ตอนที่ 1255 เขาหลบ..

ในที่สุด หลินฟาน ก็เปลี่ยนจากการป้องกันเป็นการโจมตี และชายใบหน้าเหลี่ยม ก็ไม่ได้ทำให้เขาล้มลงไป ดังนั้นภารกิจในการยุติการต่อสู้ครั้งนี้ ก็ต้องมอบให้เขาเท่านั้น

เมื่อมองเห็น หลินฟาน ยกกําปั้นขึ้น และเดินเข้ามาหาเขา ชายใบหน้าเหลี่ยม ก็ได้รู้สึกหนาวสั่นในใจขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าในขณะนี้ ..เขา จะรู้สึกประหม่าเล็กน้อยขึ้นมาจริงๆ

เป็นไปได้อย่างไร เขาจะมารู้สึกประหม่าได้อย่างไร ถึงแม้จะบอกว่า เมื่อกี้เขาเพิ่งจะโจมตีอย่างบ้าคลั่งออกไป และแม้จะใช้กำลังภายในออกไปไม่น้อย แต่เขาเชื่อว่า เพื่อต่อต้านเขา หลินฟาน เองก็จะต้องใช้กำลังภายในออกไปไม่มากน้อยไปกว่าเขาแน่ๆ ดังนั้นตอนนี้ หลินฟาน จึงอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากมากขึ้นเหมือนกับเขา และนั่นมันจึงทำให้ หลินฟาน คิดจะสิ้นสุดการต่อสู้ในครั้งนี้!

เขาไม่ควรจะมากลัว หลินฟาน นี่มันไร้สาระสิ้นดี และเพียงอย่ามองว่า หลินฟาน เป็นฝ่ายรุกในขณะนี้ เขาต้องทำเป็นเสือกระดาษ(1)แน่ๆ และไม่มีอะไรมากไปกว่าการบลัฟ สุดท้ายแล้ว.. การต่อสู้นี้มันจะต้องถูกเปิดเผยในไม่ช้า!

พอคิดแบบนี้ ชายใบหน้าเหลี่ยม ก็ดูมีสีหน้าสงบลง เขาได้พูดหัวเราะออกไปว่า : “ไอ้สารเลวน้อย แกมันเลิกเสแสร้งได้แล้ว เข้ามาสิถ้าแกมันกล้า ฉันเองจะอยากจะลองเห็นจริงๆ ว่าแก.. มันจะทําอะไรกับฉันได้!”

หลินฟาน ไม่ได้พูดอะไร เขาเดินเข้าไปใกล้ ชายใบหน้าเหลี่ยม แล้วชูกำปั้นของเขาพร้อมกับปล่อยหมัดออกไป

ชายใบหน้าเหลี่ยม ไม่ได้รู้สึกว่าหมัดของ หลินฟาน นี้นั้นมีความรุนแรงอะไร บวกกับความดูถูกของเขา ดังนั้นเขาจึงเตรียมรับมันอย่างสบายๆ เมื่อกี้ตอนที่เขาโจมตี หลินฟาน ก็ไม่ได้หลบ และแน่นอนว่าเขาไม่สามารถแสดงความอ่อนแอได้เช่นกัน การหลบ มันก็คือการแสดงออกของคนที่อ่อนแอ ดังนั้นเขาจึงต้องเลือกแบกรับมันเอาไว้ด้วย

ตูมมมม!

หมัดของ หลินฟาน ได้ปะทะเข้าที่แขนที่ไขว้กันของ ชายใบหน้าเหลี่ยม จนมันส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

ชายใบหน้าเหลี่ยม ถูกต่อยจนล้มคว่ำ กระเด็นบินลอยออกไปทั้งตัว ถึงไม่พลิกหงายหลังบินออกไป แต่ฉากนี้ก็เห็นได้ชัดว่ามันค่อนข้างน่าอาย

ชายใบหน้าเหลี่ยม สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นตกใจขึ้นทันที พร้อมกับตอนนี้รู้สึกว่าแขนของเขาชาไปหมด หมัดที่ หลินฟาน เพิ่งปล่อยออกมาครั้งนี้นั้น มันทรงพลังเกินไป!

เขาตระหนักว่าความแข็งแกร่งของ หลินฟาน นั้นแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก!

ไอ้เด็กคนนี้มันไม่ได้เสียกำลังภายในที่ใช้ออกมาต้านการโจมตีอย่างหนักของเขา ทั้งมันยังดูเหมือนว่า ไม่ได้รับผลกระทบเลยด้วยซ้ำ!

เป็นไปได้อย่างไร มันเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร หลินฟาน ทำให้เขาเห็นภาพลวงตา ราวกับว่าพลังของ หลินฟาน นั้นมันไม่มีที่สิ้นสุด

ตอนนี้ หลินฟาน มีเป้าหมายที่จะยุติการต่อสู้โดยเร็วที่สุด ดังนั้นหลังจากปล่อยหมัดออกไป เขาก็ไม่คิดที่จะหยุดแค่นั้น แต่เขาชูกําปั้นขึ้น และเดินขึ้นไปข้างหน้าอีกครั้ง และชกหมัดที่สองออกไป

คราวนี้ ชายใบหน้าเหลี่ยม ไม่กล้าดูถูกอีก และเขาก็ยิ่งไม่กล้าประมาท เขาระดมกําลังภายใน รวบรวมมันมาไว้ที่แขนทั้งสองข้างของเขา นั่นก็เพื่อคิดที่จะแบกรับหมัดของ หลินฟาน อย่างแข็งกร้าวอีกครั้ง

ตูมมม!

คราวนี้.. ชายใบหน้าเหลี่ยม ก็ถึงกลับบินกลับหัวออกไปอีกครั้ง

เขาตกใจมาก เมื่อรู้ว่าหมัดที่สองของ หลินฟาน นั้นมันรุนแรงยิ่งกว่าหมัดแรกไปมาก แม้ว่าเขาจะระมัดระวังมากขึ้นกว่าเมื่อกี้ และได้ใช้กำลังภายในมากขึ้นในการต้านรับ แต่เขากลับดูแย่ยิ่งกว่าเมื่อกี้นี้อีก มือของเขาชาจนเหมือนแทบไม่รู้สึก และแม้แต่ภายในร่างกายยังรู้สึกปั่นป่วนเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับผลกระทบ และมันยังบ่งบอกว่าเขาได้รับบาดเจ็บภายใน

ความประหลาดใจของ ชายใบหน้าเหลี่ยม มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ

เมื่อเห็นว่า หลินฟาน กำลังพุ่งเข้ามา หมัดที่สามก็ถูกซัดเข้ามาที่ใบหน้าของเขาแล้ว ชายใบหน้าเหลี่ยม ก็ได้หลบออกไปด้านข้างทันทีโดยไม่รู้ตัว

เขาหลบ..

และใช่ บ่อยครั้งที่การเคลื่อนไหวของจิตใต้สํานึกมันไม่สามารถหลอกลวงผู้คนได้ ชายใบหน้าเหลี่ยม เห็นได้ชัดว่าเขาไม่กล้าที่จะรับหมัดของ หลินฟาน โดยตรงอีกต่อไป!

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ หลินฟาน ได้ควบคุมการต่อสู้ได้แล้ว และเช่นนี้เขาจะปล่อยให้อีกฝ่ายหลบเลี่ยงมันไปได้อย่างง่ายดายได้อย่างไรกัน..

แม้ว่า ชายใบหน้าเหลี่ยม จะหลบเลี่ยงหมัดที่สามไปได้ แต่ หลินฟาน ก็ได้ตามไปฟันศอกใส่ ชายใบหน้าเหลี่ยม อย่างรุนแรง

ชายใบหน้าเหลี่ยม มีสีหน้าอึดอัด และร้องครวญครางออกมา เขาถูกการโจมตีนี้จนล้มลงไปกระแทกกับพื้นโดยตรง

ขณะเขากลิ้งออกไปจากจุดนั้น และกําลังจะเด้งตัวลุกขึ้น หลินฟาน ก็ได้ตามมาทัน และหมัดที่สี่ก็ได้พุ่งเข้ามาใส่อย่างรุนแรง

สิ่งที่ทําให้ ชายใบหน้าเหลี่ยม ตกใจก็คือ หลินฟาน ไม่เพียงแต่เร่งการโจมตีเท่านั้น แต่การโจมตีของ หลินฟาน มันกลับรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ และทุกหมัดที่เขาปล่อยออกมาจะมีความรุนแรงมากขึ้นไปกว่าเดิม!

เพื่อต่อต้านการโจมตีของ หลินฟาน กำลังภายในของ ชายใบหน้าเหลี่ยม ก็หมดลงไปอย่างรวดเร็ว เขาต้องระดมกำลังภายในทั้งหมดเพื่อต่อสู้กับ หลินฟาน แต่สิ่งที่น่าแปลก.. คือ กำลังภายในของเขาถูกใช้ออกไปอย่างบ้าคลั่ง แต่ทางของ หลินฟาน กลับดูเหมือนมัน.. จะยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ!

พ่องง นี่มันเรื่องผายลมอะไรกันวะ!

ชายใบหน้าเหลี่ยม ตกใจมาก หลินฟาน ฝึกฝนทักษะบ่มเพาะพิเศษแบบไหนกัน ทําไมเขาถึงยิ่งสู้ก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้ใช้กำลังภายใน แล้วนี่.. มันเป็นไปได้ยังไง?

เขาตระหนักว่าเขาไม่สามารถถูกอีกฝ่ายทุบตีเฉยๆ ได้อีกต่อไป และมันดูราวกับว่าเขาได้ตกไปอยู่ในหลุมพรางของ หลินฟาน ดังนั้นการปล่อยให้ถูกอีกฝ่ายทุบตีอยู่เฉยๆ เช่นนี้ เขาคงไม่มีโอกาสที่จะชนะได้!

ชายใบหน้าเหลี่ยม ตระหนักถึงสิ่งนี้ จึงพยายามปรับกลยุทธ์ของเขาในทันที, เขาใช้แขนทั้งสองข้างบล็อกหมัดที่สี่ของ หลินฟาน และไม่สนใจว่าหมัดนี้จะเป็นค้อนขนาดใหญ่ที่ทุบลงมาที่แขนของเขา เขาพลิกตัวหลบอย่างกะทันหัน และก้าวขึ้นไป เหวี่ยงหมัดเข้าใส่ หลินฟาน

เขาจะต้องเป็นฝ่ายรุก และเอาความคิดริเริ่มในการต่อสู้กลับคืนมา!

อย่างไรก็ตาม…

วินาทีต่อมา หมัดของเขา.. กลับถูก หลินฟาน คว้าจับเอาไว้ด้วยมือโดยตรง ทั้งกําปั้นของเขาในเวลานี้ก็ถูกหยุดเอาไว้กลางอากาศ และมันก็เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจได้อีก!

ชายใบหน้าเหลี่ยม มอง หลินฟาน ด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ หลินฟาน จับกำปั้นของเขาด้วยมือของเขาจริงๆ นะหรือ?

เรื่องนี้มันเกิดขึ้นจริงใช่ไหม!

ผู้ชมที่มองดูก็ตกตะลึงกับฉากนี้เช่นกัน แต่ละคนแทบไม่อยากที่จะเชื่อสายตาของตัวเอง

แม้ว่าพื้นฐานการบ่มเพาะของพวกเขาจะไม่สูงเท่ากับ ชายใบหน้าเหลี่ยม แต่ในเวลานี้ก็ปรากฏให้เห็นถึงเบาะแสบางอย่างแล้ว โดยทั่วไปแล้ว การต่อสู้จะใช้กําลังภายใน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญ การใช้กําลังภายในจะใช้ออกไปอย่างมหาศาล และอัตราความเร็วที่ใช้ออกไปก็ยังเร็วเป็นอย่างมาก

ก่อนหน้านี้บรรดาผู้เชี่ยวชาญของหยุนเหมิน และชายใบหน้าเหลี่ยม ได้เข้าต่อสู้กัน เพียงเพราะชายใบหน้าเหลี่ยมแข็งแกร่งเกินไป กำลังภายในของพวกเขาจึงได้หมดลงไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็หมดแรง และสูญเสียความสามารถในการต่อต้านไป และได้ถูก ชายใบหน้าเหลี่ยม ล้มลงกับพื้นทีละคน

แม้ว่า ชายใบหน้าเหลี่ยม จะแข็งแกร่งกว่าพวกเขา แต่ตามหลักการโดยทั่วไป ชายใบหน้าเหลี่ยม ที่อยู่ภายใต้การปิดล้อมของพวกเขาก็จะต้องใช้กำลังภายในออกไปบ้างเช่นกัน ในกรณีที่ไม่มีทางเลือกอื่น หยุนเหมิน สามารถใช้กลยุทธ์คลื่นมนุษย์ได้เท่านั้น เพื่อจะทำให้อีกฝ่ายใช้กำลังภายในออกไปจำนวนมาก หากสามารถผ่านกลยุทธ์คลื่นมนุษย์มาได้ ชายใบหน้าเหลี่ยม ที่สูญเสียกำลังภายในไปมาก เมื่อนั้นพวกเขาก็จะฆ่าอีกฝ่ายลงได้ในที่สุด

แน่นอนว่าจํานวนคนในหยุนเหมินมีจํากัด และไม่ได้มีผู้เชี่ยวชาญมากนัก กลยุทธ์คลื่นมนุษย์นั้น กลับถูกมองดูว่าไม่สามารถใช้ได้จริง.. และเกรงว่าพวกเขากลับจะถูกอีกฝ่ายกวาดล้าง แต่แน่นอนว่าพวกเขาก็ไม่สามารถปล่อยให้ ชายใบหน้าเหลี่ยม ผู้นี้ทำลาย หยุนเหมิน ได้ และ.. ถ้าไม่ใช่เพราะการเข้ามาแทรกแซงของ หลินฟาน หยุนเหมิน.. ไม่ว่าจะมองจากด้านไหน วันนี้ก็คงหนีไม่พ้นการล่มสลาย

จะว่าไปแล้ว ..ถ้ามองตามหลักการโดยทั่วไป หลินฟาน ก็จะต้องใช้กำลังภายในเช่นกัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว มันน่าตกใจมากที่ หลินฟาน ยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ!

ในทางตรงกันข้าม หลินฟาน กลับประสบความสําเร็จ ด้วยกำลังของตนเอง ส่วนกลยุทธ์คลื่นมนุษย์โดยการใช้ผู้คนทั้งหมดของหยุนเหมินนั้น กลับไม่สามารถทําได้ด้วยกําลังที่มี มาตอนนี้ ชายใบหน้าเหลี่ยม ก็ได้ใช้กําลังภายในออกไปเป็นจํานวนมากแล้ว จนกระทั่งตอนนี้.. ชายใบหน้าเหลี่ยม ก็อ่อนแอลง และทุกคนก็สามารถมองเห็นมันได้ชัดด้วยตาเปล่า!

จนถึงตอนนี้ หลินฟาน สามารถคว้าจับหมัดของ ชายใบหน้าเหลี่ยม เอาไว้ได้ด้วยมือเปล่าจริงๆ นี่แสดงให้เห็นว่า ชายใบหน้าเหลี่ยม อ่อนแอลงไปมาก ทั้งกำลังภายในของเขาก็ได้หมดไปโดยที่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ตัว!

ชายใบหน้าเหลี่ยม ได้ตระหนักไปพร้อมกับสีหน้าที่แสดงความตกใจออกมา มือของเขาเองก็รู้สึกเจ็บ และอ่อนแรงมานานแล้ว ร่างกายของเขาก็เหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก ในจุดตันเถียนของเขามันก็แทบจะว่างเปล่ามานานแล้วเช่นกัน!

เขาไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป!

และหลินฟาน ชายหนุ่มที่ต่อสู้มาจนถึงตอนนี้ แต่เขากลับดูเหมือนจะไม่อ่อนแรงด้วยซ้ำ มือหนึ่งเขาได้จับกําปั้นของ ชายใบหน้าเหลี่ยม เอาไว้ บนใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มที่ดูเหมือนไม่ยิ้ม…

“มาลองชิมหมัดผมไปอีกครั้ง!”

หลินฟาน เมื่อพูดจบ อีกมือหนึ่ง ก็ปล่อยหมัดซัดตรงเข้าไปที่ใบหน้าของ ชายใบหน้าเหลี่ยม เข้าเต็มๆ

คราวนี้ ชายใบหน้าเหลี่ยม หลีกเลี่ยงไม่ได้ และถูกต่อยโดยตรง และนั่นทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงกรีดร้องออกมาเป็นครั้งแรก…

(1)[เสือกระดาษ (纸老虎)] - คำเปรียบเปรยถึงบุคคล หรือกลุ่มคนที่ดูมีอำนาจ ดุร้าย แต่แท้จริงแล้วกลับว่างเปล่า และไร้ซึ่งอำนาจ