ตอนที่ 865 ออกเดินทางในจักรวาล (ฟรี)

ตอนที่ 865 ออกเดินทางในจักรวาล

นี่มันอะไรกันเนี่ย?

ซู่จือหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกเหมือนหัวกำลังจะแยกออก

เขาฉลาดมากจนรู้ได้ทันทีว่าคนเจ้าเล่ห์เหล่านี้กำลังจะทำอะไร

ตอนนี้พวกเขากำลังใช้ศักดิ์ศรีที่จักรพรรดิแห่งสังสารวัฏเพิ่งได้รับจากการต่อสู้ครั้งนี้เพื่อใช้ประโยชน์จากพลังของเสือ พวกเขากำลังพยายามดึงแคโรไลน์เข้าสู่กับดัก และเตรียมรับมือกับปลาหมึกยักษ์

การกระทำนี้…

นี้เป็นวิธีที่บ้าบิ่นจริงๆ!

ซู่จือ รู้สึกไม่ดีเลย

ท้ายที่สุด พวกเขาเลี้ยงปลาหมึกยักษ์มานาน และรอวันนี้เพื่อลงมือ

และช่วงเวลาก็ประสานกันอย่างพอดี

การต่อสู้เพิ่งจบลง และพวกเขาไม่เป็นอันตราย สำหรับวิถีสวรรค์และวิถีมนุษย์ ทั้งสองฝ่ายถูกกวาดล้าง พวกเขาจะไม่ถูกแทงข้างหลัง

ท้ายที่สุด หากพวกเขาเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ ผู้นำของอีกสองฝ่ายจะไม่ปล่อยให้พวกเขาออกไปง่ายๆ

ในขณะนี้ วิถีสวรรค์ และวิถีโลกมนุษย์นั้นอ่อนแอที่สุด ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดตายแล้ว และพวกเขาใช้โอกาสนี้แอบตกปลาหาเงิน โดยไม่กลัวคนอื่นจะแบ่งของที่ริบมากับพวกเขา!

สำหรับยานอวกาศของวิถีอาชูร่า ซึ่งเป็นเนตรอสูรแห่งความตายนั้นเพิ่งสร้างเสร็จ และกำลังบินไปทั่วจักรวาล นี่เป็นเวลาที่สมบูรณ์แบบ

พวกเขาจะไม่ฉกฉวยโอกาสอันสมบูรณ์แบบเช่นนี้ได้หรือ?

พวกเขาวางแผนเกี่ยวกับปลาหมึกยักษ์ตลอดเวลา ดังนั้นพวกเขาจะไม่เข้าใจเวลาที่ดีที่สุดในการโจมตีได้อย่างไร

การโจมตีแบบฉับพลันคืออะไร?

นี่เป็นการโจมตีที่ไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัวได้ทัน!

วิถีสวรรค์ และวิถีมนุษย์คงตกตะลึง ก่อนที่ผู้เชี่ยวชาญของพวกเขาจะทันได้ตอบโต้ ก็รับรู้แค่ว่าตนพลาดอะไรบางอย่างไปเท่านั้น

นี่คือผลที่พวกเขาต้องการ

และหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องมีคนช่วย

หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เขาก็รู้สึกว่าแคโรไลน์เหมาะสมที่สุด

ในการต่อสู้เมื่อครู่นี้ พวกเขาได้เตะบั้นท้ายของตี่ฉี และเทพสามเสา การดำรงอยู่ที่น่าสะพรึงกลัวทั้งสองนี้จะดึงเอ็น และถลกหนังพวกเขาอย่างแน่นอน พวกเขาได้ช่วยแคโรไลน์ ช่วยชีวิตคนกลุ่มหนึ่ง แม้ว่าคนกลุ่มนั้นจะกลายเป็นวิญญาณไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังทำคุณประโยชน์มากมาย

สำหรับผู้ปกครองสูงสุด พวกเขาเย็นชา และลึกลับ

เหมือนกับที่เขามองไม่สนใจเหมาเตียวที่ทำสิ่งต่างๆ ในยมโลก

“แต่ข้าไม่รู้พิกัดของโลกหกวิถี” แคโรไลน์พูดเบาๆ ครั้งหนึ่งเทพเจ้าโบราณเคยพาเธอไปยังโลกหกวิถี แต่เธอไม่ได้ไปที่นั่นเป็นการส่วนตัว ดังนั้นเธอจึงไม่รู้พิกัดโดยธรรมชาติ

“ไม่ต้องกังวล เจ้าไม่ต้องมาที่โลกของเรา เราจะไปที่ปลายทางด้วยกัน และพบกันที่นั่น เมื่อถึงเวลา เราจะรอให้ปลาหมึกค้นหารู้พิกัด เราจะตรวจสอบ และเรียกเจ้าลงมาพร้อมกัน” เหมิงเหม่ยกล่าว

แคโรไลน์พยักหน้า

นับว่าไม่เลวเลยที่จะชวนเธอไปด้วยในโอกาสสำคัญเช่นนี้

พวกเขาสองคนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

เพราะเธอรู้นิสัยของพระแม่ธรณี แม้ว่าอีกฝ่ายจะเจ้าเล่ห์เล็กน้อย แต่จะไม่โกหกเธอ พระแม่ธรณีก็ทรงเชื่อในอุปนิสัยของเธอเช่นกัน ความดื้อรั้นของชาวอิชทาร์ยังคงไว้ใจได้มาก

สิ่งเดียวที่เราต้องระวังคือตี่ฉี และเทพสามเสา เจ้าสามารถสลัดพวกเขาออกไปได้ไหม?” พระแม่ธรณีพูดอย่างลับๆ

แคโรไลน์พึมพำกับตัวเองครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แน่นอน ข้าจะตัดประตูมิติจากภายนอกไปสู่โลกจักรวาลขนาดเล็ก แล้วข้าจะเปิดอุโมงค์อวกาศแล้วจากไป”

“เมื่อถึงเวลาที่พวกเขารีบเชื่อมต่อใหม่จะใช้เวลาอย่างน้อยสิบวินาที ข้าคงหายไปแล้ว… แม้ว่าข้าจะลบร่องรอยการจากไปทั้งหมดแล้ว แต่ข้าก็ไม่สามารถหยุดพวกเขาได้นาน พวกเขาอาจใช้เวลาสองสามทศวรรษเพื่อถอดรหัสรหัส และติดตามเราไป”

เมิ่งเหม่ยพยักหน้า ไม่กี่ทศวรรษก็เพียงพอแล้ว

เมื่อมาถึง พวกเขาคงไม่เหลือแม้แต่ซุปให้ดื่ม!

“ทิ้งพวกเขาไว้ที่นี่และเริ่มยุคแห่งการเดินทางสุ่ตะวันตก ให้พวกเขาต่อยตีกันเองในโลกของตัวเองนี้ก็พอ” เมิ่งเหม่ยคิดกับตัวเองว่า

“มันช่างบังเอิญเหลือเกินที่สอดคล้องกับแนวคิดการเดินทางสู่ตะวันตก ซึ่งก็คือศาลสวรรค์ในตะวันออก และดินแดนอันบริสุทธิ์ในตะวันตก ... ความโกลาหลในบรรพกาล พวกเขาคงจะมีความสุขที่ได้เห็นปีศาจ และภูติผีปีศาจตลอดทาง”

ในความเป็นจริง เหมิงเหม่ยก็เสี่ยงเช่นกัน

ท้ายที่สุด ตี่ฉีจะไม่ฆ่าเธอเมื่อเธอกลับมาเหรอ?

เขาจะไม่ไปไกลถึงขนาดที่จะฆ่าเธอ แต่เธอจะไม่มีจุดจบที่ดีอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เธอรู้ถึงนิสัยของตี่ฉี สิ่งมีชีวิตทั้งหมดสามารถพัฒนาได้อย่างอิสระภายใต้ธงของเขา ซึ่งก็อยู่ในขอบเขตที่ยอมรับโดยปริยายของเขา ตราบใดที่พวกเขาสามารถให้เทคนิคบ่มเพาะแก่เขาได้

สำหรับเมิ่งเหม่ย ไม่สำคัญว่าเธอจะได้รับผลประโยชน์มากมายจากการเดินทางครั้งนี้ ตราบใดที่เธอได้รับเทคนิคบ่มเพาะ หรือแนวคิดเหนือธรรมชาติ พวกมันก็จะตกอยู่ในมือของตี่ฉีในที่สุด

ดังนั้น เธอรู้ว่าแม้ว่าตี่ฉีจะโกรธ แต่เขาก็จะเพิกเฉยต่อมันอย่างแน่นอน นี่คือความอดทนของเขา

“ในเวลานี้ ถึงเวลารักษาอาการบาดเจ็บ และทำให้เทคนิคบ่มเพาะของข้าสมบูรณ์แบบ” สีหน้าของแคโรไลน์ยังคงสงบนิ่งขณะที่เธอเริ่มชั่งใจถึงทางเลือกของเธอ

เหมิงเหม่ยยังหายใจเข้าลึกๆ “เมื่อถึงเวลาข้าจะแจ้งให้เจ้าทราบ”

…

โลกหกวิถี วิถีสัตว์ร้าย

ในเมืองวายุอมตะโบราณ ผู้เล่นนับไม่ถ้วนกำลังต่อสู้กัน

พวกเขากำลังปรับปรุงเนตรอสูรแห่งความตาย ท้ายที่สุดแล้วนี่คือจักรวาลขนาดเล็กของพวกเขา รากฐานของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา จักรวาลสายธารแห่งแสงในเวอร์ชั่นที่เรียบง่าย ‘ดินแดนแห่งแสง’

ในอนาคต มันจะเป็นอาวุธเทพที่จะชี้นำโชคชะตาของวิถีอาชูร่า!

“มันมีรากฐานที่ทรงพลังอย่างมาก ต้องรู้ว่าในตอนนั้น แคโรไลน์และอีกสองคนกำลังต่อสู้เพื่อแย่งชิงพลังงาน และเราก็เช่นกัน เราแย่งชิงพลังงานได้เกือบหนึ่งในสี่ซึ่งเป็นพลังงานทั้งหมดสำหรับการทะลวงสู่ระดับเก้า จากนั้นเราได้สร้างรากฐานของโลกนี้ รากฐานที่ลึกล้ำ และอนาคตก็ไร้ขอบเขต!” ไป๋เสี่ยวจุนหัวเราะ

ไป๋เสี่ยวจุน เป็นสัตว์ดิจิตอลในโลกจักรวาลขนาดเล็ก ก่อนหน้านั้น เม้งโป้และคนอื่นๆ ได้ส่งเขาไปอีกฝั่งหนึ่งเพื่อศึกษาดูงาน ในเวลานี้เขาได้กลับมาแล้ว

ในเวลาเดียวกัน เนื่องจากพลังงานจำนวนมากนี้ เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะไม่ไปหาตี่ฉี และเทพเสาหลักทั้งสาม

มันจะถูกปล้นกลับอย่างแน่นอน

“เราทำอะไรบ้าๆ แบบนี้ไปแล้วจริงๆ เราได้สร้างปาฏิหาริย์แย่งอาหารจากปากเสือ! ได้แบ่งพลังงานที่เท่าๆ กันกับตัวตนต้องห้ามทั้งสาม และใช้มันเพื่อสร้างโลก! ตอนนี้ มีชีวิตนับหมื่นล้านและเก็บสะสมพลังงานไว้ภายใน”

“ในความเป็นจริงแล้ว เพราะจักรพรรดิแห่งสังสารวัฏไม่ต้องการพลังงานเหล่านี้ มิฉะนั้นเราคงไม่สามารถได้รับมัน”

“อย่าสนใจเรื่องนั้นอีกต่อไป เราจะเริ่มสร้างรากฐานและเปลี่ยนแปลง นี่คือจักรวาลเหนือธรรมชาติที่เป็นของเรา มันคืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ของเราในอนาคต ชะตากรรมของเผ่าพันธุ์ของเราขึ้นอยู่กับมัน!”

…

ผู้เล่นนับไม่ถ้วนเริ่มปรับปรุง และพัฒนาอย่างบ้าคลั่ง พวกเขาทั้งหมดเป็นนักฟาร์ม ดังนั้นใครจะไม่บ้าบ้าง?

ถ้าพวกเขาลงมือทำ พวกเขาต้องทำมันให้สมบูรณ์แบบ

ในอีกด้านหนึ่ง ผู้เล่นก็กำลังเอาแขนโอบปลาหมึกยักษ์

“เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?” ปลาหมึกยักษ์อดไม่ได้ที่จะพึมพำ “ข้าสัมผัสได้ถึงเผ่าพันธุ์ของข้า พวกเขาอยู่ไกลออกไปในจักรวาล พวกเขาแตกต่างจากข้าซึ่งตัวคนเดียว อาจมีอารยธรรมอยู่ใกล้ๆ”

“ตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะลงมือทันทีหลังจากมหาสงครามแห่งจักรวาลสิ้นสุดลง!”

ผู้เล่นคนหนึ่งกล่าวว่า "แม้ว่าเราจะเป็นผู้ชนะในสงครามจักรวาลครั้งที่หนึ่ง แต่เราก็สูญเสียผู้คนไปมากมาย เราต้องเติมพลังกันใหม่ นี่คือโอกาส เจ้าสามารถใช้โอกาสนำเผ่าพันธุ์ของเจ้ามาที่นี่ จากนั้นเจ้าจะอยู่ในตำแหน่งสำคัญ”

ปลาหมึกยักษ์รู้สึกประทับใจมาก พวกเขาคิดเพื่อมันจริงๆ