บทที่ 13: ความโกรธเกรี้ยว(2)
บทที่ 13: ความโกรธเกรี้ยว (2)
ในเกม 'ไคเรนเซน่า' มีทักษะติดตัวอยู่หลายประเภทที่ไม่ได้เสริมเพียงการต่อสู้
มี 'สติปัญหาของนักปราชญ์' ที่เพิ่มความฉลาดโดยรวมของคนแคระ' มันสามารถเพิ่มโอกาสในการประดิษฐ์สิ่งของพิเศษได้ และ 'นัยน์ตาของพ่อค้า' ที่สามารถมองเห็นวัตถุมีค่าได้
นอกจากนี้ยังมีทักษะติดตัวมากมายที่มีอยู่ในเกม
ในฐานะผู้เล่นที่มีประสบการณ์พอสมควร ฉันจึงคุ้นเคยกับอะไรหลายอย่างที่ผู้เล่นทั่วไปไม่รู้
ทว่าตอนนี้มันไม่ใช่เกมอีกต่อไป แต่เป็นโลกความจริง ฉันจึงยังไม่รู้ว่าจะใช้ทักษะติดตัวพวกนี้ยังไงและมันจะมีผลในชีวิตจริงในระดับใด
[เงินปัจจุบัน: 8 เหรียญทอง 10 เหรียญเงิน]
เป็นเงินจำนวนมาก แต่ไม่เพียงพอที่จะใช้ซื้อบางอย่างที่จะเป็นประโยชน์ในการประเมินทักษะภาคปฏิบัติที่กำลังจะมีขึ้นในวันศุกร์นี้
[เจ้าศาสตรา,ผู้เชี่ยวชาญอาวุธ]
ราคา: 20 เหรียญทอง
[ผู้เชี่ยวชาญดาบ]
ราคา: 20 เหรียญทอง
[เงินปัจจุบัน: 8 เหรียญทอง 10 เหรียญเงิน]
ถ้าฉันมีทักษะพวกนี้อย่างน้อยหนึ่งทักษะ ฉันอาจมีโอกาสชนะ ทว่าฉันมีเงินไม่พอ และรู้สึกเหมือนหากซื้อพวกนี้ไป คงจะเสียเปล่าแน่
เพราะทักษะติดตัวระดับผู้เชี่ยวชาญเป็นการยกระดับความสามารถไปถึงระดับผู้เชี่ยวชาญอย่างสมบูรณ์แบบ หากมีทักษะระดับผู้เชี่ยวชาญหลายอย่าง ตัวเขาก็อาจสามารถไปถึงอันดับที่ 50 ได้ แต่การก้าวเข้าสู่ 10 อันดับแรกนั้นเป็นไปไม่ได้เลย
ในการจบการศึกษาด้วยผลงานที่โดดเด่น คงจำเป็นต้องมีทักษะระดับผู้เชี่ยวชาญอย่างน้อยสองอย่าง
แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในระดับนีกี้หรือปิเอล แต่ผู้ที่ติดอันดับ 10 อันดับแรกในปัจจุบันก็มีทักษะระดับผู้เชี่ยวชาญอย่างน้อยหนึ่งอย่างกันแล้ว
ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชื่อตัวละครที่จะรอดจากโรงเรียนที่นักเรียนหลายคนต้องเสียชีวิตลง
"เฮ้อ"
ไม่มีทางออกจริงๆ หรือ?
แม้ว่าการประเมินทักษะภาคปฏิบัติจะมีเปอร์เซ็นต์คะแนนโดยรวมต่ำ แต่ตอนนี้ฉันกำลังจะถูกไล่ออก
ฉันต้องชนะให้ได้
ราล์ฟเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวสำหรับฉันในตอนนี้ ไม่สามารถเอาชนะได้ด้วยการเพิ่มค่าสถานะเพียงหนึ่งหรือสอง
เพราะอย่างนั้นฉันก็เลยต้องหาตัวช่วยเสริม
ขณะที่กำลังเลือกดูร้านค้า มีบางอย่างดึงดูดสายตาของฉัน
[ดวงตาของผู้สังเกตการณ์]
ราคา: 7 เหรียญทอง
ในเกมหลัก ทักษะนี้แทบไม่ปรากฏขึ้นมาเลย ยกเว้นแต่เมื่อได้เข้าร่วมงานเต้นรำของขุนนางที่คลับของราชวงศ์
ทว่าประเด็นที่ควรรู้ก็คือมันสามารถวิเคราะห์ได้ ไม่เพียงแต่ท่าเต้นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเคลื่อนไหวอื่นๆ ด้วย
"หรือว่าเจ้าสิ่งนี้จะ?"
ฉันสามารถใช้สิ่งนี้เพื่อเรียนรู้วิชาดาบได้หรือเปล่า?
อืม... แต่ 'ดวงตาของผู้สังเกตการณ์' มีข้อจำกัดมากเมื่อเทียบกับทักษะการต่อสู้แบบอื่น
ก่อนอื่นจะต้องเห็นการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามโดยตรง
ในเกมหลัก ดาบยาวเป็นอาวุธรอง ซึ่งหมายความว่ามีคนไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้วิชาดาบยาว
ประการที่สองคือมันช่วยในการวิเคราะห์การเคลื่อนไหวเท่านั้น ที่เหลือฉันต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง
มีความเป็นไปได้สูงที่ร่างกายของฉันจะตามไม่ทันสิ่งที่ฉันรู้ นีกี้ที่เป็นตัวเอกสามารถเลียนแบบการเคลื่อนไหวได้ทันทีเพราะเขาเป็นอัจฉริยะ แต่ฉันไม่ใช่
แต่ความสามารถนี้อาจจะช่วยฉันได้
ความเป็นไปได้อาจต่ำมาก แต่มันยังคุ้มค่าที่จะลองทดสอบดู
แล้วฉันควรเริ่มเรียนรู้จากใครดี?
นีกี้และปิเอลคงไม่ได้เลย
ในเส้นทางปัจจุบัน อาวุธหลักของนีกี้คือหอก ส่วนของปิเอลคือดาบ
ซึ่งตัวฉันเพิ่งจะเคยหยิบดาบเป็นครั้งแรก
ทว่าทั้งสองคนเป็นอัจฉริยะที่สอนแทบไม่เก่งเลย
"อา มันง่ายขนาดนี้แล้วทำไมนายถึงทำไม่ได้ล่ะ?" พวกเขาคงพูดงี้แหง
ยิ่งกว่านั้น ปิเอลก็เกลียดฉันมากจนเรียกฉันแต่ว่าไอ้เจ้าโง่
เธอคงไม่คิดจะสอนฉันด้วยซ้ำ
"อืม"
ถ้าอย่างนั้นแล้วศาสตราจารย์มารีล่ะ?
ดูเผินๆ เธอดูเหมือนเป็นคนที่ชอบช่วยเหลือคนออื่นมากที่สุด
ส่วนในเกม อาวุธหลักของเธอคือดาบยาว
ในฐานะที่เป็นฮีโร่และศาสตราจารย์ เธอต้องมีทักษะดาบที่ดีกว่าฉันอยู่แล้ว
อีกทั้งเธอยังเป็นคนใจกว้างด้วย
แต่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ที่จะมีการประเมินผลการสอบในอีกไม่กี่วัน เธอคงไม่คิดจะสอนบทเรียนแบบตัวต่อตัวกับนักเรียนหรอก
"ทั้งเอมี่และไอชาก็คงไม่สอนเช่นกัน"
เอมี่มีทักษะสูงเกินไป แต่เธอเป็นนักฆ่า
เธอคงไม่เปิดเผยตัวตนแน่
อาวุธหลักของไอชาคือธนู
เธอไม่ใช้ดาบ
ที่เหลือเพียงคนเดียวคือ
"อา"
มีคนเดียวที่เหลืออยู่
ในทุกเส้นทางของเกม คนผู้นี้ใช้ดาบยาวและมีทักษะพิเศษ
แต่ว่าคนผู้นี้ไม่ชอบฉัน
แต่คนผู้นี้จะสอนฉันไหมนะ?
“อา ใครมันจะไปสนใจกันล่ะ?”
ไม่ว่าฉันจะถูกฆ่าด้วยดาบของคนผู้นั้นหรือถูกขับไล่และทำภารกิจหลักล้มเหลว แต่หากตายสุดท้ายปลายทางก็เหมือนกันอยู่ดี
เช้าวันรุ่งขึ้น
ไอรีนขึ้นรถไฟตามปกติ
จากนั้นสายตาของเธอก็เคลื่อนไปที่เบาะหลังอย่างเป็นธรรมชาติ
ตามที่คาดไว้ เขาอยู่ที่นั่น
“แต่วันนี้เขาไม่อ่านหนังสือเหรอ?”
ธีโอมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าเฉยเมย
"..."
แม้ว่าเธอจะไม่แสดงออก แต่ไอรีนก็รู้สึกถึงความว่างเปล่า
เมื่อวันก่อนเขาชวนเธอนั่ง
แน่นอนว่าเธอจะนั่งลงก็ได้ แต่ไอรีนผู้จองหองกลับเลือกที่จะยืน และชำเลืองมองธีโอเป็นครั้งคราว
ยามนั้นเอง
"ไอรีน"
ธีโอหันมองเธอ
แทนที่จะตอบ ไอรีนเบิกตากว้างเล็กน้อยราวกับประหลาดใจเป็นอย่างมาก
ทว่าธีโอกลับไม่พูดอะไรต่อ
เขาแค่กัดริมฝีปากเล็กน้อยในขณะที่มองเธอ
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ปากของเขาก็เปิดออก
"...ฉันมีเรื่องจะขอร้อง"
"หือ?"
ไอรีนทั้งงุนงงและอยากรู้
เธอไม่เคยได้ยินคำว่า 'ขอร้อง' จากปากของธีโอมาก่อน
อะไรในโลกที่สามารถทำให้เขาเครียดแบบนี้ได้กัน?
ไอรีนเดินเข้าไปหาธีโอด้วยความคิดต่างๆ นานาที่แล่นเข้ามาในหัว
***
ฉันรีบขึ้นไปรถม้าทันทีที่การบรรยายจบ
เพื่อไปที่สนามฝึกที่ใช้ของนักเรียนทุกคนในสถาบัน ไม่ใช่แค่สนามฝึกเฉพาะของสายฮีโร่
เมื่อฉันขอให้ไอรีนสอนวิชาดาบให้ฉัน เธอก็ตอบตกลงด้วยสีหน้าเรียบเฉย
นับเป็นโชคดีจริงๆ
พูดตามตรง ฉันคิดว่าฉันจะถูกปฏิเสธด้วยซ้ำ
เพราะเธอจะไม่ชอบฉัน และไอรีนก็เป็นนักเรียนระดับแนวหน้าของสายอัศวิน
เธอไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์ แต่เธอยังมีความพยายามอย่างมากอีกด้วย
ไม่มีเหตุผลเลยที่เธอจะต้องใช้เวลาอันมีค่าของเธอกับฉัน
แต่ฉันตัดสินใจที่จะลองถามดู ซึ่งมันก็ดีที่เธอตอบตกลง
[รถกำลังจอดอยู่ที่สนามฝึกที่ 3 ขอเตือนอีกครั้ง รถกำลังจอดอยู่หน้าสนามฝึกที่ 3 กรุณาเก็บสัมภาระของคุณให้เรียบร้อยก่อนลงจากรถ]
ขณะที่หลงอยู่ในห้วงภวังค์ ฉันก็มาถึงสนามซ้อม
ฉันเปิดประตูไปยังสนามฝึกซ้อมที่ดูซอมซ่อเมื่อเทียบกับสายฮีโร่
บางทีอาจเป็นเพราะยังเช้าอยู่ ด้านในของสนามฝึกซ้อมจึงเงียบพอสมควร
ฉันเห็นทางเดินยาวหลายเส้นที่นำไปสู่สนามฝึกต่างๆ
ในบรรดาเส้นทางพวกนี้ สถานที่ที่ฉันจะไปพบไอรีนคือสนามฝึกวิชาดาบ
เอี๊ยด─
ฉันเปิดประตูเข้าไป
"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"
ฉันเห็นไอรีนในชุดฝึกซ้อมของเธอ แกว่งดาบไม้ไปมากลางอากาศ
ดูเหมือนว่าเธอจะมาถึงนานพอสมควรแล้ว เพราะมีเม็ดเหงื่อมากมายไหลลงมาที่คอขาวซีดของเธอ
ฟึบ ฟึบ ฟึบ
ทุกครั้งที่เธอแกว่งดาบไม้ ผมยาวสีม่วงของเธอที่มัดไว้ด้านหลังก็จะพลิ้วไหว
[ชื่อ: ไอรีน อัสลัน]
เพศหญิง
อายุ: 16
เผ่าพันธุ์: มนุษย์
สังกัด: โรงเรียนเอลิเนีย ฝ่ายอัศวิน/ ตระกูลบารอนอัสลาน
ความแข็งแกร่ง: 10
พลังกาย : 10
มานา: 8
ความอดทน: 10
ลักษณะ:
อัศวิน (ทักษะติดตัว / ความสามารถสายเลือด)
ผู้เชี่ยวชาญดาบ (ทักษะติดตัว)
ผู้เชี่ยวชาญอาวุธ (ทักษะติดตัว)
ควบคุมมานา (ทักษะติดตัว)
ตามที่คาดไว้ เธอเองก็มีทักษะระดับผู้เชี่ยวชาญ
แต่พวกนี้ไม่ใช่ทุกอย่างที่เธอมี
เธอเกิดและเติบโตในตระกูลอัศวิน เธอได้รับการศึกษาที่เข้มงวดตั้งแต่เด็ก
แตกต่างจากธีโอ เพราะด้วยบุคลิกของเธอ เธอจึงฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง
ขณะที่ฉันดูไอรีนแกว่งดาบไม้ของเธอ เธอก็เช็ดเหงื่อและมองมาที่ฉัน
"นายมาแล้วสินะ"
“ใช่ นานแล้วที่ฉันไม่ได้เห็นเธอควงดาบ”
“ก็นายปฏิเสธเสมอเลยตอนที่ฉันขอให้นายมาฝึกด้วยกันตอนที่เรายังเด็กกว่านี้ แต่ช่างเถอะ มาอุ่นเครื่องก่อน”
"....ได้เลย"
***
ฉันอุ่นขึ้นเหมือนที่ทำกับน็อคต้าร์
จากนั้นไอรีนก็ขว้างดาบไม้มาที่ฉัน
"เข้ามาได้เลย"
เธอคงจะดูถูกฉัน
ไอรีนอาจไม่ได้หมายความแบบนั้น แต่ก็ทำให้ฉันรู้สึกแย่พอสมควร
ความแข็งแกร่งและความอดทนของไอรีนอยู่ที่ 10
เป็นค่าสถานะที่ถือว่าสูงพอสมควร
"งั้นฉันกำลังจะพุ่งไปแล้วนะ ไอรีน"
ฉันพุ่งตรงไปที่เธอ
ฉันทุ่มแรงทั้งหมดไปในคราวเดียว
ฉันเหวี่ยงดาบไม้ไปทางเธอราวกับจะฟาดลงมา
ฟึบ!
ไอรีนเบิกตากว้างและสกัดกั้นการโจมตีของฉัน จากนั้นเธอก็ปล่อยดาบไม้ของเธออย่างรวดเร็ว
ปั๊ก!
เธอเล็งไปที่ไหล่ของฉัน ถ้านี่เป็นการต่อสู้จริง เธอคงฟันคอฉันไปแล้ว
ดูเหมือนเธอจะอ่อนข้อให้กับฉัน ด้วยการมองเพียงแวบเดียว เธอต้องเห็นธีโอเป็นคนไร้ความสามารถมากแน่
"ฮู้ววว!"
ฉันป้องกันเธอด้วยดาบไม้ของฉันและผลักเธอกลับไปด้วยแรงทั้งหมดของฉัน
"เอ๋?!"
ไอรีนตกใจกับพลังที่คาดไม่ถึงนี้ เธอส่งเสียงอุทานออกมาอย่างน่ารักขณะที่เธอถูกผลักกลับไป
"..."
คงได้เวลาที่ฉันจะแสดงทักษะที่แท้จริงของฉันให้เธอเห็นแล้วสินะ
ฉันปลดปล่อยการโจมตีที่รุนแรงที่สุดออกมา