บทที่ 269 270
9/14 บทที่ 269 “เวรแล้วไง เวรแล้ว!” ฉินห่าวเห็นแบบนั้นก็ตะลึง หากเป็นตนที่ทำแบบนั้นก็ว่าไปอย่าง แต่มังกรดินไม่ได้เป็นอมตะ แล้วมันกล้าทำเช่นนี้ได้อย่างไร? นั่นไม่ใช่การแส่หาที่ตายหรือ? เดิมที เขาคิดว่าจะรอให้มังกรดินถึงขีดจำกัดก่อนค่อยลงมือ แต่ไม่นึกฝันว่าเจ้าหมอนั่นจะเลือกตายแบบนี้ “เมื่อครู่เจ้าทำบ...