บทที่ 212 ระยะการซุ่มยิงที่ไกลเป็นพิเศษ

“หึ ตาแก่หนวดขาวมาที่วาโนะคุนิงั้นเหรอ? ไม่ได้เข้าตาฉันเลยสักนิด แต่ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้สู้อย่างจริงจังมานานแล้ว กลุ่มโจรสลัดหนวดขาวยังไงก็เป็นจุดแข็งของนิวเวิลด์เช่นเดียวกับวองโกเล่ของเรา!”

ซันซัสหัวเราะเยาะ จากนั้นดวงตาของเขาก็ดุร้าย หนวดขาวคือชายชราในสายตาของเขา ผู้ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกคืออะไร? วองโกเล่เท่านั้นที่แข็งแกร่งที่สุด!

และตอนนี้หนวดขาวกำลังมาที่วาโนะคุนิเพื่อจับเลวี่?

แม้ว่าเลวี่จะไร้ความสามารถจริงๆ แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นอย่างไร เขาก็สังกัดอยู่ในวาเรียเป็นลูกน้องของเขาเอง ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาฆ่าแมงมุมน้ำวนยักษ์เพื่อปกป้องชื่อเสียงของวองโกเล่ มาจัดการมันเถอะ!

“อ๊ะ ผมคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติในการประชุม ปรากฎว่ารุ่นพี่เลวี่สร้างปัญหาอีกแล้ว มันแปลกจริงๆ ทำไมผมต้องพูดว่าอีกครั้ง รุ่นพี่เลวี่เคยมีปัญหามาก่อนงั้นเหรอ?”

ฟรานเริ่มบ่นด้วยน้ำเสียงก่อนหน้านี้ และรู้สึกว่าทั้งหมดเป็นความผิดของเลวี่

อย่างไรก็ตาม ทุกคนในวาเรียคุ้นเคยกับพฤติกรรมพ่นน้ำลายของเขา แต่โดยส่วนตัวแล้วชื่อเล่นของริเวอร์แลนด์คงเปลี่ยนจากหัวกบเป็นกระสับกระส่ายแทน

“ชิชิชิ! พูดอีกอย่างคือยังจะทำสงครามกันอีกเหรอ?” เบลเฟกอลดูตื่นเต้นมากในขณะนี้ เขาเก็บกดมานานแล้ว “เจ้าเพชรจากกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวมันทนต่อการถูกเฉือนมาก!”

“ห๊า?! มีคนที่ทนได้ด้วยเหรอ? งั้นเอาล่ะ ให้ฉันคนนี้จัดการกับไอ้เพชรที่แกพูดถึงเอง! ใช้ดาบตัดเพชร ฉันคิดว่าก็น่าสนใจเหมือนกัน!”

สควอโล่รู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินว่ามีวัตถุที่สามารถทนต่อการฟันได้ และเขาคงไม่สามารถฟันมันได้อีกสักพักหนึ่ง ศัตรูก่อนหน้านี้อย่างภัยแล้งนั้นน่าสนใจเล็กน้อย คนอื่นๆไม่สามารถทนการฟันสองสามทีได้เลย

และเพื่อท้าทายอาซาริ อุเกทสึ ในความคิดของเขา มันยังเร็วเกินไป และความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้พิทักษ์แห่งพิรุณ!

มีเป้าหมายเป็นเพชรที่สามารถฟันได้ตามต้องการ ซึ่งค่อนข้างตรงกับความปรารถนาของเขา

“จริงๆเลย มีการต่อสู้ที่ลำบากอีกแล้ว แต่ในเมื่อคู่ต่อสู้บุกมาถึงประตูแล้ว เราก็ได้แต่ปล่อยให้พวกมันได้เห็นความแข็งแกร่งของเรา” ตอนนี้ ลูซซูเรียส่ายกำปั้นของเขาและเขาก็ยังเก่งมาก เขาไม่ค่อยมีส่วนร่วมในการต่อสู้แนวหน้า ในกรณีส่วนใหญ่ เขามีส่วนร่วมในการต่อสู้ในฐานะผู้สนับสนุน

ใครทำให้อาวุธกล่องของเขาเป็นนกยูงอรุณกันล่ะ?

“ถ้าอย่างนั้นก็สู้กันให้เต็มที่เว้ยเฮ้ย! แต่ก่อนอื่นต้องสู้เป็นเวลาสิบห้านาที เว้ยเฮ้ย! ถ้าพวกเขาไม่สามารถต้านทานได้แม้ในสิบห้านาทีแรก พวกเขาก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะสู้กับวองโกเล่ได้เลยเว้ยเฮ้ย!”

โคโรเนโล่ถือปืนไรเฟิล BulletM82A1 ของเขาด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจอย่างยิ่งบนใบหน้าของเขา

สำหรับสิบห้านาทีที่เขาพูด มันเกี่ยวข้องกับเวลาที่เขาใช้ในการปลดคำสาป โคโรเนโล่สามารถใช้ไรเฟิลซุ่มยิงยักษ์แบบพิเศษได้หลังจากแก้คำสาปได้ ระยะการซุ่มยิงของเขาเกินขีดจำกัดไม่รู้เท่าไหร่ การใช้ไรเฟิลซุ่มยิงขนาดยักษ์ที่อยู่ในสภาวะคลายคำสาป เขาสามารถซุ่มยิงศัตรูได้หลายคนพร้อมกันจากระยะทางห้าพันกิโลเมตร

จากมุมมองนี้ พลซุ่มยิงของโลกโจรสลัดทั้งหมดมัดรวมกันนั้นไม่มีอะไรดีไปกว่าโคโรเนโล่!

แนวคิดของห้าพันกิโลเมตรคืออะไร?

มีคำกล่าวว่าฆ่าสไนเปอร์ของศัตรูด้วยการยิงนัดเดียวจากระยะแปดร้อยไมล์ สิ่งนั้นทำโดยเหล่าทวยเทพ ซึ่งหมายความว่าเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์จะทำได้

หนึ่งคือมนุษย์ไม่ได้มีขอบเขตการมองเห็นที่กว้างไกลขนาดนั้น และอีกประการหนึ่งคือระยะสูงสุดของปืนไรเฟิลซุ่มยิงชั้นนำไม่สามารถทำได้ไกลถึงเพียงนี้ อย่างไรก็ตาม ในฐานะอัลโกบาเลโน่นั้น โคโรเนโล่เองก็อยู่นอกเหนือการมีอยู่ทั่วไป

แปดร้อยไมล์เป็นเพียงสี่ร้อยกิโลเมตรซึ่งเป็นเพียงหนึ่งในสิบสองของขอบเขตของระยะซุ่มยิงของโคโรเนโล่-!

นับจากวินาทีที่เขาปลดคำสาป ในอีกสิบห้านาที ทุกคนในกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวจะต้องเผชิญกับการคุกคามของยมทูตได้ทุกเมื่อ!

โคโรเนโล่เป็นยมทูตที่สามารถคร่าชีวิตผู้คนไปได้หลายพันไมล์!

“ซุ่มยิงอยู่ห่างๆไม่น่าเบื่อไปหน่อยเหรอ?” ซันซัสเอียงศีรษะเล็กน้อยและพูดแปลกๆ

เขารู้สึกว่าถ้าเขาจัดการกับกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวด้วยวิธีนี้ มันคงยอดมากที่จะประเมินว่ามีเพียงโคโรเนโล่เท่านั้นที่จะลงมือคนเดียว และพวกเขาก็คงไม่มีส่วนร่วม ส่วนหนึ่งจะได้รับการจัดการโดยโคโรเนโล่และส่วนนี้คาดว่าจะไม่น้อยเลย

“อย่ากังวลไปเว้ยเฮ้ย! ตาแก่หนวดขาวไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น การซุ่มโจมตีในระยะนั้นจะไม่สามารถจัดการกับเขาได้อย่างแน่นอน ดังนั้นฉันจะสามารถขยับเข้าไปใกล้ก่อนที่จะลงมือทำ ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่เราทำไม่ได้คือการโจมตีโดยที่อีกฝ่ายไม่ได้ตั้งตัว แต่ต้องเอาชนะอย่างสมศักดิ์ศรีเว้ยเฮ้ย!”

โคโรเนโล่ยังดีมาก แม้ว่าการลอบโจมตีจะเหมาะกับเขาในฐานะสไนเปอร์มากกว่า แต่ในความเห็นของเขา คู่ต่อสู้ไม่มีที่ซ่อนหรืออะไรเลย ดังนั้นพวกเขาก็ต้องยุติธรรมโดยธรรมชาติ: “ดังนั้น สิ่งแรกที่เราต้องทำคือประกาศสงคราม! หากฝ่ายตรงข้ามยืนยันที่จะทำสงคราม ฉันจะเก็บมันเองเว้ยเฮ้ย!”

นี่อาจกล่าวได้ว่าเป็นความเมตตากรุณาอย่างที่สุด

แต่ห้าพันกิโลเมตร

ไม่มีความแตกต่างระหว่างการประกาศสงครามและไม่ประกาศสงครามในระยะทางดังกล่าว แม้ว่าจะมี แต่ก็ต้องมีคนบอกหนวดขาวเป็นพิเศษ คุณพร้อมหรือยัง? ฉันจะเริ่มซุ่มยิงแล้วนะ!

คงไม่มีใครเชื่อแน่

“ไม่มีปัญหา งั้นฝากการประกาศสงครามไว้กับแกนะ ฟราน! ด้วยความสามารถของแก ต่อให้มีอุบัติเหตุระหว่างทาง แกก็หนีไปได้อย่างปลอดภัย แน่นอน จุดประสงค์ของแกไม่ใช่แค่ประกาศสงคราม แต่แกควรดูกำลังรบที่คู่ต่อสู้จะมาในครั้งนี้ให้ชัดเจนแล้วรายงานให้ทราบ ขณะเดียวกัน จำให้ชัดถึงเป้าหมายที่คู่ควรกับโคโรเนโล่ เข้าใจมั๊ย??”

ซันซัสตัดสินใจทันที ท้ายที่สุด ไม่ใช่ทุกเป้าหมายที่ควรค่าแก่การปล่อยให้โคโรเนโล่ซุ่มยิง นอกจากนี้ยังเป็นทางเลือกที่ดีที่จะให้ฟรานสำรวจก่อน

“หือ? ปล่อยคนอื่นไปไม่ได้เหรอ? ผมคิดว่ารุ่นพี่เบลล์มีพรสวรรค์ในด้านนี้มาก!” เห็นได้ชัดว่าฟรานมีปัญหาเล็กน้อย

“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ฟราน! ตอนนี้ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับแก รีบตรวจสอบข้อมูลแล้วแจ้งเรื่องนี้ให้คนอื่นๆทราบ สิ่งต่อไปที่เราต้องเผชิญคือสงคราม!”

สควอโล่ยิ้มกว้างในขณะนี้ เขาตั้งตาคอยที่จะเริ่มสงครามครั้งนี้!