ตอนที่ 15

“จิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึงงั้นหรอครับ”อัคคีพรึมพรำพร้อมครุ่นคิด

“เอาละค่อยเก็บเอาไปคิดนี้มันเวลาไหนกันนี้มันเวลาทานอาหารนะ”วิโรจน์กล่าวออกมาพลางยัดสเต็กเข้าปาก

“กินสิเดี่ยวอาหารก็เย็นจืดชืดไร้รสชาติหมดหรอก”พลางหันไปมองอัคคีพร้อมกล่าวออกไปจนอัคคีจำใจกินไปพร้อมครุ่นคิดกับคำกล่าวของวิโรจน์ไปเพราะดูเหมือนตนแลดูตนจะพลาดอะไรบางอย่างไปไม่งั้นวิโรจน์คงไม่พูดอะไรแบบนี้ออกมา

.

.

.

1ชั่วโมงผ่านไปหลังจากรับประทานอาหารเรียบร้อย

“แล้วเออว่ามี่ลูกเขยแกกลับไปเลยแล้วกันส่วนลูกสาวฉันเดี่ยวฉันไปส่งเองเดินทางปลอดภัยละกัน”วิโรจน์หันมามองอัคคีพร้อมกล่าวออกมา

“อะเออได้ครับ”อัคคีกล่าวพลางถอนหายใจออกมาถึงในใจเค้าอยากจะไปส่งก็เถอะแต่ในเมื่อว่าที่พ่อตาพูดออกมาขนาดนี้แล้วดึงดันไปก็คงไม่ดีเท่าไหร่

“งั้นเราไปก่อนนะแพรไว้เจอกันที่มอพรุ่งนี้”อัคคีกล่าวพลางลุกออกออกจากโต๊ะแล้วไหว้สวัสดีวิโรจน์ก่อนเดินออกจากห้องอาหารไป

“อืมไว้เจอกันที่มอนะ”แพรกล่าวตอบพร้อมยกมือลาก่อนหันมากระซิบกับวิโรจน์

“ว่าแต่พ่อเราจะไม่บอกเรื่องข่าวนั้นกับอัคคีจริงๆงั้นหรอ”แพรกล่าวกระวิบออกมา

“ไม่ได้หรอกถ้าบอกไปมันก็ไม่ใช่บททดสอบนะสิอีกอย่างการก้าวขาเข้ามาในวงการธุกิจแล้วนั้นมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดหรอกหลายสิ่งหลายอย่างถ้ามองข้ามหรือพลาดไปต่อให้ยิ่งใหญ่แค่ไหนสุดท้ายก็ต้องล้มลงอยู่ดีเพราะมันมีหลายอย่างที่พร้อมจะขย้ำเราลงไปถ้าเราพลาดขึ้นมาแล้วพวกนั้นคงไม่หวังให้เราปีนกลับขึ้นมาอีกหรอก”วิโรจน์กล่าวพลางถอนหายใจออกมา

“แต่ถ้าผ่านเรื่องนี้ไปพ่อว่ายังไงอัคคีคงเข้าใจเรื่องราวขึ้นมาบ้างแล้วละ”วิโรจน์กล่าววิจารณ์ออกมา

“อืม”แพรพยักหน้าตอบ

.

.

.

“เห้ออ ลุงวิโรจน์แกต้องการเตือนเราสินะว่าแต่ตรงไหนละ”อัคคีครุ่นคิด

“อืมมจิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึงงั้นหรอ”ภาพแต่ละฉากฉายวันนี้ฉายซ้ำเข้ามาในหัวของอัคคี

“แล้วทำไมพี่นิคถึงเดินมาบอกเรื่องนี้กับพวกเราแล้วทำไมพี่แกถึงเล็งแต่เรื่องเจ้าสัวเมฆา?”อัคคีพรึมพร่ำออกมา

“อืมมดูเหมือนต้องให้ไอ้เนสืบเพิ่มสะแล้วเห้ออถ้าฉันมีคนของตัวเองก้ดีเหมือนกันสิพอมีเรื่องแบบนี้จะได้ไม่ต้องลำบาก”อัคคีบ่นออกมาพร้อมเดินขึ้นรถขับกลับห้องเพื่อผักผ่อน

.

.

“เห้ไอ้อัคคีพอไปกับสาวแล้วหายหน้าไปเลยนะแกขนาดกลับมาแล้วยังไม่บอกฉันสักคำอุส่านั่งรออยู่ร้านชาบูถ้าไอ้เนกับไอ้ไฟท์ขก.รอแล้วแล้วไม่กลับมาก่อนฉันคงไม่รู้หรอกว่าแกนอนอยู่ในห้องอย่างสบายใจเฉิบนะ”น้ำโวยออกมา

“อ่าวก็ฉันไม่ได้บอกให้รอสักหน่อยนี้หว่า”อัคคีกล่าวขึ้นมา

“เหรอครับท่านแล้วใครกันละครับที่พูดว่าเดี่ยวกลับมา”ไฟท์บ่นขึ้นมาบ้าง

“แหะๆเอองั้นหรอ”อัคคียิ้มแหยๆตอบไปพร้อมหันมามองเน

“เออไอ้เนฉันมีเรื่องจะวานแกหน่อยวะ”อัคคีกล่าวขึ้นมา

“อ่าเรื่องข่าวลือนั้นสินะ”เนเงยหน้าขึ้นมาตอบ

“ใช่แล้วละฉันว่ามันแปลกไปหน่อย”อัคคีกล่าวออกไปพร้อมกวาดสายตามองดูเพื่อนแล้วเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง

“ฉันว่ามันจงใจเจาะจงไปที่พี่ดิวเกินไป”อัคคีกล่าว

“ฉันก็ว่าอย่างงั้นพอขจัดอารมณ์ออกไปแล้วคิดด้วยเหตุผลแล้วมันไม่มีเหตุผลอะไรที่พี่ดิวต้องจ้องจะเล่นงานแกเลยเพราะพี่แกเป็นทายาทเพียงคนเดียวของบริษัทไม่จำเป็นต้องถึงกับสร้างเรื่องทำผลงานโจมตีบริษัทคู่แข่งหรอกแล้วเรื่องแพรฉันว่าพี่แกคงลืมไปแล้วถ้าแกไม่ลืมตลอด1ปีพี่แกควรตามตื้อบ้างแต่ฉันไม่เห็นแกจะทำอย่างงั้นเลย”น้ำกล่าวขึ้นมาสเนอความคิดเห็นของตน

“ใช่แล้วละอีกอย่างพี่แกโผล่หน้ามาวันเดียวของกิจกกรรมรับน้องมันเป็นเรื่องยากจริงๆที่แกจะสร้างข่าวแบบนี้ออกมาแต่ถ้าบอกว่าให้คนอื่นทำแล้วแกชักใยอยู่เบื้องหลังคนของฉันคงต้องเจออะไรสักนิดบ้างแล้วละเพราะว่ามันต้องใช้คนหลายคนมันต้องมีพลาดกันบ้างแต่นี้กลับไม่เจออะไรเลยฉันก็คิดมาตลอดช่วงเช้าแล้วละว่ามันแปลกๆแล้วเรื่องที่แกจะวานนี้คือใช่อย่างที่คิดรึปล่าว”เนกล่าวขึ้นมาบ้าง

“พี่นิค”อัคคีขานตอบทันที

“อาห๊ะใช่”เนพยักหน้าตอบ

“ใช่ฉันเลยจะให้คนของแกสืบหน่อยทุกอย่างๆที่เดี่ยวกับพี่นิคพี่ดิวหรือแม้แต่เจ้าสัวเมฆาสืบเท่าที่สืบได้ละนะเอาทุกเรื่องไม่ว่าเล็กหรือใหญ่”อัคคีกล่าวออกมาอย่างจริงจรัง

“เอาเหอะๆฉันก็รู้นะว่าเรื่องนี้เรื่องใหญ่แต่ฉันไม่อยากไปสายตั้งแต่วันแรกหรอกนะ”ไฟท์กล่าวออกมา

“เออวะ8โมงแล้วนี้หว่าว่าแต่เราเรียนอาคารไหนวะไอ้ไฟท์”อัคคีหันมาถาม

ผั๊วะ

“ก็อาคารนี้แหละไอ้งั่ง”ไฟท์ตบหัวอัคคีไปทีพร้อมกล่าวออกมา

“เหอะฉันคิดไว้แล้วว่าต้องลงเอยแบบนี้ตั้งแต่ไอ้เนโทรมาบอกฉันเมื่อคืนเรื่องนี้ฉันจึงชวนพวกเอ็งมานั่งคุยใต้ถุนอาคารนี้เพราะคาบแรกเราเรียนที่อาคารนี้แหละชั้น 3 ห้อง 11 ไปกันเถอะ”ไฟท์กล่าวตอบพร้อมเดินนำเพื่อนตนไป

“อูยยแม่งไอ้นี้มือหนักฉิบหาย ว่าแต่ไหนๆแล้วไอ้ไฟท์แกดูมาขนาดนี้รู้ปะวะเราเรียนอะไรคาบแรก”อัคคีถามคำถามไปพร้อมลูบหัวตัวเองที่โดนตบไปพลางพร้อมหันไปถามน้ำด้วยว่าที่โดนตบแม่งหัวแตกรึเปล่า

“ไรวะเราก็ต้องเรียน เกี่ยวกับกระบวนการบริหารการจัดการความรู้ แนวคิด ทฤษฎี และกลยุทธ์ต่าง ๆ เพื่อนำไปประยุกต์ให้เหมาะสมกับการปฏิบัติงานอย่างมีประสิทธิภาพการพัฒนาองค์การ การจัดการเชิงกลยุทธ์ หลักการบริหารองค์กร การตัดสินใจทางธุรกิจ การวางยุทธศาสตร์ขององค์กรและทักษะสำหรับผู้ต้องการมีกิจการเป็นของตนเอง คำแนะนำรายวิชามันเขียนมางี้อะ”ไฟท์กล่าวตอบไป

“เอิ่ม…แล้วสรุปมันจะเรียนอะไรกันแน่วะนะ”อัคคี