ตอนที่ 1251 เจ้าพูดไร้สาระอะไร!
ท่านยาย ตัดสินใจใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของตระกูลเพื่อเข้ายับยั้งศัตรู และซื้อเวลาให้กับ หลินฟาน หลบหนี โดยมีเงื่อนไขที่ว่า หลินฟาน จะต้องพา หยุน ชิงเย้า ไปด้วย
เดิมทีตามแผนเดิมของ ท่านยาย ท่านยาย ได้ขอให้ หลินฟาน แอบหาโอกาสพา หยุน ชิงเย้า หลบหนีออกไป แต่มาตอนนี้ดูเหมือนว่าแผนที่ว่านี่จะใช้ไม่ได้ผลแล้ว ได้แต่ต้องใช้กำลังทั้งหมดเพื่อเปิดโอกาส และในเวลานี้ดูเหมือนไม่ว่ายังไง ท่านยาย ก็ต้องการให้ หยุน ชิงเย้า หลบหนีออกไป
ในหยุนเหมิน สถานะของ ท่านยาย นั้นไม่น้อยไปกว่าใน หยุน จงเจิ้ง ที่เป็นผู้นำ ภายใต้คําสั่งของ ท่านยาย ทุกคนในหยุนเหมินก็เข้าสู่ภาวะการต่อสู้ทันที และเข้าปิดล้อม ชายใบหน้าเหลี่ยม ท่านยาย เองก็ได้ก้าวขึ้นไป
“รอเดี๋ยว!”
หลินฟาน ได้ตะโกนหยุด ท่านยาย เอาไว้ : “ทุกคนในหยุนเหมิน ไม่จําเป็นต้องเสียสละโดยไม่จําเป็นอีกต่อไป พวกคุณไม่สามารถหยุดคนผู้นี้ได้ แม้ว่าผมจะหลบหนีไปตอนนี้ เขาก็จะฆ่าพวกคุณทั้งหมด และยังสามารถตามผมไปทันได้ เมื่อนั้นในไม่ช้าก็เร็วผมเองก็จะต้องต่อสู้กับเขา ดังนั้นง่ายกว่าไหม ที่จะปล่อยให้ผมต่อสู้กับเขาโดยตรง”
ทุกคนตกตะลึง หลินฟาน ต้องการจะต่อสู้กับ ชายใบหน้าเหลี่ยม?
พวกเขาไม่ได้ยินผิดไป ..ใช่ไหม, และนี่ไม่เท่ากับว่า หลินฟาน กําลังมองหาความตายหรอกหรือ?
ท่านยาย พูดว่า : “ท่านหลิน เราจะขัดขวางเขาเอาไว้ เพื่อซื้อเวลาให้ท่าน ในเวลานี้ท่านเองยังมีโอกาสที่จะหลบหนีไป ถ้าท่านต่อสู้กับเขาโดยตรง ก็เท่ากับว่าท่านจะไม่เหลือโอกาสอีกแล้ว”
หลินฟาน ยิ้มเล็กน้อย และพูดไปว่า : “ถ้าผมล้มเหลว มันก็ไม่ใช่ว่าจะสายเกินไปสำหรับพวกคุณ ยังไงก็ตามผมฝากเด็กคนนี้ให้คุณช่วยดูแลหน่อย”
ในขณะที่เขาพูด หลินฟาน ก็ได้ยัดเด็กน้อยวัยสามขวบให้กับ ท่านยาย ท่านยาย ต้องการปฏิเสธ แต่เด็กก็มาอยู่ในอ้อมแขนของเธอเสียแล้ว หลินฟาน ก็ได้ปล่อยมือเขาออกไป และปล่อยให้เธอต้องอุ้มเด็กน้อยคนนี้เอาไว้
หลินฟาน ได้ก้าวไปข้างหน้าฝ่ากลุ่มคน และเข้าเผชิญหน้ากับ ชายใบหน้าเหลี่ยม
“ผมยังมีคําถามอีกข้อหนึ่ง หวังว่าคุณจะตอบตามความจริง” หลินฟาน มองไปที่ ชายใบหน้าเหลี่ยม และพูดถามไปว่า : “หยุน ชิงเย้า ผมจะไม่มอบเธอให้กับคุณ แต่ผมยังอยากรู้ว่า ..ถ้าผมมอบเธอให้กับคุณไป คุณจะยังคิดที่จะฆ่าผมอยู่อีกไหม?”
ชายใบหน้าเหลี่ยม ได้ยกยิ้มเย็นชา และพูดว่า : “แล้วแกคิดว่าไง?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “ถ้าผมเดาถูกต้อง คุณมาที่หยุนเหมินในครั้งนี้ ตอนแรกคุณไม่ได้วางแผนที่จะไว้ชีวิตผู้คนในหยุนเหมินอยู่ก่อนแล้ว ใช่ไหม? และไม่ว่าคุณจะได้รับสมบัติของทางหยุนเหมินหรือไม่ และแม้ว่าในที่สุด ผู้นำหยุน จะประนีประนอม และมอบสมบัติที่ว่านั่นให้กับคุณไป แต่ผมเกรงว่าคุณจะยังคงต้องการทำลายหยุนเหมิน ..รวมถึงคนนอกที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วยอย่างผม คุณเองก็คงไม่คิดที่จะปล่อยไป ทั้งหมดที่ว่ามา.. ผมพูดถูกต้องไหม?”
ชายใบหน้าเหลี่ยม ได้ฮึ่มเสียงออกมา แล้วกล่าวว่า : “ไอ้หนู.. แกมันมาผายลมอะไรตรงนี้ ตราบใดที่ ผู้นําหยุน ส่งมอบสมบัติให้ฉัน ฉันก็จะไว้ชีวิตพวกมันทั้งหมด แต่ถ้าพวกมันยังไม่รู้ดี รู้ร้าย ฉันเองก็ทำได้เพียงฆ่าพวกมันทั้งหมด!”
แม้ว่า ชายใบหน้าเหลี่ยม จะปฏิเสธการคาดเดาของ หลินฟาน แต่ หลินฟาน ก็ตรวจสอบคําพูด และสีหน้าของอีกฝ่ายได้ และยืนยันการคาดเดาของเขา..
สาเหตุที่ ชายใบหน้าเหลี่ยม ผู้นี้ ได้ปฏิเสธ ..ก็เพียงแค่ต้องการหลอกผู้คนในหยุนเหมินให้ส่งมอบสมบัติ ในความเป็นจริงเขาไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยทุกคนในที่นี่ไปตั้งแต่แรก
เมื่อหลังจากได้สมบัติมาแล้ว เขาก็จะฆ่าทุกคนในที่นี่ และจากไปพร้อมกับสมบัติ ทั้งหมดก็เพื่อไม่ให้ใครรู้ได้ว่าสมบัตินั้นมันได้ตกไปอยู่ในมือของเขาแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น การถอนรากถอนโคน มันยังสอดคล้องกับบุคลิกของเขา.. แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะปล่อยเหลือใครทิ้งเอาไว้ แม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรในตอนนี้ แต่ไม่มีอะไรมายืนยันได้ว่า ในภายหลังหยุนเหมินจะไม่มีพลังพอที่จะมาแก้แค้นเขาได้ เช่นนั้นแทนที่จะให้โอกาสพวกเขา มันจะดีกว่าที่จะเลือกลบความเป็นไปได้ทั้งหมด
หลินฟาน กล่าวว่า : “อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ผมไม่คิดที่จะมอบ หยุน ชิงเย้า ไปให้กับคุณ ถ้าคุณอยากจะได้เธอ งั้นก็แค่ต้องผ่านผมไป ..ให้ได้ก่อน”
ชายใบหน้าเหลี่ยม ได้พูดด้วยความโกรธออกไปว่า : “ไอ้สารเลวน้อย.. อะไรทําให้แกมีความกล้าที่จะมาแสร้งทำเป็นบังคับต่อหน้าฉันกัน?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “คุณแข็งแกร่งมากจริงๆ หยุนเหมิน มีระดับผู้เชี่ยวชาญมากมายที่ได้เข้าปิดล้อมคุณ แต่.. ไม่ก็มีใครสามารถทําอะไรคุณได้เลย แต่นี่.. มันก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะอยู่ยงคงกระพันในโลกได้”
ชายใบหน้าเหลี่ยม ได้หัวเราะออกมา และพูดว่า : “หรือแกกำลังจะบอกว่า ..แกสามารถเอาชนะฉันได้?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “บางที.. อาจจะสู้ได้ก็ได้ ใครจะรู้”
ชายใบหน้าเหลี่ยม กล่าวว่า : “แกนี่มันชอบหาที่ตายมากจริงๆ สินะ.. เหตุผลที่แกเพิ่งพูดไป คือแกต้องการใช้ผู้หญิงคนนี้เป็นเบี้ยต่อรอง ดังนั้นเลยไม่เต็มใจที่จะให้มันกับฉัน? สรุปง่ายๆ เลย ที่แกพูดมาทั้งหมดนั้นมันเป็นเรื่องโกหก ใช่ไหม?”
หลินฟาน ร้องโอ้ออกมา : “ทําไมคุณถึงได้ถามอย่างนั้นกัน?”
ชายใบหน้าเหลี่ยม กล่าวว่า : “ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นเพียงเบี้ยต่อรองของแกจริงๆ แกมันจะไปยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องผู้หญิงคนนั้นไปทำไม? แกเองก็รู้ดีว่าสู้ฉันไม่ได้ และยังคิดต้องการไปปกป้องเธอ หรือว่านี่แก.. ชอบผู้หญิงคนนี้กัน?”
อะไร?
ทุกคนก็ได้มองหน้ากัน, หลินฟาน ชอบ หยุน ชิงเย้า?
เมื่อได้ยินคําพูดนี้ หยุน ชิงเย้า ก็ตกตะลึงเช่นกัน ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเป็นสีแดงทันที และเธอก็แอบมองไปที่ หลินฟาน
มองผิวเผินแล้ว ดูเหมือนทําให้ผู้คนจินตนาการผิดไปหน่อย และจริงๆ แล้ว หากผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าไม่ชอบผู้หญิงคนหนึ่ง คงจะไปยอมเสียสละชีวิตเพื่อปกป้องเธอ ..ได้อย่างไร
“เจ้าพูดไร้สาระอะไร!” หยุน ชิงเย้า พูดขึ้นทันทีในเวลานี้ ไม่ว่ายังไง หลินฟาน ก็ไม่มีทางชอบเธอได้ หลินฟาน รังเกียจเธอ ..ก็ไม่เป็นไร แต่เขาจะมาชอบเธอไปได้อย่างไร ต่อหน้าผู้คนมากมาย คําพูดนี้.. มันฟังดูออกจะน่าอายจริงๆ!
หลินฟาน ยิ้ม และพูดไปว่า : “หยุน ชิงเย้า พูดถูก คุณอย่าได้พูดเรื่องไร้สาระเลย เหตุผลที่ผมไม่มอบเธอให้คุณนั้น ..มันก็ชัดเจนอยู่แล้ว ผมยังต้องใช้เธอเพื่อเจรจากับ ผู้นำหยุน เมื่อพูดถึงการเจรจา ผู้นำหยุน ก่อนที่ผมจะเริ่มต่อสู้กับผู้ชายคนนี้ ผมเองมีเรื่องอยากที่คุยกับคุณ”
ในขณะที่พูดอยู่ หลินฟาน ก็มองที่ หยุน จงเจิ้ง
หยุน จงเจิ้ง กล่าวว่า : “ท่านกล่าวมาได้เลย”
ในเวลานี้การแสดงออกของเขาซับซ้อนมาก และไม่รู้ว่าจะอธิบายอารมณ์ของเขาในเวลานี้ออกไปได้อย่างไร ด้านหนึ่งเขาไม่รู้สึกว่า หลินฟาน สามารถเอาชนะชายใบหน้าเหลี่ยมผู้นี้ได้ และแม้กระทั่งเรื่องที่ หลินฟาน ได้ดึง หยุน ชิงเย้า ออกมา พูดตามตรงในเรื่องนี้เขารู้สึกโกรธเล็กน้อย แต่ในทางกลับกัน การก่อความวุ่นวายของ หลินฟาน ก็ถือเป็นการถ่วงเวลาสําหรับหยุนเหมินของพวกเขา นี่ไม่รู้ว่าเป็นพร หรือจะเป็นความหายนะกันแน่ เขาเอง.. ก็ยังคงไม่แน่ใจในเรื่องนี้
หลินฟาน กล่าวว่า : “ผมมาที่หยุนเหมิน ก็เพื่อมาแก้ไขความขัดแย้งระหว่างเรา ข้อเรียกร้องในก่อนหน้านี้ของผม ผู้นำหยุน น่าจะชัดเจนอยู่ก่อนแล้ว..”
หยุน จงเจิ้ง ได้พยักหน้า : “ข้าชัดเจน”
ก่อนหน้านี้ หลินฟาน ได้มีเงื่อนไข โดยการจะส่งคืน หยุน ชิงเย้า มาเป็นเงื่อนไข และขอให้ หยุนเหมิน ไม่ไล่ล่า เย่ เทียนอวี่ อีกต่อไป และไม่สร้างปัญหาให้กับเขา สุดท้ายคือไม่เรียกร้องเงินหนึ่งพันล้านหยวน..
หลินฟาน กล่าวว่า : “ตอนนี้ผมขอเพิ่มเงื่อนไขไปอีกข้อหนึ่งว่า ถ้าผมช่วยหยุนเหมินเอาชนะชายคนนี้ได้ หยุนเหมินจะต้องตอบสนองความต้องการของผม คุณเห็นว่าอย่างไร?”
สีหน้าของ หยุน จงเจิ้ง เปลี่ยนเป็นจริงจังในทันที : “ท่านหลิน ท่านสามารถเอาชนะเขาได้จริงๆ นะหรือ?”
หลินฟาน ยิ้ม : “เรื่องนี้ก็ต้องลองก่อนถึงจะรู้ ผู้นำหยุน คุณกล่าวเพียงแค่ว่า เห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วยมาก็พอ”
หยุน จงเจิ้ง ไม่มีความลังเลในเวลานี้ เขายังมีความจําเป็นที่จะต้องไปลังเลที่ไหน และที่ไหนมันจะยังไปมีที่ว่างสําหรับความลังเลเหลือให้เขาได้อีก เขาได้พูดไปว่า : “เอาล่ะ ถ้า ท่านหลิน สามารถแก้ปัญหาคนผู้นี้ได้จริงๆ ความคับข้องใจของเราก็ให้มันหมดสิ้นไปตรงนี้!”
หลินฟาน ยิ้ม และพูดว่า : “แค่ประโยคนี้ของ ผู้นำหยุน ก็เพียงพอแล้ว”
หลังพูดจบ สายตาของ หลินฟาน ก็กลับมาที่ ชายใบหน้าเหลี่ยม อีกครั้ง : “ตอนนี้ผมจะให้โอกาสคุณ คุณทำลายฐานบ่มเพาะของตัวเองเถอะ เพราะถ้าให้ผมลงมือ เกรงว่าคุณจะเจ็บปวดเป็นสิบเท่า สําหรับคนอย่างคุณ ผมไม่เคยเบามือให้ ..และอย่าได้มาโทษว่าผมไม่ได้กล่าวเตือนคุณ”
ชายใบหน้าเหลี่ยม ที่ได้ยิน เขาก็ได้หัวเราะออกมาด้วยความโกรธทันที : “ฮ่าฮ่าๆ... ฉันไม่ได้หัวเราะแบบนี้มานานแล้วจริงๆ ถ้าไม่ใช่ว่าได้ไปเจอเรื่องที่มันตลกเกินไป ฉันเองก็ไม่ค่อยได้หัวเราะมันออกมาเช่นนี้.. เลย, ไอ้สารเลวน้อย แกมันรู้หรือไม่ว่า ..แกมันเป็นคนที่ตลกที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลยวะ?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “ผมกลับไม่ได้รู้สึกว่ามันตลก ผมจริงจัง แน่นอน ผมรู้ว่าคุณจะไม่เชื่อ ผมเองก็แค่จะเตือนคุณด้วยความหวังดีก็เท่านั้น”
เมื่อใกล้จะถึงเวลาแห่งการตันสิน หลินฟาน กลับยังคงพูดเรื่องไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้ และให้ตายเถอะ หลินฟาน ดูเหมือนจะจริงจังจริงๆ และเขาก็ไม่ได้เห็น หลินฟาน ดูหวาดกลัวเลยสักนิด
รูปลักษณ์ของ หลินฟาน ทําให้ ชายใบหน้าเหลี่ยม รู้สึกรําคาญมาก และก็ไม่รู้จริงๆ ว่าไอ้เด็กคนนี้ มันไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ท่าทางที่มั่นใจอย่างลึกลับนี้ มันก็ช่างน่าโมโหจริงๆ!
“ให้ตาย.. งั้นแกก็ตายไปซะ!”
ในที่สุด ชายใบหน้าเหลี่ยม ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป และได้เคลื่อนไหวทันที
