1058 - หนานหลิง 

1058 - หนานหลิง

ปัง!

หม้อหลอมเซียนขนาดใหญ่กระแทกพื้น ชายหนุ่มทั้ง 3 คนกระโดดออกมาข้างนอกอย่างรวดเร็ว

“เยี่ยมมาก เราสามารถใช้เตาหลอมเซียนเปิดประตูมิติได้!”

เย่ฟ่านไม่สบายใจเท่าใดนัก อย่างไรก็ตามตอนนี้เขารอดตายและกลับสู่ดวงดาวที่เขาอาศัยอยู่นานถึงสิบสองปี

“เทพบุตรหลี่เทียนมาแล้ว สิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะต้องสั่นสะท้าน”

หลี่เทียนโหยหวนอย่างตื่นเต้น

“ในที่สุดเราก็ควบคุมโชคชะตาของตัวเองได้” เอี๋ยนอี้ซีปาดเหงื่อเย็นๆ เหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไปนั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างถึงที่สุด

อาจกล่าวได้ว่าหากพวกเขารออีกไม่กี่ชั่วยามรับรองว่าต้นกำเนิดสวรรค์ก้อนนั้นจะต้องกระแทกเข้าใส่แท่นบูชา 5 สีอย่างแน่นอน

“ข้ากลับมาแล้ว…”

เย่ฟ่านมองไปยังดาวแห่งชีวิตโบราณที่อยู่ตรงหน้าเขา เขาคิดถึงฉากที่เคยเกิดขึ้นในอดีต ใบหน้าของเพื่อนเก่า ฉากการต่อสู้ ความหลงใหล ความโศกเศร้าของการจากลา

ภาพของผังป๋อ หลี่เหอซุย จี้จื่อเยว่ ถิงถิง หนานหนาน จักรพรรดิดำ และคนอื่นๆ โผล่ออกมาทีละคน

“ข้ากลับมาแล้ว!”

เย่ฟ่านร่อนเร่อยู่ในอวกาศนานถึงเจ็ดปีและใช้ชีวิตอยู่ในทุ่งดวงดาวจื่อเว่ยห้าปีเต็ม สุดท้ายเขาก็สามารถกลับมาที่ดวงดาวนี้อีกครั้ง ในขณะนี้เขาต้องการค้นหาเพื่อนเก่าของเขาอย่างเร่งด่วน

ภายใต้ดวงอาทิตย์ตกดินสีเลือด ข้างหน้าเป็นภูมิประเทศโล่งกว้างสุดลูกหูลูกตา คล้ายที่ราบ แห้งแล้งมาก ทุกที่เต็มไปด้วยโขดหินสีแดงและพืชพันธุ์สีแดงที่ดูเหมือนนรก

มีวิหารเสาที่ทรุดโทรมหลายแห่งอยู่ห่างออกไป ซึ่งทั้งหมดมีขนาดเล็กและอยู่ห่างกัน ในแสงระเรื่อของดวงอาทิตย์ตก พวกมันเปล่งประกายด้วยกลิ่นอายอันศักดิ์สิทธิ์เล็กน้อย

เย่ฟ่านยืนอยู่ตรงนั้น สายตาของเขากวาดไปทั่วคล้ายกับกำลังมองหาร่องรอยของผู้คนจากเมื่อสิบสองปีก่อน

“เทพบุตรหลี่เทียนลงมาแล้ว!”

หลี่เทียนยังคงกรีดร้องด้วยความตื่นเต้นไม่หาย

“วิหารเต๋าเก่าแก่ขนาดเล็กเหล่านี้มีความเฉพาะเจาะจงมาก” เอี๋ยนอี้ซีกล่าว

ในระยะไกล มีวิหารเต๋าเล็กๆ ที่ทรุดโทรมหลายแห่งซึ่งกำลังจะพังทลาย มองแวบแรกอาจดูเหมือนไม่มากแต่ยิ่งมองพวกเขาก็ยิ่งสัมผัสได้ว่ามีวิหารเต๋ากระจายตัวอยู่ในบริเวณนี้มากกว่าพันแห่ง

“ไปกันเถอะ ออกตามหาสิ่งมีชีวิตกัน” เย่ฟ่านกล่าว

“ที่นี่แปลกเกินไป มันเหมือนโลกที่ถูกทิ้งร้างและไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่มานานหลายร้อยปีแล้ว” หลี่เทียนกล่าว

หลังจากค้นหาเป็นเวลาหลายชั่วยามนอกจากนกในวิหารเต๋าเล็กๆ แล้วในดินแดนแถบนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอาศัยอยู่เลย

จากนั้นพวกเขาก็เดินทางต่ออีกหลายวัน ในที่สุดพวกเขาก็ออกจากที่ราบที่แห้งแล้งนี้ และเบื้องหน้าของพวกเขาคือภูเขาที่ไม่มีที่สิ้นสุดซึ่งมีป่าทึบกระจายตัวอย่างไม่สิ้นสุด

“นี่เป็นโลกดึกดำบรรพ์หรือ เหตุใดเราค้นหามาหลายวันแล้วยังไม่พบมนุษย์แม้แต่คนเดียว” ครึ่งเดือนผ่านไปแล้ว แต่หลี่เทียนยังคงกล่าวพล่ามไม่หยุด

สองวันต่อมา ในที่สุดพวกเขาก็เห็นผู้คนที่กำลังเก็บสมุนไพรอยู่บนภูเขา หลังจากสอบถามแล้วจึงทราบว่าที่นี่คือหนานหลิง

จงโจว ตงหวง เป่ยหยวน ซีม่อ และหนานหลิง นี่คือห้าภูมิภาคของโลกอำพรางสวรรค์และเย่ฟ่านเพิ่งมีโอกาสได้เหยียบเท้าเข้าสู่ดินแดนนี้เป็นครั้งแรก

โชคดีที่พวกเขาไม่ได้เข้าสู่พื้นที่ดึกดำบรรพ์ที่สุดของหนานหลิง มิฉะนั้น พวกเขาอาจไม่สามารถออกมาได้ต่อให้ใช้เวลาหลายเดือนก็ตาม

“ข้าจากไปสิบสองปี ไม่รู้ว่าตอนนี้ผังป๋อ จื่อเยว่ หนันหนาน หลี่ เหอซุยจะเป็นอย่างไรบ้าง” เย่ฟ่านกล่าวกับตัวเอง

พวกเขาบินออกจากภูเขาและเห็นเมืองโบราณ ซึ่งทำให้หลี่เทียนไม่สามารถยับยั้งตัวเองได้

“ในโลกนี้ดูเหมือนจะไม่มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งเลย ข้าเพียงคนเดียวก็สามารถปกครองโลกได้แล้ว”

เย่ฟ่านยิ้มและไม่กล่าวอะไรมาก เพราะเขาไม่รู้ว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของโลกนี้ทรงพลังมากเพียงใด และมีเพียงการเผชิญหน้ากับพวกเขาตรงๆเท่านั้นหลี่เทียนจึงจะตระหนักได้ว่าตัวเขาไม่แตกต่างจากมดแมลงตัวน้อยๆ

“สหายเจ้าจำเป็นต้องระมัดระวังมากกว่านี้ ที่นี่มีร่องรอยของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่มากมาย มรดกของพวกเขาก็กระจายตัวอยู่ทั่วทุกมุมโลก บางทีเจ้าอาจจะเผชิญหน้ากับใครบางคนที่ครอบครองมรดกเหล่านั้นก็ได้” เย่ฟ่านกล่าวด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นพวกเขาทั้ง 3 คนก็มุ่งหน้าไปยังเมืองที่มีผู้คนพลุกพล่าน

หลังจากเข้ามาในเมืองได้ไม่นานเย่ฟ่านก็ถามผู้คนเกี่ยวกับสถานการณ์ในปัจจุบันของโลกนี้ อย่างไรก็ตามเมื่อได้ยินข่าวเกี่ยวกับตงหวงสีหน้าของเย่ฟ่านก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง

“สิ่งมีชีวิตโบราณปกครองตงหวงอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ผู้ใดคิดจะต่อต้านพวกมันล้วนถูกทำลายจนหมดสิ้น แม้แต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงและตระกูลจี้ก็ยังร่วมมือกับสิ่งมีชีวิตโบราณเหล่านั้น”

หัวใจของเย่ฟ่านจมดิ่งลง เขาไม่คิดเลยว่าการตื่นขึ้นของสิ่งมีชีวิตโบราณจะทำให้สถานการณ์เลวร้ายถึงขนาดนี้

“ใกล้ๆนี้มีการชุมนุมของปรมาจารย์ปรุงยาเป็นจำนวนมาก ข้าไม่รู้ข่าวมากนักแต่ผู้คนที่อยู่ข้างในค่อนข้างรู้ละเอียดพวกเจ้าลองสอบถามดูได้” ผู้คนในหนานหลิงแนะนำ

สถานที่แห่งนี้อยู่ห่างไกลจากตงหวงหลายสิบล้านลี้ มันเป็นเรื่องยากที่ผู้คนธรรมดาจะรู้ข่าวในดินแดนที่ห่างไกลถึงขนาดนั้น

“ไปร่วมการชุมนุมกันเถอะ” เย่ฟ่านตัดสินใจทันที

ตามชื่อที่แนะนำ หนานหลิงมีภูเขาสูงตระหง่านมากมายและเส้นเลือดโบราณของสวรรค์พิภพกระจายตัวอยู่ทุกหนทุกแห่ง ดังนั้นจึงมีสมุนไพรวิญญาณมากมายและแม้แต่ตำนานเกี่ยวกับยาเซียนก็ยังมีอยู่หลายเรื่อง

ในเส้นเลือดโบราณของสวรรค์พิภพมีอย่าเซียนที่บรรลุความเป็นอมตะมากมายนับไม่ถ้วน การชุมนุมปรมาจารย์นักปรุงยาในหนานหลิงจัดขึ้นทุกปี

แน่นอน การชุมนุมที่จัดขึ้นนี้ย่อมมีสมุนไพรล้ำค่ามากมายถูกนำออกมาประมูล

เส้นเลือดโบราณมีกลิ่นอายที่แข็งแกร่งครอบคลุมพื้นที่กว้างมากและมีภูเขาที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทุกวันนี้หนานหลิงไม่เพียงอุดมไปด้วยพืชพันธุ์และสัตว์อสูรเท่านั้น ยังมีผู้บ่มเพาะชาวมนุษย์มากมายอาศัยอยู่ที่นี่

การปรากฏตัวของเย่ฟ่านและคนอื่นๆ ไม่ได้ดึงดูดความสนใจผู้ใด นั่นก็เพราะมีคนแปลกหน้าแวะเวียนมาเทศกาลอันยิ่งใหญ่นี้เสมอ

ในระยะไกลมีความโกลาหลเกิดขึ้น กลิ่นของยาแรงมากจนทุกคนเกือบมึนเมา ในขณะเดียวกันก็มีเสียงตะโกนโหวกเหวกดังขึ้นอยู่ตลอดเวลา

“ยาโบราณอายุสามหมื่นห้าพันปีหายากจริงๆ ยาล้ำค่าชนิดนี้ยากที่จะได้มา!”

“มียาล้ำค่าขนาดนั้นเลยหรือ?”

คนกลุ่มหนึ่งประหลาดใจเป็นอย่างมาก พวกเขารีบมุ่งหน้าไปในทิศทางที่มีเสียงดังเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ไม่รู้ว่าหมาตัวนั้นมารึเปล่า โดยปกติแล้วเหตุการณ์แบบนี้จะไม่สามารถขาดมันได้” เย่ฟ่านกล่าวกับตัวเอง

“มียาอายุห้าหมื่นปีถูกซื้อขายไปแล้ว!”

ในระยะไกล เกิดความโกลาหลขึ้นอีกครั้ง มีผู้คนมากมายหลั่งไหลไปในทิศทางนั้นและมีการต่อสู้เกิดขึ้นด้วย

หลี่เทียนตกตะลึงและกล่าวว่า “ยาโบราณอายุห้าหมื่นปีสามารถใช้กลั่นสมบัติชั้นเลิศได้ทุกชนิด มีสูตรวิเศษที่กระตุ้นความปรารถนาของหญิงสาวให้ตื่นขึ้นอย่างเต็มที่ ข้าจะต้องเอามันมาให้ได้” พูดจบเขาก็วิ่งไปในทิศทางนั้นด้วยความตื่นเต้น

เย่ฟ่านครอบครองยาศักดิ์สิทธิ์มากมายนับไม่ถ้วน ดังนั้นเขาจึงไม่เกิดความตื่นเต้นเท่าใด

“ไปทางนั้นก็ได้ อย่างน้อยชายชราที่สามารถซื้อหายาศักดิ์สิทธิ์ที่มีอายุกว่าห้าหมื่นปีจะต้องเป็นหนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่ของโลกอย่างแน่นอน หากสอบถามข่าวจากเขาน่าจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุด”

พูดจบเย่ฟ่านก็มุ่งหน้าไปในทิศทางนั้นเช่นกัน

ในระหว่างทางพวกเขามองเห็นผู้บ่มเพาะจำนวนมากกำลังชุมนุมกันอยู่ และสิ่งที่พวกเขากำลังสนทนากันก็คือข่าวที่เกิดขึ้นในดินแดนอื่น ดังนั้นเย่ฟ่านจึงหยุดฟังพวกเขาเล็กน้อย

…..