ตอนที่ 382 จะขายหรือไม่ขาย ? 

ตอนที่ 382 จะขายหรือไม่ขาย ? 

 

เสียงคำรามของหูหลี่ดึงดูดความสนใจของสัตว์อสูรทั้งหมด

 

ยอดเขาที่ราบเรียบมีรัศมีหลายลี้ แม้ว่าจะมีโต๊ะและเก้าอี้หินเพียงครึ่งเดียว แต่ก็เพียงพอที่จะรองรับสัตว์อสูรมากกว่าหมื่นตัว

 

ในขณะนี้ มีสัตว์อสูรอย่างน้อยแปดพันตัว

 

ยิ่งกว่านั้น สัตว์อสูรเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีชื่อเสียงในดินแดนปีศาจ สัตว์อสูรระดับหนึ่งทั่วไปไม่มีคุณสมบัติที่จะขึ้นไปบนยอดเขา

 

หากสามารถฆ่าสัตว์อสูรทั้งหมดบนยอดเขานี้ได้ อย่างน้อย 99% ของพลังระดับสูงของดินแดนปีศาจจะหายไป

 

หูหลี่ได้หน้ามากมายในครั้งนี้ ราชาปีศาจทั้งหมดในดินแดนปีศาจ ยกเว้นทูชานที่หายไป มาร่วมในพิธีเลื่อนระดับของเขา

 

นี่เป็นเพราะไม่มีราชาปีศาจตนใหม่ปรากฏตัวในดินแดนปีศาจมานานกว่าพันปีแล้ว

 

อีกเหตุผลหนึ่งก็คือราชาปีศาจอันดับหนึ่งของดินแดนปีศาจ  ราชาปีศาจอ่าว อยู่ที่นี่ ดังนั้นจึงไม่เหมาะสมที่ ราชาปีศาจตัวอื่นจะปฏิเสธ

 

นอกเหนือจากราชาปีศาจแล้ว ยังมีปีศาจอีกนับไม่ถ้วน ไม่ต้องพูดถึงสัตว์อสูรระดับหนึ่งที่มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา

 

ตอนนี้สัตว์อสูรทั้งหมดจ้องมองไปที่หูลี่ โดยไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไรทำไมปล่อยเสียงคำรามยาวออกมา

 

ราชาปีศาจอ่าว มองไปที่ หูลี่ ด้วยความสับสน เขาขอให้หูลี่ เรียก เหยาชิง ทำไมเขาถึงทำเช่นนี้?

 

ขณะที่เขาคิดได้ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าทันที

 

ราวกับว่าเป็นการตอบสนองต่อเสียงคำรามของหูหลี่ ทันใดนั้นลูกบอลแสงสีทองก็ระเบิดขึ้นบนท้องฟ้า

 

แสงสีทองพร่างพรายเหมือนดวงอาทิตย์

 

ราชาปีศาจอ่าว ขมวดคิ้วเล็กน้อย และออร่าของเขาก็ปะทุออกมาเล็กน้อย

 

หูลี่ ตกใจและรีบพูดว่า “ราชาปีศาจอ่าว ใจเย็นๆ พวกเดียวกัน!”

 

เขากลัวว่า ราชาปีศาจอ่าว จะโจมตีด้วยแรงกระตุ้น

 

เมื่อได้ยินคำพูดของ หูลี่ ราชาปีศาจอื่น ๆ ที่กระสับกระส่ายก็ถอนออร่าของพวกเขาเช่นกัน พวกเขามองไปที่ท้องฟ้า

 

อยากจะดูว่าหูหลี่กำลังทำอะไร

 

บูม!

 

เสียงดังสนั่น ลูกบอลแสงสีทองในอากาศระเบิดออก และพระราชวังอันงดงามก็ปรากฏขึ้นในอากาศ

 

เป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบายความยิ่งใหญ่ของพระราชวังด้วยคำพูด ราชาปีศาจอ่าว, เทียนโกว, หลิวเอ๋อ และดวงตาของ ราชาปีศาจตัวอื่น ๆ เป็นประกาย

 

ปีศาจและสัตว์อสูรระดับหนึ่งตกตะลึง

 

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเหล่าสัตว์อสูร หูลี่ ก็เผยความรู้สึกพอใจ “ตอนนี้ ให้ข้าแนะนำ วังราชาปีศาจของข้า!”

 

ตามเสียงของเขา พระราชวังค่อยๆ ลงมาจากท้องฟ้าและตกลงสู่อีกครึ่งหนึ่งของพื้นที่ว่างบนยอดเขา

 

ในระยะกระชั้นชิดเช่นนี้ เหล่าสัตว์อสูรรู้สึกตกใจเกี่ยวกับวังมากยิ่งขึ้น

 

“นี่คือวังราชาปีศาจของเจ้า?” ราชาปีศาจอ่าว ดูประหลาดใจเช่นกัน

 

“ถูกต้อง ราชาปีศาจอ่าว วังราชาปีศาจของข้าไม่ด้อยกว่าวังของเจ้าใช่ไหม” หูลี่ กล่าวอย่างภาคภูมิใจ

 

ใบหน้าของ ราชาปีศาจอ่าว มืดลง ทำไมข้าถึงไม่รู้ว่า หูลี่ น่ารำคาญขนาดนี้มาก่อน?

 

ต้องหาโอกาสทุบตีมันอีกครั้ง!

 

วังของข้าเทียบไม่ได้กับวังราชาปีศาจของหูลี่!

 

ราชาปีศาจอ่าว หรี่ตาลงเล็กน้อยขณะที่ความคิดแวบเข้ามาในหัวของเขา

 

ทันทีที่ความคิดนี้ปรากฏขึ้น มันก็เติบโตเหมือนหญ้าป่า ในที่สุดมันก็ครอบงำจิตใจของเขาอย่างสมบูรณ์ ทำให้เขาลืมเหยาชิง

 

วังราชาปีศาจแห่งนี้เท่านั้นที่คู่ควรกับราชาปีศาจอันดับหนึ่งแห่งดินแดนปีศาจ!

 

มีเพียงราชาปีศาจอันดับหนึ่งแห่งดินแดนปีศาจเท่านั้นที่คู่ควรกับวังราชาปีศาจเช่นนี้!

 

หูลี่?

 

ราชาปีศาจตนใหม่อย่างเขามีสิทธิ์อะไรมาครอบครองวังราชาปีศาจเช่นนี้?

 

ราชาปีศาจอ่าว มองไปที่ หูลี่ โดยไม่เปิดเผยอะไร วันนี้เป็นพิธีเลื่อนระดับของ หูลี่ ดังนั้นข้าจะให้หน้าเขาก่อน

 

ด้วยเหตุผลบางอย่าง จู่ๆ หูหลี่ก็รู้สึกเย็นวาบที่หลัง

 

ก่อนที่เขาจะคิดอย่างรอบคอบ เขาก็เห็นเหยา ชิง ปรากฏตัวที่ทางเข้าวังราชาปีศาจ

 

เหยาชิงผู้นี้ก็คือโจวชู

 

เขาควบคุม วังราชาปีศาจให้ลงมาจากท้องฟ้าและยืนอยู่ที่ทางเข้าของพระราชวัง เขาป้องมือให้กับหูหลี่และสัตว์อสูรตัวอื่น ๆ และพูดเสียงดัง “ขอแสดงความยินดี ราชาปีศาจหลี่ ที่ก้าวไปสู่ระดับราชาปีศาจ จากนี้ไปขอให้อายุขัยของท่านยืนยาวเท่าสรวงสวรรค์!”

 

บูม!

 

ดอกไม้ไฟระเบิดขึ้นรอบๆ วังราชาปีศาจ ซึ่งต้องขอบคุณสัตว์อสูรที่โจวชูได้จัดเตรียมไว้ล่วงหน้า

 

ปากของ หูลี่ เปิดกว้างและรอยยิ้มกำลังจะเบ่งบานบนใบหน้าของเขา

 

มันเป็นความรู้สึกนี้ ความรู้สึกของการเป็นศูนย์กลางของความสนใจของหมื่นปีศาจ!

 

มาดูกันว่าใครกล้าดูถูกข้าในอนาคต! หูลี่ พองหน้าอกของเขาและมองไปรอบ ๆ

 

“ทุกคนมาจากที่ไกลเพื่อเฉลิมฉลองความก้าวหน้าของข้า ข้ารู้สึกเป็นเกียรติมาก วันนี้ไม่ใช่แค่พิธีเลื่อนระดับของข้าเท่านั้น แต่ยังเป็นการเฉลิมฉลองที่วังราชาปีศาจของข้าสร้างเสร็จสมบูรณ์อีกด้วย!”

 

“ไม่ใช่ว่าข้ากำลังโอ้อวด แต่มีวังราชาปีศาจเช่นนี้เพียงแห่งเดียวในโลก วันนี้ข้าอารมณ์ดี ข้าจะให้พวกเจ้าเห็นว่า วังราชาปีศาจของข้าวิเศษแค่ไหน!”

 

หูลี่ตบมือของเขา

 

โจวชูพยักหน้า ด้วยก้าวที่เบา วังราชาปีศาจทั้งหมดก็ส่องแสงสีทองและบินขึ้นอีกครั้ง

 

“วังราชาปีศาจแห่งนี้ถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ตราบใดที่มีการอัดฉีดพลังวิญญาณ มันสามารถลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าได้ หากมีพลังวิญญาณไม่มีที่สิ้นสุด มันก็สามารถกลายเป็นวังแห่งสวรรค์ได้อย่างสมบูรณ์!”

 

เสียงของ โจวชูดังขึ้นในหูของสัตว์อสูร

 

“นอกจากนี้ วังราชาปีศาจยังมีความสามารถในการป้องกันและโจมตี”

 

ตามเสียงของเขา แสงสีทองรูปครึ่งวงกลมก็ลอยขึ้นจากวังราชาปีศาจและห่อหุ้มมันไว้ทั้งหมด

 

จากนั้นโดยที่เขาไม่ทันขยับ ปราณดาบที่แหลมคมก็พุ่งออกมาจากวังราชาปีศาจ แม้ว่าพลังของปราณดาบจะไม่ยิ่งใหญ่ เทียบเท่ากับการโจมตีจากสัตว์อสูรระดับ1เท่านั้น แต่พวกมันก็หนาแน่นและมีนับหมื่น

 

ความสามารถในการป้องกันและโจมตีนี้ค่อนข้างฉูดฉาดและใช้งานไม่ได้ในสายตาของ ราชาปีศาจ แต่ความสามารถในการลอยบนฟ้านั้นทำให้พวกเขาทึ่ง

 

พระราชวังบนท้องฟ้า แค่คิดก็น่าตื่นเต้นแล้ว

 

มันสอดคล้องกับสถานะที่สูงส่งและเกรียงไกรของพวกเขา

 

ในขณะนี้ ราชาปีศาจทุกคนต่างก็ปรารถนาที่จะมีวังราชาปีศาจเหมือนกัน!

 

“นอกจากนี้ วังราชาปีศาจยังสามารถขยายและย่อได้ การนำมันไปไหนต่อไหนด้วยไม่มีปัญหา”

 

โจวชูยกมือขึ้นและวังราชาปีศาจหดตัวลงเรื่อยๆ จนกระทั่งมีขนาดเท่าฝ่ามือ ด้วยการพลิกข้อมือของเขา วังราชาปีศาจก็หายไป

 

เมื่อพลิกอีกครั้ง วังราชาปีศาจก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

 

วังราชาปีศาจขนาดเท่าฝ่ามือขยายใหญ่ขึ้นเมื่อพลังวิญญาณถูกฉีดเข้าไป ในชั่วพริบตา มันก็กลับสู่ขนาดปกติและค่อยๆ ร่อนลงบนพื้นราบบนยอดเขา

 

“ท่านราชาปีศาจ หูลี่ โปรดเข้าไปในวัง!” โจวชูพูดเสียงดัง

 

“ฮ่าฮ่า…” หูลี่มีความสุขมาก ตามที่คาดไว้ วังราชาปีศาจได้ทำให้สัตว์อสูรเหล่านี้ตะลึงงัน

 

“ทุกคน อย่ายืนเฉย เข้ามาในห้องโถงกับข้า วันนี้ข้าจะจัดงานเลี้ยงที่นี่”

 

หูลี่ เดินเข้าไปในวัง

 

ราชาปีศาจและปีศาจตามเข้ามา

 

วังดูน่าตื่นตาจากภายนอก และหลังจากเข้ามาแล้ว ข้างในก็ตื่นตาไม่ต่างกัน

 

ราชาปีศาจอ่าว มองไปที่แผนผังของ วังราชาปีศาจยิ่งดูก็ยิ่งชอบ

 

ในอดีตเขาเคยคิดว่าวังของเขาไม่เลว แต่ตอนนี้มันเป็นเพียงสลัม

 

ในฐานะราชาปีศาจอันดับหนึ่งของดินแดนปีศาจ เขาควรจะอยู่ที่นี่!

 

เมื่อเห็น หูลี่ เดินไปที่บัลลังก์มังกรที่อยู่กลางห้องโถง ราชาปีศาจอ่าว ไม่สามารถระงับความคิดของเขาได้อีกต่อไป “หูลี่! ข้าชอบวังราชาปีศาจแห่งนี้มาก ส่งมาให้ข้า อยากได้อะไรก็บอกมา”

 

เสียงของ ราชาปีศาจอ่าว ไม่ดังและเขาจงใจควบคุมตัวเอง นอกจากราชาปีศาจที่อยู่ใกล้เคียงแล้ว ปีศาจและสัตว์อสูรระดับหนึ่งไม่ได้ยินเสียงของเขาเลย

 

หูลี่ หยุดเดินและหันไปมอง ราชาปีศาจอ่าว ด้วยความไม่เชื่อ

เขาขยี้หูของเขาราวกับว่าเขาสงสัยว่าเขาได้ยินอะไรผิดไป

 

“ราชาปีศาจอ่าว เจ้าพูดอะไร” หูลี่ กล่าวอย่างเคร่งขรึม

“ข้าบอกว่าข้าชอบวังราชาปีศาจนี้มากและต้องการซื้อมัน ตั้งราคาที่เจ้าต้องการมา ข้าจะไม่ต่อรอง” ราชาปีศาจอ่าว พูดอีกครั้ง

 

เขาเปล่งประกายออร่าที่น่าภาคภูมิใจ หูหลี่เคยเป็นข้ารับใช้ของเขาในอดีต และเขาปฏิบัติต่อหูหลี่ค่อนข้างดีเสมอมา แม้ว่าหูลี่จะกลายเป็นราชาปีศาจ ในตอนนี้ แต่เขาก็ยังด้อยกว่า ราชาปีศาจอ่าว มาก

 

เขาไม่คิดว่า หูลี่ จะปฏิเสธเขา

 

“ข้าไม่ขาย!” หูลี่ พูดขณะกัดฟัน “นี่คือวังราชาปีศาจของข้า มันคือชีวิตของข้า! ข้าจะไม่ขายมันอย่างแน่นอน!”

“หูลี่ เจ้าไม่ให้หน้าข้าหรือ” การแสดงออกของ ราชาปีศาจอ่าว มืดลงในขณะที่เขาขมวดคิ้ว “ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าต้องทนทุกข์ เพียงแค่สร้าง วังราชาปีศาจเช่นนี้อีกแห่งในอนาคต”

 

“ราชาปีศาจอ่าว ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการให้หน้าเจ้า แต่ เหยาชิง ได้สร้างวังราชาปีศาจ นี้ขึ้นมาเป็นพิเศษเพื่อข้า” หูลี่ ยืดคอของเขาให้ตรง “ถ้าเจ้าต้องการ เจ้าสามารถขอให้ เหยาชิง ช่วยเจ้าสร้างได้ ทำไมเจ้าต้องแย่งของข้าด้วย”

 

"ข้าบอกเจ้าแล้ว ข้ากำลังขอซื้อไม่ใช่ขโมย“ ราชาปีศาจอ่าว ตะคอกอย่างเย็นชา ”ถ้าข้าอยากจะฉกมัน เจ้าคิดว่าข้าจะคุยกับเจ้าไหม”

 

เขาตะคอกอย่างเย็นชาในใจ หลังจากวันนี้ ไม่แน่ใจว่า เหยาชิง จะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เมื่อถึงเวลา จะมีใครมาสร้างวังราชาปีศาจให้อีก

 

“ข้าจะไม่ขาย!” หูลี่กล่าวว่า

 

ราชาปีศาจอ่าว จ้องมองที่ หูลี่ และพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “ข้าจะเพิ่มสองเท่าของสิ่งที่เจ้าใช้ในการสร้างวังราชาปีศาจนอกจากนี้ ข้าจะสอนความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของราชาปีศาจ ให้เจ้าอีกด้วย!”

 

“ข้าไม่ต้องการมัน ข้าต้องการวังราชาปีศาจของข้า!” หูลี่กล่าวว่า

ราชาปีศาจอ่าว จ้องมองที่ หูลี่ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ตะคอกและหยุดพูด

 

เมื่อเห็นว่า ราชาปีศาจอ่าว ถูกปฏิเสธ ราชาปีศาจตนอื่น ๆ ที่มีความคิดคล้ายกันจึงไม่ถามเพื่อไม่ให้ตัวเองดูโง่

 

ราชาปีศาจนั่งลง เมื่อเห็นว่า ราชาปีศาจอ่าว ไม่ได้ดำเนินการต่อ หูลี่ ก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

แม้ว่าตอนนี้เขาจะฟังดูแข็งกร้าว แต่จริงๆ แล้วเขาประหม่า

 

นี่คือ ราชาปีศาจอ่าว ก่อนที่เขาจะเป็น ราชาปีศาจ เขาเคยทำงานภายใต้ ราชาปีศาจอ่าว

 

แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นราชาปีศาจด้วย แต่เขาก็ยังกลัว ราชาปีศาจอ่าว โดยสัญชาตญาณ

 

ถ้าไม่ใช่เพราะวังราชาปีศาจเป็นสมบัติของเขา เขาคงไม่ปฏิเสธราชาปีศาจอ่าว

 

ตอนนี้ ราชาปีศาจอ่าว ไม่ได้พูดถึงมันอีกต่อไป ทุกคนก็มีความสุข

 

“เริ่มงานเลี้ยง!” หูลี่ เปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็ว โดยข้ามบางตอนที่เขาเตรียมไว้

 

“เหยา ชิง มานี่สิ”

 

ที่นั้งของเหล่าราชาปีศาจ นั้นแยกจากที่นั้งของเหล่าปีศาจ

 

หลังจากงานเลี้ยงสิ้นสุดลง ราชาปีศาจอ่าว ถามหาเหยาชิง

 

โจวชูได้เฝ้าดูราชาปีศาจ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นศัตรูที่ทรงพลังที่มนุษย์จะต้องเผชิญในอนาคต

 

เขาสังเกตเห็น ราชาปีศาจอ่าว มานานแล้ว

 

ในการรับรู้ของ โจวชูราชาปีศาจอ่าว มีความน่ากลัวมากกว่า ราชาปีศาจตัวอื่น ๆ มากกว่าหนึ่งระดับ

 

เขาเกือบจะแน่ใจว่าด้วยการฝึกฝนในปัจจุบันของเขา เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ ราชาปีศาจอ่าว แน่นอน มันเหมือนกันแม้ว่าเขาจะใช้ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ทำลายล้างของเขาก็ตาม

 

แม้ว่าเขาจะคิดถึงความเป็นไปได้นี้มานานแล้ว แต่เขาก็ยังค่อนข้างตกใจเมื่อเห็นว่า ราชาปีศาจอ่าว นั้นทรงพลังเพียงใด

 

ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าหลังจากเรื่องนี้จบลง เขาควรจะเป็นช่างตีเหล็กและหลอมอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างเงียบๆเพื่อสะสมความแข็งแกร่ง

 

โจว ชูตั้งสติและเข้ามาอยู่ต่อหน้าราชาปีศาจ “ยินดีที่ได้พบนายท่าน”

เขาได้รับข่าวจากหูลี่มานานแล้ว และเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่ราชาปีศาจต้องการจะทำ อย่างไรก็ตาม เขายังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย

 

“นายท่านมี บัญชาอะไร” โจว ชู กล่าว

 

“เจ้าคือเหยา ชิง? แม่ของเจ้าคือ เหยาเหวินซินและพ่อของเจ้าคือ จีหลูเทียน?” ราชาปีศาจอ่าว จองมอง โจวชู

 

"ใช้" โจวชูอดทนต่อความรู้สึกไม่สบายใจ

 

"ดีมาก." ราชาปีศาจอ่าว พยักหน้า "ให้ข้าถามเจ้า เจ้าเป็นมนุษย์หรือสัตว์อสูร?”

 

“ข้าเหยา ชิง เป็นสัตว์อสูร” โจว ชู พูดโดยไม่ลังเล

 

“เอาล่ะ ในเมื่อเจ้ายอมรับว่าเจ้าเป็นสัตว์อสูร ให้ข้าถามเจ้าอีกครั้ง เจ้าเต็มใจที่จะเสียสละตัวเองเพื่อ ดินแดนปีศาจ หรือไม่” ราชาปีศาจอ่าว กล่าวต่อ

 

“เพื่อดินแดนปีศาจ?” คราวนี้ โจว ชูลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับว่าเขากำลังคิดเรื่องนี้อย่างจริงจัง “ถ้าจำเป็น ข้าเต็มใจ! ข้าเกิดและเติบโตในดินแดนปีศาจ ดินแดนปีศาจคือบ้านของข้า—”

 

“ในเมื่อเจ้าเต็มใจ ก็ลงนรกไปซะ” ราชาปีศาจอ่าว ขัดจังหวะ

ก่อนที่ โจวชูจะพูดจบ ราชาปีศาจอ่าว ก็ยกมือขึ้น และแสงสีทองก็กระทบที่หน้าอกของ โจวชูทำให้เขากระเด็นออกไป

 

“ราชาปีศาจอ่าว!” หูลี่ตะโกน เขาไม่ได้คาดหวังว่า ราชาปีศาจอ่าว จะโจมตีอย่างกะทันหัน สิ่งนี้แตกต่างจากที่ เทียนโกวและคนอื่น ๆ พูดไว้

 

เมื่อเห็น โจวชูถูกส่งลอยออกไปจาก วังราชาปีศาจโดย ราชาปีศาจอ่าว และตกลงบนภูเขา หูลี่ ก็กระโดดขึ้นและกำลังจะไปช่วย โจวชู

 

“นั่งลง หูลี่” ราชาปีศาจอ่าว พูดอย่างเย็นชา ออร่าขนาดใหญ่บังคับให้ หูลี่ กลับมาโดยตรง

 

ใบหน้าของ หูลี่ แดงก่ำ แต่แม้ว่าเขาจะเป็นราชาปีศาจเช่นกัน แต่รัศมีอันทรงพลังของ ราชาปีศาจอ่าว ก็ยังทำให้เขาหลุดพ้นได้ยาก

 

“เทียนโกว, หลิวเอ๋อ” ราชาปีศาจอ่าว พูดอย่างเฉยเมย

 

เทียนโกว และ หลิวเอ๋อ พยักหน้าพร้อมกัน พวกเขาไล่ตาม โจวชูด้วยความรวดเร็ว

 

"หยุด! ไอ้สารเลว! เจ้าสัญญากับข้าว่ามันเป็นแค่การแสดง เจ้าบอกว่าเจ้าจะไม่ทำร้าย เหยาชิง!” หูลี่ ตะโกนด้วยความโกรธ

 

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ทำให้ปีศาจและสัตว์อสูรระดับหนึ่งทั้งหมดตกตะลึง

 

เกิดอะไรขึ้น?

 

ทำไม ราชาปีศาจอ่าว ถึงต้องการฆ่า เหยาชิง?

 

เหยา ชิง ตายไม่ได้ ถ้าเขาตาย ความหวังจะหายไป?

 

แต่นี่คือ ราชาปีศาจอ่าว ใครจะหยุดเขาได้?

 

สัตว์อสูรทั้งหลายตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก