บทที่ 70 นี่คือความเข้าใจผิด

หลินเป้ยรู้สึกว่าไม่มีภัยคุกคามรอบตัวเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สังเกตสถานการณ์โดยรอบอีกต่อไป

เขาอาบน้ำที่นี่อย่างสบายใจ และหลังจากซักครึ่งชั่วยาม เขาก็สวมเสื้อผ้าที่สะอาดและพร้อมที่จะออกไป

น้ำที่นี่เย็นและสดชื่นมาก หลินเป้ยจึงอาบน้ำนานขึ้น

หลินเป้ยเดินตามทางและเดินออกมาจากด้านหลังน้ำตก

ทันทีที่เขาออกไป เขาเห็นกองเสื้อผ้าอยู่ด้านหนึ่งและเป็นเสื้อผ้าของหญิงสาว

เสื้อผ้าของผู้ใด?

หลินเป้ยกลายเป็นระวังตัวทันที เมื่อตอนเขาเข้ามาเสื้อผ้ายังไม่มี

แต่ตอนนี้มีเสื้อผ้ากองโต หลินเป้ยจึงมองไปที่สระน้ำอีกด้านหนึ่ง

เขาเห็นหญิงสาวผู้หนึ่งกำลังอาบน้ำอยู่ข้างใน และหลินเป้ยเห็นเพียงด้านข้าง

แต่เขาสามารถเห็นทิวทัศน์มากมาย เพียงแค่มองด้านข้าง!

หญิงสาวคนนี้ คือผู้ที่หมาป่าสีครามค้นพบก่อนหน้านี้

ดูเหมือนว่านางจะได้พบสระนี้ด้วย และนางกำลังอาบน้ำที่นี่

เนื่องจากหลินเป้ยอาบน้ำหลังน้ำตกไม่ใช่ในสระ เขาถูกปิดกั้นโดยน้ำตกและเสียงของน้ำก็ดังเกินไป

หลินเป้ยจึงไม่ได้สังเกตเห็นการมาถึงของหญิงสาว และหญิงสาว ก็ไม่รู้ว่าจะมีคนอยู่หลังน้ำตก

หลินเป้ยหน้าแดง เขาปล่อยให้หญิงสาวคนนี้รู้ไม่ได้ มิฉะนั้น มันจะยากสำหรับเขาที่จะอธิบาย

ดังนั้นหลินเป้ยจึงวางแผนที่จะแอบหนี โดยแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่เมื่อหลินเป้ยกำลังจะออกไปอย่างลับๆ ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้องจากด้านล่างสระ

"ว้ายย! มีงู! มีงู!" ร่างสีขาวเหมือนหิมะออกจากสระอย่างรวดเร็ว และรีบวิ่งไปที่ที่วางเสื้อผ้า

เมื่อนางวิ่งไปที่เสื้อผ้า นางพบชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ข้างที่วางเสื้อผ้า

เขามองมาที่นางอย่างตกตะลึง

นางเพิ่งออกจากสระ นางเปลือยกายล่อนจ้อน และตอนนี้นางเผชิญหน้ากับหลินเป้ยซึ่งเห็นทุกอย่างจริงๆ

“กรี๊ดดด...” หญิงสาวร้องลั่น

“ไอ้บ้ากาม แกแอบดูข้าอาบน้ำ” หญิงสาวโมโห ใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความคับแค้นใจ

นางไม่คาดคิดมาก่อนว่าที่นี่ จะมีคนอื่นแอบดูนางอาบน้ำอยู่

“เข้าใจผิด เข้าใจผิด มันคือความเข้าใจผิดทั้งหมด”หลินเป้ยไม่สามารถกล่าวเป็นคำพูดได้

เขาไม่ได้ตั้งใจ เขาจะรู้ได้ยังไงว่าจะเจอเรื่องแบบนี้ หลังจากที่เขาออกมาจากหลังน้ำตก?

“เจ้าบอกว่ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ทำไมเจ้าไม่รีบกลับไปล่ะ ข้าต้องการแต่งตัว” หญิงสาวตวาดอย่างโกรธจัด

เมื่อหลินเป้ยได้ยินสิ่งนี้ เขาคิดว่ามันถูกต้อง และไม่สมควรที่จะดูต่อไป ดังนั้นเขาจึงหันกลับมาอย่างสุภาพบุรุษ

ทันทีที่หลินเป้ยหันกลับมา หญิงสาวก็นำเสื้อผ้ามาสวมทันที

ประมาณยี่สิบวินาทีต่อมา จู่ๆหลินเป้ยก็ได้ยินเสียงทะลุผ่านอากาศด้านหลังเขา หัวใจของเขาแข็งทื่อ และเขาก็หลบไปด้านข้างทันที

ทันทีที่เขาออกจากสถานที่นั้น เขาก็เห็นแส้เฆี่ยนอย่างแรงในที่ที่เขาเพิ่งยืนอยู่

แส้ถูกเฆี่ยนบนหินก้อนเล็กๆ และทุบหินก้อนเล็กๆ โดยตรง จะเห็นได้ว่าพลังของแส้นี้แข็งแกร่งมาก!

คนที่โจมตีคือหญิงสาวผู้นั้น ในขณะนี้ นางกำลังมองไปที่หลินเป้ยด้วยใบหน้าที่ดูอาฆาตแค้น

“เจ้าบ้าไปแล้ว!”หลินเป้ยตะโกน

หากแส้ฟาดโดนเขาในตอนนี้ ร่างกายของเขาคงขาดออกจากกันอย่างแน่นอน

อีกฝ่ายกล้าที่จะโจมตีเขาอย่างแรง และนอกจากนี้ เขาไม่ได้ตั้งใจที่ดูเลย!

“เจ้าคนนิสัยเสีย วันนี้ข้าจะสังหารเจ้า และเจ้ากล้าแอบดูข้า!” หญิงสาวตะโกนด้วยความโกรธ และแส้ก็ถูกฟาดลงอีกครั้ง

หลินเป้ยใช้ท่าร่างเงาวิญญาณ และหลบได้อย่างง่ายดาย

“ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้ากำลังอาบน้ำอยู่หลังน้ำตก ทันทีที่ข้าออกมา ข้าเห็นเจ้าวิ่งออกจากสระ เจ้าจะโทษข้าทำไม”หลินเป้ยอธิบาย

“น่ารังเกียจ ข้าไม่ฟัง ข้าไม่ฟัง ข้าจะสังหารเจ้าวันนี้” หญิงสาวไม่อยากเชื่อคำพูดของหลินเป้ยเลย และการโจมตีก็รุนแรงมาก

แต่ท่าร่างของหลินเป้ยนั้นว่องไว และหญิงสาวคนนั้นก็ไม่สามารถฟาดแส้ได้

“โอเค ข้าขอโทษ ข้าผิดเอง สรุปคือข้าไม่ได้ตั้งใจ เชื่อมั้ย อีกอย่างข้าไม่ชอบหุ่นเจ้าเลย เจ้ายังเป็นเด็กน้อยอยู่!”หลินเป้ยกล่าว

หลินเป้ยเริ่มโกรธเล็กน้อย เขาอธิบายไปหมดแล้ว

เขาไม่ได้ตั้งใจ แต่หญิงสาวเอาแต่โจมตีท่าเดียว!

เจ้าคิดว่าข้ามีเป็นคนดีจริงๆเหรอ?

“เจ้าพูดว่าอะไรนะ เจ้ากำลังแส่หาความตาย” หญิงสาวยิ่งโกรธมากขึ้น เมื่อได้ยินหลินเป้ยบอกว่าหุ่นนางเป็นเด็กน้อย และแส้ในมือของนางก็โจมตีหนักยิ่งขึ้น

ชายคนนี้เป็นคนขี้โกง เขาเห็นนางมาหมดแล้ว และบอกว่ารูปร่างของนางไม่ดีพอ

"ข้าจะไม่เล่นกับเจ้าอีกต่อไป"หลินเป้ยไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับหญิงสาวคนนี้อีกต่อไป แม้ว่านางจะสวย แต่นางก็มีอารมณ์ไม่ดี

นางไม่ฟังคำอธิบาย ซึ่งน่ารำคาญจริงๆ

อย่างไรก็ตาม หลินเป้ยได้เห็นร่างกายของนางทั้งหมด และเขาก็ยังมีความผิดเล็กน้อย

แม้ว่ามันจะเป็นความเข้าใจผิด แต่ก็เป็นความจริงที่ว่าเขาได้เห็นทุกสิ่งของผู้อื่น

ดังนั้นเมื่อหญิงสาวโจมตี หลินเป้ยจึงไม่ได้ต่อสู้กลับ แต่หลบเลี่ยงแทน

หากมีการต่อสู้จริง แม้ว่าหญิงสาวจะเป็นนักรบแทเจริงขั้น 3 แต่นางก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเป้ย

“ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าเพิ่งออกมาจากการอาบน้ำหลังน้ำตกจริงๆ มันเป็นความเข้าใจผิด ข้าจะจากไปแล้วและจะไม่กลับมาอีก” ท่าร่างของหลินเป้ยเดินเหมือนภูผีทันที ถอยห่างจากหญิงสาว

ก่อนหลินเป้ยจากไป เขาพยายามอธิบายอีกครั้ง

หลินเป้ยหายตัวไปจากสายตาของหญิงสาว อย่างรวดเร็ว!

ทักษะการเคลื่อนไหวของหญิงสาว ไม่เทียบเท่าของหลินเป้ย และนางไม่สามารถตามทันได้

ดังนั้นนางจึงต้องเลิกติดตาม

ตอนนี้นางเหวี่ยงแส้ไป 20-30 ครั้ง แต่หลินเป้ยหลบได้อย่างง่ายดาย

จะเห็นได้ว่า การเคลื่อนไหวของหลินเป้ยนั้นไม่เลว

เมื่อหลินเป้ยวิ่งหนีไป ความเร็วของเขาเร็วมาก และเขาก็หายไปในชั่วพริบตา

“ชายผู้นี้คือใคร? เขาเป็นเพียงนีกรบฝึกหัดขั้น 10 เท่านั้น แต่เขายังสามารถมีการเคลื่อนไหวที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้?” หญิงสาวสงบลงในขณะนี้

นางอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย

อันที่จริง เมื่อหลินเป้ยพูดเมื่อกี้ นางรู้ว่าหลินเป้ยพูดความจริง

นางเห็นว่ามีทางเดินข้างน้ำตก ที่สามารถนำไปสู่ด้านหลังของน้ำตกได้

เมื่อกี๊หลินเป้ยกำลังยืนอยู่ที่ทางเข้าของเส้นทาง แต่ก่อนหน้านี้หญิงสาวไม่ได้สนใจมันมากนัก

ดูเหมือนว่าข้าจะทำผิดต่อเขา

“ฮึ! ทำไมข้าจะโทษเจ้าไม่ได้ เพราะเจ้าเห็นทุกอย่าง ก็สมควรแล้ว คราวหน้าอย่าให้ข้าเจอเจ้าอีก ไม่งั้นเจ้าเจอดีแน่!” หญิงสาวพูดในใจอย่างโกรธเคือง

“มันแย่เกินไปสำหรับชายคนนี้ ข้าปล่อยให้เขาหนีไป โชคร้ายจริงๆ ดูเหมือนว่าข้าจะไม่ได้อาบน้ำในป่าอีกในอนาคต” หญิงสาวคิดกับตัวเอง

นางไม่ได้อาบน้ำมาสามวันแล้ว และอากาศก็ร้อนจัด

นางแทบรอไม่ไหวที่จะเจอแอ่งน้ำตกดีๆ แบบนี้ นางจึงวางแผนที่จะลงไปอาบน้ำ

เป็นผลให้นางเห็นงูในสระจริงๆ และนางวิ่งด้วยความตกใจเพียงเพื่อพบกับหลินเป้ย

หญิงสาวคนนี้ชื่อหนิงเสวี่ย นางหนีจากตะกูลของนาง

นางเคยพบกับกลุ่มนักรบรับจ้างสีโลหิตมาก่อน นางไม่เพียงแต่หนีจากกลุ่มนักรบรับจ้างสีโลหิตเท่านั้น แต่ยังสังหารสมาชิกของกลุ่มนักรบรับจ้างสีโลหิตอีกสามคนด้วย

ผู้คนจากกลุ่มนักรบรับจ้างสีโลหิต ตามหานางทุกที่

การสังหารสมาชิกกลุ่มนักรบรับจ้างสีโลหิต เท่ากับการแหย่รังแตนจริงๆ!