บทที่ 24 การเย็บสามศพในคืนเดียว

บทที่ 24 การเย็บสามศพในคืนเดียว

ชายมีหนวดมีเคราและแข็งแรงผู้นี้ ดูเหมือนเหลียนเจียซีเมื่อมองแวบแรก เขามีแขนที่ใหญ่ เอวกลม และกล้ามเนื้อเป็นก้อน

(练家子 เหลียนเจียซี เซิร์จ google ดูเองเด้อ)

  

เขาเสียชีวิตอย่างน่าสยดสยอง

  

มีบาดแผลถูกแทงหลายแห่งบนร่างกายของเขา แขนซ้ายข้างหนึ่งและไหล่ครึ่งหนึ่งของเขาถูกผ่าออก และดาบเล่มหนึ่งฟันเข้าที่ด้านบนศีรษะของเขา ศีรษะเกือบขาดครึ่ง

  

หยางจิ่วกำลังเฝ้าดูศพอยู่ และเจ้าหน้าที่ที่ส่งศพก็เตือนอย่างกรุณาว่า: "คืนนี้มีศพจำนวนมาก ดังนั้นต้องเย็บเพิ่มอีกมากนะ"

  

"ขอบคุณ ท่านเจ้าหน้าที่" หยางจิ่วขอบคุณด้วยรอยยิ้ม และเริ่มเตรียมการก่อนที่จะเย็บศพ

  

เนื่องจากความเชี่ยวชาญของเขาในเทคนิคเข็มดอกท้อ ความเร็วและคุณภาพของการเย็บศพของหยางจิ่ว จึงยอดเยี่ยมทั้งคู่

  

ในพริบตา ร่างของชายมีหนวดเคราก็ถูกเย็บเสร็จ

  

"คัมภีร์แห่งชีวิตและความตาย" เริ่มบันทึกชีวิตของเขา

  

ชายผู้แข็งแกร่งมีหนวดมีเคราชื่อ อู่เหนิงเฉียว เขาเป็นนักดาบ และเขาชอบต่อสู้กับความอยุติธรรม

  

เทคนิคการใช้ดาบของเขา ได้รับการสืบทอดมาจากบรรพบุรุษ ดูเหมือนง่ายแต่ใช้งานได้จริง

  

อู่เหนิงเฉียวสามารถทนต่อความยากลำบากได้ เขาฝึกฝนวิชาดาบภายใต้การดูแลของบิดาตั้งแต่ยังเด็ก และทักษะพื้นฐานของเขาก็แข็งแกร่งมาก

  

แต่ด้วยโรคระบาด บิดามารดาทั้งคู่ ต่างก็เสียชีวิตด้วยโรคนี้

  

อู่เหนิงเฉียวเอง ก็เกือบเสียชีวิตด้วยโรคภัยไข้เจ็บ

  

ต่อมา ในช่วงที่เขาเฝ้าหลุมฝังศพของบิดามารดา เขาทำงานหนักยิ่งขึ้น และศิลปะการต่อสู้ของเขาก็พัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด

  

สามปีต่อมา เขาตัดสินใจท่องยุทธภพและดูแลความอยุติธรรมในโลก

  

เมื่อเจอคนพาลให้สังหาร

  

ถ้าเจ้าเจอใครลวนลามหญิงสาวจากครอบครัวที่ดี ให้สังหารเขาซะ

  

เมื่อเจ้าพบเจ้าหน้าที่สุนัขที่กดขี่ข่มเหงประชาชน ก็ให้สังหารมันเสีย

  

ใครก็ตามที่เขาจัดว่าเป็นคนชั่วจะต้องถูกสังหาร

  

เพียงปีเดียว ถ้าไม่หนึ่งพัน ก็มีคนร้ายแปดร้อยคนเสียชีวิตอย่างอนาถ ภายใต้คมดาบของเขา

  

ในขณะที่อู่เหนิงเฉียวมีชื่อเสียงในยุทธภพ และได้รับฉายาว่า "ตั่วหมิงเตา" (ดาบสังหาร) ซึ่งทำให้เขาภูมิใจมาก

  

มีจอมยุทธ์พเนจรที่หวาดระแวงไม่มากนักเช่น อู่เหนิงเฉียว ไม่มากนัก ในยุทธภพ ผู้คนที่ดีในยุทธภพ จึงทั้งรักและเกลียดอู่เหนิงเฉียว

  

อู่เหนิงเฉียวสังหารคนชั่วและปกป้องความดี นี่คือความกล้าหาญ

  

แต่สำหรับหัวขโมยเล็กน้อยที่ไม่สมควรตาย อู่เหนิงเฉียวสามารถสังหารพวกเขาได้โดยไม่ลังเล ซึ่งขัดกับวิถีแห่งจอมยุทธ์พเนจร

  

สำนักตงฉ่างส่งขุนนางเที่ยงธรรม เปาเฉียนหลู ไปที่คุก เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดความรู้สึกในยุทธภพ และจอมยุทธ์พเนจรหลายคนมาที่ฉางอัน เพื่อหารือเกี่ยวกับการปล้นคุกและช่วยชีวิตผู้คน

  

อู่เหนิงเฉียวเป็นคนที่หัวรุนแรงที่สุด พยายามอย่างเต็มที่เพื่อส่งเสริมการแหกคุกก่อนกำหนด

  

เรือนจำตงฉ่างคือสิ่งใด ทำไมใครๆ จะไม่รู้

  

แม้ว่าพระญาติของจักรพรรดิจะเข้าไปข้างใน พวกเขาอาจออกมาด้านข้าง (เป็นศพ) ก่อนการพิจารณาคดี

  

หากเรื่องนี้ล่าช้าไปอีกหนึ่งวัน เปาเฉียนหลูอาจตายในคุก

  

เมื่อคืนนี้ เป็นวันที่สนมชู ขึ้นครองตำแหน่งจักรพรรดินี อู่เหนิงเฉียวและจอมยุทธ์พเนจรหลายสิบคนแอบเข้าไปในสำนักตงฉ่างในตอนกลางคืน และเข้าคุกโดยตั้งใจที่จะพาครอบครัวของเปาเฉียนหลูออกไป

  

แต่พวกเขาประเมินพลังของตงฉ่างต่ำไป

  

หลังจากถูกค้นพบ เจ้าหน้าที่ตงฉ่างก็กลับไปที่รังของพวกเขาเหมือนกับมด และจำนวนของพวกมันก็มากมายเกินกว่าจะนับได้

  

เผชิญหน้ากับศัตรูที่ใหญ่มากกว่าหลายสิบเท่า อู่เหนิงเฉียวและคนอื่นๆ ต่อสู้ในสมรภูมินองเลือดและสาบานว่าจะไม่ยอมจำนน

  

เจ้าหน้าที่ตงฉ่างกว่าร้อยคน เสียชีวิตอย่างอนาถด้วยน้ำมือของพวกเขา

  

แต่พวกเขาก็ล้มลงจมกองเลือดทีละคนเช่นกัน

  

อู่เหนิงเฉียวถูกแทงหลายครั้งในร่างกาย แต่ยังคงมุ่งเข้าไปในคุก ด้วยสายตาแน่วแน่ที่จะสังหาร

  

แม้ว่าแขนซ้ายข้างหนึ่งของเขาจะแบะออกมาครึ่งหนึ่งของไหล่ เขาก็ไม่ถอย มือขวาถือดาบเล่มใหญ่ไว้แน่น และสับเจ้าหน้าที่ตงฉ่างลงหลายคน

  

ขณะที่เขากำลังเข้าใกล้ห้องขังที่เปาเฉียนหลูถูกคุมขัง เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ดวงตาของเขาเริ่มปิด และการมองเห็นของเขาก็เริ่มพร่ามัว

  

เจ้าหน้าที่ตงฉ่างกระโดดขึ้นสูง ถือดาบในมือทั้งสองข้าง และฟันที่หัวของอู่เหนิงเฉียว

  

เมื่ออู่เหนิงเฉียวล้มลง ดวงตาของเขาเบิกกว้าง และท่าทางอาฆาตในตัวพวกเขายังคงน่ากลัว

  

ชีวิตของอู่เหนิงเฉียวจบลงแล้ว

  

หยางจิ่วถอนหายใจ ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าหน้าที่จะบอกว่าคืนนี้มีศพจำนวนมาก

  

แม้ว่าสำนักตงฉ่างจะบริหารร้านเย็บศพกว่าร้อยร้าน แต่ปัจจุบันหลายร้านว่างเปล่า

  

ถ้าแบ่งเท่าๆ กัน ร้านเย็บศพแต่ละร้าน จะได้สองศพในคืนนี้

  

แต่ช่างเย็บศพบางคนไม่ชำนาญพอที่จะเย็บศพคืนละหลายศพ

  

แต่ตราบเท่าที่เขาทำงานหนัก เขาจะสามารถเย็บศพได้หลายศพในคืนนี้ และเขาจะได้รับรางวัลมากมาย

  

หยางจิ่วไม่เสียเวลาใดๆ และดึงห่วงเหล็กเพื่อให้เจ้าหน้าที่นำร่างของอู่เหนิงเฉียวออกไป

  

【เย็บสิบหกศพ ให้รางวัลแก่โฮสต์ ราชาโสมภูเขาฉางไป่ 】

  

โสมป่าในภูเขาฉางไป่นั้นขุดได้ยากมาก สำหรับราชาแห่งโสมนั้นหายากยิ่งกว่า

  

แม้แต่จักรพรรดิองค์ปัจจุบัน ข้าเกรงว่าเขาก็คงไม่เคยกินราชาโสมแห่งภูเขาฉางไป๋เลยสักครั้ง

  

ราชาโสมแห่งภูเขาฉางไป่ที่ได้รับรางวัลจากระบบนั้น ทั้งหนาและใหญ่ อยู่ในรูปร่างของมนุษย์ด้วย และมีใบหน้าที่ซ่อนอยู่ ซึ่งหายากยิ่งกว่า

  

หยางจิ่วเก็บราชาโสม และเจ้าหน้าที่ตงฉ่างก็นำศพอีกศพเข้ามา

  

ศพนี้เป็นเจ้าหน้าที่ตงฉ่าง และเขาถูกแทงที่คอเท่านั้น แต่ดาบเล่มนี้ที่เกือบจะตัดศีรษะของเขา

  

หัวยังไม่หลุด เย็บง่ายกว่าอู่เหนิงเฉียวมาก

  

หยางจิ่วรีบเย็บศพโดยหวังว่าจะเย็บศพเพิ่ม

  

หลังจากเย็บหัวของศพแล้ว "คัมภีร์แห่งชีวิตและความตาย" ก็เริ่มบันทึกชีวิตของบุคคลนั้น

  

คนนี้ชื่อหลัวอาเหนียว เขาเป็นลูกชายของเศรษฐี และมีอำนาจในฉางอัน เขาฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่ยังเด็กและต่อมาได้รับเลือกให้เข้าร่วมจินยี่เว่ย(องครักษ์เสื้อแพร)

  

หลัวอาเหนียวทำงานอย่างขยันขันแข็ง และมีสมาชิกในตระกูลเดินตามหลังเขา ในเวลาไม่ถึง 3 ปี ในฐานะจินยี่เว่ย(องครักษ์เสื้อแพร) เขาได้รับการเลื่อนขั้นเป็นร้อยครัวเรือน และอนาคตของเขาก็สดใส

อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างเกิดขึ้นที่ตระกูลในภายหลัง หลัวอาเหนียวได้มีส่วนร่วมมากมายนับไม่ถ้วน และ ซู่ชิงคัง ผู้บัญชาการของจินยี่เว่ย(องครักษ์เสื้อแพร) พยายามอย่างเต็มที่เพื่อรับประกันว่า หลัวอาเหนียวจะไม่ถูกตัดศีรษะ และเขายังสามารถอยู่ในจินยี่เว่ย(องครักษ์เสื้อแพร) เพื่อทำงานได้ แต่เขาถูกปลดจากตำแหน่งอย่างเป็นทางการจากร้อยครัวเรือน.

  

หลังจากนั้น หลัวอาเหนียวถูกดึงดูดและต้องออกจากจินยี่เว่ย(องครักษ์เสื้อแพร) และเข้าร่วม สำนักตงฉ่างแทน

  

แต่ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน หลัวอาหนิวรู้แค่ว่า ต้องทำสิ่งต่างๆ อย่างจริงจัง และเขาก็มีชีวิตที่ดี

  

เมื่อคืนนี้ พวกอันธพาลบางคนบุกเข้าไปในเรือนจำตงฉ่างด้วยความตั้งใจที่จะปล้นคุก

  

หลัวอาหนิวลาดตระเวนผ่านมา และเข้าร่วมการต่อสู้อย่างรวดเร็ว

แม้ว่าศิลปะการต่อสู้ของเขาจะดีมาก แต่เมื่อเขาได้พบกับอู่เหนิงเฉียว ซึ่งนักเลงอย่างอู่เหนิงเฉียว เป็นผู้มีประสบการณ์การต่อสู้นับครั้งไม่ถ้วน และสังหารผู้คนมามากมาย เพียงสามกระบวนท่า คอของเขาก็เกือบจะถูกตัดออกด้วยดาบ.

  

ควรมีเจ้าหน้าที่ตงฉ่างเสียชีวิตมากมายเช่น หลัวอาเหนียว

  

หยางจิ่วดึงห่วงเหล็กออก และร่างของหลัวอาเหนียวก็ถูกพาออกไปอย่างรวดเร็ว

  

【เย็บสิบเจ็ดศพ ตอบแทนโฮสต์ด้วยราชาเห็ดหลินจือ 】

  

มองไปที่ราชาเห็ดหลินจือยักษ์ หยางจิ่วรู้สึกมึนงงเล็กน้อย

  

รางวัลที่ระบบมอบให้ในคืนนี้ คือการทำให้เขาดูแลร่างกายได้ดีขึ้นงั้นหรือ?

  

"หยางจิ่ว เจ้าเย็บได้อีกไหม?" ในขณะนี้ เจ้าหน้าที่ตงฉ่าถามจากนอกประตู

  

หยางจิ่วโผล่หัวออกมาและพูดด้วยรอยยิ้ม: "อีกสิบ ก็ไม่มีปัญหา"

  

"เยี่ยม" เจ้าหน้าที่ตงฉ่างสองคน หามศพเข้ามาและวางไว้บนโต๊ะเย็บศพ

  

ศพนั้นเป็นเด็กน้อยที่ถูกดาบแทงทะลุหัวใจ

  

ต้องเย็บหน้าอกและหลัง

  

แต่แผลเล็กและเย็บง่ายมาก

  

"คัมภีร์แห่งชีวิตและความตาย" เริ่มบันทึกชีวิตของเด็กน้อยทันที

  

เด็กน้อยคนนี้ชื่อเปาเผิงจู บุตรชายคนเดียวของเปาเฉียนหลู ขุนนางกรมครัวเรือน

  

ตั้งแต่เขาเกิด เปาเฉียนหลูตั้งความหวังไว้สูงสำหรับบุตรชายของเขา

เปาเผิงจูมีความสามารถในการแข่งขันสูง เขาเรียนรู้ได้ง่ายตั้งแต่อายุยังน้อย เขาสามารถแต่งบทกวีได้เมื่ออายุ 5 ขวบ และเขียนเรียงความได้เมื่ออายุได้ 6 ขวบ เขากลายเป็นเด็กอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงในเมืองฉางอัน และเป็นต้นแบบให้ชาวเมืองฉางอันนำไปสอนลูกหลาน

  

ครอบครัวของเปาเฉียนหลู ถูกคุมขังในเรือนจำตงฉ่าง เนื่องจากคดียักยอกเงินบรรเทาทุกข์

  

เว่ยจงเซียน สั่งเป็นพิเศษให้มีเพียงเปาเฉียนหลูเท่านั้น ที่ถูกทรมาน และสมาชิกในตระกูลของเปาเฉียนหลูไม่ได้ถูกแตะต้องในขณะนี้

  

เจ้าหน้าที่ที่เฝ้าเมื่อคืนชื่นชมเปาเฉียนหลูมาก และแอบพาเปาเผิงจูไปหาเปาเฉียนหลู

  

บิดากับบุตรลาจากพร้อมน้ำตาไหล

  

หลังจากสนทนากันหนึ่งชั่วยาม เปาเฉียนหลูขอให้ผู้คุมพาตัวเปาเผิงจูไปอย่างไม่เต็มใจ

  

ระหว่างทางกลับ อู่เหนิงเฉียวพาจอมยุทธ์พเนจรไปแหกคุก

  

ในระหว่างการต่อสู้ที่วุ่นวาย จอมยุทธ์พเนจรบังเอิญแทงหัวใจของเปาเผิงจูด้วยดาบของเขา

  

ส่วนนักดาบถูกเจ้าหน้าที่ฟันจนตาย

  

การกระทำที่ใจดีของเจ้าหน้าที่ ทำลายชีวิตของเปาเผิงจูโดยตรง

  

สวรรค์เป็นเช่นนั้น

  

หยางจิ่วเย็บเปาเผิงจูและดึงห่วง