บทที่ 44 - คำตอบของซูโน่
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 44 - คำตอบของซูโน่
"เราจะทำยังไงดีล่ะ?" จาโก้จนปัญญาแล้วจริงๆ
"ง่ายจะตายไป"
หลินเฉินยิ้มและลุกขึ้นยืน: “ข้ามีนัดขอเข้าพบกับซูโน่”
"เจ้าเหรอ?" คนดูแลของซูโน่ชะงักไปอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พลิกดูหนังสือ: “เจ้ามีนามว่าอะไร?” ข้าจะตรวจสอบดู”
“หลินเฉิน! ชื่อไซย่าของข้าคือคือลิงค์”
“หลินเฉินเหรอ? ลิงค์?” หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว คนดูแลก็พูดออกมาว่า “ขออภัยด้วย เจ้าไม่ได้อยู่ในรายการนัดหมาย…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็สังเกตเห็นแสงสีทองส่องอยู่ตรงหน้าเขา
ครู่ต่อมาหลินเฉินได้กลายเป็นซูเปอร์ไซย่า จากนั้นก็ยิงคลื่นพลังงานออกจากทางเดิน
“ไร้สาระ ดาวเคราะห์ของท่านซูโน่ได้รับการปกป้องโดยพลังของท่านซูโน่ เจ้าไม่สามารถสร้างความเสียหายใดๆ ให้กับดาวดวงนี้ได้หรอก…”
ครืน!
คลื่นพลังงานกระแทกเข้าไปในป่าในระยะไกล มันทะลุผ่านพื้นดินและตรงออกมาจากปลายอีกด้านหนึ่งของดาวเคราะห์ซูโน่
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เหล่าทหาร ผู้ดูแลทุกคนและผู้มาเยือนต่างเบิกตากว้าง
“โทษทีนะ เจ้าเจอชื่อของข้าหรือยัง?”
"ก...กำลังตรวจสอบ! หลินเฉินใช่ไหม? เชิญเข้ามาเลยขอรับ!"
ผู้มาเยือนที่อยู่ในแถวต่างขยับออกเป็นสองฝั่งทันที เพื่อสร้างทางเดินให้กับหลินเฉิน
"ไปกันเถอะ!" หลินเฉินไม่ได้แปลงร่างกลับสู่ร่างธรรมดา เขาเดินไปที่ส่วนลึกของทางเดินด้วยผมสีทองสว่าง
ไทต์เองก็เดินตามมาด้วย แต่จาโก้ได้หยุดนางไว้ก่อน
“ไทต์ นั่นซูเปอร์ไซย่าเหรอ?”
ไทต์จึงตอบไปว่า: “ใช่? เจ้าไม่คิดว่ามันน่าสนใจมากหรือ?” จู่ๆ ผมของเขาเปลี่ยนเป็นสีทอง! หลินเฉินบอกข้าด้วยนะว่าในอนาคตมันอาจเปลี่ยนเป็นสีเหลืองเขียว แดงหรือน้ำเงินได้!”
หลังจากพูดเช่นนั้น นางก็ชำเลืองมองไปทางจาโก้และพูดว่า “เจ้าคงจะไม่จับเขาเพียงเพราะเขาทำลายนิดๆ หน่อยๆ ใช่ไหม?”
จาโก้รีบส่ายศีรษะทันที: "จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงกันล่ะ? เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ! ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ในไม่ช้า ทุกคนก็มาถึงห้องโถงในส่วนลึกของอาคาร และเห็นชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนซามูไรญี่ปุ่นนั่งอยู่บนยานบินที่เหมือนกับ “ชาม”
เขาเป็นเจ้าของดาวเคราะห์ดวงนี้ ท่านซูโน่
ด้านข้างซูโน่ คนดูแลกำลังกระซิบบางอย่างกับเขา เห็นได้ชัดว่ากำลังรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอก
เมื่อหลินเฉินเดินเข้ามา ซูโน่ก็พูดออกมาทันทีด้วยใบหน้าตรงไปตรงมา “เจ้าเป็นคนทำผิดกฎและบุกเข้ามาใช่ไหม?”
“ทำไมล่ะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” หลินเฉินถาม
ซูโน่ไม่ตอบ แต่มองไปเบื้องหน้าด้วยสายตาลึกลับ
ในเวลานั้นเอง คนดูแลอีกคนที่ยืนอยู่ข้างซูโน่ได้กล่าวว่า “จงมอบเครื่องบรรณาการมา!”
ที่จริงแล้ว สิ่งที่ซูโน่ต้องการเป็นเครื่องบรรณาการนั้นไม่ได้ต้องเสียอะไรมากเลย แค่จูบครั้งเดียว เขาก็พร้อมจะตอบคำถามแล้ว ถ้าเป็นสาวสวย เขาอาจจะตอบมากกว่าคำถามด้วยซ้ำ
แต่หลินเฉินเป็นราชาผู้มีเกียรติของชาวไซย่า เขาจะทำสิ่งที่ไม่มีศักดิ์ศรีเช่นนั้นได้อย่างไรกัน
“เครื่องบรรณาการอะไร? ใช่สิ่งนี้หรือเปล่า?” หลินเฉินยกนิ้วขึ้นและควบแน่นลูกบอลสังหาร
นี่เป็นหนึ่งในท่าที่แข็งแกร่งที่สุดของฟรีเซอร์ ซึ่งมีพลังเพียงพอที่จะทำลายโลกได้อย่างง่ายดาย
ในฐานะบุคคลที่มีพลังลึกลับ ซูโน่เข้าใจถึงพลังของอีกฝ่ายดี เขาจึงได้แต่รีบพยักหน้าไปด้วยความตื่นตระหนก: “พอแล้ว พอแล้ว! เจ้าสามารถถามหนึ่ง…ไม่สิ สาม…ไม่สิ เจ้าสามารถถามคำถามได้มากเท่าที่เจ้าต้องการเลย!”
"ดีมาก!" หลินเฉินสะบัดมือและยับยั้งบอลสังหารลงไป
“ถ้าอย่างนั้นฟังให้ดี คำถามของข้าคือข้าจะเดินทางไปยังจักรวาลคู่ขนานได้ยังไง?”
ซูโน่เมื่อได้ยินจึงเริ่มอธิบายเหมือนสวดพระคัมภีร์: “ในการเดินทางไปยังจักรวาลคู่ขนานมีวิธีการดังต่อไปนี้”
“อย่างแรกคือการใช้ไทม์แมชชีน ในทางทฤษฎี หลักการย้อนเวลาไม่มีอยู่จริง ทุกครั้งที่เจ้าใช้ไทม์แมชชีน มันก็คือการที่เจ้ากำลังเดินทางไปยังจักรวาลคู่ขนาน”
“อย่างที่สองคือการเป็นไคโอชินและใช้แหวนแห่งการเวลา เมื่อโลกสร้างจักรวาลคู่ขนานที่แตกต่างกัน แหวนแห่งการเวลาสีเขียวจะเกิดขึ้นและเจ้าจะสามารถใช้แหวนแห่งการเวลาเพื่อไปยังจักรวาลคู่ขนานที่แตกต่างกันได้”
ก่อนที่ซูโน่จะพูดจบ หลินเฉินก็ขัดจังหวะ “เดี๋ยวก่อน!”
“ซูโน่ สิ่งที่ข้าอยากรู้คือจะไปยังจักรวาลคู่ขนานที่เฉพาะเจาะจงได้ยังไง!”
หลินเฉินตระหนักว่าเขาอาจถามคำถามผิด และคำตอบของซูโน่ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการเลย
“ในจักรวาลคู่ขนานที่ข้าต้องการไปมีซูเปอร์ไซย่าในตำนานที่พิชิตกาแล็คซี่ใต้ทั้งหมดอยู่! ข้าอยากรู้ว่าจะไปถึงจักรวาลนั้นได้อย่างไร?”
ซูโนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับไปว่า: “ซูเปอร์ไซย่าในตำนานในจักรวาลที่เจ้ากำลังพูดถึงคือโบรลี่ใช่ไหม?”
“เจ้าก็รู้เรื่องนี้เช่นกันหรือ?”
หลินเฉินรู้สึกประหลาดใจและไม่อยากจะเชื่อ เขาไม่คิดว่าซูโน่จะรู้เรื่องนี้ด้วยซ้ำ
“แน่นอน ข้ามีความรู้ที่กว้างขวางมากมาย มันเป็นเพราะข้ามีความสามารถพิเศษคล้ายกับการทำนาย ตราบใดที่มันมีอยู่ ไม่มีอะไรที่ข้าไม่รู้” ซูโน่กล่าวตอบ
“น่าอัศจรรย์มาก!”
หลินเฉินรู้สึกชื่นชมอีกฝ่ายจริงๆ แม้จะดูเหมือนตัวตลกไปหน่อยก็เถอะ
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าช่วยตอบคำถามของข้าได้ไหม?”
"ได้แน่นอนอยู่แล้ว! มีสองวิธีในการไปยังจักรวาลที่เจ้ากล่าวถึง”
“อย่างแรกคือด้วยความช่วยเหลือของไคโอชินแห่งกาลเวลา โครโนอา ไคโอชินแห่งกาลเวลาคือสุดไคโอชินผู้รับผิดชอบจักรวาลคู่ขนานทั้งหมด นางมีความสามารถในการสังเกตและเข้าสู่จักรวาลคู่ขนานทั้งหมดได้อย่างอิสระ”
“แต่ทว่าไคโอชินแห่งกาลเวลาได้ถูกแยกออกจากจักรวาลทั้งหมดแล้ว ทั้ยังเป็นอิสระจากการควบคุมของเซนโอด้วย หากไม่ใช่ว่าไคโอชินแห่งกาลเวลาปรารถนาจะพบเจ้า ก็ไม่มีทางเลยที่จะมีสิ่งมีชีวิตตนใดพบนางได้”
จากนั้นหลินเฉินก็ถามว่า “แล้ววิธีที่สองล่ะ?”
“วิธีที่สอง…” ซูโน่อ้าปากค้างไปและร่างของเขาก็เริ่มกระตุกไม่หยุด
นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้คุ้มกันได้เห็นซูโน่มีอาการแบบนี้ พวกเขารีบวิ่งไปด้วยความตื่นตระหนก แต่ในขณะนั้นเอง ซูโน่ยกมือขึ้นเพื่อเป็นการสื่อว่าพวกเขาไม่ควรเข้าใกล้
“วิธีที่สอง...วิธีที่สองคือการหาโลหะแทมเปิลส์!”
“โลหะแทมเปิลส์? มันคืออะไร?” หลินเฉินเอ่ยถาม
“นี่เป็นโลหะที่หายากมากในจักรวาลหรือที่เรียกว่าโลหะแห่งกาลเวลา แหวนแห่งการเวลาของไคโอชินถูกสร้างขึ้นด้วยโลหะชนิดนี้ ทว่าโลหะนี้ได้หายไปอย่างสมบูรณ์ในจักรวาลของเราแล้ว”
“ไม่สำคัญหรอก ข้าสามารถขอมันจากเทพเจ้ามังกรได้ไหม? แล้วถ้าข้าเจอมัน ข้าต้องทำยังไงต่อ?” หลินเฉินถาม
ซูโน่กล่าวตอบกลับว่า: “การมีโลหะแห่งกาลเวลาเป็นเพียงขั้นตอนแรก ขั้นต่อไป เจ้าจะต้องนำโลหะแห่งกาลเวลาไปยังสถานที่ซึ่งมีกาลอวกาศมากมาย เพื่อที่จะให้เวลาได้ไหลผ่านเข้าสู่โลหะแห่งกาลเวลา”
"นั่น..."
โดยไม่ต้องรอให้หลินเฉินถาม ซูโน่ก็กล่าวไปอีกว่า “หลุมดำเป็นสถานที่ที่มีกาลอวกาศอยู่เต็มเปี่ยม เพื่อที่จะถ่ายเทพลังกาลอวกาศลงในโลหะแห่งกาลเวลา เจ้าจะต้องโยนโลหะแห่งกาลเวลาลงไปในหลุมดำ”
“เพียงแค่นั้นเหรอ?” หลินเฉินขมวดคิ้ว เหตุใดวิธีนี้จึงฟังดูไม่น่าเชื่อถือนัก?
ซูโน่พยักหน้าและพูดไปว่า “ใช่แล้ว แต่ในความเป็นจริง การทำเช่นนั้นทำได้เพียงเปิดประตูกาลอวกาศ เจ้าจะไม่สามารถควบคุมจักรวาลที่ประตูกาลอวกาศนำพาไปได้”
"อย่างไรก็ตาม!" จู่ๆ ซูโน่ก็พูดออกมาอย่างเคร่งขรึม “ความสามารถของข้าบอกข้าว่าถ้าชาวไซย่าชื่อลิงค์ทำเช่นนี้ เขาจะสามารถเปิดทางไปสู่จักรวาลที่ต้องการได้”
