ตอนที่ 25

“เออไอ้น้ำพรุ่งนี้งานวันเกิดเอ็งแล้วนี้หว่าจัดไหนวะ”อัคคีหันเหความสนใจมายังเพื่อนองตนแทนจะไปด่าว่าระบบยังไงตัวเค้าก็ยังรู้สึกแปลกอยู่ๆไม่รู้ว่าระบบมันมีความรู้สึกรึเปล่าเถอะ

“อ้อยังไม่รู้เลยวะฉันยังติดสินใจไม่ได้เลยว่าจะจัดแบบยิ่งใหญ่หรือเอาแต่คนรู้จักดีแต่เอาจริงในใจฉันก็เอือมระอากับงานหน้ากากแบบนี้อยู่เหมือนกัน”น้ำตอบกลับด้วยสีหน้าท่าทางครุ่นคริดกับเรื่องนี้อยู่พอสมควรพลางกล่าวออกมาอย่างปลงๆกับจุดประสงค์จริงๆของมัน

“เห้อถ้าให้พูดงานวันเกิดก็เป็นอีเว้นท์หนึ่งจริงๆนั้นแหละที่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง”ไฟท์ก็บ่นออกมาเหมือนกัน

“ดีหน่อยที่พ่อของฉันให้ฉันเป็นคนเลือกเองละนะ”น้ำกล่าวออกมา

“งั้นแกจะจัดแบบส่วนตัวไปเหอะเพื่อนเชิญแต่คนรู้จักมาก็พอยังไงสะไอ้เส้นสายต่างๆที่จะเป็นผลผล็อยได้จากงานก็นั่งอยู่ตรงหน้าแกอยู่แล้ว”เนกล่าวแนะนำออกมา

“ใช่ฉันก็คิดเหมือนไอ้เนเหมือนกันยังไงสะคงไม่มีใครเกินไปกว่าพวกเราแล้วแหละ”อัคคีพรึมพรำออกมาเพราะสภาพของตัวอัคคีตอนนี้กำลังฟุ๊บลงไปที่โต๊ะจะหลับแหลไม่หลับแหลอยู่แล้ว

“งั้นก็ตามนั้นแค่คงมีพวกเราสี่คนนั้นแหละอ้อแล้วแกให้ฉันชวนแพรเปล่า”น้ำกล่าวสรุปออกมาพลางหันมาถามอัคคีที่ฟุ๊บอยู่บนโต๊ะ

“แล้วแต่แกเหอะยังไงนี้ก็งานของแกละเพื่อนไม่ใช่ของฉันสักหน่อย”อัคคีเงยหน้าขึ้นมาตอบแล้วก็ฟุ๊บที่โต๊ะเหมือนเดิม

“ไหวไหมวะนั้น”น้ำกล่าวออกมาพลางจะกล่าวบอกเพื่อนของตนว่ากลับไปนอนที่ห้องเถอะถ้าเอ็งจะเป็นสะขนาดนี้สภาพไม่น่าไหว

“เอออัคคีเพื่อนกลับไปนอนก่อนเหอะ”น้ำกล่าวบอกอััคคี

“ฉันยังไหวน่า”หลังอัคคีกล่าวจบก็มีเสียงแทรกขึ้นมา

“น้องๆว่างรึเปล่าเอ่ย”เสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมา

“ว่างครับพี่ว่าแต่พี่คือ”น้ำหันหลังกลับมาตอบเพราะเสียงดังขึ้นมาจากข้างหลัง

“อ้อพี่ชื่อ โน้ต นะเป็นพี่ปี3ของพวกเรานั้นแหละ”โน้ตกล่าวแนะนำตัวออกมา

“ว่าแต่พี่มีอะไรรึเปล่า”อัคคีตัดเข้าตรงประเด็นเลยไม่ใช่ว่าเค้าอยากเสียมารยาทรึอะไรทำนองนั้นหรอกแต่สภาพของเค้าตอนนี้ไม่พร้อมรับฟังเรื่องไร้สาระจริงๆ

“เออพี่คงไม่รบกวนใช่ไหมเนี่ย”โน้ตยิ้มแหยๆกล่าวถาม

“ไม่หรอกครับพี่พี่ก็ดูสภาพมันเอาละกันมันคงไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระนะ”น้ำกล่าวอธิบายแก้ตัวแทนอัคคี

“อ้องั้นหรอโล่งอกไปที่พี่นึกว่าเค้ามากวนพวกเราสะแล้วงั้นไม่เสียเปล่าแน่นอนเพราะว่าพี่จะชวนน้องๆไปบริจาคให้เด็กๆบนดอยพวกเสื้อผ้า อาหาร พวกปัจจัยสี่ในการอยู่อาศัยนั้นแหละนะสนใจรึเปล่า”โน้ตกล่าวบอกด้วยรอยยิ้มถึงจุดประสงค์ของตัวเอง

“หืมแล้วทำไมพี่ต้องมาชวนพวกผมละ”เนกล่าวถามออกไป

“เออจริงๆแล้วเรื่องนี้ต้องเป็นเรื่องที่ปี3ทำงานร่วมกันกับปี2นะแต่พอเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นแล้วก็นะไม่สะดวกเท่าไหร่ที่จะให้ปี2ไปทำเรื่องแบบนี้เพราะตอนนี้ค่อนข้างโดนเพ่งเล็งจากสังคมอยู่แล้วอีกอย่างเรารอได้แต่น้องๆบนดอยรอไม่ได้หรอกนะถ้าเกิดเรายืดเวลาออกไปหนึ่งวันพวกเค้าอาจไม่มีอาหารกินหนึ่งวันก็ได้เพราะช่วงนี้สถานการณ์ค่อนค้างรุนแรงเลยเพราะเป็นฤดูร้อนผลการเก็บเกี่ยวไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะแล้วอีกอย่างพูดก็พูดเถอะมันใช่เรื่องของตัวเองนะมันไม่ค่อยอยากมีใครบริจาคเพิ่มหรอกถ้าไม่ใช้งานของปี3ที่จะต้องทำอยู่แล้วคงไม่มีใครบริจาคเลยมั้งถึงไม่ขาดเงินกันก็เถอะ”โน้ตกล่าวอธิบายออกมาอย่างอึดอัดและจนปัญญา

“งั้นทำไมพี่ไม่เอาเรื่องนี้ไปคุยกับแพรละยังไงสะแพรก็เป็นประธานชั้นปี”ไฟท์กล่าวถามออกมาด้วยความสงสัย

“พี่ไปคุยมาแล้วแต่แพรบอกให้มาถามความเห็นของพวกน้องด้วยนะเพราะว่าเรื่องนี้มันก็มีเอียวกับพวกน้องด้วยส่วนหนึ่งถ้าไม่อยากไปก็ไม่มีคนบังคับนะ”โน้ตกล่าวตอบไฟท์

“งั้นก็ตกลงเดี่ยวพวกผมไปทำแทนก็ได้ว่าแต่พี่จะให้พวกเราเตรียมอะไรรึเปล่า”อัคคีตอบตกลงทันทีหลังจากได้ฟังเหตุผลจากปากของโน้ตแล้ว

“อ่าขอบคุณน้องมากๆเลยนะไม่ต้องทำอะไรมากหรอกแค่เตรียมของไปบริจาคไว้ก็พอแต่อ้อควรบริจาคเป็นสิ่งของนะไม่ต้องบริจาคเงินหรอกเดี่ยวเกิดปัญหายุ่งยากเอา”โน้ตกล่าวตอบและกล่าวเตือนด้วยความหวังดีพลางเดินหันหลังจากไป

“ว่าแต่ทำไมพี่แกไม่นั่งคุยกันอะแล้วจะยืนคุยกันทำไม”ไฟท์กล่าวถามออกมาอย่างงงๆหลังจากพี่โน้ตเดินไปแล้ว

“พี่แกจะนั่งได้ไงวะเอ็งก็หันไปดูสภาพของมันดิ”เนกล่าวตอบไฟท์พลางชี้ไปที่อัคคี

“อ่าวเห้ยไอ้อัคคีนอนท่าบ้าอะไรของแกวะนะเฮ้ย”ไฟท์อุถานออกมาเพราะสภาพของอัคคีตอนนี้ขนานนาบไปกับโต๊ะหินอ่อนแล้วเรียบร้อย

“ฮะอะไรวะเกิดไรขึ้น”อัคคีสะดุ้งลุกพรวดพลาดขึ้นมากล่าวถาม

“เหอะๆฉันว่าแกกลับไปนอนเหอะคาบบ่ายเดี่ยวลาให้”น้ำกล่าวบ่นออกมา

“เออคงต้องแบบนั้นแหละวะถึงไปเรียนก็คงไม่รู้เรื่อง”อัคคีพรึมพรำออกมาพลางหันมามองน้ำแล้วกล่าวว่า

“ไปส่งหน่อยดิกลัวหลับในวะ”อัคคีกล่าวด้วยรอยยิ้มจริงใจ?

“…….”น้ำมองบนทันทีพลางคิดในใจว่าฉันไม่รู้รึไงว่าแกแค่ขี้เกียจขับรถเฉยๆนะแต่ปากก็ตอบตกลงไป

.

.

.

18.00 ตอนเย็น

อัคคีบิดขี้เกียจตื่นขึ้นมาจากที่นอนพลางจะสะสางเรื่องที่ค้างคา

ระบบฉันต้องการรับ AI ขั้นสูงต้องทำไงอะ อัคคีกล่าวในใจ

[ติ๊ง โฮสต์แค่ต้องหาบ้านให้ AI อยู่ไม่ว่าจะเป็นซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ หรือในโทรศัพท?ของโฮสต์ก้ได้]

งั้นติดตั้งในซุปเปอร์คอมพิวเตอร์แล้วกัน อัคคีกล่าวตอบระบบในใจ

[ติ๊ง ติดตั้งเรียบร้อย]

ห๊ะ แม่งเร็วจจังวะพึ่งกะพริบตาเมื่อกี้เองง

“สวัสดีผู้สร้างของข้า”ได้มีเสียงโมโนโทนดังออกมาจากเครื่องซุปเปอร์คอมพิวเตอร์

“นายคือ AI งั้นหรอหรอ”อัคคีกล่าวถาม

“ใช่แล้วผู้สร้างของข้า”เสียงโมโนโทนตอบกลับมา

“งั้นตอนนนี้ความสามารถของนายทำอะไรได้บ้างว่าแต่ทำไมมันดูเบียวหน่อยๆจังวะ”อัคคีกล่าวถามออกไปด้วยความสงสัยพลางบ่นๆนิด

“ตอบกลับผู้สร้างด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบันนั้นทำได้ทุกอย่างเข้าถึงข้อมูลได้ทุกส่วนแฮกธนาคารโลกปรับเปลี่ยนชื่อผู้ถือครองทรัพย์สินข้าทำได้หมดเลยทำไมมันดูล้าหลังจัง”เสียงโมโนโทนตอบกลับมา

“เจ๋งแหะอย่างงี้ฉันก็ไม่ไพ่ลับอีกใบแล้วสิ”อัคคีพรึมพรำออกมาพลางกล่าวออกไปอีกว่า

“แต่แกจะเรียกฉันว่าผู้สร้างก็รู้สึกแปลกๆแหะเรียกฉันว่าประธานแล้วกันเพราะฉันจะให้นายดูแลระบบและข้อมูลทุกอย่างของบริษัทอ้อต่อจากนี้ไปนายชื่อเซบาสเตียนแล้วกัน”อัคคีกล่าวออกมากับ AI

“รับทรากำลังรีเซ็ทข้อมูลและรับการตั้งค่าใหม่”เสียงโมโนโทนดังออกมา

ตั้งค่าเสร็จสิ้น

“ท่านประธานมีอะไรจะสั่งเพิ่มหรือไม่”เซบาสเตียนกล่าวถาม

“งั้นนายช่วยสร้างเกมต่อจากที่ฉันสร้างไว้หน่อยแล้วกันฉันวางโครงไว้แล้วเหลือแต่รายละเอียดกับรากฐาน”อัคคีกล่าสั่งออกมา

“รับทราบกำลังประมวลผลในการสร้าง….การสร้างจะเสร็จสิ้นภายใน12ชั่วโมง”เซบาสเตียนกล่าวตอบ

“ห๊ะเร็วไปรึเปล่าวะแต่ก็ดีแล้วแหละจะได้ปล่อยเร็วๆสักทีแล้วอ้อช่วยสร้าง AI ไม่สิลูกน้องของนายต่อด้วยแล้วกันแล้วให้เค้าไปดูแลเว็ปเพจของเกม”อัคคีกล่าวออกมาอย่างอัศจรรย์ใจในความสุดยอดชอง เซบาสเตียน พลางกล่าวสั่งงานเพิ่ม

“รับทราบท่านประธาน”เซบาสเตียนกล่าวตอบและเงียบไปคงไปทำงานของตัวเองแล้วแหละมั้ง

“เออจะว่าไปเรื่องแลมโบกินี่ฉันยังไม่ได้ถามไอ้น้ำเลยนิหว่าว่ามันจะเอารุ่นไร”อัคคีบ่นกับตัวเอง

“ช่างเถอะๆงั้นก็เอาที่ดีที่สุดที่จะขอได้ให้มันเลยละกัน”อัคคีกล่าวจบพลางความหาโทรศัพท์ของตนกดโทรไปหาฮาวเวิดร์

“คุณอัคคีคุณโทรมาสักทีนะครับเนี่ยผมนึกกังวลไปแล้วสะอีกว่าคุณลืมเรื่องที่เราคุยกันไปแล้ว”ฮาวเวิดร์กล่าวออกมา

“แหะๆโทษทีนะครับพอดีช่วงนี้ผมยุ่งๆหน่อยนะงั้นเรื่องรถ”อัคคีกล่าวถามออกไป

"ไม่ต้องห่วงหรอกครับผมเตรียมไว้ให้แล้วหวังว่าคุณจะถูกใจนะ ผมเตรียมไว้2คันคือ Lamborghini Veneno กับ Lamborghini limited edition A.K. ที่เป็นชื่อเล่นของคุณสลักไว้ที่ ตรงแบรนด้วยแต่เป็นสเปคเดียวกันกับ Veneo นะครับ"ฮาวเวิดร์กล่าวอธิบายออกมาเนื่องจากตนได้เตรียมรถสองคันนี้ไว้นานแล้ว

“เออแล้วทำไมคุณถึงเตรียมไว้สองคันละครับไหนตอนแรกคุณบอกจะให้ผมฟรีๆคันหนึ่ง”อัคคีกล่าวออกมาด้วยความสงสัย

“ฮ่าๆเรื่องนี้มันเป็นเพราะว่าทางบริษัทเราต้องการชูโรงขยับแบรนด์ขึ้นไปอีกนะครับเลยมีการผลิตแนวคิดนี้ออกมาจึงเกิดรถของคุณอัคคีออกมาแต่ถ้าคนต้องการสั่งผลิตละก็มีเงินอย่างเดียวไม่พอหรอกครับต้องมีอิทธิพลพอสมควรกับใช้รถของเรามาอย่างยาวนานแล้วเพราะงั้นผมเลยมีเรื่องอยากจะถามว่าคุณสะดวกไหมที่เราต้องการโปรโมทรุ่นพิเศษนี้ด้วยชื่อของคุณนะ”ฮาวเวิดร์กล่าวฮะิบายออกมาพลางกล่าวถามความเห็นชอบอันตกลงจากอัคคี

“เอาเถอะผมเห็นด้วยยังไงสะผลประการบริษัทดีขึ้นผมก็ได้กำไรมากขึ้นด้วยแหละนะการที่คุณอธิบายมาอย่างนี้แสดงว่าคันๆหนึ่งราคาไม่ต่ำแน่นอนสินะ”อัคคีกล่าวออกมา

“แน่นอนทางเราตีราคาขั้นต่ำไว้ที่ 100 ล้านเหรียญสหรัฐ”ฮาวเวิดร์

อัคคีซีดปากทันทีแต่เสียงไม่เข้าไปในโทรศัพท์เพราะอัคคียื่นโทรศัพทท์ออกไปก่อนเดี่ยวความเชื่อถือเค้าหายหมดกันพอดี

“แต่ผมต้องการรถภายในพรุ่งนี้ไม่ทราบว่า”อัคคีกล่าวถามออกไป

“ไม่ต้องห่วงรถไปถึงมือคุณได้ทันภายในพรุ่งนี้แน่นอน”ฮาวเวิดร์กล่าวออกมา

“เยี่ยมเลยไว้ว่างๆผมจะไปเที่ยวที่อินตาลี่แน่นอน”อัคคีกล่าวออกมา

“ฮ่าๆผมยินดีเป็นเจ้าบ้านต้อนรับคุณแน่นอน”ฮาวเวิดร์กล่าวออกมาด้วยความยินดี

“งั้นไว้เจอกันนะครับ”อัคคีกล่าวออกมาพลางกดวางสายไป

“ท่านประธานหากท่านต้องการเราสามารถแฮกระบบสาธารณขนส่งที่เรียกว่าประเทศอินตาลี่แล้วรถของท่านสมารถมาถึงนี้ภายในหนึ่งชั่วโมงได้แน่นอน”อยู่ๆเซบาสเตียนก็กล่าวออกมา

อัคคีคิ้วกระตุกทันทีพลางกล่าวว่า

“หยุดๆไม่ต้องเลยนี้แกคิดจะทำสงครามทำลายล้างโลกรึไงเดี่ยวพวกอินตาเลี่ยนแท้ๆยิ่งเป็นพวกหัวรุนแรงอยู่”อัคคีบ่นออกมา

“หากนั้นเป็นความประสงค์ของท่านข้าสมารถ”เซบาสเตียนกล่าวยังไม่ทันจบอัคคีเอ่ยขัดออกมาก่อน

“หยุดหยุดเลยเลิกคิดอะไรพิเรนทร์ๆแล้วสร้างเกมส์ต่อไปเถอะ”อัคคีกล่าวอกมาพลางคิวเค้ากระตุกๆเป็นระยะหรือว่าลางไม่ดี?

“???พิเรนทร์คืออะไร”เซบาสงง