1042 เก้าบรรพชนอีกาผู้ยิ่งใหญ่ 

1042 เก้าบรรพชนอีกาผู้ยิ่งใหญ่

“เย่ฟ่าน ข้าจะฉีกร่างเจ้าเป็นสิบครั้ง!”

ลู่หยาคำรามด้วยความโกรธ เส้นขนสีทองนับหมื่นเส้นกลายเป็นเหมือนลูกศรศักดิ์สิทธิ์ที่พุ่งเข้าหาเย่ฟ่านอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

แต่สิ่งนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้เลย เย่ฟ่านสะบัดมือเพียงเล็กน้อยเสร็จทราบร่างกายขององค์ชายใหญ่อีกาทองก็กระจัดกระจายไปทั่วท้องฟ้าทันที

“ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้น หากเจ้าฉีกร่างของข้าได้แม้เพียงครั้งเดียวข้าก็ไม่มีทางรอดชีวิตแล้ว!” นี่คือคำตอบของเย่ฟ่าน

“ข้าขอใช้วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ดวงนี้เพื่อเป็นเชื้อเพลิงในการสาปแช่งเจ้าให้ดับสูญไปพร้อมกับความตายของข้า!”

วิญญาณศักดิ์สิทธิ์เฮือกสุดท้ายขององค์ชายใหญ่อีกาทองคำรามด้วยความโกรธ เสียงท้องฟ้าสั่นสะเทือนหวั่นไหวเห็นได้ชัดว่าตอบรับคำสาปแช่งของเขา

“หลังจากประสบกับคำสาปความตายหยินหยางมาแล้ว เจ้าคิดว่าของแบบนี้จะทำอะไรข้าได้”

เย่ฟ่านกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นแสงสีทองได้ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาและปิดกั้นหมอกสีดำลึกลับซึ่งแผ่ซ่านออกมาจากวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ขององค์ชายใหญ่อีกาทอง

ร่างกายของเย่ฟ่านเปล่งประกายด้วยความศักดิ์สิทธิ์ไม่มีสิ่งใดสามารถทำอันตรายได้ เขาเพียงมองดูพลังแห่งคำสาปที่ค่อยๆสลายตัวไปอย่างช้าๆ

“ชายหนุ่มแซ่เย่น่ากลัวเกินไป เขาตัดหัวองค์ชายเก้าคนแห่งเผ่าอีกาทองคำไปแล้ว นี่คือยอดฝีมือผู้อยู่ยงคงกระพันอย่างแท้จริง!”

ทุกคนตกตะลึงและหวาดกลัวจนตัวสั่น ในระหว่างกระบวนการนี้ ลู่หยาโผข้ามาอีกครั้ง ปีกสีดำในมือของเขากวาดเข้าหาเย่ฟ่านราวกับสายฟ้าทมิฬ นี่เป็นการโจมตีที่ทรงพลังและเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง

เย่ฟ่านถือเตาหลอมเซียนอยู่ในมือและต่อสู้กับลู่หยาอย่างตรงไปตรงมาโดยไม่มีการหลีกเลี่ยงแม้แต่น้อย

“บูม!”

การโจมตีครั้งนี้ ราวกับจักรวาลโบราณสองแห่งปะทะกัน กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวและเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งกวาดออกไปรอบทิศทางและทำให้โลกทั้งใบสั่นไหวอย่างรุนแรง

“เจิ้ง”

ลู่หยาไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีที่พุ่งเข้ามาได้ หลังจากที่ปะทะเย่ฟ่านครั้งแล้วครั้งเล่าสติของเขาก็ถูกดึงกลับมา ในขณะนี้เขาพยายามลากปีกสีดำหลบหนีออกจากสนามรบด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย

เย่ฟ่านก้าวไปข้างหน้า ถือเตาหลอมโปร่งใสขนาดเท่ากำปั้นไว้ในมือซ้าย ในขณะที่มือขวาของเขากระทั่งหมัดหกสังสารวัฏออกไปอีกครั้ง

“บูม”

อาวุธศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือด ในเวลาอันสั้นยากที่จะมองออกว่าอาวุธชิ้นใดมีความแข็งแกร่งมากกว่า

อย่างไรก็ตามสถานการณ์ของลู่หยาที่ต่อสู้กับเย่ฟ่านโดยปราศจากอำนาจของอาวุธศักดิ์สิทธิ์กลับมีท่าทีว่าจะพ่ายแพ้และตกตายได้ตลอดเวลา!

“เย่ฟ่าน เจ้าฆ่าพี่น้องของข้าไปเก้าคน พวกเราเผ่าอีกาทองจะเป็นศัตรูกับเจ้าไปจนชั่วฟ้าดินสลาย…”

ลู่หยาบ้าดีเดือด พี่น้องเก้าคนของเขาถูกฆ่าตาย แล้วตอนนี้เขายังมีท่าทีว่าจะถูกสังหารไปพร้อมกับพี่น้องคนอื่น ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกใดนอกจากการเผาผลาญแก่นแท้ในร่างของตัวเองเพื่อเปลี่ยนมาเป็นพลัง

ในขณะนี้ทวารทั้งเจ็ดมีเปลวไฟพวยพุ่งออกมายังไม่หยุดหย่อน บรรยากาศเบื้องบนท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นร้อนแรงราวกับเขตเปลวไฟที่เย่ฟ่านเคยรู้จัก

“พวกเจ้านี่ชอบรนหาที่ตายจริงๆ!”

เย่ฟ่านมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยสีหน้าเฉยเมย และปล่อยให้

ลู่หยาเผาผลาญตัวเองอย่างเต็มที่ สาเหตุก็เพราะเขาต้องการที่จะพิสูจน์ผลแพ้ชนะกับคู่ต่อสู้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ปีกสีดำสีทองที่น่าหวาดหวั่นตัดผ่านท้องฟ้า มันปลดปล่อยกลิ่นอายทำลายล้างที่ไม่สิ้นสุด เสียงคร่ำครวญของเทพและปีศาจดังก้องสวรรค์พิภพ

“บูม”

เตาหลอมเซียนถูกผลักออกจากมือของเย่ฟ่าน มันเปล่งประกายด้วยแสงห้าสีและปะทะกับปีกสีดำอย่างตรงไปตรงมาโดยไม่มีการหลบเลี่ยงแม้แต่น้อย

คลื่นที่เกิดจากการปะทะกวาดออกไปรอบทิศทาง ความว่างเปล่าสั่นไว้อย่างรุนแรงจนคล้ายกับว่าท้องฟ้ากำลังจะถล่มลงมา แสงที่สว่างสดใสในสนามรบปิดกั้นสถานการณ์ทั้งหมดทำให้ผู้คนภายนอกไม่สามารถมองเห็นการต่อสู้ของพวกเขาได้

นี่คือการปะทะกันของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุด ผู้คนจำนวนมากต่างหลบหนีออกจากสนามรบในรัศมีร้อยลี้เพราะพวกเขาไม่ต้องการเอาชีวิตของตัวเองไปเสี่ยงอย่างเปล่าประโยชน์

“เคียง”

ลู่หยายืนอยู่ท่ามกลางไฟอันร้อนแรงของดวงอาทิตย์ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างถึงที่สุด

ที่เบื้องหลังของเขามีภาพธรรมของบรรพชนอีกาทองเก้าตัวที่มีขนาดใหญ่โตราวกับภูเขา

บรรพชนผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเก้าปรากฏตัวด้านหลังลู่หยาและท้องฟ้าก็พังทลายลงจากความร้อนที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างทั้งเก้านั้น!

ลู่หยาเก็บตัวบ่มเพาะมาเป็นเวลาสี่ปีแล้ว ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของเขาก้าวไปถึงขั้นระดับอัจฉริยะแปดต้องห้าม ดังนั้นการเรียกภาพธรรมของบรรพชนทั้งเก้าให้ปรากฏตัวออกมาพร้อมกันจึงเป็นภัยคุกคามที่น่าหวาดหวั่นอย่างยิ่ง

“สำรวจทะเลไร้ขอบเขต!”

เขาคำรามเสียงดัง และร่างของบรรพชนอีการ่างหนึ่งก็บินออกไป

ปีกสีทองของมันเหมือนมหาสมุทรอันงดงามที่ก่อตัวอยู่บนท้องฟ้า แต่คลื่นที่แผ่ออกมาจากร่างของมันไม่ใช่น้ำสีครามที่ใสสะอาด แต่เป็นเปลวไฟสีทองที่พร้อมจะเผาผลาญทุกอย่าง!

ลู่หยายืนอยู่ในใจกลางทะเลศักดิ์สิทธิ์สีทองและรวบรวมพลังศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดเพื่อเติมพลังให้กับบรรพชนอีกาทองที่กำลังต่อสู้กับเย่ฟ่าน

แก่นแท้ไฟของดวงอาทิตย์มีความร้อนที่ไม่สิ้นสุด คลื่นเปลวไฟอันน่าสะพรึงกลัวกวาดเข้าหาเย่ฟ่านราวกับคลื่นยักษ์

“สร้างโลก!”

ลู่หยาตะโกนอีกครั้ง และบรรพชนอีกาตัวที่สองก็บินออกไป ร่างของมันกลายเป็นม้วนภาพนิรันดร์ที่ได้รับพรจากอาวุธศักดิ์สิทธิ์ คลื่นเปลวไฟสีทองอีกลูกกวาดเข้าหาเย่ฟ่านในเวลาไล่เลี่ยกัน

“หนึ่งอาวุธศักดิ์สิทธิ์ทำลายหมื่นศาสตรา!” เย่ฟ่านตะโกนเบาๆ

จากนั้นมังกรสองสีแห่งพลังหยินหยางของเขาได้ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้าพร้อมกับหม้อปราณปฐพีต้นกำเนิด

มังกรขนาดใหญ่อาละวาดอย่างบ้าคลั่งก่อนที่มันจะแทรกตัวเองเข้าไปในหม้อปราณปฐพีต้นกำเนิดกลายเป็นลวดลายที่เต็มไปด้วยความลึกลับอยู่ด้านข้างของตัวหม้อ

ในดวงตาแห่งทะเลเหนือ เขาติดอยู่ที่นั่นเป็นเวลาสี่ปี แน่นอนว่าทักษะของคัมภีร์สุริยันจันทราที่เย่ฟ่านฝึกฝนย่อมมีความสำเร็จอันน่าทึ่ง

ในเวลาเดียวกันเตาหลอมเซียนของเขาถูกผลักเข้าหาอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของลู่หยาเพื่อไม่เปิดโอกาสให้อาวุธศักดิ์สิทธิ์ปีกสีดำข้างนั้นสามารถใช้งานได้

เย่ฟ่านใช้โอกาสนี้ขับเคลื่อนหม้อปราณปฐพีต้นกำเนิดให้พุ่งเข้าหาลู่หยาด้วยความเร็วไม่แตกต่างจากสายฟ้า!

บรรพชนอีกาทองทั้ง 2 ตัวกรีดร้องด้วยความโกรธ พวกมันพยายามปิดกั้นเย่ฟ่านไม่ให้เข้าถึงตัวของลู่หยาได้!

ลู่หยาคำรามเสียงดังลั่น เขาไม่ได้คิดหลบหนีจากการต่อสู้ตัวต่อตัวกับเย่ฟ่าน ในทางตรงกันข้ามเขานำบรรพชนอีกาทองทั้งเก้าตัวให้พุ่งเข้าหาศัตรูที่ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าพันธุ์โดยต้องการจะจบการต่อสู้ในครั้งเดียว

“เจิง” “เจิง” “เจิง”....

ขนนกศักดิ์สิทธิ์หลายพันเส้นม้วนพันกันกลางอากาศ ในขณะนี้ความคิดที่จะหลบหนีของลู่หยาหมดสิ้นไปแล้ว เขารู้ดีว่าถ้าตัวเขาและเย่ฟ่านไม่สู้กันจนตายไปข้างสถานการณ์ในวันนี้จะไม่มีทางจบลงด้วยดีอย่างแน่นอน

นกทั้งเก้าออกมาพร้อมกันราวกับว่าพลังอันยิ่งใหญ่ของบรรพชนโบราณเผ่าอีกาทองปรากฏขึ้นอีกครั้ง คลื่นเปลวไฟกวาดไปทั่วท้องฟ้าทำให้ความว่างเปล่าสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!

เย่ฟ่านไม่ได้หลบเลี่ยงการโจมตีของบรรพชนอีกาทองแม้แต่น้อย หากเป็นการโจมตีจากปีกสีดำเขาจะควบคุมเตาหลอมเซียนออกไปต่อต้าน แต่หากเป็นการโจมตีของลู่หยาเขาจะทำการปะทะอย่างตรงไปตรงมามากที่สุด

ภายใต้เสียงระเบิดที่ดังกึกก้อง แสงสีทองเปล่งประกายอยู่ในความว่างเปล่ายากที่ผู้ใดจะมองเห็นความเคลื่อนไหวของชายหนุ่มทั้งสองได้!

พวกเขาได้ยินเพียงเสียงระเบิดที่ดังขึ้นอยู่ตลอดเวลา และสวรรค์พิภพก็สั่นสะเทือนคล้ายกับโลกทั้งใบจะแตกออก

ในขณะนั้นด้านข้างของลู่หยามีเมฆสีดำควบแน่นกลายเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ นี่คือการรวมร่างของอีกาทองบรรพชนทั้งเก้าตัว พวกมันเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นสิ่งมีชีวิตรูปร่างมนุษย์ที่โจมตีไปพร้อมกับลู่หยา

“ฆ่า!”

ผมสีทองของลู่หยาโบกสะบัดด้วยความโกรธเกรี้ยว ญาณวิเศษทุกชนิดของเขาถูกระดมออกมาใช้ในการต่อสู้ครั้งนี้

เย่ฟ่านยังคงมีสีหน้าสงบนิ่งแม้ว่ามือทั้งสองข้างของเขาจะเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา ในขณะนี้ดวงตาของเขาทั้งสองข้างปรากฏภาพดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ขึ้นอย่างคลุมเครือ

กลิ่นอายแห่งการสังหารที่ปั่นป่วนปะทุออกมาจากร่างของเขาและเห็นได้ชัดว่าการต่อสู้กำลังดำเนินมาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว!