอนนี้ก็รู้สึกเสียใจ และจริงๆ แล้ว เขา.. ไม่ควรทําเช่นนี้
ถ้าให้โอกาสเขาอีกครั้ง เขาจะไม่ทําแบบนี้อีก ตอนนี้เขารู้แล้ว.. ว่าเขามันโง่เง่า และโง่ที่ทำแบบนี้ลงไปจนทำลายชีวิตของตัวเองพัง!
จากนั้นผู้ชายคนนี้ก็ถูกตํารวจรูปร่างสูงใหญ่ควบคุมตัวพาออกไป สามีภรรยาสูงอายุคู่นั้นก็ถูกเรียกตัวไปให้ปากคําที่สถานีตํารวจเช่นกัน
ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็อุ้มพาเด็กผู้หญิงคนนี้เดินตามหมอผู้ชายคนนั้นออกไป เพื่อเตรียมไปโรงพยาบาล เพื่อตรวจร่างกายเด็กผู้หญิงคนนี้เพิ่มเติม
เหลือเพียงตำรวจร่างเตี้ยที่กำลังเก็บหลักฐาน..
ทางนี้ หลินฟาน ก็กลับไปที่ที่นั่งของเขา พร้อมที่จะรับประทานอาหารของเขาต่อไป และด้วยความล่าช้าของเรื่องนี้ มันก็ได้ทำให้เขารู้สึกหิวมาก
เถ้าแก่ฟาง ได้เดินเข้ามาหา หลินฟาน และพูดกล่าวขอบคุณไปว่า : “คุณหมอหลิน เรียกได้ว่าวันนี้ผมเป็นหนี้คุณมากจริงๆ คุณคลี่คลายคดีได้เร็วมาก ทั้งยังคืนความบริสุทธิ์ให้กับพวกเรา, ยังไงสำหรับมื้อนี้ผมจะขอเลี้ยง คุณหมอหลิน คุณหมอหลิน อยากทานอะไรก็สั่งได้ตามที่ต้องการเลยครับ..”
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “งั้นผมก็ไม่เกรงใจแล้ว”
เถ้าแก่ฟาง กล่าวว่า : “ยินดีเลยครับ!”
หลินฟาน เอื้อมมือไปที่หม้อซุปไก่บนโต๊ะ แล้วพูดว่า : “ดูเหมือนซุปไก่หม้อนี้เริ่มเย็นหน่อยแล้ว”
เถ้าแก่ฟาง เรียกผู้จัดการให้มาทันที : “รีบไปเปลี่ยนหม้อซุปไก่มาให้ คุณหลิน หน่อย”
หลินฟาน ยิ้ม และพูดว่า : “ไม่ต้องถึงกลับเปลี่ยนก็ได้ครับ แค่ช่วยผมอุ่นมันให้สักหน่อยก็พอแล้ว ผมไม่สามารถทานคนเดียวได้มากนัก แค่ช่วยไปอุ่นให้ผมใส่มาในชามเล็กๆ ก็ได้แล้วครับ”
เถ้าแก่ฟาง รู้สึกชื่นชม หลินฟาน มาก สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่า หลินฟาน ชายหนุ่มคนนี้ ไม่ง่ายเลย!
หลินฟาน เห็น เถ้าแก่ฟาง ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น เหมือนว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะจากไป หลินฟาน จึงได้ยิ้ม แล้วพูดไปว่า : “เถ้าแก่ฟาง คุณยังมีอะไรที่ต้องการจะพูดกับผมไหม หากมีก็พูดออกมาตรงๆ ได้เลยครับ?”
เถ้าแก่ฟาง รู้สึกอายเล็กน้อย แต่ก็พูดไปว่า : “คุณหมอหลิน ทักษะทางการแพทย์ของคุณน่าทึ่งมากจริงๆ ผมเลยอยากจะขอให้ คุณหมอหลิน ช่วยดูอาการป่วยให้หน่อย ..พอจะได้ไหมครับ?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “เถ้าแก่ฟาง มีสุขภาพแข็งแรงดี และเอาจริงๆ แล้ว คุณอยากให้ผมช่วยตรวจอาการป่วยให้กับใครเหรอครับ?”
เถ้าแก่ฟาง แอบรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หลินฟาน มองเขาแวบเดียวก็รู้ว่าเขาแข็งแรงดี มันน่าทึ่งมาก!
เถ้าแก่ฟาง กล่าวว่า : “เป็นหมาน้อย(1)ของผมเองครับ เจ้าลูกหมาของผมป่วยเป็นโรคตา ผมพาเขาวิ่งไปตามโรงพยาบาลใหญ่ๆ ทั่วประเทศ แต่ก็ยังรักษาไม่หาย ในตอนนี้เขาใช้ชีวิตลําบากมากในทุกๆ วัน ถ้า คุณหมอหลิน สามารถช่วยเจ้าลูกหมาผมรักษาโรคตาได้ ผมยินดีที่จะจ่ายเท่าไหร่ก็ได้ครับ ต่อให้ผมล้มละลาย ผมก็ไม่ลังเล!”
หลินฟาน กล่าวว่า : “เถ้าแก่ฟาง พูดหนักไปแล้ว ตอนนี้ผมยังไม่กล้ารับประกันว่าจะรักษาให้หายขาดได้ ผมต้องดูก่อน คืนนี้อย่างไรมันก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ก่อนผมออกจากเมืองเฟิ่งเซี่ยน ผมจะช่วยไปตรวจดูอาการป่วยของลูกชายคุณให้”
เถ้าแก่ฟาง ดูมีความสุขมาก : “ขอบคุณ คุณหมอหลิน ขอบคุณมาก งั้นพรุ่งนี้เช้าผมจะรอคุณที่นี่นะครับ!”
หลินฟาน พยักหน้า : “ได้ครับ”
เถ้าแก่ฟาง ยิ้ม และพูดว่า : “งั้นผมคงไม่ขอรบกวนมื้ออาหารของ คุณหลิน แล้ว”
เถ้าแก่ฟาง จากไปอย่างมีความสุข แม้ว่าจะไม่ทราบถึงผลลัพธ์ แต่ หลินฟาน มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมมาก และมันได้สร้างความหวังให้กับเขาสูงมาก และสิ่งนี้มันก็ได้ทำให้เขามีความหวัง ..ในความสิ้นหวัง
ส่วนทาง หลินฟาน ยังคงทานอาหารต่อไป
ขณะที่ หลินฟาน กําลังทานอาหารอยู่นั้น ตํารวจร่างเตี้ยคนนั้นก็เก็บหลักฐานในที่เกิดเหตุเสร็จแล้ว และเตรียมจะหอบหลักฐานกลับไปที่สถานีตำรวจ
แต่ก่อนจากไป เขาได้ตั้งใจเดินเข้ามาหา หลินฟาน ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับพูดไปว่า : “คุณหลิน ผมมาที่นี่เพื่อขอบคุณคุณโดยเฉพาะ ขอบคุณที่ช่วยเหลือเราไว้มาก รวมถึงที่ช่วยเราคลี่คลายคดีนี้ได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้..”
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “ด้วยความยินดีครับ ส่วนในเรื่องครั้งที่แล้วผมเองก็ได้สร้างความขุ่นเคืองให้กับพวกคุณ…”
ตํารวจร่างเตี้ย รีบพูดออกไปว่า : “ไม่นับว่าเป็นอะไรครับ ทางเจ้าหน้าที่หลัว ได้อธิบายให้เราเข้าใจอย่างชัดเจนแล้ว ตอนนั้น คุณหลิน กําลังทําคดีใหญ่อยู่ เราต้องขอโทษด้วยที่สร้างปัญหาให้กับคุณมากมายจนเกือบจะทำเรื่องผิดพลาดกับ คุณหลิน ลงไป คุณหลิน คุณเป็นความภาคภูมิใจของกองกําลังตํารวจของเราจริงๆ ไล่ล่าตัวคนร้ายมานับพันลี้ สุดยอดมาก โคตรโคตรของสุดยอด ยังไงผมต้องเรียนรู้จากคุณอีกมากในอนาคต แต่ตอนนี้ผมยังต้องรีบกลับไปที่สถานีตํารวจก่อน ผมไม่ขอรบกวนเวลาทานมื้อเย็นของ คุณหลิน แล้ว งั้นขอตัวก่อนครับ”
เมื่อพูดจบ ตำรวจร่างเตี้ย ..ก็จากไป
หลินฟาน ค่อนข้างสับสน เมื่อกี้ตํารวจนายนี้บอกว่าเขาเป็นความภาคภูมิใจของกองกําลังตํารวจ ใช่ไหม? ไล่ล่าคนร้ายนับพันลี้? หลินฟาน ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะ หรือร้องไห้ก่อนดี หลัว หลี่ คุณไปพูดอะไรกับพวกเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเห็นเขา ..เป็นเพื่อนร่วมงานไปแล้ว
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก หลินฟาน ทานอาหารมื้อนี้ไปแบบฟรีๆ จนอิ่ม แล้วก็กลับไปนอนที่โรงแรม
คืนนี้เขาสามารถไปช่วยลูกชายของ เถ้าแก่ฟาง เพื่อตรวจอาการป่วยได้ แต่เขาง่วงนอนมากจริงๆ และเขาก็แค่อยากนอนเร็วๆ พอกลับถึงโรงแรม เขาไม่ได้อาบน้ำด้วยซ้ำ กลับพุ่งไปที่เตียง แล้วก็ล้มตัวนอน และผล็อยหลับไปทันที
อีกด้านหนึ่ง โรงพยาบาลประชาชน เมืองเฟิ่งเซี่ยน
เด็กผู้หญิงคนนั้นที่ได้ถูกวางยาพิษ ได้ถูกนำตัวส่งไปที่โรงพยาบาล เพื่อตรวจร่างกายต่อไป
หมอผู้ชายคนนั้นได้ทําการตรวจด้วยตัวเอง เขาไม่เชื่อว่า หลินฟาน สามารถรักษาเด็กผู้หญิงคนนี้ให้หายได้ และการฝังเข็มของ หลินฟาน นั้นมันคืออะไร? ช่วยเด็กผู้หญิงคนนี้ล้างพิษได้จริงๆ แต่แน่นอนว่าไม่สามารถขับมันออกไปได้ทั้งหมด!
อย่างไรก็ตาม……
เมื่อหมอผู้ชายคนนี้ ได้รับรายงานผลการตรวจ เขาถึงกับตกตะลึงไปอย่างสิ้นเชิง
ผู้หญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็มองอย่างตกใจ เธอรีบพูดไปว่า : “คุณหมอคะ น้องสาวฉันมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”
หมอผู้ชายคนนั้น ได้ส่ายศีรษะ : “ไม่... น้องสาวของคุณสบายดีครับ”
ผู้หญิงคนนั้นได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วพูดว่า : “แล้วเราออกจากโรงพยาบาลได้หรือยังค่ะ?”
หมอผู้ชายคนนั้น ตอบว่า : “ได้แล้วครับ”
ในความเป็นจริง เด็กผู้หญิงคนนี้ ..ไม่จําเป็นต้องมาโรงพยาบาลเลยก็ได้ เพราะจากรายงานผลการตรวจแสดงให้เห็นว่า เด็กผู้หญิงคนนี้ ไม่มีสารพิษใดๆ ในร่างกายแม้แต่น้อย มันราวกับว่าเธอไม่เคยได้รับสารพิษมาก่อนเลย
หมอผู้ชายคนนั้นได้ตกใจมาก ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่า ทักษะทางการแพทย์ของ ชายหนุ่มคนนั้น นั้นยอดเยี่ยมมากจริงๆ!
(1)[ลูกสุนัข (犬子)] - หนึ่งหมายถึง ลูกสุนัข สองหมายถึงชื่อเดิมของ ซือหม่าเซียงหรู (司马相如) สามหมายถึง หมายถึง ลูกชายของตัวเองเพื่อแสดงความถ่อมตน