ตอนที่ 925 : ค่าชื่อเสียงพุ่งปรี๊ด!
ตอนที่ 925 : ค่าชื่อเสียงพุ่งปรี๊ด!
"เชี่ย!"
"เป็นไปได้ไง"
ในขณะนี้ไม่ว่าจะเป็นผู้อำนวยการ รองผู้อำนวยการหรือเจ้าหน้าที่ที่มาที่นี่เพราะการโฆษณาของเครื่องจักรรักษา หลังจากที่ได้เห็นฉากในเครื่องรักษาด้วยตาของพวกเขาเอง พวกเขาทั้งหมดก็ตกใจจนแทบรับไม่ได้และอุทานออกมาทันที!
พวกเขาเห็นอะไร
แผลเป็นจากไฟไหม้ขนาดใหญ่ที่ยังไม่หายสนิท!
ในขณะนี้มันกำลังฟื้นตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
ความแปลกประหลาดของฉากนี้เกือบจะเหมือนกับการดูผู้คนลอยเข้าหาคุณด้วยตาของคุณเอง มันน่ากลัวและเหลือเชื่อเกินไป!
ไม่จำเป็นต้องมีการผ่าตัด
ไม่จำเป็นต้องใช้ยาราคาแพง
แค่แช่ในสารละลายธาตุอาหารแล้วนอนอยู่เงียบๆก็เหมือนมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นทันที แล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ!
"นี่....."
ดังนั้นแพทย์และผู้เชี่ยวชาญจึงมองหน้ากันและต่างก็เห็นความสยดสยองในดวงตาของกันและกัน!
ฝึกฝนวิชาแพทย์มาหลายปี
พวกเขาไม่เคยเห็นสิ่งที่เกินจริงเช่นนี้มาก่อน!
กระบวนการทั้งหมดกินเวลาเกือบสิบนาที
เนื่องจากต้นทุนของสารละลายธาตุอาหารถูกลง ผลลัพธ์ที่ได้จึงไม่เร็วเหมือนในห้องปฏิบัติการแต่ความเร็วนี้ก็ยังเพียงพอที่จะทำให้ทุกคนที่นี่เหงื่อแตกและตื่นเต้นเป็นพิเศษ!
สิบนาทีต่อมา
เมื่อพวกเขาเห็นนักผจญเพลิงในเครื่องรักษาทางการแพทย์ไม่มีแผลเป็นบนร่างกายของอีกฝ่ายอีกต่อไปและมีเพียง
ผิวเรียบเนียนเหมือนใหม่!
หากพวกเขาไม่เคยเห็นด้วยตาของพวกเขาเอง พวกเขาก็คงไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บจากการถูกไฟคลอกมาก่อน!
จะสามารถรักษาให้หายได้แบบนี้!
ด้วยความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ สารละลายสารอาหารทั้งหมดในร่างกายของนักผจญเพลิงถูกดูดออกและในขณะเดียวกันเขาก็ถูกทำให้แห้งอย่างรวดเร็วและทำความสะอาดทั่วร่างกายของเขา
นักผจญเพลิงนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลอีกครั้งแต่ตอนนี้เขาไม่อายเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
เนื่องจากฤทธิ์ยาสลบยังไม่หมด
ผู้อำนวยการ รองผู้อำนวยการและกลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่มีอำนาจรีบรวมตัวกันเพื่อสังเกตการณ์อย่างรอบคอบ
“ไม่เหลือร่องรอยแล้วจริงๆ!”
ทุกคนประหลาดใจ
"ผู้อำนวยการสิ่งนี้มันสุดยอดเกินไปแล้ว!"
หัวหน้าแผนกฟางตกใจมาก
"มันยิ่งกว่าการสุดยอด...ฉันฝึกฝนวิชาแพทย์มากว่า 30 ปีแต่ว่าฉันไม่เคยเห็นเทคโนโลยีทางการแพทย์ที่ทรงพลังแบบนี้มาก่อนเลย!"
ผู้อำนวยการประหลาดใจ "เทคโนโลยีทางการแพทย์ของบริษัทเจียงนั้นยอดเยี่ยมมาก!"
"นี่เป็นสิ่งที่ดีจริงๆ!"
รองผู้อำนวยการพูดต่อทันที " ผู้อำนวยการ ผมเสนอให้เปิดเผยผลการรักษาทันทีและเพิ่มการประชาสัมพันธ์นี่เป็นโอกาสของเราที่จะคว้าโอกาสนี้ไว้!"
"ดี!"
ผู้อำนวยการพยักหน้า "รีบทำซะโอกาสนี้สำคัญมาก!"
รองผู้อำนวยการที่กำลังต้องการผลงานเพื่อใช้เลื่อนขั้นตัวเองก็ไปลงมือจัดการทันที!
เมื่อเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปแบบปากต่อปากในโรงพยาบาลไอมิน การที่เขาจะก้าวขึ้นเป็นผู้นำของโรงพยาบาลเอกชนอย่างมั่นคงก็คงจะอีกในไม่ช้า!
และในฐานะผู้อำนวยการแน่นอนว่าเขาก็จะมีอำนาจ สถานะ ความมั่งคั่ง...ทุกอย่าง!
เมื่อนักผจญเพลิงถูกนำออกมาจากเครื่อง ภรรยาลูกและญาติของนักผจญเพลิงที่รออยู่หน้าประตูเป็นเวลานานก็รีบลุกขึ้น
“หมอ ผลการรักษาเป็นยังไงบ้างสามีของฉันเป็นยังไงบ้าง” เมื่อมองไปที่นักผจญเพลิงที่ยังคงนอนหลับอย่างสงบภรรยาของเขาก็ถามอย่างเร่งรีบ
"คุณจะรู้เองเมื่อได้เห็น"
หมอยิ้มและเปิดผ้าห่มออกจากร่างของนักผจญเพลิง แผลไฟไหม้ซึ่งควรจะน่ากลัว บัดนี้กลับเกลี้ยงเกลาเหมือนใหม่โดยไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ
"ยินดีด้วย การผ่าตัดประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์และราบรื่นมาก สามีของคุณฮีโร่นักผจญเพลิงของเราในตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้วครับ!" ผู้อำนวยการหัวเราะ
คนที่อยู่เบื้องหลังผู้อำนวยการทุกคนยกมือขึ้นพร้อมกันและไม่นานเสียงปรบมือก็ดังขึ้น
"มัน...เยี่ยมมาก!"
"ขอบคุณ ขอบคุณมาก! ขอบคุณมาก!!"
ภรรยาตื่นเต้นมากจนหลั่งน้ำตาออกมาและโค้งคำนับขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่า
ในตอนนี้นักผจญเพลิงอาจได้ยินคนมากมาย ดังนั้นดวงตาของเขาจึงค่อยๆเปิดขึ้น
สิ่งแรกที่เขาทำเมื่อตื่นขึ้นคือมองไปที่ภรรยาของเขาและเมื่อเขาเห็นเธอร้องไห้เขาก็นึกถึงสถานการณ์ของเขาทันทีและรีบก้มศีรษะลงและยื่นมือออกมา
“อย่ากังวลเลย ผิวหนังและเนื้อเยื้อที่ถูกเผาไหม้ของคุณฟื้นตัวเต็มที่แล้ว”
ด้วยคำพูดของผู้อำนวยการฝ่ามือของนักผจญเพลิงก็สัมผัสกับร่างกายที่บอบบางและแบนราบของเขา ทันใดนั้นเบ้าตาของเขาก็แดงก่ำด้วยความตื่นเต้นและเขาก็กอดภรรยาแน่น
และภาพที่น่าประทับใจนี้รวมถึงวิดีโอที่ถูกถ่ายเอาไว้ก็ถูกนำไปอัพโหลดลงบนอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็ว...
สามวันต่อมาเทคโนโลยีใหม่ของเจียงเมดิคอลก็ได้แพร่กระจายไปทั่วประเทศ!
รพ.ทุกแห่งในประเทศที่ยอมรับเงื่อนไขก็ได้ทำการซื้อเครื่องรักษาและนำไปรักษาร่างกายผู้ป่วยนับสิบล้านราย!
ชื่อเสียงด้านการรักษาพยาบาลของเจียงเมดิคอลดังก้องไปทั้งวงการแพทย์และหัวใจของผู้คน!
ในต่างประเทศสถาบันการแพทย์หลายประเทศได้โทรหาเจียงเมดิคอลและบอกว่าพวกเขาเองก็ต้องการซื้อเครื่องรักษาด้วยเช่นกัน!
เจียงเฉินก็ไม่ปฏิเสธเช่นกัน
ท้ายที่สุดแล้วการพัฒนารักษาพยาบาลก็เป็นเรื่องของเวลา!
เจียงเฉินได้ขอให้ต่างประเทศสั่งซื้อล่วงหน้าเอาไว้ก่อนเนื่องจากมีสินค้าคงคลังไม่เพียงพอและกล่าวว่าการจัดส่งจะใช้เวลาสามเดือน!
และราคาส่งออกจะต้องแตกต่างจากราคาในประเทศเพราะจะถูกเก็บภาษีศุลกากรเกือบครึ่งหนึ่ง!
ดังนั้นราคาส่งออกเครื่องรักษาการแพทย์ของมนุษย์จึงตั้งไว้ที่ 500,000 ดอลลาร์สหรัฐ!
น้ำยาหนึ่งขวดราคา 5,000 ดอลลาร์สหรัฐ!
สำหรับราคานี้ด้วยระดับการบริโภคของสถาบันการแพทย์ต่างประเทศแม้ว่ามันจะสูงแต่พวกเขาก็รับได้!
ท้ายที่สุดสำหรับพวกเขานี่ก็คือสิ่งที่นำเข้ามา!
…
ในเวลานี้เอง
อาคารเจียงกรุ๊ป ที่ชั้นบนสุด
เจียงเฉินยืนอยู่หน้าหน้าต่างแบบฝรั่งเศสที่ให้วิวแบบพาโนรามา เขาจิบไวน์แดงและมองลงไปที่เมืองหลวง!
เพราะความนิยมในเทคโนโลยีใหม่ๆในปัจจุบัน!
ในระบบของเขาก็ได้รับค่าชื่อเสียงมาไม่น้อยเลย!
เจียงเฉินเปิดระบบและดู!
[ระบบเทคโนโลยี!]
[โฮสต์ : เจียงเฉิน]
[ระบบร้านค้าเทคโนโลยีเปิดแล้ว!]
[ชื่อเสียง 13,698,600 คะแนน(คำเตือนขณะนี้มี........)]
เจียงเฉินเปิดร้านเทคโนโลยีและค้นหา
ในที่สุดเขาก็ได้เล็งไปที่เทคโนโลยีตัวหนึ่ง!
[ชิปแบตเตอรี่!]
มันเป็นเทคโนโลยีนี้เป็นเทคโนโลยีอนุพันธ์ของ[ชิปโฟโตนิกส์]!
เนื่องจากเจียงเฉินมีเทคโนโลยีชิปโฟโตนิกส์ เทคโนโลยี [ชิปแบตเตอรี่] จึงขายในร้านค้าเทคโนโลยีที่ราคาค่อนข้างถูก!
ต้องการแต้มชื่อเสียงเพียง 8 ล้านเท่านั้น!
หากเป็นเทคโนโลยีอื่นๆที่ไม่มีรากฐาน ราคาเริ่มต้นก็จะอยู่ที่ 50 ล้านคะแนนชื่อเสียง!
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งและคลิกปุ่ม [ซื้อ]!
ฟ่อ!
มีเสียงเหรียญทองหายไปจากกระเป๋าเงินและเจียงเฉินก็เฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้เมื่อชื่อเสียงของเขาหายไป 8 ล้าน
รู้สึกลำบากใจจริงๆ!
ช่วงเวลาต่อมารายละเอียดของเทคโนโลยี [ชิปแบตเตอรี่] ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเจียงเฉิน!
[ชิปแบตเตอรี่ เมื่อเทียบกับแบตเตอรี่ทั่วไปแล้วขนาดจะลดลงเหลือเพียงขนาดของชิปประมวลผลทั่วไปแต่ความจุของแบตเตอรี่นั้นได้รับการปรับปรุงอย่างมาก! มาพร้อมกับเทคโนโลยีประกอบดังต่อไปนี้
1.เทคโนโลยีการชาร์จแบบไร้สายในระยะ 10 เมตรภายในระยะ 10 เมตร การชาร์จแบบไร้สายสามารถทำการชาร์จด้วยความเร็วสูงได้
2.เทคโนโลยีลดทอนกระแสไฟที่ทำให้กระแสไฟสามารถไหลได้ในระดับที่พอดีทำให้สามารถรักษาอายุการใช้งานของแบตเตอรี่ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
3.เทคโนโลยีการบีบอัดความหนาแน่นของการจัดเก็บพลังงานแบตเตอรี่สามารถ......
เจียงเฉินมองดูเพียงระยะเวลาสั้นๆ เทคโนโลยี [ชิปแบตเตอรี่] นี้นำเทคโนโลยีมาประกอบหลายอย่าง!
จากนั้นเจียงเฉินก็ตระหนักว่าเขาจะทำเงินได้จริงจากการซื้อเทคโนโลยีนี้!
เนื่องจากเทคโนโลยีนี้มีเทคโนโลยีขนาดเล็กประกอบอยู่มากมาย!
หากเลือกมาอย่างใดอย่างหนึ่งก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดความตื่นตระหนกไปทั่วโลก!
ถ้าจะเปรียบให้เห็นได้ชัดก็เหมือนกับการที่คุณซื้อรถคันเดียวแต่ล้อของรถคันนี้สามารถวิ่งได้เองเมื่อคุณถอดมันออก!
แม้ว่าคำเปรียบเปรยนี้อาจจะดูไม่เหมาะสมไปหน่อย แต่มันก็เป็นแบบนี้ไม่มากก็น้อย!
วันต่อมา
เจียงเฉินเดินทางมาที่บริษัทเจียงชิป
ในห้องทำงานของประธาน
เจียงเฉินขอให้ศาสตราจารย์เฉิน ผู้รับผิดชอบโครงการชิปโฟโตนิกส์เข้ามาพูดคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว
ศาสตราจารย์เฉินยังเป็นศาสตราจารย์ด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ชั้นนำในประเทศจีนและเป็นสมาชิกคนสำคัญของบริษัทเจียงชิป ซึ่งรับผิดชอบงานต่างๆเช่นการผลิตการกำกับดูแลและการปรับปรุงชิปโฟโตนิกส์...และยังเป็นผู้ที่ลงนามในข้อตกลงไม่เปิดเผยข้อมูล
สำหรับบุคคลนี้เจียงเฉินจึงไว้วางใจเขาได้
“ศาสตราจารย์เฉิน ผมมาที่นี่วันนี้เพราะผมมีงานให้คุณทำ”
เจียงเฉินตรงเข้าประเด็นทันที
"คุณเจียง โปรดบอกผมมาได้เลย ผมจะทำให้ดีที่สุด!"
ศาสตราจารย์เฉินกล่าวอย่างแน่วแน่
"นี่คือแผนสำหรับเทคโนโลยีใหม่ [ชิปแบตเตอรี่] คุณลองทำตามข้อมูลนี้และลองทดสอบดูว่ามันจะทำได้หรือไม่"
เจียงเฉินหยิบเอกสารออกมาและพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
"ครับ"
ศาสตราจารย์เฉินตอบด้วยความหวาดหวั่นในใจ
เดิมทีเขาคิดว่านี่อาจจะเป็นแผนการคร่าวๆหรือหัวข้อการวิจัยที่เพิ่งเป็นรูปเป็นร่าง แต่ผลลัพธ์ที่ได้นั้นกลับเกินความคาดหมายของเขามาก!
แผนนี้ทุกรายละเอียดและแม้แต่รายละเอียดบางอย่างล้วนแม่นยำในระดับนาโนเมตร!
ยิ่งมองกลับไปก็ยิ่งตกใจ!
ข้อเสนอนี้ไม่ธรรมดาเลย!
มันเป็นเหมือนคำอธิบายทั่วไปของประสบการณ์ต่างๆและในที่สุดก็เป็นคำตอบที่สมบูรณ์แบบที่สุด!
เขาหาช่องโหว่ไม่เจอ!
ศาสตราจารย์เฉินตกตะลึงด้วยความประหลาดใจและมองไปที่เจียงเฉิน!
รู้สึกกลัวเล็กน้อย!
สัตว์ประหลาดด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่น่ากลัวอยู่ข้างหน้าเขา!
เขาทำโครงการนี้ด้วยตัวเอง?
ยานอวกาศ ชิปโฟโตนิกส์และสิ่งประดิษฐ์อื่นอีกมากมาย...
เขาเป็นคนสร้างเทคโนโลยีเหล่านี้ด้วยตัวเอง?
"คุณเจียง...คุณมีแผนนี้จะสร้าง [ชิปแบตเตอรี่] สินะครับ!"
มือของศาสตราจารย์เฉินที่ถือเอกสารก็สั่นเล็กน้อย
เขาไม่สามารถระงับความอยากรู้อยากเห็นในใจได้อีกต่อไปและถาม
"คุณเจียง ขอโทษนะครับ คุณคิดสิ่งเหล่านี้ขึ้นมาได้ยังไง"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ใบหน้าของเจียงเฉินก็ยังคงสงบนิ่งและเขาก็ยิ้ม
"ฉันแค่ฝันตอนหลับ แล้วฉันก็เลยจดสิ่งที่อยู่ในความฝันออกมา"
ศาสตราจารย์เฉิน "..."
เทคโนโลยีที่น่าสะพรึงกลัวสามารถพัฒนาได้เพียงแค่การฝัน?
งั้นวันๆก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว เอาแต่นอนก็พอเถอะ!
ฉันรู้สึกเหมือนคุณกำลังโกหกฉัน?
ศาสตราจารย์เฉินมีท่าทางแปลกๆบนใบหน้าของเขา
เจียงเฉินยิ้มและโบกมือ "เอาล่ะ อย่าถามอะไรอีกเลย ตอนนี้ผมต้องการเพียงแค่คำตอบที่ว่า คุณจะยอมรับโครงการนี้ไปทำด้วยตัวเองไหม ชิปแบตเตอรี่ก้อนนี้ผมจะให้เงินคุณ 2 พันล้านถ้าไม่พอก็สามารถร้องขอทุนเพิ่มทีหลังได้ไม่มีปัญหา"
"ไม่ครับ..ไม่มีปัญหา!"
ศาสตราจารย์เฉินพยักหน้าทันที
เจียงเฉินจับมือกับเขาและพูดด้วยรอยยิ้ม "ดีมากศาสตราจารย์เฉิน คุณคงจะเข้าใจระบบการรักษาความลับของบริษัทของเราแล้วและคุณก็รู้ว่าจะต้องทำอะไรดังนั้น ผมจะไม่พูดอะไรมากไปกว่านี้ ผมหวังว่าจะได้เห็นคุณทำมันให้เร็วที่สุด!"
"คุณเจียง ไม่ต้องกังวลผมจะทำตามความคาดหวังของคุณอย่างแน่นอน!"
ดวงตาของศาสตราจารย์เฉินร้อนแรงมาก!
ด้วยแผนที่มีรายละเอียดระดับนี้ใครๆก็สามารถทำได้อยู่แล้ว!
ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ด้านอิเล็กทรอนิกส์อีกด้วย!
มีคำตอบที่จะคัดลอกแต่ไม่เข้าใจ?
นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาโง่เหรอ?!
หลังจากนั้นศาสตราจารย์เฉินก็ไม่ได้รอช้าเลยแม้แต่น้อยและเปิดตัวโครงการใหม่ที่ฐานการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ของบริษัทเจียงชิป โครงการ[ชิปแบตเตอรี่]!
…
หลังจากจัดการเรื่องนี้เสร็จ
เจียงเฉินก็จำได้ว่าวันนี้เขาต้องกลับไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งอยู่ในเมืองซานเหอห่างจากเมืองหลวงเพียงสองชั่วโมง
ปีก่อนอาคารของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหลังเก่าถูกพายุไต้ฝุ่นพัดถล่มไปและเขาก็ได้บริจาคเงินหลายสิบล้านไปเพื่อซ่อมแซมและเขาก็ได้ไปเยี่ยมที่นั่นหลังจากนั้นอีกหลายครั้ง
สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในปัจจุบันได้รับการสร้างขึ้นใหม่เช่นเดียวกับอาคารที่หรูหรา!
“ดูนั่นสินั่นเป็นรถของพี่ชายเจียงเฉิน!”
"พี่เจียงเฉินกลับมาแล้ว!!"
ทันทีที่รถของเจียงเฉินมาถึงประตูสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เด็กหลายคนในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก็จำมันได้และพวกเขาก็รีบออกไปด้วยความกระตือรือร้น พวกเขาส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวออกมาและดวงตาเล็กๆของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง
“เสี่ยวเฉินใช่ไหม เสี่ยวเฉินกลับมาแล้วหรือ”
ผู้อำนวยการสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเอ่ยขึ้นอย่างจริงใจและเรียกชื่อเจียงเฉินอย่างตื่นเต้น
"เสี่ยวเฉิน ขอบคุณเธอมากที่ทำให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเราสามารถดำเนินการต่อไปได้! ตอนนี้เด็กๆในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าถือว่าเธอเป็นแบบอย่างของพวกเขาไปแล้ว"
“ไม่หรอกครับ”
เจียงเฉินยิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดว่า "เอาล่ะ ทุกคนเริ่มขนย้ายทุกอย่างเข้าไปข้างในได้!"
ด้านหลังรถของเจียงเฉินมีรถบรรทุกขนาดใหญ่หลายคัน
พวกมันเต็มไปด้วยกระเป๋านักเรียน เครื่องเขียน ของเล่น ตุ๊กตา หนังสือฯลฯ...
ทั้งหมดถูกซื้อมาเพื่อให้เด็กๆโดยเฉพาะ
ในความเป็นจริงทุกๆเดือนเจียงเฉินจะขอให้มูลนิธิการกุศลมอบเงินช่วยเหลือแก่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและส่งสิ่งของบางอย่างมาให้ด้วย
ผู้อำนวยการพูดถึงมันทุกวันและยังสอนเด็กๆว่าพี่เจียงเฉินเป็นคนซื้อสิ่งเหล่านี้มาให้!
และในอนาคตพวกเขาทุกคนต้องเรียนรู้จากพี่ชายเจียงเฉินและกลายเป็นคนเหมือนพี่ชายของพวกเขาให้ได้
"พี่สาวฉิง! พี่สาวฉิง! ดูสิใบหน้าของพี่สาวปลอดภัยแล้ว นี่คือเครื่องรักษาทางการแพทย์ ตราบใดที่พี่เข้าไปนอนอยู่ในนั้นแผลเป็นบนใบหน้าของพี่สาวก็จะได้รับการรักษาอย่างแน่นอน!"
"หืม?"
เจียงเฉินซึ่งกำลังโต้ตอบกับเด็กๆและแจกของเล่นทันใดนั้นก็ได้ยินใครบางคนพูดคำว่า " เครื่องรักษาทางการแพทย์" ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นและมองดู
ตามเสียงนั้นเจียงเฉินเห็นเด็กชายอายุประมาณ 10 ขวบที่ด้านหลังถือหนังสือพิมพ์และตะโกนเสียงดังกับหญิงสาวคนหนึ่ง
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและตื่นเต้น
เจียงเฉินสังเกตเห็นว่าหญิงสาวมีรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเธอ
มันดูไม่เหมือนปาน
เห็นได้ชัดว่ามันคือแผลเป็นจากรอยไหม้และมันใหญ่มากจนลามจากตาซ้ายไปถึงหู...แม้ว่าหญิงสาวจะจงใจเอาผมมาปิดไว้แต่ก็ยังมองเห็นได้ในพริบตาหากมองเข้าไปดีๆ
และที่นี่ก็ยังมีเด็กอีกหลายคนที่มีแผลเป็นหรือบาดเจ็บตามร่างกายไม่มากก็น้อย
บางคนเกิดมาพิการด้วยซ้ำ
“อาเหว่ย เธอเพิ่งพูดว่าเครื่องรักษาทางการแพทย์งั้นหรอ?”
เจียงเฉินเดินตรงผ่านฝูงชนของเด็กๆและเดินไปข้างหน้า
“พี่เจียง!”
เมื่อทั้งสองเห็นเจียงเฉิน พวกเขาทั้งคู่ก็มีรอยยิ้มบนใบหน้า
“เมื่อกี้ฉันได้ยินเธอพูดถึงเครื่องรักษาทางการแพทย์ เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ?” เจียงเฉินถามด้วยความสงสัย
ผู้อำนวยการที่อยู่ด้านข้างและอาจารย์ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก็เดินมาพร้อมกันในเวลานี้
พวกเขากังวลอย่างมากเกี่ยวกับทุกการเคลื่อนไหวของเจียงเฉิน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งอี้เหมี่ยวฉิงอาสาสมัครสาวสวยในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้
อี้เหมี่ยวฉิง เธอดูสวยและเธอก็มีหุ่นที่ดี
พ่อของเธอยังเป็นเจ้าของกิจการที่มีมูลค่าหลายพันล้าน อย่างไรก็ตามเนื่องจากครอบครัวที่มีความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงของพ่อเธอ ทำให้เธอไม่สามารถสัมผัสกับความอบอุ่นของครอบครัวได้ตั้งแต่เธอยังเด็ก ดังนั้นเธอจึงมีความเห็นอกเห็นใจเด็กๆในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเป็นอย่างมากและเธอก็มักจะมาที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในฐานะอาสาสมัครและเล่นกับเด็กๆอยู่เสมอ
เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเจียงฉันมากนักเธอรู้เพียงว่าเจียงเฉินเป็นเด็กกำพร้าที่ออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้ไปและตอนนี้เขาก็ร่ำรวยมาก
ด้วยความที่ไม่มีภูมิหลัง ไม่มีเส้นสายและอาศัยการทำงานอย่างหนักของเขา อี้เหมี่ยวฉิงจึงอดไม่ได้ที่จะเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเจียงเฉิน
“พี่เจียงนี่ไง!”
เด็กน้อยที่ชื่ออาเหว่ยรีบยกหนังสือพิมพ์ในมือขึ้น "มันบอกว่าเครื่องรักษาทางการแพทย์นี้เป็นข่าวใหญ่ในวงการแพทย์เมื่อเร็วๆนี้และได้ทำการรักษาแม่และลูกสาวที่ถูกไฟคลอกอย่างรุนแรงได้ มันน่าทึ่งมาก!"
แม่และลูก ถูกรักษาจากแผลไฟไหม้รุนแรง?
เจียงเฉินรู้สึกสงสัยเล็กน้อย
เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับข่าวนี้และเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“โอ้ โอ้ โอ้ เป็นข่าวนี้นี่เอง ฉันรู้แล้ว! เป็นข่าวพาดหัวข่าวบนเว่ยป๋อวันนี้ มันคือคดีวางเพลิงที่หางโจวแม่และลูกสาวสองคนถูกไฟเผาอย่างรุนแรง แต่ว่าเครื่องรักษาทางการแพทย์กลับสามารถนำแม่และลูกสาวสองคนกลับมามีชีวิตได้อีกครั้งนี่มันน่าทึ่งมาก!” ครูประจำสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าพูดอย่างตื่นเต้น
“ฉันรู้เกี่ยวกับคดีวางเพลิงที่หางโจว พี่เลี้ยงคนนั้นใจร้ายมากเพราะเจ้าของให้เธอยืมเงินหลายครั้งแต่คราวนี้ เจ้าของบ้านกลับไม่ให้ยืมเงินเธอเลยฉวยโอกาสจุดไฟผลก็คือแม่และลูกสาวถูกไฟคลอกจนเกือบตาย เฮ้ออ...ฉันทนดูมันไม่ไหวแล้ว” ครูประจำสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอีกคนเข้ามาพูดคุยก่อนจะส่ายหัวและถอนหายใจ
"ใจคนเดี๋ยวนี้นี่นะ..."
ครูของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเริ่มคุยกัน...
