ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 3 ตอนที่ 92 หลอกล่อ
ตูม!!!
เสียงเวทย์ของผมดังขึ้นหลังจากที่ปะทะเข้ากับสกาวเดือนด้านหน้า หลังจากที่เวทย์ปะทะเข้ากับตัวของเธอก็เกิดกลุ่มควันมากมายออกมาทันที และผลจากแรงปะทะก็เกิดแรงลมที่กระจายออกมามหาศาล มันแรงมากจนทำให้ผทแทบกระเดนออกมาจากจุดที่ยืนอยู่ แต่ผมก็ยังสามารถใช้ขาทั้งสองข้าเกร็งเพื่อยึดร่างกายเอาไว้ได้
เป็นยังไง?
ผมที่มองกลุ่มควันนด้านหน้าก็ลุ่นอย่างใจจดใจจอว่ามันสามารถทำอะไรเธอได้ไหม เพราะอย่างแรกเลยผมยังสัมผัสพลังเวทย์ของเธอได้อยู่ มันก็แปลว่าเธอยังไม่ตายอย่างแน่นอน แล้วอีกอย่าง ของแค่นี้คงทำให้เธอตายไม่ได้หรอก แต่อย่างน้อยผมก็ลุ้นให้เธอบาดเจ็บบางต่อให้ไม่มากแต่เล็กน้อยก็ยังดี แล้วอ่อนแรงลงเท่านั้น!
" เกือบไป เกือบไป.. "
เสียงของสกาวเดือนพูดออกมาจากกลุ่มควันด้านหน้า
ฟูม!!!
เสียงดังออกมาจากจุดที่เธอกำลังยืนอยู่ แล้วก็เกิดแรงลมพัดออกมา ทำให้กลุ่มควันรอบตัวของเธอเริ่มกระจายหายไป เหอะ! เป็นแบบที่คิดเอาไว้ พลังแค่นั้นทำอะไรเธอไม่ได้เลยจริงๆ ผมคิดในใจทันทีเมื่อเห็นร่างกายของเธอ เพราะบริเวณรอบร่างกายของแทบไม่มีบาดแผลเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย มีเพียงมือซ้ายที่มีรอยแผลทลอกเล็กน้อยเท่านั้น
" เล่นโจมตีกันตอนยังไม่พร้อมแบบนี้เนี่ยนะ เป็นคนที่ไม่มีมารยาทจริงๆ " ' เมื่อกี้เกือบไปแล้ว ถ้าเราช้าอีกนิดละก็คงได้บาดเจ็บสาหัสไปแล้ว '
" การต่อสู้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ามารยาทหรอก "
" งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็มาเริ่มกันเลยดีกว่าการต่อสู้จริงๆ ที่ทั้งสองฝ่ายทุ่มกำลังเต็มที่เพื่อจัดการกันและกัน "
สกาวเดือนพูดพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย ด้วยรอยยิ้มแบบดีใจอยู่
" กำลังรอคำนี้อยู่เลย "
ผมตอบกลับไป แล้วก็ยิ้มอ่อนๆ ออกไปที่เะอเช่นกัน เมื่อกี้มันก็เป็นพลังทั้งหมดของเราแล้วนะ! เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ไม่มีผิด ต่อให้เราใช้พลังยังไงก็ไม่สามารถสู้เธอได้ ตอนนี้คงมีแต่ต้องพึ่งแผนนั้นเท่านั้น ผมคิดในใจแล้วก็หันมองตึกสมาคม Hunter ด้านหลังไปด้วย ยังไงตอนนี้เราก็ต้องรอพวกนั้นทำตามแผน เพราะงั้นเราต้องอย่าให้เธอสัมผัสได้ต้องทำให้เธอออกไปให้ไกลจากสมาคม Hunter ให้ไกลที่สุดก่อน ถึงแม้มันจะเกิดการศูนย์เสียก็ตาม
" มั่วคิดอะไรอยู่ ทางนี้เริ่มแล้วนะ! "
สกาวเดือนพูดออกมา แล้วก็มีวงเวทย์สีดำปรากฏออกมาที่ด้านหน้าของเธอ ร่วมถึงด้านบนหัวของผมด้วย แย่ละสิ! วงเวทย์ทั้งสองที่ปรากฏออกมาก็ปล่อยพลังเหมือนกับเม็ดฝนขนาดเล็กนับร้อยเม็ดออกมา พุ่งเข้าใส่ตัวของผมทันทีหลังจากที่เธอพูดจบ
ตูม!!! ตูม!!!
เกือบไปแล้วไม่คิดเลยว่าเธอจะใช้เวทย์ได้เร็วขนาดนนี้ ! ผมที่สามารถหลบการโจมตีของเธอได้คิดในใจหลังจากที่เกือบโดนโจมตีไป จากนั้นผมก็เริ่มใช้เวทย์ต่อสู้กับเธอทันที โดยมีการเตะการต่อยสลับกันไปมาไปด้วย แล้วในระหว่างที่ต่อสู้ผมก็พยามล่อเธอให้ออกจากตึกสมาคม Hunter ให้เยอะที่สุดเท่าทีทำได้ไปด้วย
20 นาทีต่อมา
ตอนนี้ผมกับสกาวเดือนต่างก็มีบาดแผลกันหลังจากที่เริ่มต่อสู้มา ทำให้ทั้งผม แล้วก็เธอ ต่างอยู่ในสภาพอ่อนแอกันทั้งคู่ และรอบตัวของพวกเราตอนนี้มันก็เต็มไปด้วยซากพังของตึก และก็บ้านมากมาย ร่วมถึงไฟที่ระเบิดออกมาจากที่ต่างๆ และที่ปวดใจที่สุดก็คือเสียงร้องของผู้คน ทั้งกำลังหวาดกล้ว ทั้งเจ็บปวดแล้วก็ร้องออกมาเพราะคนสำคัญตายไป
ตามจริงผมก็ไม่คิดว่าจะได้สู้กับเธอเร็วขนาดนี้ ก็เลยไม่ได้ให้ประธานปฏิพลประกาศอพยบเอาไว้ และก็ต้องทำให้เธอออกห่างจากสมาคม Hunter ด้วย เพราะแบบนี้ก็เลยต้องเข้ามาในเขตอยู่อาศัยที่มีคนอยู่มากมาย และตอนนี้มันก็ได้เวลาที่ผมต้องการแล้ว
" กำลังจะไปไหน หนีอีกแล้วเหรอ!!! "
สกาวเดือนตะโกนออกมาขณะที่ผมกำลังลอยกลับไปทางสมาคม Hunter อยู่ แต่ทางผมก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แล้วก็ลออไปอย่างต่อเนื่องแบบไม่หันไปมอง หรือไปตอบอะไรเธอ
' นี่มันกำลัคิดบ้าอะไรอยู่? ตัวมันเองก็น่าจะรู้ดีที่สุดไม่ใช่หรือยังไง ว่าหนียังไงก็หนีไม่พ้น??? ' สกาวเดือนคิดในใจขณะมองชัยกรกำลังลอยหนีไปอยู่ จากนั้นเธอก็เริ่มลอยตามไปทันทีด้วยความสงสัย และอารมณ์โมโห
ติดกลับแล้วสินะ! เท่านี้ความหวังของโลกก็ขึ้นอยู่กับแผนนั้นแล้ว เท่านี้ก็ขอแค่ให้พลังพวกนั้นมากพอก็พอ เพราะถ้าพลังของ Hunter ที่สมาคม Hunter ไม่พอละก็แผนก็ไม่สำเร็จ!!!