ตอนที่ 297 เปิดหน้าผาเวินเต๋าอีกครั้ง
ขณะที่ซูสือสังเกตท่าทางตื่นตระหนกของซือคงหลานเยวี่ย ความขบขันก็ร่ายรำในดวงตาของเขา “เอาล่ะ พอเถอะ ข้าจะไม่แกล้งท่านอีกแล้ว” เขาแหงนมองท้องฟ้ามืดมิด มันเลยกลางดึกมาแล้ว ด้วยแสงจันทร์ที่ขึ้นสูง ทอดแสงสลัวบนท้องฟ้ามืดมิด “มันดึกแล้ว ได้เวลาพักแล้ว” ซูสือหาว ซือคงหลานเยวี่ยก้าวถอยหลังโดยควบคุมไม่ได้และพ...
