EP.1 การเกิดใหม่ก่อนเกิดภัยพิบัติ
" ฉันได้เกิดใหม่หรือเปล่า“
เดวิดมองไปที่สำนักงานที่คุ้นเคยแต่ไม่คุ้นเคย แทบไม่เชื่อสายตา เขาจำได้ชัดเจนว่าถูกฝูงซอมบี้คลั่งไล่ตาม และถูกบีบให้เข้าสู่ทางตัน สุดท้ายไร้ทางออก เขาเล็งปืนไปที่หัวของเขาเองและเหนี่ยวไกปืน ยิงกระสุนนัดสุดท้ายที่เหลืออยู่ และตอนนี้ ทุกอย่างดูราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น เดวิดมองดูเสื้อผ้าที่สะอาดและเรียบร้อยของเขาและร่างกายที่ไม่บุบสลายของเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วย ความตกใจและความสุข
เขามองดูเวลาที่มุมขวาล่างของคอมพิวเตอร์: วันที่ 2 มีนาคม 2040 จากนั้นเขาก็ยืนยันว่าเขาได้เกิดใหม่แล้วจริงๆ และเขาได้เกิดใหม่หนึ่งเดือนก่อนภัยพิบัติจะเกิดขึ้น เขายืนขึ้นและเดินไปที่หน้าต่างของสำนักงาน มองเห็นโลกเบื้องล่าง ข้างนอกนั้นทุกอย่างปกติดี ท้องฟ้าสีฟ้าและเมฆสีขาว ไม่มีซอมบี้หรือมนุษย์กลายพันธุ์ให้เห็น ถนนพลุกพล่านไปด้วยรถยนต์และคนเดินถนน และไม่มีวี่แววของวันสิ้นโลกที่กำลังจะมาถึง
แต่เดวิดรู้ว่าไวรัสร้ายจะแพร่กระจายไปทั่วโลกภายในเวลาหนึ่งเดือน เมื่อถึงเวลานั้น อย่างน้อย 80% ของประชากรโลกจะติดเชื้อไวรัสและกลายเป็นซอมบี้ที่น่ากลัว ซอมบี้เหล่านี้ไม่มีเหตุผลและมีความก้าวร้าวรุนแรงราวกับสัตว์ป่า นี่จะเป็นวิกฤตครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษยชาติหลังจากการระบาดของซอมบี้ อารยธรรมของมนุษย์เกือบล่มสลาย มีผู้รอดชีวิตเพียงไม่กี่คนที่ดิ้นรนเอาชีวิตรอดภายใต้การคุกคามของมนุษย์กลายพันธุ์และซอมบี้
“เหลือเวลาอีกแค่เดือนเดียว เวลาใกล้กระชั้นชิดเข้ามาแล้ว ดูเหมือนว่าฉันต้องเตรียมตัวให้เร็วที่สุด…”
อารมณ์ที่ผ่อนคลายของเดวิดในตอนนี้ จู่ๆ ก็ตึงเครียดขึ้นมาอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าชั่วชีวิตนี้ไวรัสซอมบี้จะระบาดอีกหรือไม่ และแม้ว่าเขาจะหวังว่าจุดจบจะไม่มาถึง แต่เขาก็ไม่กล้าเดิมพันและไม่สามารถกำหนดได้ ขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ทันใดนั้น เสียงอิเล็กทรอนิกส์ที่เย็นชาและไร้อารมณ์ก็ดังขึ้นในใจของเดวิด
["ขอแสดงความยินดี โฮสต์ ระบบสุดยอดคลังเก็บของ ถูกผูกมัดแล้ว!]
[คุณได้รับพื้นที่จัดเก็บ 50 ล้านลูกบาศก์เมตร! ]
การนับถอยหลังของวันสิ้นโลก: 29วัน15ชั่วโมง23นาที ภารกิจมือใหม่ออกแล้ว! "
ข้อความชุดหนึ่งทำให้เดวิดอึ้งไปชั่วขณะ แต่แล้วเขาก็เต็มไปด้วยความปิติยินดี 50 ล้านลูกบาศก์เมตร พื้นที่ขนาดนั้นจะใหญ่ขนาดไหน! กับการโกงที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ เดวิดรู้สึกตื่นเต้นมากในใจของเขาหากเขาใช้พื้นที่จัดเก็บนี้เพื่อเก็บอาหารเมื่อวันสิ้นโลกมาถึงเขาจะไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารอีกต่อไปใช่ไหม?
ในโลก อาหารเป็นทรัพยากรที่สำคัญที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยหลังจากการล่มสลายของอารยธรรมมนุษย์ มนุษย์สูญเสียที่ดินทำกินและทุ่งหญ้าจำนวนมาก และผลผลิตก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป อาหารเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด ในวันสิ้นโลกความอดอยากเป็นเรื่องปกติของผู้คน และผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนเสียชีวิตเพราะความอดอยาก
ผู้หญิงสวยสามารถขายร่างกายของเธอเพื่อแลกกับขนมปังหนึ่งชิ้น และเพื่อนที่ดีสามารถหักหลังกันเพื่อแลกข้าวหนึ่งถุง สิ่งเหล่านี้มีอยู่ทุกหนทุกแห่งในวันสิ้นโลก อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้า เดวิด ก็พบกับปัญหา แม้ว่าเขาจะมีพื้นที่ถึงห้าสิบล้านลูกบาศก์เมตร แต่เขาก็ไม่มีความสามารถในการหาอาหารได้มากขนาดนั้น และถ้าเขาซื้ออาหารจำนวนมาก ก็น่าจะดึงดูดความสนใจจากเจ้าหน้าที่ได้ เขาต้องใช้วิธีขโมยหรือ? หรือการปล้น?หากเรื่องนี้ถูกเปิดโปง ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาจะต้องติดคุก อีกอย่างเขาก็ไม่สามารถอธิบายถึงพื้นที่จัดเก็บได้เช่นกัน ทันใดนั้น เดวิดก็นึกขึ้นได้ว่าระบบได้มอบหมายงานใหม่ให้
ด้วยความคิด เขาเรียกแผงระบบ และแน่นอนว่าเขาเห็นภารกิจที่ยังไม่สมบูรณ์ในแถบด้านล่าง
[ภารกิจสำรอง : วันสิ้นโลก!]
[วันสิ้นโลกใกล้จะมาถึง โปรดรวบรวมทรัพยากรที่มีอยู่ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในพื้นที่จัดเก็บ!]
ทรัพยากรทั้งหมดที่คุณรวบรวมไว้ในช่วงเวลานี้จะได้รับ เอฟเฟกต์คริติคอล 100,000 เท่า เวลาที่เหลือของภารกิจ : 29 วัน 15 ชั่วโมง 1 นาที]
เดวิดตกใจมาก "หมายความว่าถ้าฉันเก็บหมูหนึ่งตัน มันจะกลายเป็นหมู 100,000 ตันในพื้นที่จัดเก็บ?!" เดวิดมีความสุขมาก"ฮ่าๆ เป็นความจริงที่เมื่อขาดสิ่งใดก็จะได้สิ่งนั้นมา" เมื่อคิดว่าเวลามีค่า เดวิดจึงตัดสินใจออกจากที่นี่ทันทีและเริ่มที่จะหาเสบียงมาใส่ไว้ในคลัง เขาขี้เกียจเกินไปที่จะทำงานและเดินออกจากประตูสำนักงาน ทันใดนั้น เขาได้ยินเสียงประหลาดใจของเพื่อนร่วมงานข้างหลังเขา
"เดวิด คุณจะไปไหน ตอนนี้เป็นเวลาทำงานแล้ว" อย่างไรก็ตาม เดวิดไม่แม้แต่จะหันศีรษะ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าวันสิ้นโลกกำลังจะมาถึง แต่เขาก็ไม่มีความตั้งใจที่จะบอกใบ้ใด ๆ กับเพื่อนร่วมงานเหล่านี้
หลังจากรอดตายมาหลายปีในวันสิ้นโลก เขาได้มองเห็นความชั่วร้ายของธรรมชาติของมนุษย์ คราวนี้เขาจะไม่ไว้ใจใครง่ายๆอีกแล้ว สิ่งแรกที่เดวิดทำหลังจากออกจากบริษัทคือไปที่ร้านอาหารที่เขาเคยไปก่อนวันสิ้นโลก และสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ
หมูตุ๋น หมูผัดเปรี้ยวหวาน ซุปเป็ดโบราณ ขาหมูตงโพ... หลังจากใช้ชีวิตในวันสิ้นโลกมาหลายปี เดวิดเกือบลืมไปแล้วว่าเนื้อมีรสชาติเป็นอย่างไร ในทฤษฎีวันสิ้นโลก เดวิดมักจะใช้เวลาหลายวันในการกินอาหารหนึ่งมื้อ และมักเป็นอาหารที่หมดอายุแล้ว ทันทีที่บริกรนำอาหารมาเสิร์ฟ เดวิดก็กินอย่างกระตือรือร้น ทันทีที่หมูตุ๋นนุ่มๆ เข้าปาก เดวิดก็อยากจะร้องไห้ออกมา เขาไม่ได้กินของอร่อยแบบนี้มาหลายปีแล้ว
เดวิดพบว่ามันเป็นเรื่องตลกเล็กน้อยที่หลังจากรอดตายมาหลายปีในช่วงวันสิ้นโลก หัวใจของเขาเย็นชาและสงบ แต่เขากลับตื่นเต้นกับจานหมูตุ๋น อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ร่างกายของ เดวิด ยังไม่หิวมากนัก เขารู้สึกอิ่มเล็กน้อยหลังจากกัดเพียงไม่กี่คำ แต่เดวิดไม่ได้มาที่ร้านอาหารแห่งนี้เพียงเพื่อสนองความอยากอาหารของเขา เขาต้องการทำการทดสอบ
เดวิดมองไปรอบๆ ห้องส่วนตัวเมื่อไม่พบกล้องวงจรปิด ดังนั้นเขาจึงใส่จานขาหมูตงโพ ที่เขายังไม่ได้กินเข้าไปในช่องเก็บของของเขา
[ คุณได้รับขาหมูตงโพหนึ่งชิ้น เอฟเฟกต์คริติคอลเพิ่มขึ้น 100,000 เท่า!]
[ขอแสดงความยินดีคุณได้รับขาหมูตงโพ 100,000 ชิ้น!]
เดวิดรู้สึกยินดี ภารกิจนี้มีประโยชน์มาก! เขาเชื่อมต่อจิตสำนึกของเขาเข้ากับพื้นที่จัดเก็บและพบว่ามีขาหมูตงโพ หนึ่งแสนชิ้นอยู่ข้างใน เดวิดหยิบอันหนึ่งออกมา และมันก็ดูเหมือนกับอันที่เขาเพิ่งใส่เข้าไปทุกประการ ยิ่งกว่านั้น เวลาภายในพื้นที่เก็บของ ไม่ว่าเดวิด จะรอนานแค่ไหนก่อนที่จะนำอาหารออกมา อาหารก็ยังคงร้อนและไม่เน่าเสีย
"ฉันสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันใส่ขาหมูตงโพ ที่จำลองนี้ลงในพื้นที่ของระบบ" เดวิด ต้องการดูว่าระบบจะมีจุดบกพร่องหรือไม่ ดังนั้นเขาจึงใส่ขาหมูตงโพที่ซ้ำกันเข้าไปในช่องเก็บของอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูเหมือนว่าระบบจะมีวิธีการตัดสินของมันเอง อย่างไรก็ตาม เดวิดพอใจกับผลลัพธ์นี้อยู่แล้ว ต่อไป แผนของเขาคือการซื้อเสบียงให้ได้มากที่สุดและหาวิธีเก็บอาหารและทรัพยากรจำนวนมหาศาลในพื้นที่เก็บของของเขา เดวิดนึกรายการเสบียงยาวเหยียดทันที เมื่อมีแผนในใจแล้ว เดวิดรีบจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายและมุ่งหน้าไปยังบ้านของเขาทันที
