ตอนที่ 6 ดูการต่อสู้ติดแบบขอบจอ

ทะลุมิติมาสร้างสวนสัตว์ในฝัน ตอนที่ 6 ดูการต่อสู้ติดแบบขอบจอ

ฟางเย่พยายามศึกษาการทํางานของระบบ แล้วพบว่าเป้าหมายของระบบคือการสร้างสวนสัตว์ในฝัน!

ตัวระบบได้ตั้งที่จะต้องบรรลุไว้มากมาย ไม่ว่าจะเป็นการสะสมสัตว์หรือการสร้างปลูกสร้าง และเมื่อเขาสําเร็จเป้าหมายก็จะได้รับรางวัลต่างๆ รวมถึงเงิน!

แต่เงินนี้ไม่ใช่เงินที่นํามาใช้ได้ในชีวิตจริง แต่เป็นเงินที่ใช้ได้ในระบบเพื่อสร้างสิ่งปลูกสร้างต่างๆ เท่านั้น

และเมื่อสวนสัตว์มีความนิยมมากขึ้น เขาก็สามารถใช้ค่าชื่อเสียงมาใช้สุ่มลอตเตอรี่เพื่อให้ได้รับไอเทมต่างๆ

ค่าชื่อเสียงของสวนสัตว์ในปัจจุบันคือ 43

“น่าจะเริ่มนับตั้งแต่วันนี้ นักท่องเที่ยว 1 คนนับเป็น 1 แต้มงั้นเหรอ? ไม่สิ วันนี้ไม่ได้มีคนเข้ามาเยอะ เพราะฉะนั้น อาจเกี่ยวกับประสบการณ์ของนักท่องเที่ยวที่ได้รับในสวนสัตว์ไหมน่ะ?” ฟางเย่คาดเดา แต่เมื่อมองไปยังแต้มที่ต้องใช้ในการสุ่มลอตเตอรี่ก็ได้แต่ถอนหายใจ

1,000 แต้มสามารถสุ่มได้ 1 ครั้ง!

ฟางเย่ละความสนใจจากหน้าจอสุ่ม แล้วมองไปที่อีกฟังก์ชันหนึ่งของระบบ

ระบบก่อสร้าง [แซนด์บอกซ์]

ปรากฎหน้าจอที่ดูทันสมัย ซึ่งเป็นภาพของสวนสัตว์หลินไห่ที่มีป้อมยามอยู่ด้านหน้ากรงของลิงแสมและมีสระน้ําขนาดเล็กตั้งอยู่ข้างๆ หอพักพนักงาน

และด้วยความคิด เขาสามารถหมุนภาพของสวนสัตว์ได้อย่างอิสระ จากนั้นฟางเย่ก็ลองซูมเข้าไปในกรงของเจียวเจียวและเห็นเจียวเจียวที่กําลังงีบหลับอยู่

...น่ารัก

ฟางเย่ทําตัวเหมือนเด็กเห่อของเล่นใหม่ สํารวจทุกพื้นที่ของแซนด์บอกซ์สวนสัตว์ด้วยมุมมองใหม่นี้ แต่พอเขามองไปยังกรงของลิงแสมก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นว่าลิงสองตัวกําลังสู้กันอยู่

ภายในกรง ลิงตัวอื่นกำลังล้อมรอบรับชมการต่อสู้ของลิงสองตัวอย่างตื่นเต้น อีกทั้งยังส่งเสียงร้องราวกับเป็นกองเชียร์

ลิงแสมที่มีคิ้วขาวกําลังอยู่บนก้อนหินที่สูงกว่า มันตั้งท่าวางมือกับเท้าขนาบพื้นพลางก้มหน้าลงมอง สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธและดุร้าย ในขณะเดียวกัน ลิงแสมที่มีกรงเล็บสีดําที่อยู่ข้างล่างก็ไม่น้อยหน้า มันมองกลับไปอย่างดุร้าย

ฟางเย่ควบคุมให้มุมมองเข้าไปใกล้กว่านี้ ราวกับว่านํากล้องไปตั้งใกล้ๆ ลิงและรับชมภาพจากตรงนั้น ซึ่งสามารถมองเห็นได้ทั่วทั้งกรง

ทันใดนั้นสติของฟางเย่ก็ถูกดูดเข้ามาในหน้าจอ และเมื่อเขาได้สติก็ได้ยินเสียงร้องของลิงรอบๆ ทําเอาเขาสะดุ้ง

เจ้ากรงเล็บดํากระโดดขึ้นไปบนหินก้อนบนและพุ่งใส่เจ้าคิ้วขาว แต่เจ้าคิ้วขาวกระโดดถอยหลัง แล้วส่งเสียงร้องด้วยความโกรธราวกับกําลังสาปแช่ง

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของตัวเองไม่เป็นผล เจ้ากรงเล็บดําก็ถอยออกมา ทําให้เจ้าคิ้วขาวเป็นฝ่ายโจมตีบ้าง

ทั้งสองลิงผลัดกันรุกผลัดกันรับ แม้เสียงโจมตีจะดูฟังน่ากลัว แต่จนถึงตอนนี้พวกมันก็ยังไม่ได้ทำอันตรายกันแต่อย่างใด นั่นทําให้ฟางเย่ค่อนข้างโล่งใจไม่น้อย

ลิงเป็นสัตว์ที่คล้ายกับมนุษย์มาก แถมระบบสังคมของลิงก็มีความคล้ายคลึงกับระบบการปกครองแบบเป็นลําดับขั้นของมนุษย์ด้วย

ในหมู่ของลิงเหล่านี้จะมีราชาอยู่ ซึ่งราชาไม่จําเป็นจะต้องเป็นลิงที่แข็งแกร่งที่สุด แต่เป็นสิ่งที่ได้รับความเคารพมากที่สุด ราชานั้นจะถือครองอํานาจสูงสุดในหมู่ลิง

มันจะได้อยู่บนต้นไม้ที่สูงที่สุดเพื่อแสดงสถานะของตัวเอง ขณะที่ลิงตัวอื่นจะต้องเคารพราชาของพวกมัน ลิงตัวเมียทุกตัวจะเป็นคู่ครองของราชาลิง

และถ้าลิงตัวผู้ตัวอื่นพยายามจะสืบพันธุ์กับลิงตัวเมีย ราชาลิงก็จะขับไล่ลิงตัวผู้เหล่านั้นออกไป

บางคนอาจสงสัยว่าถ้าลิงอยู่เป็นฝูงมากกว่าพันตัว ราชาลิงคงไม่สามารถจัดการกับลิงตัวเมียได้ทั้งหมด ซึ่งอันที่จริง ราชาลิงจะเลือกลิงตัวเดียวเป็นคู่ครอง ส่วนลิงตัวเมียอื่นๆ มันก็จะไม่ได้ห้ามอะไรมากนัก

และตอนนี้เจ้าลิงแสมคิ้วขาวคือราชาของฝูงในตอนนี้

สาเหตุหลักของการปะทะกันในครั้งนี้เนื่องมาจากปัญหาในเรื่องครองคู่ และตอนนี้พวกมันก็กําลังส่งเสียงราวกับทะเลาะกันอยู่

ไอ้หนู! เอ็งจะมาหาอะไรกับเมียข้า! เดี๋ยวเอ็งโดนตีแน่!

เอ็งก็ได้กับเมียทุกวันแล้ว มันไม่พอรึไง! ข้าก็อยากได้เมียบ้าง!!

ไม่! ข้าคือราชาของฝูงนี้! คําสั่งของข้าคือที่สุด!

ไม่ยอม! มาสู้กัน!!

มาดี! เดี๋ยวจะตบให้หาทางกลับไม่ถูกเลย!!

เจ้าลิงทั้งสองส่งเสียงทะเลาะกันอยู่พักใหญ่ แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้ทําอะไรกันเพราะเจ้ากรงเล็บดําค่อนข้างกลัวกําลังของเจ้าคิ้วขาว มันจึงเป็นฝ่ายล่าถอยไปเอง และนั่นทําให้เจ้าคิ้วขาวกระโดดขึ้นไปอยู่บนหิน แล้วส่งเสียงร้องราวกับกําลังบอกว่า

พวกเอ็งจงแสดงความเคารพแก่ข้า! ข้ายอดเยี่ยมที่สุด!!

นี่คือการต่อสู้ของฝูงลิง พวกมันมักไม่ค่อยเกิดการต่อสู้ที่ร้ายแรงมากนัก และจะทําเพียงแค่ข่มขู่แบบนี้เท่านั้น

ถ้ามีลิงต้องการท้าทายราชาของฝูง มันจะไม่บุกเข้าไปตรงๆ แต่จะพยายามทําตัวให้ดูไม่มีพิษมีภัยที่สุดราวกับลูกน้องลิงที่แสนเชื่อฟัง

เมื่อใดก็ตามที่ราชาของฝูงไม่ระวังตัว ยกตัวอย่าง ในตอนกําลังสืบพันธุ์ มันก็จะบุกเข้าไปและเตะ ต่อย กัดและอื่นๆ เพื่อให้อีกฝ่ายตายไป

ความคิดของลิงเหล่านี้แทบจะไม่แตกต่างไปจากมนุษย์เลย

เมื่อลูกลิงตัวน้อยที่เกาะอยู่กับแม่ของมันเห็นว่าการต่อสู้จบลงแล้ว พวกมันก็ดูดนิ้วของตัวเองและเกาตามลำตัวเหมือนกำลังสงสัย

ฟางเย่มองมัน และรู้สึกว่ามันก็น่ารักดี เขายื่นมือโปร่งแสงไปลูบหัวมันเบาๆ จากนั้นสติของเขาก็กลับเข้าสู่ร่างกาย

มัวแต่ดูลิงสู้กัน เขาลืมเรื่องการสร้างสวนสัตว์ไปเลย