ตอนที่ 485 ความอยากรู้อยากเห็นฆ่าแมว (ฟรี)

ตอนที่ 485 ความอยากรู้อยากเห็นฆ่าแมว

ในวันเดียวกัน

มีการระดมกองทัพจากมณฑลต่างๆ เพื่อเตรียมการต่อสู้ตัดสิน

อีกสองวันต่อมา กองทัพของทั้งห้ามณฑลถูกระดมพลจนหมด และพวกเขาก็พร้อมที่จะต่อสู้

สำหรับราชสำนัก

พวกเขายังออกคำสั่งหลายอย่างเพื่อเตรียมรับมือกับกองทัพพันธมิตรของห้ามณฑล

สิ่งเหล่านี้

ฉินซู่เจียนที่เดินทางผ่านดินแดนต่างๆ และได้รับข้อมูลตามเวลาจริง

เดิมที ทั้งลอร์ด และราชสำนักไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขามากนัก แต่เขาได้รับข่าวอีกชิ้นหนึ่ง

“ยุติความร่วมมือ!”

ฉินซู่เจียนวางยันต์หยกส่งเสียงในมือลงแล้วขมวดคิ้ว

เดิมราชสำนักขอให้เขาฆ่าปีศาจร้ายในมณฑลต่างๆ จากนั้นเขาจะสามารถแลกเปลี่ยนปีศาจร้ายห้าตัวต่อหินวิญญาณหนึ่งก้อนเป็นรางวัลได้

แต่ตอนนี้

ทูตของราชสำนักมาที่ภูเขาเหลียงอีกครั้งโดยหวังว่าจะยุติความร่วมมือนี้

ถ้าจะพูดตรงๆ

เพื่อหยุดเขาจากการฆ่าปีศาจร้าย

ฉินซู่เจียนหยุดชะงักทันทีเมื่อได้รับข่าวนี้ การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างต่อเนื่อง“ราชสำนักถูกบังคับให้จนมุม จึงตัดสินใจเช่นนั้น”

การยุติความร่วมมือหมายความว่าอย่างไร

หมายความว่าราชสำนักไม่ได้ตั้งใจจะหยุดยั้งปีศาจร้ายอีกต่อไป อาจกล่าวได้ว่าพวกเขาจะปล่อยให้หายนะปีศาจเกิดขึ้นในมณฑลต่างๆ เพื่อสกัดกั้นกองทัพกบฏ

หนึ่งต้องรู้

หายนะปีศาจไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย และอาณาจักรต้าจ้าวยังคงปกครองโลกในนาม

เมื่อได้ออกคำสั่งนี้ ก็เท่ากับว่าอีกฝ่ายได้ตัดสินใจแล้วว่าจะยอมสูญเสียศักดิ์ศรี

“ซีหยางหมดหวังจริงๆ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาตัดสินใจเช่นนั้น อย่างไรก็ตาม หากเขาทำเช่นนั้น ผู้คนในอาณาจักรต้าจ้าวจะต้องสูญเสียอย่างมาก มันไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ฉลาดเลย”

ฉินซู่เจียนเก็บยันต์หยกส่งเสียง และเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ

เมื่อเขาใช้เนตรสัจธรรม

ท้องฟ้าที่ใสแต่เดิมกลับถูกปกคลุมด้วยชั้นเมฆสีแดง

เมฆสีแดง ฟ้าดินเต็มไปด้วยการเข่นฆ่า!

มันพิสูจน์ได้ว่ากำลังจะเกิดการต่อสู้ชี้ขาด

ในขณะนี้ มณฑลเฉียนซาน และมณฑลอื่นๆ มีโชคชะตาปรากฏขึ้น กลายเป็นสัตว์มงคลที่ล้อมรอบเมืองหลวงในมณฑลจงโจว ราวกับว่าพวกเขากำลังจะระเบิดพลังได้ทุกเมื่อ และฉีกโชคชะตาของราชสำนักออกจากกัน

เมืองหลวงตั้งอยู่ที่ใด…

คราวนี้ฉินซู่เจียนฉลาด เขาไม่ได้มองไปอย่างประมาทอีกต่อไป

ครั้งสุดท้าย.

เขาเกือบจะฆ่าตัวตาย แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นมากในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่มีความมั่นใจที่จะปกป้องตัวเอง

อย่างไรก็ตาม …

นอกจากนี้เขายังสงสัยอย่างมากเกี่ยวกับโชคชะตาของราชสำนัก

ครั้งที่แล้วเขาเหลือบมองอย่างรวดเร็ว และไม่เข้าใจมากพอ

“แค่มอง แค่มองแวบเดียว!”

“หากมีสิ่งผิดปกติข้าจะหยุดทันที”

“ยังไงก็ควรลองดูเป็นครั้งสุดท้าย ครั้งนี้ข้าได้ทะลวงสู่ระดับแปดของขอบเขตศักดิ์สิทธิ์แล้ว และความแข็งแกร่งของข้าก็เพิ่มขึ้นหลายเท่า ข้ายังมีสมบัติสูงสุดที่จะปกป้องตัวเอง ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอกใช่ไหม?”

ฉินซู่เจียน คอยปลอบใจตัวเอง หัวใจของเขารู้สึกเหมือนถูกแมวข่วน และทำให้เขารู้สึกคันจนทนไม่ได้

ครั้งสุดท้ายที่เขามอง เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและตาบอดไปสองสามวันแล้ว

ตั้งแต่นั้นมาเขาก็เตือนตนเองว่าอย่าใช้เนตรสัจธรรมสุ่มสี่สุ่มห้า

แต่ตอนนี้

ฉินซู่เจียน ไม่สามารถรั้งตัวเองได้ เขามีความต้องการที่จะมองดู

ในที่สุด …

เขาหยิบแผ่นค่ายกลทั้ง 27 ออกมา จากนั้นดอกบัวทองคำหกกลีบ และเสื้อคลุมอมตะก็เข้าประจำที่

ทันทีหลังจากนั้น พลังชี่ก็รวมตัวกัน และเนตรสัจธรรมก็ปะทุพลังอย่างสมบูรณ์

ขณะใช้เนตรสัจธรรม…

ฉินซู่เจียนก้าวหนึ่งก้าว และทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เขาหันสายตาไปทางเมืองหลวงทันที

บูม

แวบเดียวเขาก็เห็นเมฆสีเหลืองที่กว้างใหญ่

มังกรยักษ์ยาว 10,000 ฟุตนอนหลับสนิทภายในเมฆสีเหลือง ออร่าที่ทรงพลังสาดเทลงมายังโลก และแผ่ออกไป ไม่ว่าสัตว์มงคลของทั้งห้าจะคำรามอย่างไร มันก็มีพลังพอที่ระงับทุกสิ่ง

เมื่อฉินซู่เจียนมองไป

ทันใดนั้นมังกรยักษ์ที่หลับใหลก็ลืมตาขึ้น การจ้องมองของมันข้ามระยะทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด และลงบนที่ฉินซู่เจียน

ดวงตาของพวกเขาสบกัน

ฉินซู่เจียนรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหลับตา เขาไม่กล้ามองอีก

“โฮกกกกกก!”

เสียงคำรามสั่นสะเทือนสวรรค์เขย่าจิตวิญญาณของเขา

พลังที่น่าสะพรึงกลัวลงมาจากท้องฟ้า ราวกับว่ามันต้องการที่จะทำลายฉินซู่เจียนอย่างสมบูรณ์

โดยไม่ลังเลใดๆ

เขาใช้เทคนิคสำแดงกฏฟ้าดินทันที จากนั้นเขาก็หยิบดอกบัวทองคำหกกลีบออกมาเพื่อต้านทานการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวนี้ จากนั้นเขาก็ใช้เสื้อคลุมอมตะเพื่อลดทอนพลังโจมตีอีกครั้ง

ในที่สุด

ฉินซู่เจียน นำกระบี่เฉียนซานเสวี่ยออกมา และใช้สิ่งประดิษฐ์เต๋ขั้นสามนี้เป็นพื้นฐานเพื่อใช้สังหารวิญญาณ

พลังอันยิ่งใหญ่นี้มองไม่เห็น และจับต้องไม่ได้ ต้องกระทำต่อจิตเทพโดยตรงเท่านั้น

ดังนั้นการใช้สังหารวิญญาณเพื่อรับมือเป็นสิ่งที่สมเหตุสมผล

บูม!

การโจมตีทั้งสองปะทะกัน ระเบิดอันน่าสยดสยองเกิดขึ้น และผลพวงแห่งการทำลายล้างก็กระจายไปทุกทิศทุกทาง

ในเวลาเดียวกัน

ฉินซู่เจียน รู้สึกว่าร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง ชี่และเลือดของเขากำลังเดือดเหมือนลาวา และพลังของร่างอมตะบรรพกาลก็ปะทุขึ้นอย่างสมบูรณ์

การโจมตีครั้งนี้

มันกระตุ้นการโต้กลับตามสัญชาตญาณของร่างกายของเขาทันที

หลังจากนั้นเป็นเวลานาน

ฉินซู่เจียนส่งเสียงครวญครางอู้อี้ เลือดไหลซึมออกมาจากมุมปากขณะที่เขาถอยออกไป อย่างไรก็ตาม ในที่สุดพลังอันยิ่งใหญ่ก็มลายหายไป

“แข็งแกร่งมาก!”

ฉินซู่เจียนตกใจอย่างมาก ในขณะนั้นเอง พลังของเนตรสัจธรรมถอยร่นไป เขามองไปทางเมืองหลวง ไม่มีเมฆสีเหลืองอีกต่อไป และไม่มีมังกรยักษ์

เมื่อเทียบกับครั้งสุดท้ายที่เขาเหลือบมอง เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากโชคชะตา

เวลานี้.

เห็นได้ชัดว่าเขาทำได้ดีขึ้นมาก

แม้ว่าเขาจะยังได้รับบาดเจ็บ แต่ก็เป็นเพียงอาการบาดเจ็บเล็กน้อย และไม่ร้ายแรง

สิ่งที่ทำให้ ฉินซู่เจียนตกใจอย่างแท้จริงคือ ...

แม้อาณาจักรต้าจ้าวได้ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้แล้ว แต่โชคชะตายังคงยิ่งใหญ่ จากสิ่งนี้ จะเห็นได้ว่ารากฐานของอาณาจักรต้าจ้าวนั้นลึกล้ำเพียงใด และมันน่าตกใจเพียงใด

ปัจจุบัน โชคชะตาของนิกายหยวนกำลังเฟื่องฟู

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับอาณาจักรต้าจ้าว มันก็ดูซีดเซียวมากเมื่อเปรียบเทียบกัน ที่จริงไม่มีทางที่จะเปรียบเทียบกันได้เลย

“นี่คือโชคชะตาของราชสำนักงั้นหรือ?” ฉินซู่เจียนหายใจเข้าลึกๆ คราวที่แล้วเขามองเห็นไม่ชัด แต่คราวนี้เขาสามารถมองเห็นภาพรวมทั้งหมดได้

เขาเดาไว้แล้ว

ราชสำนักอาจเป็นกองก๊กระดับเก้า

ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะมั่นใจในความคิดนี้มากขึ้น

มีเพียงก๊กระดับเก้าเท่านั้นที่สามารถทำลายผู้ฝึกฝนขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ทั่วไปได้ด้วยโชคชะตาได้!

มิฉะนั้น …

ถ้าอาณาจักรต้าจ้าวไม่ใช่ก๊กระดับเก้า แล้วก๊กระดับเก้าในตำนานจะน่ากลัวแค่ไหน?

หลังจากนั้นไม่นาน

ฉินซู่เจียนมองไปที่โชคชะตาของเขาเอง

ในเวลานี้โชคสีเขียวอ่อนบางลงเล็กน้อย และมีแนวโน้มว่าจะตกลงไปอีกขั้น

เมื่อเห็นอย่างนี้

ใบหน้าของเขามืดลง

การแอบดูโชคชะตาของคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตต้องแลกมาด้วยราคาที่สูงลิ่ว

อย่างไรก็ตาม ฟันเฟืองปกติจากโชคชะตาจะไม่สามารถส่งผลกระทบต่อเขาได้

อย่างไรก็ตาม โชคชะตาของอาณาจักรต้าจ้าวนั้นแตกต่างออกไป ฟันเฟืองจากโชคชะตาไม่เพียงทำร้ายฉินซู่เจียน เท่านั้น แต่โชคชะตาของเขาก็ลดลงเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่น่ายินดี

แม้ว่ามันจะลดลงเล็กน้อย แต่ก็ยังอยู่ในขั้นสีเขียว

ด้วยพลังของนิกายหยวน และสถานะของเขาในฐานะเจ้านิกาย โชคชะตาที่เขาสูญเสียไปจะค่อยๆ ฟื้นตัวด้วยการสนับสนุนของนิกาย

เหตุการณ์นี้ทำให้ฉินซู่เจียนเข้าใจอีกสิ่งหนึ่ง

เนตรสัจธรรมไม่สามารถใช้มั่วๆ ได้

ถ้าโชคชะตาของเขาลดลงสองสามขั้น เขาจะไม่มีแม้แต่เวลาจะร้องไห้

“ความอยากรู้อยากเห็นฆ่าแมว”

ฉินซู่เจียน ส่ายหัวและถอนหายใจ

แต่ท้ายที่สุด เขาต้องดูโชคชะตาของอาณาจักรต้าจ้าวเพื่อเลือกว่าอนาคตจะทำยังไงต่อไปดี

“เมื่อพิจารณาจากโชคชะตาของอาณาจักรต้าจ้าวแล้ว ราชสำนักน่าจะยังมีไพ่ตายอื่นๆ อยู่ในมือ และไม่น่าจะมีปัญหาใดๆ ในระยะสั้น”

สำหรับคำสั่งของราชสำนัก…

เขายังเพิกเฉยต่อมันโดยตรง

ในตอนนี้ หลังจากค้นพบความสามารถของดอกบัวเพลิงไร้ขอบเขต หินวิญญาณที่มอบให้โดยราชสำนักถือเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น แม้จะไม่มีผลประโยชน์ส่วนนี้ แต่ปีศาจร้ายก็ยังมีค่าสำหรับเขามากนัก

หากราชสำนักยุติความร่วมมือ เขาจะสูญเสียหินวิญญาณไปบางส่วน

ในเรื่องนี้

ฉินซู่เจียน ไม่ได้คัดค้านใดๆ

อย่างมากที่สุด เขาแค่ทำงานอาสาสมัครเท่านั้น และมันจะไม่เสียหายอะไรมาก

เขาดูที่แผงคุณสมบัติ ค่าชีวิต และค่าโชคของเขา

ฉินซู่เจียนพึมพำ "ตอนนี้ข้าอยู่ที่ระดับแปด ค่าโชคของข้าก็มากกว่า 5,000 แต้มเช่นกัน แค่ค่าชีวิตของข้ามันน้อยไปหน่อย ข้าควรจะสามารถไปถึงขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุด หรือแม้แต่ขอบเขตสวรรค์ได้ในอีกสองหรือสามเดือน!”

โดยปกติจะใช้เวลามากกว่า 30 ปี

ตอนนี้เขาต้องการแค่สองถึงสามเดือนเท่านั้น

เขาไม่อยากรอนานเกินไป

หากเป็นคนอื่น พวกเขาจะบ้าคลั่งถ้าสามารถกลายเป็นผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์ได้ใน 20 หรือ 30 ปี ไม่ต้องพูดถึงสองหรือสามเดือน

ฉินซู่เจียนกับคนอื่นๆ มีมุมมองแตกต่างกัน

ต่อมาเขาหยิบเม็ดยาออกมาอีกเม็ดแล้วกลืนเข้าไป และหายจากอาการบาดเจ็บอย่างสมบูรณ์

หลังจากนั้น

เขาบินขึ้นไปในอากาศทันทีและจากไป มุ่งหน้าไปยังอีกเป้าหมายหนึ่ง

ตอนนี้ อาณาจักรต้าจ้าวดึงกองทัพของพวกเขากลับไป และไม่ได้ให้ความสนใจกับหายนะปีศาจอีกต่อไป สำหรับมณฑลต่างๆ และลอร์ด เห็นได้ชัดว่าพวกเขากระตือรือร้นที่จะทำลายเมืองหลวง และไม่ได้ใช้ความพยายามมากนักกับหายนะปีศาจ

เป็นผลให้แม้ว่าจะมีหายนะปีศาจอยู่ทุกหนทุกแห่ง แต่คนกว่า 90% ที่ต่อสู้กับพวกมันนั้นเป็นผู้เล่น

อาจกล่าวได้ว่า…

ในท้ายที่สุด ปีศาจร้ายที่ผู้เล่นปล่อยออกมาจะยังคงถูกผู้เล่นจัดการ

มันเป็นเพียงว่าในกระบวนการนี้หลายคนได้รับประโยชน์

อย่างไรก็ตาม มันยังคงเป็นประโยคเดิม

แม้ว่าจะมีผู้เล่นมากมาย แต่พวกเขาก็ขาดผู้เชี่ยวชาญระดับสูง แม้ว่าจะมีผู้เล่นในขอบเขตเหนือธรรมชาติหลายคน แต่ก็มีผู้เล่นจำนวนน้อยที่มีโอกาสไปถึงขอบเขตเหนือธรรมชาติขั้นสูงสุด หรือแม้แต่ขอบเขตจิตวิญญาณ

ผลที่ตามมา

ในบางแห่งผู้เล่นไม่แข็งแกร่งพอ และพวกเขาไม่สามารถรับมือกับหายนะปีศาจได้

ผลที่ตามมาคือหายนะปีศาจในที่บางแห่งได้แสดงสัญญาณว่าจะอยู่เหนือการควบคุมแล้ว

เมื่อฉินซู่เจียนมาถึง…

เขาเห็นหายนะปีศาจฝ่าการป้องกันของผู้เล่น และกระจายไปยังพื้นที่อื่น สำหรับปีศาจร้าย พวกมันก็ออกมาเช่นกัน และกำลังมุ่งหน้าไปยังดินแดนอื่น

ในสายตาของผู้เล่น

ปีศาจร้ายเป็นเหมือนบอสที่รับมือได้ยาก

เพื่อรับมือกับบอสระดับนี้ มีเพียงทีมชั้นยอดที่มีผู้คนจำนวนมากต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงความตายเท่านั้นที่จะมีความหวังในการต่อกร

มิฉะนั้น …

มันคงเป็นไปไม่ได้ที่ทีมธรรมดาจะจัดการกับปีศาจร้ายได้