ตอนที่ 879 การสร้างแห่งศตวรรษ (ฟรี)

ตอนที่ 879 การสร้างแห่งศตวรรษ

นี่คือซากปรักหักพังของลานจักรวาล

เหลือเพียงซากปรักหักพังที่เป็นพยานถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต

แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่ระดับ 9 ผู้เป็นเจ้าเหนือหัวแห่งกาแล็กซี่ ผู้ซึ่งเคลื่อนย้ายดวงดาว และเติมเต็มผืนดินได้ … พวกเขาล้วนเป็นเมฆ และควันที่พวยพุ่งหายไปในพริบตา

เวลาหลายแสนปีนั้นสั้นเกินไปสำหรับจักรวาลอันยิ่งใหญ่ซึ่งมีอายุหลายร้อยล้านปี

“ทุกสิ่งในช่วงเวลานั้นได้พังทลายลง ไม่มีใครสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึงวันนี้สามแสนปีต่อมา ทุกอย่างถูกฝังอยู่ในฝุ่นของประวัติศาสตร์ และเป็นการยากที่จะสืบสวนเรื่องราวในอดีตมากมาย … ชีวิตเกิดการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา และมีเพียงอารยธรรมเท่านั้นที่ยังคงดำเนินอยู่” ซู่จือก้าวเบาๆ และเข้าไปในลานจักรวาล

พื้นแห้ง และแตกเล็กน้อย

บนท้องฟ้าเหนือลาน ยังคงมีบรรยากาศเบาบาง

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นพื้นดินตายแล้ว

แม้เวลาผ่านไปกว่า 100,000 ปี ในระหว่างการต่อสู้ครั้งใหญ่ระหว่างผู้ปกครองจักรวาล กฎยังคงวุ่นวายมาก ทำให้สถานที่นี้แห้งแล้ง และไม่เหมาะสำหรับอยุ่อาศัยอีกต่อไป

ไม่น่าแปลกใจที่ไม่มีระดับ 9 จากยุคใหม่ผ่านมา และเลือกที่จะครอบครองดินแดนนี้

แม้แต่เทพระดับแปดที่สามารถลงมายังลานแห่งนี้ก็ไม่สามารถเข้าสู่พื้นที่แกนกลางได้ เพราะพายุพลังงานที่นั่นยังคงน่ากลัวมาก

เป็นหมู่บ้านร้างมานาน

ในเวลาเดียวกัน นอกจากระดับ 9 ขนาดใหญ่ ใครจะอาศัยอยู่ที่นี่?

ไม่มีประโยชน์เลย

พวกเขาไม่เหมือนซู่จือที่ต้องการที่ดินเพื่อสร้างโลกแซนด์บ็อกซ์

อย่างมากที่สุด พวกเขาสามารถเร่งความเร็วของพื้นที่ภายในให้เร็วขึ้นเป็น 100 ปีต่อวัน ทำให้สิ่งมีชีวิตภายในสามารถฝึกฝน ก่อตั้งนิกาย และอนุมานอารยธรรมได้

แต่นั่นคือทั้งหมด

มีเพียงเผ่าเซิร์กของซู่จือเท่านั้นที่สามารถเกินขีดจำกัดความเร็วของการไหลของเวลาหนึ่งวันต่อร้อยปีได้ และถึงความเร็วหนึ่งวันคือหนึ่งหมื่นปี และแม้แต่สิ่งมีชีวิตก็ยังสูญเสียความสามารถในการคิดอย่างรวดเร็ว ด้วยความเร็วของเทพเจ้าแห่งการสร้างเท่านั้นที่พวกมันจะสามารถวิวัฒนาการในเวลาสั้นๆ ได้

นอกจากนี้ เซิร์กคืออะไร?

เผ่าเซิร์กนั้นวิวัฒนาการ และกลายพันธุ์ได้ง่ายที่สุด เผ่าพันธุ์อื่นอาจมีขนใน 10,000 ปี แต่เผ่าพันธุ์แมลงเริ่มมีเกล็ดแล้ว

อาจกล่าวได้ว่าเป็นความสามารถพื้นฐานของเซิร์ก

สามแสนปีนั้นยาวนานเกินไป ประวัติศาสตร์ถูกฝังไว้ในอดีต ไม่มีใครรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่

ซู่จือยิ้มอย่างใจเย็น การมีร่างโคลนก็ไม่เลว

เป้าหมายของการเดินทางครั้งนี้คือเพื่อให้อารยธรรมขวดจักรวาลของเมดูซ่าสงบลง และทำให้แคโรลีนและคนอื่นๆ ประหลาดใจ ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับต่ำนั้นน่าผิดหวังเกินไป

ในตอนแรกเขาไม่มีรากฐานของอารยธรรม และวางแผนที่จะสร้างจากอากาศที่เบาบาง

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าด้วยภูมิหลังทางประวัติศาสตร์ที่อยู่ตรงหน้าเขา เป็นสิ่งที่ดี เขาจะสามารถอวดได้ในทันที

ไม่มีอะไรดีไปกว่าการสร้างต่อจากสิ่งนี้

“ในเวลาเดียวกัน เมื่อเราพูดถึงยักษ์” ซู่จือ หายใจเข้าลึก ๆ

ด้วยจังหวะเบา ๆ ช่องว่างปรากฏขึ้นในช่องว่าง ครู่ต่อมา ร่างหลักของซู่จือก็ลงมา

“ร่างหลักของข้าไม่เคยใช้ศาสตร์ลี้ลับเก้าปฏิวัติ แต่ศาสตร์ลี้ลับเก้าปฏิวัติของข้า… ขนาดของร่างที่แท้จริงของผานกู่ควรมีขนาดเท่าทวีปใช่ไหม” การแสดงออกของซู่จือนั้นสงบ

บูม! บูม! บูม!

ทันทีที่เขาพูดจบ ซู่จือก็พองตัวขึ้น และร่างกายของเขาก็สูงขึ้นเรื่อยๆ

มันยิ่งใหญ่ และใหญ่โตราวกับว่ามันสามารถทะลุผ่านสวรรค์ได้ ยักษ์ที่ยืนตระหง่าน และน่าสะพรึงกลัวได้บดขยี้โลกทั้งใบด้วยออร่าที่ไม่อาจจินตนาการได้

ในที่สุดขนาดตัวของเขาก็ขยายไปถึงระดับที่ใหญ่กว่าทวีปเสียอีก

“ได้แค่นี้? ร่างกายของข้ากลวงโบ๋ และแย่กว่าที่ข้าคิด … นี่คือขีดจำกัดของข้า แม้จะมีรากฐานที่สมบูรณ์แบบ ข้าก็ทำได้แค่นี้เองเหรอ?” ซู่จือ หายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า "รังส่งพลังงานสำรองของเซิร์กมาให้ข้า

พลังงานจำนวนมากปะทุขึ้นอย่างรวดเร็วในร่างกายของเขา

นี่เป็นพลังงานที่เขาสะสมอีกครั้งในช่วงเวลานี้หลังจากที่เขาทะลวงไปสู่การเป็นเทพาระดับสูง

เดิมทีมันมีค่ามาก และควรเก็บไว้เพื่อทำลายแหล่งพลังงานสำรอง แต่ ซู่จือไม่สนใจเรื่องนั้นอีกต่อไป พลังงานภายในของเขาเริ่มระเบิดอย่างรุนแรงแล้ว

เมื่อมีอารยธรรมระดับดาว เขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องพลังงานอีกต่อไป

ในเวลาเดียวกัน หลังจากกลายเป็นเทพระดับสูงแล้ว เส้นทางของการทะลวงไปสู่ระดับที่เก้านั้นไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพลังงาน ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่ายโดยปราศจากการยับยั้งชั่งใจ

บูม!

ร่างกายของซู่จือเติบโตอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ขยายขนาดร่างกายอย่างต่อเนื่อง ในเวลานี้ เขาไม่สามารถสนใจพลังต่อสู้ของเขาได้เลย ตราบใดที่รูปลักษณ์ของเขาอยู่ดีอยู่ก็ไม่เป็นไร

ในที่สุด ร่างกายของ ซู่จือก็ขยายตัวจนมีขนาดน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของโลก ซึ่งใหญ่กว่าปลาหมึกยักษ์เสียอีก

“ใกล้จะถึงเวลาแล้ว…” ซู่จือ ผลักประตูปราสาท และมองไปที่เครื่องเรือน บันได และของประดับตกแต่ง พวกมันทั้งหมดพังเสียหาย และเปล่งออร่าที่เก่าแก่ และทรุดโทรมออกมา

ในวินาทีถัดมา ร่างกายหลักของซู่จือ ก็เดินออกมาจากยักษ์เลือดเนื้อ และร่างโคลนของเขาก็เข้าเช่นกัน

จากนั้นร่างโคลนก็เริ่มควบคุมร่างของยักษ์ ทำความสะอาดภายในปราสาทขนาดใหญ่พิเศษ

ส่วนร่างหลักของเขาก็ร่อนลงที่หน้าสวน

ในยุคโบราณ ลานปราสาทเป็นวงแหวนที่สอง ซึ่งเป็นสถานที่ที่ศิษย์สายนอกกว่า 200 ล้านคนอยู่ ที่นี่มีสัตว์ร้ายอยู่ทุกหนทุกแห่ง และอันตรายก็แฝงตัวอยู่ทุกที่ นักสะสมคนนี้อาศัยอยู่ที่นี่ และเขาสะสมสัตว์เหนือธรรมชาติที่น่าสะพรึงกลัวมากมาย

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้สูญพันธุ์ไปนานแล้ว แต่ยีนของพวกมันจะคงอยู่ในฟอสซิลของดินแดนนี้ในอีกกว่า 300,000 ปีต่อมา เช่นเดียวกับยีนของไดโนเสาร์ ตราบใดที่ เซิร์กกลืนกินยีนของพวกมัน…

“ใช่ ถ้าสัตว์ร้ายทุกสายพันธุ์ในสวนจะฟื้นขึ้นมา และเหตุการณ์ในปีนั้นจะปรากฏขึ้น ใครจะกล้าพูดว่าข้าเป็นตัวปลอม?”

ซู่จือก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว และพูดอย่างเฉยเมยว่า

“แม้ว่าพื้นที่ที่นี่จะปั่นป่วน และสภาพแวดล้อมก็โหดร้าย เป็นไปไม่ได้ที่สัตว์ร้ายจะอยู่รอดในพื้นที่รกร้างแห่งนี้ แม้ว่าพวกมันจะถูกคืนชีพแล้วก็ตาม แต่พวกมันทั้งหมดเป็นเซิร์ก และพวกมันสามารถวิวัฒนาการได้ด้วยแม่แบบพันธุกรรม! ปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เป็นอันตราย”

“ไม่มีดินแดนใดที่เซิร์กไม่สามารถปรับตัวได้”

“ดังนั้ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร” ซู่จือลากเส้นเบาๆ และยืนอยู่หน้าประตูลานขนาดใหญ่

“รังปล่อยสปอร์! กลืนกินยีนของสิ่งมีชีวิตในดินแดนนี้!”

รังกล่าวว่า “กำลังปล่อยสปอร์”

ภายในเวลาไม่ถึงสองปี

ดินแดนทั้งหมดได้รับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็วให้กลับคืนสู่สภาพเดิม

ท้ายที่สุดแล้ว การคัดลอกยีนนั้นค่อนข้างง่าย ส่วนที่ยากคือวิวัฒนาการที่ตามมา และรับเอาความสามารถในการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม

สิ่งมีชีวิตที่นี่ถูกทำลายรวดเร็วจากความปั่นป่วนเชิงพื้นที่ที่ปรากฏขึ้นแบบสุ่ม และกำลังปรับตัวด้วยความเร็วสูง

เข้าสู่ความเร็วการสร้างโลก เร่ง 10,000 เท่า

การแสดงออกของซู่จือสงบในขณะที่เขาจ้องมองที่นี่อย่างเงียบๆ การพัฒนาจากสายพันธุ์ดั้งเดิมนั้นเร็วกว่าการสร้างสายพันธุ์ใหม่มาก การทำให้พวกเขาปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมคงใช้เวลาไม่นานนัก

ซู่จือจ้องมองที่แผ่นดินอยู่พักหนึ่ง แต่เขาก็เฉยเมย

“ข้าสงสัยว่าสิ่งมีชีวิตโบราณเหล่านี้จะทำให้ข้าประหลาดใจหรือไม่”

มีความสามารถของยีน และสายเลือดมากมายในจักรวาล แต่ไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งหรือไม่ ส่วนใหญ่สามารถมองเห็นได้โดยการอนุมานเทคนิคบ่มเพาะชที่สอดคล้องกัน

ยีนส่วนใหญ่จึงไม่รู้ว่าศักยภาพของมันคืออะไร

ในเวลานั้น อีกฝ่ายเป็นนักสะสมระดับเก้า ดังนั้นเขาจึงต้องรวบรวมเพียงบางสิ่ง และอนุมานเทคนิคบางอย่าง เป็นไปไม่ได้ที่จะอนุมานทุกอย่างพร้อมกัน

ใครจะรู้ว่าสายเลือดของพวกเขาแข็งแกร่งเพียงใด ต่อให้พัฒนาถึงระดับหนึ่งแล้วก็ตามก็อาจไม่แสดงผลชัดเจนนัก มียีนบางตัวที่ทรงพลังมากแม้ว่าจะไม่ได้ฝึกฝนก็ตาม ตัวอย่างเช่น ยีนการเกิดใหม่ของเถ้าถ่านของฟีนิกซ์ …

“ถึงเวลาเริ่มแผนการขั้นต่อไปแล้ว” ซู่จือหันกลับมา และพบว่าตัวเองอยู่ในปราสาทขนาดใหญ่ที่พังทลาย

“ได้เวลาอัญเชิญเทพชั่วร้ายแล้ว”