ตอนที่ 88 แรงกระเพื่อมจากการตื่นของลุค(อ่านฟรี)
ตอนที่ 88 แรงกระเพื่อมจากการตื่นของลุค
เช้าวันต่อมาภายในศูนย์ช่วยเหลือทุกคนเริ่มงานกันตั้งแต่แสงตะวันยังไม่แยงตา จนกระทั่งดวงอาทิตย์ขึ้นพอดีรถที่หามาได้หลายสิบหลายร้อยคันก็พาคนที่แข็งแรงพร้อมกับอุปกรณ์ทุกอย่างออกไปจากศูนย์กระจายกันค้นหาและช่วยเหลือผู้คนในเขตที่ 4 และเขต 5 เป็นหลัก รองลงมาคือเขตที่ 1 กับเขตที่ 2
ส่วนเขตที่สามมีคนที่รอดชีวิตน้อยมาก เนื่องจากมันอยู่ในเขตการสู้รบที่ดุเดือดที่สุด
ขณะที่รถขับออกไปด้านหนึ่งนิโคลและพวกอีก 3 คนก็กำลังเตรียมจะต่อคิวขับรถออกไปแล้วด้วยเช่นกัน
“ของทุกอย่างพร้อมแล้วนะ” นิโคลหันไปถามทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ลืมอะไร
“พร้อมกับ ฉันเตรียมอาหารไว้เผื่อมื้อเย็นด้วย” ไอกะพูดพร้อมกับวางปล่องอาหารไว้ข้างหลัง
อีลิกได้กินอาหารจึงอดจะกลืนน้ำลายไม่ได้
“ฉันเอามาเพิ่มเผื่อให้เธอกินอีกกล่องใหญ่ด้วย” ไอกะกล่าวกับอีลิก
“ขอบคุณครับน้าไอกะ” อีลิกกล่าวด้วยความยินดี ใบหน้าเขาเริ่มมีเนื้อหนังมากขึ้นนิดหน่อยไม่ได้ผอมแห้งจนหนังติดกระดูกอีก แต่นี่เป็นการกินเนื้อมอนสเตอร์เกือบทั้งคืน อีลิกรู้ว่าถ้าออกไปอาจจะเจอกับอันตรายเขาต้องเพิ่มพลังงานในร่างสะสมพลังให้เร็วที่สุด
“ไปกันเถอะ” บอสตันเช็กสภาพรถเสร็จเปิดประตูขึ้นมานั่งข้าง ๆ คนขับ
นิโคลพยักหน้า ก่อนจะขับรถ แต่ยังไม่ทันจะออกจากค่าย ในตอนนั้นเองก็มีสายติดต่อมาจากแหวนเครือข่ายไกอา เป็นของอีลิก
“พี่คามิล?” อีลิกประหลาดใจมากและระวังตัวเพราะกลัวเธอรู้ว่าเขากำลังออกไปด้านนอก
“ทุกคนเงียบก่อนนะ” อีลิกส่งสัญญาณ จากนั้นก็รับสาย
“พี่คามิลมีอะไรเหรอ” อีลิกถามภาพที่ฉายเบื้องหน้าเขาล็อกให้เห็นแค่ตัวเอง
“มีอะไรเหรอ ตอนนี้นายอยู่ไหน” เสียงคามิลค่อนข้างกังวล
“เออ ผมมาหากินอะไรแถวโรงอาหารของศูนย์นะ” อีลิกนึกได้แค่คำตอบเดียว
“นายอย่าพึ่งออกไปไหน ตอนนี้มีปัญหาแล้ว”
“เกิดอะไรขึ้น!?”
“พี่แฟนนายตื่นขึ้นมาแล้ว” คามิลบอกกับอีลิก ก่อนจะถามด้วยความจริงจัง “นายไม่ได้เข้าไปยุ่งกับยาของสำนักงานเหนือมนุษย์ใช่ไหม ถ้านายทำแม้แต่ผู้อำนวยการก็ช่วยนายไม่ได้นะ บอกฉันมาว่านายได้เข้าไปเอายามาไหม”
“ฮะ! พี่ลุคตื่นขึ้นแล้ว ไม่สิได้ยังไง เดี๋ยวหรือว่าที่พี่โทรมาเพราะคิดว่าผมขโมยยาที่สำนักงานมาเหรอ จะบ้าเหรอไง ห้องนิรภัยที่เก็บยาล็อกด้วยรหัสชีวภาพที่มีแต่พ่อที่เข้าไปได้ อีกอย่างมันไม่มียารักษาแหล่งกำเนิดคลื่นพลังในสำนักงานเหนือมนุษย์ ช่างเถอะแค่นี้นะ”
“เฮ้...แสดงว่านายเข้าไปด้านในแล้วสินะ ผู้อำนวยการคงย้ายยาออกไป เดี๋ยวสิอย่าพึ่งวาง ตื๊ด...!”
สายตัดไปก่อนที่คามิลจะได้ถามต่อ
“พี่ลุคตื่นขึ้นมาแล้ว” อีลิกกล่าวซ้ำ แต่มันไม่จำเป็นเพราะทุกคนได้ยินกันหมด
“ลุคตื่นขึ้นแล้ว หรือเขาจะไม่ได้บาดเจ็บที่แหล่งกำเนิดคลื่นพลัง” บอสตันพูดอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะผิดพลาดได้
“มีคนช่วยเขา ถ้าไม่ใช่อีลิกแล้วจะเป็นใคร” ไอกะถามทั้ง 3 คน แต่ไม่มีใครให้คำตอบได้ แม้แต่ตัวอีลิกก็ส่ายหัว
“ไม่สำคัญว่าใครช่วย แค่รู้ว่าเขาหรือเธอไม่ได้คิดร้ายกับลุคก็พอ เรารีบไปที่โรงพยาบาลกันก่อนเถอะ” นิโคลขับรถเหยียบตรงไปที่โรงพยาบาลในทันที
คนบนถนนพากันหลบด้วยความตื่นตกใจที่อยู่ ๆ ก็มีรถขับฝ่าฝูงชนมาแบบนี้
...
โรงพยาบาลชั่วคราวภายในศูนย์ช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่และเหนือมนุษย์ต่างพากันตรวจสอบทั้งโรงพยาบาลอย่างวุ่นวาย พวกเขายังกักตัวคนที่เฝ้าลุคไว้ด้วย แต่ไม่มีใครพบเบาะแสหรืออะไรเลย แม้แต่ภาพจากกล้องวงจรปิดก็ไม่มี ที่จริงวงจรปิดไม่ได้ถูกเปิดใช้งาน เนื่องจากพวกเขาตัดอุปกรณ์ไฟฟ้าทุกอย่างที่ไม่จำเป็นทิ้ง เพราะไฟฟ้าภายในเมืองตอนนี้มีค่าอย่างมาก มันจะเป็นแบบนี้ไปจนกว่าพวกเขาจะกู้โรงงานไฟฟ้าของเมืองได้
นิโคลและพวกลงมาจากรถและเห็นสถานการณ์นี้ทั้งหมด
พวกเขาตรงไปที่ห้องที่ลุคโดนกักของ แต่แน่นอนว่าทุกคนโดนขวางไม่ให้เขาไป พวกเขาทำได้เพียงมองผ่านบานกระจกของประตูเข้าไปเท่านั้น
ภายในห้องลุคที่นอนและโดนล็อกแขนขาอยู่ ได้หันมามองพวกเขาทั้ง 4 คน
“เขาฟื้นขึ้นมาแล้วจริง ๆ ด้วย” นิโคลกล่าวด้วยความยินดี
คนอื่น ๆ ก็เห็นเช่นกัน ถึงจะเข้าไปไม่ได้ แต่ก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ถ้าลุคฟื้นขึ้นมา
“อีลิก”
ตอนนั้นเองคามิลก็เดินทางมาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับเจ้าหน้าที่อีกหลายคน เพื่อมาช่วยเสริมการตรวจสอบทางนี้เพิ่มเติม
อีลิกที่โดนเรียกชื่อก็สะดุ้งด้วยความตกใจ
“พี่คามิล”
คามิลมองไปที่อีลิกด้วยใบหน้าบึ้งตึง ก่อนจะพาเขาออกไปพูดคุยกันเป็นส่วนตัว ที่จริงพวกนิโคล ไอกะและบอสตันก็โดนพาตัวไปด้วย
ทั้ง 3 โดนสอบสวนถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
การตื่นของลุคไม่ใช่สิ่งที่ควรจะเกิดขึ้น เพราะเขาบาดเจ็บที่แหล่งกำเนิดคลื่นพลัง ทุกคนเข้าใจแบบนั้น แต่การตื่นขึ้นมาทำให้เกิดแรงกระเพื่อมไปยังหลายอย่าง โดยเฉพาะเมื่อลุคคือพี่ชายของเจน เด็กสาวผู้ถูกคนในเมืองเรียกว่าเด็กสาวหายนะ
แถมยังมีหลักฐานเกี่ยวกับการลงมือฆ่าเหนือมนุษย์ของลุคอีกหลายสิบศพ ทำให้เขาถือเป็นอาชญากร ในตอนแรกที่เหนือมนุษย์ส่วนใหญ่ได้ข่าวว่าเขาบาดเจ็บที่แหล่งกำเนิดคลื่นพลังและจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก
ทำให้ลดแรงโกรธของเหนือมนุษย์และผู้คนที่รอดชีวิตได้มาก แต่ถ้าทุกคนรู้ว่าลุคตื่นขึ้นมา อาจจะมีเหนือมนุษย์บางคนที่โกรธแค้นและรู้สึกไม่ยุติธรรม ได้พากันมาฆ่าเขาได้ ซึ่งแน่นอนว่าทางสำนักงานเหนือมนุษย์ไม่อาจจะปล่อยให้คนพวกนั้นฆ่าลุคได้เพราะเขาต้องถูกตัดสินโดยสหพันธรัฐเท่านั้น และการเข้ามาขวางของสำนักงานเหนือมนุษย์จะเกิดความวุ่นวายตามมาแน่นอน
สถานะและความเกี่ยวพันของลุคเป็นเรื่องละเอียดอ่อนเกินไป
พอคามิลพูดคุยและสั่งคนไปหาเบาะแสว่าใครช่วยลุคแล้ว ก็พาทั้ง 4 คนมารวมกันที่นี่
“อีลิกขอให้พาพวกเธอเข้าไปคุยกับลุค เพื่อทำให้เขาเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น เพื่อให้เขาบอกว่าใครคือคนที่มาช่วยเขาและให้เขารอการตัดสินโทษจากสหพันธรัฐที่จะส่งมาจากรัฐคานันอีก 2 วันที่จะถึงนี้ ฉันจะพาเข้าไปพูดคุยกับเขา แต่ว่าเข้าไปได้แค่คนเดียว พวกเธอตัดสินใจกันซะว่าใครจะเข้าไปด้านใน” คามิลให้เวลาทั้ง 4 คนได้พูดคุยกัน
ในขณะที่เลือกกันอยู่นั้นอีลิกก็เดินไปพูดบางอย่างกับนิโคลเป็นการส่วนตัวอยู่พักหนึ่ง พวกเขาก็กลับมารวมตัวกันที่หน้าห้อง
“ฉันจะเป็นคนเข้าไปเอง” นิโคลเดินมาบอกคามิล เธอคือคนที่เหมาะสมที่สุดในกลุ่มพวกเขา
คามิลพยักหน้า ก่อนจะสั่งให้คนปล่อยให้นิโคลผ่านเข้าไปด้านในและพูดคุยกับลุคเพียงคนเดียว แต่คามิลยังคงจับตาดูอยู่ไม่ห่าง ถ้าเกิดนิโคลพยายามทำเรื่องอย่างการพานักโทษหลบหนีคามิลสามารถสั่งให้เหนือมนุษย์ที่ล้อมโรงพยาบาลและห้องไว้ลงมือได้ในทันที
แต่เธอมั่นใจว่านิโคลไม่ทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นแน่นอน
...
“นิโคล” ลุคที่นอนอยู่บนเตียงหันหน้ามาหาเธอ สภาพของลุคในตอนนี้ไม่ต่างจากคนที่เกิดใหม่ บาดแผลทุกอย่างหายเป็นปกติแล้ว เป็นผลกระทบจากการรักษาแหล่งกำเนิดคลื่นพลัง
แต่ตัวของลุคยังคงถูกล็อกติดไว้กับเตียงอยู่ ถึงอย่างนั้นเขาก็พอจะขยับตัวยกหลังขึ้นมานั่งบนเตียงได้ด้วยการปรับระดับเตียงขึ้น
“นายไม่เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว” นิโคลเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง ก่อนจะพูดต่อว่า “แต่เรื่องโดนจับ...” เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย
“ฉันรู้อยู่แล้วว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ แต่ไม่คิดว่าฉันจะยังตื่นขึ้นมา”
“ฉันไม่รู้ว่าใครช่วยนาย อีลิกไม่ได้ช่วย” นิโคลกล่าว เธอเองก็อยากรู้คำตอบและเดาว่าลุคน่าจะรู้
ลุคเหมือนจะคิดอะไรในใจ ก่อนจะกล่าว “ฉันพอรู้ว่าใครช่วยฉัน เฮ้อดูเหมือนจะเป็นหนีเขาเพิ่มอีกครั้งแล้ว”
นิโคลมองอย่างสงสัย ถึงคนที่ช่วยลุค แต่การที่ลุคไม่บอกเธอก็น่าจะมีเหตุผลอยู่
“ฉันถูกจับที่นี่แล้วเจนละเธออยู่ที่ไหน” ลุคถามขึ้นมา ที่จริงเขาเป็นห่วงเจนมาก และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
นิโคลทำสีหน้าลำบากใจ แต่ก็บอกถึงสถานการณ์ของเจน
ย้อนกลับไปหนึ่งวันก่อนหน้านั้น หลังจากที่ลุคหมดสติไปไม่ตื่นขึ้นมา เจนก็เข้ามากอดเขาร้องไห้ แต่ไม่นานหลังจากนั้นมีเหนือมนุษย์ที่รอดชีวิตอยู่เกือบหลักร้อยได้เข้ามาล้อมพวกเขาเอาไว้
หลายคนเต็มไปด้วยความโกรธแค้นอยากจะเข้าไปจัดการเจน แต่ว่าเหนือมนุษย์ระดับ A คนที่ทำลายประตูมิติคนนั้นได้เข้ามาหยุดทุกคนไว้ เพื่อจะพาเจนไปด้วย
เจนไม่ยินยอมในตอนแรก แต่พอได้ยินคำพูดของหญิงคนนั้นว่านั้นคือทางรอดเดียวของเจน และถ้าเจอยู่เธอจะนำอันตรายมาหาพี่ชายของเธอ
สุดท้ายเจนก็จำใจจากไป ไม่มีใครรู้รายละเอียดมากกว่านั้น
พอหลังจากนั้นคามิลก็พาคนมาควบคุมสถานการณ์และสั่งให้พาลุคมากักตัวไว้ที่โรงพยาบาล โดยให้เหตุผลว่านายคืออาชญากรของสหพันธรัฐ ต้องถูกจับไว้
แต่ส่วนหนึ่งนี่เป็นข้ออ้างเหมือนต้องการลดแรงปะทะจากเหนือมนุษย์ที่รอดชีวิตและจากสถานการณ์ที่ละเอียดละอ่อนของลุค
เพราะการที่เป็นสถานะอาชญากรของสหพันธรัฐจะต้องได้รับการพิพากษาก่อนจึงจะลงโทษได้ ในระหว่างนี้จะไม่มีใครเสนอให้ฆ่าลุคได้ชั่วคราว
แต่ว่าโทษของลุคควรจะมีการตัดสินอย่างเงียบ ๆ แต่ตอนนี้ลุคฟื้นขึ้นมาแล้ว คงมีเหนือมนุษย์หลายคนไม่พอใจกับการกลับมามีสติของลุค พวกเขาอาจจะสร้างปัญหาอย่างแน่นอน
หลังจากฟังมาถึงตอนนี้ลุคก็ได้แต่ถอนหายใจเงียบ ๆ
