บทที่ 24 เด็กๆ เปิดเรียน (1)
เสี่ยวชีไม่ได้ร่าเริงเช่นเดียวกับเสี่ยวอู่ที่หลังจากส่งเสียง ‘ว้าว’ แล้วก็โผเข้าไปในเขตทรายโดยตรง ใบหน้าเปรอะเปื้อน และไม่เหมือนเถาเถาที่เป็นเด็กช่างสงสัยเรียบร้อยเชื่อฟัง มือข้างหนึ่งถือข้าวโพดชิงจือ กะพริบดวงตาที่สดใสตลอดเวลา ถามนี่คืออะไร แล้วนั่นคืออะไร... ตั้งแต่ต้นจนจบ เสี่ยวชีจับมือเสิ่นเยว่อ...
