ตอนที่ 260: อสูรอัสนี
เมื่อแสงแรกของดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นมาแทนที่ช่วงเวลาของกลางค่ำคืนแล้ว
เจ้าเมืองได้พาแอสเจล่าไปที่ถ้ำแห่งหนึ่ง
มีแท่นบูชาอยู่ใจกลางถ้ำ และมีของเหลวสีแดงสดไหลลงมา
สภาพแวดล้อมโดยรอบแล้วนั้น ช่างดูน่ากลัวเป็นอย่างยิ่งภายใต้แสงแดดที่ส่องประกายลงมา
“เรายังขาดเลือดของบีสต์มาสเตอร์อีกสองคน”
เจ้าเมืองมองไปที่แอ่งเลือดที่อยู่โดยรอบของแท่นบูชาและพูดช้าๆ ว่า “ล็อคและแฮธาเวย์นั้นคือผู้ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเรื่องนี้แล้วล่ะ!”
หลังจากการรุกรานของบีสต์ป่าเมื่อคืนก่อนหน้านี้ เหล่าบีสต์มาสเตอร์ที่มาจากต่างเมืองทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในเมืองหุบเขาต่างก็ได้เสียชีวิตกันไปหมดแล้วทั้งสิ้น
เลือดของพวกเขา รวมทั้งเลือดของบีสต์ป่าที่ได้พ่ายแพ้ในการต่อสู้กัน ต่างได้ไหลลงสู่แท่นบูชาผ่านทางอาร์เรย์เวทย์มนตร์
“ขอแสดงความยินดีด้วยครับกับเจ้าเมืองที่ก้าวเข้าสู่ การเป็นบีสต์มาสเตอร์ขั้นที่ 4 ได้สำเร็จ!”
แอสเจล่าได้แสดงความยินดีกับเขาจากทางด้านข้าง
เจ้าเมืองหันไปมองเขาและถามว่า "บีสต์ป่าทั้งหมดถูกทําลายล้างไปหมดแล้วหรือยัง"
แอสเจล่าตอบทันทีว่า “ไม่มีบีสต์ป่าจากเมื่อคืนนี้ที่สามารถรอดชีวิตไปได้แล้วละครับ!”
"ดีมาก" เจ้าเมืองเผยรอยยิ้มอันน่าสยดสยอง
“ให้แอคเซียสจัดการกับล๊อคและแฮธาเวย์โดยเร็วที่สุดซะ”
...
เช้าวันใหม่ได้เริ่มต้นขึ้น ทั้งล๊อคและแฮธาเวย์ต่างก็ตื่นนอนกันแล้วด้วยกันทั้งคู่
แอคเซียสได้เตรียมอาหารเช้าสําหรับพวกเขาเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
“หลังมื้ออาหารเช้านี้ ฉันจะไปที่บ้านของเจ้าเมืองและทําให้เรื่องทุกอย่างชัดเจนขึ้น”
ระหว่างช่วงเวลาของการทานอาหารเช้า แอคเซียสก็ได้กล่าวอย่างกระสับกระส่าย
"โอเค."
ล๊อคพยักหน้าเล็กน้อย
เขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เป็นพิเศษ
ท้ายที่สุดแล้ว ตัวเขานั้นไม่มีแผนที่จะอยู่ในเมืองหุบเขานี้ต่อไปแล้ว
ไม่ว่าแอคเซียสนั้นจะสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้หรือไม่นั้น สําคัญสําหรับเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
"แอคเซียส!"
ทันใดนั้น ขณะที่ทั้งสามคนกําลังรับประทานอาหารเช้าอย่างสบายใจกันอยู่ ออร่าที่ครอบงําทรงอำนาจก็พวบพุ่งออกมาราวกับกระแสน้ำ และทําให้คนรอบข้างรู้สึกราวกับว่าภูเขากําลังกดทับพวกเขาเอาไว้อยู่ ทําให้พวกเขาต่างก็หายใจกันด้วยความยากลําบากมาก
"ท่านเจ้าเมือง!"
สีหน้าของแอคเซียสเปลี่ยนไปในทันที และเขาก็ยืนขึ้นทันทีเพื่อมองไปในทิศทางที่ออร่าออกมา
"โอ้?"
ล๊อคให้ความสนใจในทันที
“เจ้าเมืองที่ทําให้การเข้าพักของฉันต้องลําบากจนถึงตอนนี้ มาหาฉันด้วยตัวเองเลยงั้นเหรอเนี่ย”
ในช่วงเวลาต่อมา พวกเขาทั้งสามเห็นชายวัยกลางคนที่ดูสง่างามสวมชุดเกราะสีดำแวววาวและถือดาบใหญ่ไว้บนหลังปรากฏตัวขึ้นจากขอบฟ้า
เขาบินไปยังคฤหาสน์แอคเซียสซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะบินช้ามาก แต่ในช่วงเวลาเพียงสองลมหายใจ เขาก็มาถึงที่หมายแล้ว
“ท่านเจ้าเมือง... คุณไม่ได้บอกว่าคุณจะให้เวลาฉันสามวันงั้นเหรอ”
แอคเซียสมองไปที่เจ้าเมืองที่ยืนอยู่บนกําแพงและถาม
“ล็อคนั้นเป็นคนที่ชั่วร้ายอย่างยิ่ง ถ้าเขาหนีไปใน 3 วันนี้ล่ะ คุณจะตอบประชาชนหลายล้านคนที่อาศัยอยู่ในเมืองหุบเขาว่าอย่างไรกันล่ะ!” เจ้าเมืองตะคอกกลับอย่างเคร่งขรึม
“นั่นคงต้องรอดู... อา!”
ก่อนที่แอคเซียสจะได้พูดจบ เจ้าเมืองก็ใช้ฝ่ามือของเขาฟาดออกมา สายฟ้าฟาดพุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขาและฟาดแอคเซียสกะจะเอาเขาจนเสียชีวิตไปในทันที
"หยุดซะ!"
ล๊อคตะโกนออกมา
เจ้าเมืองนั้นไม่ได้หยุดการกระทำดังกล่าว เขาเหลือบมองมาอย่างไม่แยแสเพียงเท่านั้น
“ฉันเป็นเป้าหมายของคุณใช่ไหมล่ะ? เข้ามาหาฉันเองเลยสิ คุณจะโจมตีผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณเองด้วยเหตุผลอะไรกันล่ะ”
สายตาของล๊อคนั้นสบตากับเจ้าเมืองอย่างใจเย็น แม้ว่าออร่าที่ครอบงำของเจ้าเมืองก็ตาม แต่ล็อคก็ไม่แสดงความกลัวออกมา อันที่จริงล๊อคนั้นมั่นใจและภาคภูมิใจในตัวของเขาเอง
"ได้สิ." มีแสงจ้าสว่างวาบในดวงตาของเจ้าเมืองขณะที่เขาหันไปโจมตีล็อค
สายฟ้าในมือของเขาดูเหมือนสัตว์ร้ายโบราณเมื่อมันพุ่งกระโจนเข้าหาล็อค
"มังกรศักดิ์สิทธิ์!"
ล็อคคํารามออกมา
ในเวลาเดียวกัน เสียงคำรามของมังกรที่สั่นสะเทือนแผ่นดินก็ดังออกมาจากร่างกายของเขา
เสียงคำรามของมังกรมีปริมาณมานาที่มากจนน่าสะพรึงกลัว คลื่นเสียงของมันกลายเป็นระลอกคลื่นและกระจายสายฟ้าของเจ้าเมือง
เจ้าเมืองถูกฟันเฟืองของการโจมตีของเขา และด้วยเหตุนี้ ส่งผลให้เขาเสียหลักเล็กน้อย
สิ่งนี้ทําให้ทั้งเจ้าเมืองและแอคเซียสต่างพากันตกใจทั้งคู่
“เขาสามารถปัดหารโจมตีของเจ้าเมืองได้ด้วยงั้นเหรอ!” แอคเซียสอุทานในใจของเขา
ตัวของเขานั้นเป็นบีสต์มาสเตอร์ขั้นที่ 3 ระดับที่ 1 แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ต้องใช้พละกำลังที่มีอยู่ทั้งหมดเพื่อพอที่จะต่อสู้กับเจ้าเมืองได้
แต่ในทางกลับกันล๊อคนั้นว่าดูเหมือนจะผ่อนคลายอย่างมาก เขาไม่ได้เรียกแบทเทิลบีสต์ของเขาออกมาด้วยซ้ำ
ความแข็งแกร่งของล๊อคนั้นเหนือกว่าเขามากอย่างชัดเจน
มากเสียจนเขาถึงกับสันนิษฐานว่าเรื่องที่ล็อคอาจกําลังถูกใส่ร้ายนั้นอาจจะเป็นเรื่องจริงได้เลยด้วยซ้ำ
เป็นอีกครั้งที่เมล็ดพันธุ์แห่งความสงสัยถูกปลูกไว้ในใจของแอคเซียส ในขณะที่เขาเริ่มคิดว่าล๊อคเป็นตัวการเบื้องหลังการรุกรานเมืองหุบเขาของบีสต์ป่าในครั้งนี้
'เจ้าเมืองพูดถูกงั้นเหรอ? ฉันได้เคยปกป้องคนชั่วไว้หรือเปล่านะ’ สภาพจิตใจของแอคเซียสกำลังสั่นคลอนอย่างยิ่ง และดวงตาของเขาก็ค่อยๆ ไร้ชีวิตชีวา
"ดูเหมือนว่าคุณค่อนข้างที่จะแข็งแกร่งทีเดียวเลยนะ" มื่อกลับมายืนได้แล้ว เจ้าเมืองก็มองไปที่ล็อคอย่างเย็นชาและพูด
“แต่ความแข็งแกร่งของคุณนั้นธรรมดามากเลยนะ” ล๊อคตอบอย่างไม่แยแส
สิ่งนี้ทําให้เจ้าเมืองรู้สึกราวกับว่า เขานั้นกำลังถูกดูถูกอยู่
เจ้าเมืองโกรธจัดและตะโกนออกมาว่า “ไปตายซะ!”
ในช่วงเวลาต่อมา ร่างกายของเขาก็ได้เปล่งแสงสีทองประกายออกมา และมีร่างสูง 30 เมตรปรากฏขึ้นอยู่ข้างหลังของเขา
ร่างใหญ่ยักษ์นั้นค่อยๆ ปรากกชัดเจนขึ้น มันมีใบหน้าสีเขียวและเขี้ยวที่แหลมคม มีสายฟ้าหลายจำนวนมากล้อมรอบร่างกายมันเอาไว้ ทําให้ดูเหมือนว่ามันนั้นเป้นราชาสายฟ้าเลยทีเดียว
ในเวลาเดียวกัน อินเทอร์เฟซของระบบปรากฏในแนวสายตาของล๊อคมันมีข้อมูลเกี่ยวกับแบทเทิลบีสต์ต่อหน้าเขา
[ ชื่อแบทเทิลบีสต์:อสูรอัสนี]
[ คุณสมบัติของแบทเทิลบีสต์: สายฟ้า]
[ คุณภาพแบทเทิลบีสต์ : โรสต์โกล์ด] ]
[ระดับแบทเทิลบีสต์ : ขั้นที่ 3 , ระดับ 7 ]
[ พรสวรรค์แบทเทิลบีสต์: เจ้าแห่งสายฟ้า ]
[ทักษะแบทเทิลบีสต์ : สายฟ้าคอมโบ, มังกรสายฟ้าจู่โจม, หนึ่งแสนโวลต์ ]
'แบทเทิลบีสต์ระดับสูงขั้นที่ 3? ช่างน่าสนใจ…’ ล็อคพึมพำกับตัวเอง
"มังกรศักดิ์สิทธิ์!"
ล๊อคตะโกน
ร่างของมังกรยักษ์ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าจากร่างกายของเขา
มันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและคํารามออกมา
มานาทั้งหมดภายในรัศมี 100,000 ไมล์ล้วนพุ่งเข้ามาหาตัวมัน
ร่างของมังกรศักดิ์สิทธิ์ค่อยๆ ปรากฏชัดเจน เมื่อมันสยายปีกออก ร่างอันใหญ่โตของมันก็บดบังท้องฟ้าและบดบังดวงอาทิตย์เอาไว้
ในเวลานี้ มังกรผู้สง่างามและรัศมีอำนาจของมันก็แผ่ขยายไปทั่วท้องฟ้าและปฐพี และส่งผลให้เหล่าแบทเทิลบีสต์ ทั้งหมดต่างก้ยอมจํานนต่อมัน
แบทเทิลบีสต์ทั้งหมดที่อยู่ในพื้นที่ของเมืองหุบเขาต่างก็คุกเข่าลงบนพื้นอย่างเงียบ ๆ และเคารพมัน
แม้แต่อสูรอัสนีของเจ้าเมืองเองก็ยังดูหวาดกลัวในดวงตาสีฟ้าขนาดใหญ่ของมันด้วยเช่นกัน
"แกกลัวงั้นหรอ"
เจ้าเมืองมีการเชื่อมต่อทางกระแสจิตกับแบทเทิลบีสต์ของเขา ซึ่งทําให้เขาสัมผัสได้ถึงสภาพจิตใจของมันในตอนนี้ได้อย่างชัดเจน
เขาได้เลี้ยงดูอสูรอัสนีตัวนี้มาหลายปีแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เขารู้สึกได้ถึงอารมณ์ความรู้สึกเช่นนี้
"นั่นมันเป้นแบทเทิลบีสต์แบบไหนกันนะ"
เจ้าเมืองเงยหน้าขึ้นมองร่างมหึมาบนท้องฟ้า
เนื่องจากแสงแดด เขามองไม่เห็นร่างของแบทเทิลบีสต์อย่างชัดเจนได้
หลังจากที่มันคำราม มังกรก็มาอยู่เคียงข้างล็อค
ณ จุดนี้เองที่เจ้าเมืองได้เห็นในที่สุดว่าแบทเทิลบีสต์ของล๊อคเป็นสายพันธุ์อะไรกันแน่
“มังกร!”
เจ้าเมืองและแอคเซียสต่างก็อุทานในใจ
ในโลกนี้ไม่มีใครที่จะสามารถทําสัญญากับเผ่าพันธุ์มังกรได้เลย
แม้ว่าจะมีจริง พวกเขาก็ไม่ควรปรากฏในเมืองระดับสอง อย่างเมืองหุบเขาเช่นนี้ได้
“ฉันสงสัยจังเลยนะว่าอสูรอัสนี ขั้นที่ที่ 3 ระดับ 7 ของคุณ จะสามารถยืนหยัดต่อสู้กับมังกรศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 3, ระดับ 6 ของฉันได้หรือไม่นะ” ร่างของล๊อคค่อยๆ ลุกขึ้นและกระโดดขึ้นไปอยู่บนศีรษะของมังกรศักดิ์สิทธิ์
เจ้าเมืองเย้ยหยันและกล่าวว่า “มีข่าวลือว่าความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของมังกรตัวนั้นไม่ธรรมดาเลย ฉันจะทดสอบว่าข่าวลือนั้นเป็นจริงมั้ยในวันนี้แหละ”
“ฉันหวังว่าคุณจะไม่เสียใจกับคําพูดนั้นล่ะนะ” ล็อคกล่าวอย่างเย็นชา
“โซ่สายฟ้า!” ทันใดนั้นสีหน้าของเจ้าเมืองก็เปลี่ยนไปเมื่อเขาออกคำสั่ง
อสูรอัสนีคํารามออกมาและยกมือทั้งสองข้างขึ้นเพื่อรวบรวมมานา เป็นผลให้ทะเลสายฟ้าเริ่มรวมตัวกันในพื้นที่รอบ ๆ