บทที่ 216 217
1/15 บทที่ 216 ในห้องโล่งกว้างที่คนอื่นๆกำลังนั่งขัดสมาธิ ฉินห่าวประเดี๋ยวถือดาบทองคําประเดี๋ยวถือกระบี่ไร้เงา เล่นอย่างมีความสุข เถาวัลย์พวกนี้ราวกับไร้เดียงสา คาดไม่ถึงว่าจะสามารถทนต่อความอัปยศนี้ได้ หรือแท้จริงแล้วเป็นเพียงพฤติกรรมที่ไร้สติกันแน่ “สหายน้อยฉิน นั่นเจ้ากำลังทำอะไร?” หลังจากนั้นไม่...
