บทที่ 189 บทที่ 190
บทที่ 189 “ท่านเซียน ...” ระห่างทางบนภูเขา เสี่ยวโหรวหันกลับมองด้วยรอยยิ้มเก้อเขิน “เรียกข้าว่าพี่ชายเฉยๆก็พอ” ฉินห่าวลูบหัวเล็กๆของเสี่ยวโหรว “นั่นไม่ดีกระมัง?” ได้ยินแบบนั้น เสี่ยวโหรวเกิดท่าทีลังเล ในใจของเธอ ผู้เป็นเซียนคือตัวตนสูงส่งที่ไม่อาจล่วงเกิน “ไม่เป็นไรหรอก” ฉินห่าวส่ายหัว กลุ่มคนจากสำ...