บทที่ 39 - ตัดสินใจเตรียมการก่อนที่จะไปสู่จักรวาลคู่ขนาน
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 39 - ตัดสินใจเตรียมการก่อนที่จะไปสู่จักรวาลคู่ขนาน
"ติ้ง! เป้าหมายคือโบรลี่จากจักรวาลคู่ขนาน ไม่ใช่จักรวาลปัจจุบันของผู้ใช้”
เมื่อได้ยินคำตอบของระบบ หลินเฉินก็ตกตะลึงไปอยู่ครู่หนึ่ง
เป็นโบรลี่ของจักรวาลคู่ขนานงั้นเหรอ?
นี่มันผิดปกติมาก…โชคดีที่ข้าถาม ไม่เช่นนั้นข้าจะไปทำภารกิจให้เสร็จได้ยังไง?
หลินเฉินรู้ว่าโลกดราก้อนบอลเป็นโลกที่กว้างใหญ่มาก
โลกนี้มีแนวคิดของหลายจักรวาลและทั้งโลกมีทั้งหมด 12 จักรวาล
จักรวาลที่หลินเฉินอาศัยอยู่เป็นหนึ่งใน 12 จักรวาล
ความสัมพันธ์ระหว่างจักรวาลที่แตกต่างกันนั้น ก็เหมือนกับประเทศที่แตกต่างกันและความแตกต่างระหว่างพวกเขานั้นมีมากมายมหาศาล
ลองดูชาวไซย่าเป็นตัวอย่าง ในจักรวาลที่หลินเฉินอาศัยอยู่ เดิมทีชาวไซย่าเป็นเผ่าพันธุ์ที่ชอบทำสงครามและโหดร้ายมาก แต่ในอีกจักรวาลหนึ่ง ชาวไซย่าอาจเป็นกลุ่มคนที่รักความสงบ และในจักรวาลที่สาม อาจไม่มีแม้แต่เผ่าพันธุ์ไซย่าอยู่เลย
เนื่องจากมีจักรวาลอยู่มากมาย หลินเฉินจึงรู้ดีว่ามันมีเรื่องของจักรวาลคู่ขนานอยู่
สิ่งที่เรียกว่าจักรวาลคู่ขนานหมายถึงโลกที่คล้ายกัน แต่ไม่เหมือนกัน ซึ่งอาจเกิดขึ้นด้วยเหตุผลบางอย่างในจักรวาล
ยกตัวอย่างเช่นเขา โลกของพวกเขาก็ถือว่าเป็นหนึ่งในจักรวาลหนึ่งของจักรวาลคู่ขนาน
เพราะเขาปรากฏตัวขึ้นมาในจักรวาลนี้ ดาวเคราะห์เบจิต้าจึงได้รับการปลดปล่อยจากชะตากรรมของการถูกทำลายโดยฟรีเซอร์
นอกจากในจักรวาลนี้แล้ว ก็อาจมีจักรวาลอื่นที่หลินเฉินไม่ได้เข้ามาสิงร่างชาวไซซ่า ในโลกนั้นเพราะหลินเฉินไม่ปรากฏตัว ดาวเคราะห์เบจิต้าจึงถูกทำลายโดยฟรีเซอร์ เหมือนกับในโครงเรื่องของงานต้นฉบับ
แต่ขอวกกลับมาเรื่องเดิม ระบบมอบหมายภารกิจให้หลินเฉินในตอนนี้ไปยังจักรวาลคู่ขนานเพื่อจัดการกับโบรลี่
คำถามคือ เขาจะไปยังจักรวาลคู่ขนานที่ระบบต้องการได้ยังไงกัน?
“ระบบ ข้าจะทำตัวเลือกที่สามให้เสร็จได้ยังไง? ข้าจะถูกส่งไปยังจักรวาลคู่ขนานนั้นหรือ?”
"ติ้ง! ขอตอบกลับผู้ใช้ ท่านต้องหาวิธีทำภารกิจให้เสร็จสิ้นด้วยตัวเอง แต่ระบบสามารถชี้ช่องทางให้ผู้ใช้ทราบว่ามีวิธีใดที่จะไปยังจักรวาลของเป้าหมายได้”
“ระบบ ถ้าอย่างนั้นข้าจะเลือกทางเลือกที่สาม!”
หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลินเฉินก็ไม่สามารถระงับความอยากรู้อยากเห็นของเขาได้และเลือกตัวเลือกที่ดูเหมือนจะยากที่สุดทันที
อีกสาเหตุหนึ่งเพราะหลอดน้ำยาปีศาจน้ำแข็งที่ได้รับจากทางเลือกที่หนึ่งและทางเลือกที่สองไม่เป็นประโยชน์ต่อหลินเฉินมากนัก แถมเหล่าคนที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเขาล้วนเป็นชาวไซย่า
ส่วนสาเหตุสุดท้ายที่เลือกทางเลือกนี้คือ ประสบการณ์ที่ได้กลายเป็นซูเปอร์ไซย่าในตำนานร่าง 2 เขาอยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง!
“ติ๊ง! ผู้ใช้เลือกตัวเลือกแล้ว โปรดทำภารกิจให้เสร็จโดยเร็วที่สุด! เนื่องจากภารกิจนี้ค่อนข้างยาก ขีดจำกัดด้านเวลาจึงเพิ่มขึ้นเป็นสามปี!”
เมื่อได้รับการยืนยันภารกิจใหม่ของเขาแล้ว หลินเฉินก็ออกคำสั่งใหม่ให้กับราชาเบจิต้าและคนอื่นๆ ทันที ตั้งแต่วันนี้ชาวไซย่าจะเริ่มโจมตีดินแดนของกองกำลังฟรีเซอร์และปลดปล่อยดาวเคราะห์พวกนั้นที่ถูกปกครองโดยฟรีเซอร์ในอดีต
แม้ว่าจะไม่มีรางวัลของระบบจากการทำเช่นนั้น แต่การโจมตีดินแดนของกองกำลังฟรีเซอร์จะช่วยให้ชาวไซย่าสะสมประสบการณ์การต่อสู้ได้
ดูได้จากฮานาเซียที่ไร้ซึ่งประสบการณ์การต่อสู้ แม้นจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ใช่ว่าจะมีประโยชน์ ห้าปีแห่งความสงบสุขทำให้ชาวไซย่าหลายคนลืมความโหดร้ายของการต่อสู้ไป
ในขณะที่กองกำลังชาวไซย่ากำลังโจมตีไปทุกทิศทาง หลินเฉินก็กลับมายังโลก
เวลาจำกัดของภารกิจระบบในครั้งนี้คือสามปี ดังนั้นหลินเฉินจึงวางแผนที่จะชุบชีวิตฮานาเซียและคนอื่นๆ ก่อน
เมื่อกลับมาอยู่บนโลกแล้ว หลินเฉินก็ไปที่บ้านผู้เฒ่าเต่าเป็นที่แรก
เมื่อเขากลับมา ผู้เฒ่าเต่ากำลังสอนศิลปะการต่อสู้ให้ไทต์และบูลม่าอยู่
“ผู้เฒ่าเต่า! ไทต์! บูลม่า!”
หลินเฉินตะโกนและเข้าไปโอบกอดไทต์ จากนั้นก็บอกวัตถุประสงค์ของเขาที่มายังที่นี่
“เจ้าต้องการลูกแก้วของข้าหรือ? ข้าค้นคว้าเรื่องนี้มาหลายปีแล้ว เจ้ารู้ใช่ไหมว่ามันคืออะไร?”
ผู้เฒ่าเต่ายกลูกแก้วมังกรที่ผูกรอบคอของเขาขึ้นด้วยสีหน้าประหลาดใจ
“รู้สิ สิ่งนี้เรียกว่าลูกบอลมังกร มันมีทั้งหมดเจ็ดลูก หากท่านรวบรวมพวกมันครบทั้งหมด หนึ่งในความปรารถนาของท่านจะเป็นจริง”
"อะไรนะ? ทำได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?” ผู้เฒ่าเต่าอุทานออกมา แต่ก็ยังส่งลูกแก้วมังกรให้หลินเฉิน
“เจ้าแข็งแกร่งมากแล้ว แต่ยังต้องการสิ่งนี้ แสดงว่าคงต้องมีเรื่องเร่งด่วน ข้าขอมอบมันให้เจ้าแล้วกัน”
“ขอบคุณท่านโรชิ”
หลินเฉินหยิบลูกแก้วมังกรและหลังจากบอกลาทั้งสามแล้ว เขาก็เคลื่อนย้ายไปยังที่อื่นอีกครั้ง
หลังจากที่หลินเฉินจากไป แววตาของบูลม่าก็ดูแปลกไป
“ถ้าอย่างนั้นสิ่งที่พี่ชายหลินเฉินพูดถึงเรื่องมังกรศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นความจริงงั้นเหรอ?”
…
หลังจากเอาลูกแก้วมังกรของผู้เฒ่าเต่าไปแล้ว หลินเฉินก็มาที่ภูเขาเปาซูในวินาทีถัดไป
โกคูตัวน้อยยังคงอาศัยอยู่ตามลำพังในภูเขา เขากำลังล่าสัตว์อยู่ข้างนอก หลินเฉิได้แต่ขอโทษในใจและหยิบลูกแก้วมังกรสี่ดาวของเขาออกไป
หลังจากนั้น เขาก็มาถึงวังพระเจ้า
“พี่ชายลิงค์!”
คนแรกที่ออกมาทักทายหลินเฉินคือโบรลี่ที่อาศัยอยู่ที่นี่มานานกว่าหนึ่งปี
เขาสวมชุดเสื้อผ้าที่คล้ายกับชุดของพระเจ้า ตัวเขาเริ่มสูงขึ้นแล้วจนหลินเฉินเกือบจะจำไม่ได้
"โย่! โบรลี่!”
เมื่อมองไปที่โบรลี่ผู้แสนใจดีที่แตกต่างจากอดีตอย่างสิ้นเชิง หลินเฉินก็นึกย้อนไปถึงภารกิจที่เขาต้องไปจัดการโบรลี่อีกคน เขาพลันรู้สึกว่าตัวเขานั้นมีผลต่อเนื้อเรื่องมาก ถึงขั้นสามารถทำให้โบรลี่เปลี่ยนนิสัยไปได้เลย
“โบรลี่ แล้วอยู่ที่นี่เป็นยังไงบ้างล่ะ??”
"เยี่ยมมากเลย ขอบคุณพี่ชายลิงค์ที่พาข้ามาที่นี่ ที่นี่ข้าสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ได้ทุกวันกับมิสเตอร์โปโป้และพระเจ้า!” โบรลี่ตอบ
หลินเฉินยิ้ม จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองพระเจ้าที่กำลังเดินมา
หลังจากทักทายเขาแล้ว หลินเฉินก็อธิบายวัตถุประสงค์ของการมาเยือนของเขา: “พระเจ้า ข้ามาด้วยความหวังว่าเจ้าจะหาลูกแก้วมังกรที่เหลือให้ข้าได้ ข้ามีอยู่แล้วสองลูกที่นี่”
หลินเฉินหยิบลูกมังกรสองลูกที่เขาเก็บออกมา
พระเจ้าชำเลืองมองพร้อมกับพูดไปว่า “หลินเฉิน ข้าจำได้ว่าข้าบอกเจ้าแล้วว่าข้า…”
“เจ้าไม่รู้จริงๆ หรือว่าลูกแก้วมังกรอยู่ที่ไหน?”
หลินเฉินเอ่ยขัดจังหวะพระเจ้า: “พระเจ้า ถ้าเจ้าช่วยข้าครั้งนี้ ข้าจะพาเจ้าไปที่บ้านเกิดของเจ้า”
“ดาวเคราะห์นาเม็กงั้นเหรอ?”
ดวงตาของพระเจ้าเบิกกว้าง
ครั้งก่อนที่หลินเฉินพาโบรลี่มา พระเจ้าก็รู้แล้วว่าเขาเป็นมนุษย์ต่างดาวจากดาวดวงอื่น
ด้วยความที่เป็นเอเลี่ยนผู้ซึ่งไร้ครอบครัว เขาต้องการกลับไปดูที่บ้านเกิดของเขามาโดยตลอด
แต่พระเจ้าก็ขมวดคิ้วและส่ายศีรษะทันที “ไม่ ข้าคือพระเจ้าของโลก ข้าไม่สามารถทิ้งวังพระเจ้าไปได้นานเกิน”
หลินเฉินจึงพูดออกมาทันที: “ไม่ต้องกังวล มันใช้เวลาไม่ได้นานเกินไปเลย เราจะเคลื่อนย้ายไปยังดาวเคราะห์นาเม็ก ซึ่งมันจะใช้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้น”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น พระเจ้าก็รู้สึกลังเลใจมาก
หากมันใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง ก็ไม่น่ามีปัญหาใหญ่
ดังนั้นด้วยความปรารถนาที่จะกลับบ้านเกิด พระเจ้าจึงไม่สามารถปฏิเสธหลินเฉินได้ และสั่งให้มิสเตอร์โปโป้ไปรวบรวมลูกแก้วมังกรที่เหลือทั้งหมดทันที
