ตอนที่ 20 ตัดสินใจเข้าสู่ความสันโดษอีกครั้ง

หลู่หมิงจ้าวหยุดที่ด้านหลังของภูเขาและมองไปที่ผู้ฝึกยุทธสองคนของตระกูลที่ยืนเฝ้าตำหนักบรรพบุรุษ เธอไม่เปิดเผยตัวเอง

เธออยากจะมาตั้งแต่เมื่อพี่ชายของเธอบอกเธอว่าพ่อตื่นขึ้นเมื่อหลายวันก่อน

อย่างไรก็ตาม เธอควบคุมตัวเองไว้

พ่อยังคงพักฟื้น และเธอได้ยินว่าอาการบาดเจ็บของท่านไม่ดีขึ้น

พ่อเพิ่งตื่นจากการหลับไหลและต้องอยู่ในห้องบ่มเพาะ

ดังนั้นเธอจึงรู้สึกว่าเธอไม่ควรมารบกวนเขาถ้าเธอไม่มีอะไรจะปรึกษา

เพียงแค่การเปลี่ยนแปลงของร่างกายของเธอในตอนนี้ทำให้เธอมีแรงกระตุ้นที่จะมาที่นี่

.....

ตอนนี้เธอเริ่มลังเลเล็กน้อยเมื่อมาถึง

เธอเดินไปรอบ ๆ สักครู่และในที่สุดก็ตัดสินใจได้

หลังจากทักทายรุ่นน้องสองคนของเธอที่เฝ้าตำหนักแล้ว

เธอก็เข้าไปในประตูตำหนักและผ่านเส้นทางลึกและมืด

หมิงจ้าวหยุดอยู่หน้าประตูเหล็กขนาดใหญ่หน้าห้องพ่อของเธอ

เธอไม่ได้เอ่ยอะไรเมื่อเสียงของพ่อดังขึ้น

“หมิงจ้าวรึ?”

"ท่านพ่อ!" เสียงของหลู่หมิงจ้าวถือว่าสงบ

แต่เธอก็ระงับอารมณ์ไว้อย่างชัดเจน

เธอไม่ใช่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อีกต่อไปและไม่สามารถทำอะไรได้ตามต้องการ

เธอไม่สามารถกระโดดเข้าสู่อ้อมกอดของพ่อเพียงเพราะเธอต้องการ

“มันยากลำบากสำหรับเจ้าตลอดหลายปีที่ผ่านมา”

เสียงของหลู่ชิงดังขึ้นอีกครั้ง

“ข้าอดทนต่อมันได้ท่านพ่อ” หลู่หมิงจ้าวพยายามกลั้นน้ำตาของเธอ

“ท่านพ่อ ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเมื่อข้าฝึกฝนในวันนี้… ความรู้สึกที่ได้รับจากการปรับแต่งพลังวิญญาณนั้นบริสุทธิ์และราบรื่นกว่ามาก”

“ความรู้สึกของเจ้าถูกต้อง ตอนนี้เจ้าเป็นผู้บ่มเพาะที่มีรากจิตวิญญาณคู่ธาตุน้ำกับทอง”

หลู่หมิงจ้าวตัวแข็ง ขิตใจของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เธอได้ยินผิดไหม?

แม้ว่าเธอจะรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกินจริง

แต่เธอก็ไม่กล้าคิดว่ามันมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับรากจิตวิญญาณของเธอ

เธอไม่ใช่เด็ก เธอเดินบนเส้นทางแห่งการบ่มเพาะมากว่าเจ็บสิบปี

เธอไม่เคยได้ยินวิธีการใด ๆ ที่สามารถเสริมรากจิตวิญญาณของบุคคลใด ๆ

“ท่านพ่อ นี่…”

“แม้ว่ามันไม่น่าเชื่อเลยสักนิด แต่ข้าจะไม่บอกเหตุผลให้เจ้าฟัง เจ้าไม่ต้องสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่าเล่าเรื่องนี้ให้สมาชิกนอกตระกูลรู้ แต่พี่น้องทั้งสองของเจ้าเพิ่งรู้ว่ารากจิตวิญญาณได้รับการปรับปรุงแล้ว”

หลู่หมิงจ้าวคุกเข่าหน้าประตูเหล็กยักษ์และหมอบลง

“ขอบคุณท่านพ่อ!”

“หมั่นฝึกฝนให้ดี เจ้าอายุยังน้อย สามารถผ่านเข้าสู่ขอบเขตสร้างรากฐานได้แม้ว่าจะไม่มีโอสถสร้างรากฐาน”

“ลูกจะมีอนาคตที่สดใสเมื่อรากจิตวิญญาณได้รับการปรับปรุงแล้ว การบรรลุขอบเขตรู้แจ้งขั้นต้นหรือขอบเขตแก่นทองคำจะเป็นผลประโยชน์ที่สุดแก่ตระกูล”

“ลูกจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง!”

“นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง มีทะเลสาบอยู่ห่างออกไปสี่ร้อยลี้ทางตะวันตกของเขตผิงเหยาซึ่งมีฝูงผีดิบวารีซ่อนอยู่ข้างใน พวกเจ้ารู้เรื่องนี้ไหม?”

“ทราบท่านพ่อ” หลู่หมิงจ้าวกล่าว

“เราสังเกตว่ามีบางอย่างผิดปกติกับทะเลสาบเมื่อสิบปีก่อน และส่งคนไปตรวจสอบ หลังจากนั้นเราก็รู้ว่ามีผีดิบวารีจำนวนที่ทรงพลังเกินไป”

“การกวาดล้างพวกมันให้หมดคงเป็นเรื่องยากมาก เราจะต้องเสียสละอย่างมากหากเราจะโจมตีผีดิบวารีอย่างรุนแรง”

“ยิ่งไปกว่านั้น รอบๆ บริเวณนั้นไม่มีผลประโยชน์มากมาย และเราคงไม่สามารถรับรางวัลใดๆ ได้ ผีดิบวารีไม่เคยออกจากทะเลสาบและจะไม่ทำอันตรายใครในโลกภายนอก”

“ดังนั้นเราจึงเลิกสนใจทะเลสาบนั่น และตระกูลจ้าวก็ตัดสินใจเหมือนกับพวกเรา”

หากหลู่ชิงไม่พบหยกวารีหยินแก้นแท้ใต้ทะเลสาบการยึดครองพื้นที่ก็ไม่มีความหมาย

ก็จะเป็นเรื่องปกติ มันดูเหมือนทะเลสาบธรรมดา

ภายใต้สถานการณ์ที่เขตผิงเหยาไม่ตกอยู่ในอันตรายและไม่มีผลประโยชน์ที่จะได้รับ

ไม่มีใครมีกล้ามากพอที่จะสังเวยผู้ฝึกยุทธจำนวนมากเพื่อโจมตีทะเลสาบผีดิบวารี

“ตระกูลต้องพิชิตทะเลสาบแห่งนั้นให้ได้” หลู่ชิงกล่าว

“เราต้องฆ่าผีดิบวารีทั้งหมด”

“แต่… ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของตระกูล สมาชิกจำนวนมากจะต้องตายถ้าเราโจมตีทะเลสาบ”

“เราจึงต้องเตรียมการบางอย่าง” หลู่ชิงกล่าว

“ตระกูลจะไม่โจมตีมันตอนนี้ แต่พวกเจ้าต้องทำให้เป้าหมายของเราสำเร็จ อย่าถามถึงเหตุผล”

"ค่ะ ท่านพ่อ"

“ไปแจ้งต่อพี่ชายทั้งสองของเจ้า ข้าต้องเข้าสู่ความสันโดษ ห้ามมารบกวนข้าอีกห้าปีข้างหน้า”

“ท่านพ่อ…”

"ไม่ต้องกังวล เป็นเรื่องปกติ”

หลู่ชิงต้องเตรียมจิตใจให้ลูกสาวของเขา

“ข้าจะตื่นขึ้นมาเป็นครั้งคราวในอนาคต อย่างไรก็ตาม ข้าน่าจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในการหลับไหล”

"ลูกเข้าใจ ข้าจะบอกพี่ใหญ่และพี่เจ็ด”

"ไปเถอะ ข้าหวังว่าเมื่อข้าลืมตาขึ้นมาจากการหลับไหลในอีกห้าปีต่อมา พวกเจ้าจะได้เตรียมพร้อมสิ่งที่จำเป็นเพื่อจัดการกับผีดิบวารี”

…..

หลู่ชิงไม่ได้ต้องการกดดันมากเกินไปหลังจากที่หลู่หมิงจ้าวจากไป

เขาแลกเปลี่ยนกับรายการอื่นแทน

[ประเภทจิตใจ เพิ่มขวัญกำลังใจ ระดับหนึ่ง]

[หลังจากแลกเปลี่ยนกับไอเทมนี้ พลังนี้จะถูกนำไปใช้ทันที ขวัญกำลังใจของสมาชิกในตระกูลจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก พวกเขาจะมีแรงจูงใจมากขึ้น]

[ระยะเวลา: 10 ปี]

หลู่ชิงเคยวางแผนที่จะใช้ตัวเลือกนี้มาก่อน

จากสามตัวเลือกที่เขาทิ้งไว้ในหน้าต่างการแลกเปลี่ยน

"จิตวิญญาณแห่งการป้องกันตนเอง"

"การอัปเกรดทรัพยากร" นั้นแพงเกินไป

ตอนนี้เขาไม่สามารถแลกเปลี่ยนมันได้ สิ่งที่เขาแลกเปลี่ยนได้คือ

"ขวัญกำลังใจ"

ไม่เหมือนกับสองตัวเลือกก่อนหน้านี้ “การเพิ่มขวัญกำลังใจ”

ไม่ใช่สิ่งที่จับต้องได้ หลู่ชิงรู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องแลกเปลี่ยนมัน

ก่อนหน้านี้ เมื่อหลู่ชิงล่องลอยอยู่ในภูเขาหยูหยาน

เขาสังเกตเห็นสถานะของสมาชิกของตระกูล

สมาชิกส่วนใหญ่ดูหดหู่และมีออร่าที่น่าไร้ชีวิตชีวาอย่างสุดจะพรรณนา

นั่นไม่ใช่สภาพจิตใจที่ตระกูลที่ต้องมุ่งเน้นสู่ความก้าวหน้าควรจะมี

หลู่ชิงรู้ว่าเขาสามารถฝื้นคืนจิตใจสมาชิกได้ทันทีหากข่าวการตื่นขึ้นและออกไปพบสมาชิกตระกูล

ผลลัพธ์ที่ได้อาจดีกว่าตัวเลือกประเภทจิตใจระดับหนึ่งด้วยซ้ำ

เพื่อความปลอดภัย จึงไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมในการเผยแพร่ข้อมูลดังกล่าว

ดังนั้น เพื่อปรับปรุงสภาพจิตใจของสมาชิกตระกูลหลู่

ทำให้พวกเขามีแรงจูงใจมากขึ้นที่จะทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อตระกูล

และทำให้พวกเขามองโลกในแง่ดีมากขึ้น หลู่ชิงรู้สึกว่าการแลกเปลี่ยนนั้นคุ้มค่า

เขายังหมายความตามนั้นเมื่อเขาบอกหมิงจ้าวว่าเขากำลังจะเข้าสู่ความสันโดษ

ระบบการพัฒนาตระกูลนั้นทรงพลัง

มันสามารถประสบความสำเร็จได้อย่างไม่น่าเชื่อ อย่าง การเสริมรากจิตวิญญาณ

แต่เขาต้องการแต้มโชคเพื่อเปิดใช้งานพลังลึกลับที่น่าอัศจรรย์เหล่านี้

เขาไม่มีทางเลือกมากมายให้แลกอีกต่อไป

หลู่ชิงอาจรอสิบปีเพื่อให้ระบบรีเฟรชตัวเองหรือใช้แต้มโชคเพื่อรีเฟรชตัวเลือกของเขา

แต่เขาใช้แต้มโชคในปัจจุบันไปหมดแล้ว

หลู่ชิงไม่สามารถพัฒนาตระกูลต่อไปได้แม้ว่าเขาจะมีระบบก็ตาม

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หลู่ชิงไม่มีประโยชน์ที่จะเฝ้าดูตระกูลต่อไป

เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยแม้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นก็ตาม

นอกจากนี้ เขาได้ใช้แต้มโชคและทำสิ่งต่างๆมากมายในช่วงเวลานี้

เขาได้เปลี่ยนตระกูลในระดับหนึ่ง ทุกสิ่งที่เขาทำต้องใช้เวลาจึงจะบรรลุผลลัพธ์

อย่างการเลี้ยงดูม้าวารี ใช้เส้นทางการค้าหลังจากกลุ่มจิ้งจอกเงินถูกกวาดล้าง

และการเตรียมการที่จำเป็นเพื่อโจมตีกับทะเลสาบผีดิบ...

เมื่อเป็นเช่นนั้นหลู่ชิงทำได้เพียงเข้าสู่ความสันโดษถึงจะได้ผลประโยชน์สูงสุด

หลังจากครุ่นคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว เขาก็ตัดสินใจเป็นระยะเวลาห้าปี

มันคือระยะเวลาที่เหมาะสม ห้าปีไม่เพียงพอสำหรับจะมีเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้น

แต่เป็นเวลาเพียงพอสำหรับตัวเลือกมากมายของเขาในการพัฒนาและรับผลลัพธ์

เมื่อถึงเวลานั้น หลู่ชิงจะมีห้าสิบแต้มโชคที่จะใช้เมื่อเขาลืมตา

นั่นเป็นแผนการที่สมบูรณ์